Gian zegt: zie dan nog maar eens verblijd te worden in de Heere.Marnix schreef:Je gaat te kort door de bocht. Het verblijden wat Gian noemt is niet een verblijden waarbij de ellende wordt overgeslagen, maar een verblijden vanwege het kennen van de verlossing van die ellende. Als je niet verlost bent uit de ellende hoeven we over het avondmaal inderdaad nog niet te spreken, aangezien we daar de verlossing uit de slavernij van de zonde, door het offer van Jezus Christus gedenken.Mara schreef:Mijn vraag was of het nog overal gepredikt wordt dat een mens zich een oordeel kan eten en drinken ?
Gian spreekt zich over verblijden, ja, dat hoor je werkelijk overal.
Het liefst wordt ellende overgeslagen.
Maar we zullen eerst uit die ellende verlost moeten worden, anders kunnen we nooit dankbaar EN verblijd zijn !
En dat een mens zich een oordeel kan eten en drinken komt altijd terug in het formulier of via de instellingswoorden uit 1 Korinthiers. Alleen hier mag de nadruk bij het avondmaal niet op liggen, die moet liggen bij het offer van onze Heiland.
Maar dat is het probleem helemaal niet !
Er wordt kennelijk ruim gepreekt, dus kan men aangaan. Wat Gian bedoelt is, dat door deze prediking, nl de waarschuwing van jezelf een oordeel eten en drinken, het kennelijk heel moeilijk wordt om je te verblijden.
Ik begrijp heel goed wat Gian bedoelt, dus ga zeker niet te kort door de bocht.