Schriftuurlijk bevindelijke prediking

[Ander]

De spraakverwarring over Calvijn is m.i. dat de voorstanders van Ds Schot's artikel denken dat de tegenstanders geen geestelijke lessen willen trekken uit dit genezingswonder.

Geenszins. Calvijn wordt gebruikt om aan te tonen dat ds. Schot er naast zit. En dat is wat te kort door de bocht. Lees ook even de andere topic, door Willem gequoted.

Natuurlijk liggen in de wonderen geestelijke lessen maar je zult in deze wonderen niet het "eigene"van de GG prediking vinden. (Zo noemt Ds Moerkerken immers de prediking die de standen in het genadeleven wil honereren) Ik lees bij onze kanttekenaren,Calvijn, Dächsel,Henry wel van geestelijke lessen maar niet van de lessen die Ds Schot meent te ontwaren.

Ik lees bij Henry (zie citaten) wel overeenkomsten met wat ds. Schot schrijft. Dus ook deze opmerkingen zijn echt tekort door de bocht.

[memento]

De spraakverwarring over Calvijn is m.i. dat de voorstanders van Ds Schot's artikel denken dat de tegenstanders geen geestelijke lessen willen trekken uit dit genezingswonder.

Geenszins. Calvijn wordt gebruikt om aan te tonen dat ds. Schot er naast zit. En dat is wat te kort door de bocht.

Nee hoor.

Ds. Schot stelt, dat zijn uitleg de juiste is, en dat elke andere uitleg zich in duizend bochten moet wringen.

Een simpele verwijzing naar het commentaar van Calvijn laat zien, dat een uitleg zonder vergeestelijking van deze geschiedenis heel goed kan, en dat men zich daarvoor in geheel niet in duizend bochten wringen hoeft.

Verder laat het ook zien, dat de methode van exegese van Calvijn anders is, dan de methode die ds. Schot hanteert. Calvijn gaat uit van één betekenis van de tekst, en dat is de letterlijke betekenis. Ds. Schot ziet een dubbele betekenis, een zichtbare betekenis in het genezingsverhaal, met daarachter een minder zichtbare geestelijke betekenis, waarbij het gaat om de geestelijke betekenis.

[Ander]

@Ander: Ik zou graag de gedeelten die je gepost hebt nalezen in de context van Matthew Henry. Zou je kunnen aangeven bij welke vers welk citaat hoort?

De eerste drie citaten bij vers 1-7, de vierde bij vers 13:34. Henry bespreekt gedeelten van het hoofdstuk, niet tekst voor tekst. Het laatste citaat gaat over het antwoord van de blindgeborene: Hij is een profeet, vers 17.

[memento]

@Ander: Ik zou graag de gedeelten die je gepost hebt nalezen in de context van Matthew Henry. Zou je kunnen aangeven bij welke vers welk citaat hoort?

De eerste drie citaten bij vers 1-7, de vierde bij vers 13:34. Henry bespreekt gedeelten van het hoofdstuk, niet tekst voor tekst. Het laatste citaat gaat over het antwoord van de blindgeborene: Hij is een profeet, vers 17.

Dank je, ik ga Matthew Henry nog eens opnieuw lezen, met jouw onderstrepingen in het achterhoofd. Altijd leerzaam

[Johann Gottfried Walther]

Sorry maar volgens mij lijkt het er vooral op dat, sommigen graag terug willen lezen wat Ds. Schot zegt, bij Oudvaders, terwijl die oudvaders die dingen niet zeggen.
Maar ook aan de andere kant dat anderen willen lezen bij Oudvaders dingen die Ds. Schot zouden moeten bestrijden, maar dat ook niet het geval is.

Maar het kan aan mij liggen.

Maar ik moet ook eerlijk zeggen, dat ik in de verklaring van Matthew Henry een andere lijn zie dan in het stuk van Ds. Schot. Voor mij komt het toch ook wel over als of Ds. Schot wil zeggen, dat dit alleen is wat dit gedeelte van Gods Woord ons leert. En dat lijkt mij kort door de bocht!

[huisman]

Sorry maar volgens mij lijkt het er vooral op dat, sommigen graag terug willen lezen wat Ds. Schot zegt, bij Oudvaders, terwijl die oudvaders die dingen niet zeggen.
Maar ook aan de andere kant dat anderen willen lezen bij Oudvaders dingen die Ds. Schot zouden moeten bestrijden, maar dat ook niet het geval is.

Maar het kan aan mij liggen.

Maar ik moet ook eerlijk zeggen, dat ik in de verklaring van Matthew Henry een andere lijn zie dan in het stuk van Ds. Schot. Voor mij komt het toch ook wel over als of Ds. Schot wil zeggen, dat dit alleen is wat dit gedeelte van Gods Woord ons leert. En dat lijkt mij kort door de bocht!

Kijk hier ben ik het helemaal mee eens

[Ander]

@Ander: Ik zou graag de gedeelten die je gepost hebt nalezen in de context van Matthew Henry. Zou je kunnen aangeven bij welke vers welk citaat hoort?

De eerste drie citaten bij vers 1-7, de vierde bij vers 13:34. Henry bespreekt gedeelten van het hoofdstuk, niet tekst voor tekst. Het laatste citaat gaat over het antwoord van de blindgeborene: Hij is een profeet, vers 17.

Dank je, ik ga Matthew Henry nog eens opnieuw lezen, met jouw onderstrepingen in het achterhoofd. Altijd leerzaam

Ik heb één onderstreping gedaan inderdaad. Veel leesgenoegen!

[Willem]

De spraakverwarring over Calvijn is m.i. dat de voorstanders van Ds Schot's artikel denken dat de tegenstanders geen geestelijke lessen willen trekken uit dit genezingswonder.

Geenszins. Calvijn wordt gebruikt om aan te tonen dat ds. Schot er naast zit. En dat is wat te kort door de bocht.

Nee hoor.

Ds. Schot stelt, dat zijn uitleg de juiste is, en dat elke andere uitleg zich in duizend bochten moet wringenEen simpele verwijzing naar het commentaar van Calvijn laat zien, dat een uitleg zonder vergeestelijking van deze geschiedenis heel goed kan, en dat men zich daarvoor in geheel niet in duizend bochten wringen hoeft.

Verder laat het ook zien, dat de methode van exegese van Calvijn anders is, dan de methode die ds. Schot hanteert. Calvijn gaat uit van één betekenis van de tekst, en dat is de letterlijke betekenis. Ds. Schot ziet een dubbele betekenis, een zichtbare betekenis in het genezingsverhaal, met daarachter een minder zichtbare geestelijke betekenis, waarbij het gaat om de geestelijke betekenis.

Dit lijkt toch wel verdacht veel op verdraaing van het geschrevene door Ds. Schot. Letterlijk zegt hij: (onderstreepte van mij)

De achterliggende weken mocht ik in eigen gemeente stilstaan bij de geschiedenis van de blindgeborene, Johannes 9 dus. Wat ligt er in deze geschiedenis veel onderwijs. Wie moeite heeft met de standen in het genadeleven zal zich toch wel in bochten moeten wringen om deze geschiedenis te kunnen verklaren. Het staat er allemaal zo heel eenvoudig. En het is Gods Woord! Niet een bekeringsgeschiedenis van die of gene, maar dit is geschreven ‘opdat ook gij geloven moogt’. Het is ook vandaag nog tot onderwijs hoe de Heere werkt. Ik wil zomaar enkele punten benoemen.

Let op het onderstreepte in dit citaat. Wie uit deze context meent te moeten opmaken dat elke verklaring van deze geschiedenis die niet exact gelijk is aan de benoemde "enkele punten" zich volgens ds. Schot in duizend bochten moet wringen om een deze geschiedenis te verklaren doet aan misleiding. De conclusie (roodgemaakt) die Memento hier dus geeft is echt oneerlijk t.o.v. het geschrevene door ds. Schot.

Als ds Schot zegt: "ik wil zomaar enkele punten benoemen" dan geeft hij zelf al aan dat er meerdere punten en verklaringen zijn.

[Ander]

Maar ik moet ook eerlijk zeggen, dat ik in de verklaring van Matthew Henry een andere lijn zie dan in het stuk van Ds. Schot. Voor mij komt het toch ook wel over als of Ds. Schot wil zeggen, dat dit alleen is wat dit gedeelte van Gods Woord ons leert. En dat lijkt mij kort door de bocht!

Ds. Schot zegt duidelijk dat er standen in het genadeleven zijn en dat we dat kunnen leren uit deze geschiedenis. Zegt hij daarmee dat idt het enige is wat dit gedeelte van Gods Woord ons leert? Ik lees dat niet. Ik heb wel gelezen en aangetoond dat hij M. Henry met zijn uitleg aan zijn kant heeft.

[Ander]

De spraakverwarring over Calvijn is m.i. dat de voorstanders van Ds Schot's artikel denken dat de tegenstanders geen geestelijke lessen willen trekken uit dit genezingswonder.

Geenszins. Calvijn wordt gebruikt om aan te tonen dat ds. Schot er naast zit. En dat is wat te kort door de bocht.

Nee hoor.

Ds. Schot stelt, dat zijn uitleg de juiste is, en dat elke andere uitleg zich in duizend bochten moet wringenEen simpele verwijzing naar het commentaar van Calvijn laat zien, dat een uitleg zonder vergeestelijking van deze geschiedenis heel goed kan, en dat men zich daarvoor in geheel niet in duizend bochten wringen hoeft.

Verder laat het ook zien, dat de methode van exegese van Calvijn anders is, dan de methode die ds. Schot hanteert. Calvijn gaat uit van één betekenis van de tekst, en dat is de letterlijke betekenis. Ds. Schot ziet een dubbele betekenis, een zichtbare betekenis in het genezingsverhaal, met daarachter een minder zichtbare geestelijke betekenis, waarbij het gaat om de geestelijke betekenis.

Dit lijkt toch wel verdacht veel op verdraaing van het geschrevene door Ds. Schot. Letterlijk zegt hij: (onderstreepte van mij)

De achterliggende weken mocht ik in eigen gemeente stilstaan bij de geschiedenis van de blindgeborene, Johannes 9 dus. Wat ligt er in deze geschiedenis veel onderwijs. Wie moeite heeft met de standen in het genadeleven zal zich toch wel in bochten moeten wringen om deze geschiedenis te kunnen verklaren. Het staat er allemaal zo heel eenvoudig. En het is Gods Woord! Niet een bekeringsgeschiedenis van die of gene, maar dit is geschreven ‘opdat ook gij geloven moogt’. Het is ook vandaag nog tot onderwijs hoe de Heere werkt. Ik wil zomaar enkele punten benoemen.

Let op het onderstreepte in dit citaat. Wie uit deze context meent te moeten opmaken dat elke verklaring van deze gechiedenis die niet exact gelijk is aan de benoemde "enkele punten" zich volgens ds. Schot in duizend bochten moet wringen om een verklaring te gevan aan deze geschiedenis doet aan misleiding. De conlusie (roodgemaakt) die Memento hier dus geeft is dus echt oneerlijk t.o.v. het geschrevene.

Ik had zo'n soort reactie ook klaar maar ik maakte me een beetje te boos. Ik heb hem weer weggekieperd. Maar van harte mee eens! Memento's reactie is oneerlijk.

[memento]

De spraakverwarring over Calvijn is m.i. dat de voorstanders van Ds Schot's artikel denken dat de tegenstanders geen geestelijke lessen willen trekken uit dit genezingswonder.

Geenszins. Calvijn wordt gebruikt om aan te tonen dat ds. Schot er naast zit. En dat is wat te kort door de bocht.

Nee hoor.

Ds. Schot stelt, dat zijn uitleg de juiste is, en dat elke andere uitleg zich in duizend bochten moet wringenEen simpele verwijzing naar het commentaar van Calvijn laat zien, dat een uitleg zonder vergeestelijking van deze geschiedenis heel goed kan, en dat men zich daarvoor in geheel niet in duizend bochten wringen hoeft.

Verder laat het ook zien, dat de methode van exegese van Calvijn anders is, dan de methode die ds. Schot hanteert. Calvijn gaat uit van één betekenis van de tekst, en dat is de letterlijke betekenis. Ds. Schot ziet een dubbele betekenis, een zichtbare betekenis in het genezingsverhaal, met daarachter een minder zichtbare geestelijke betekenis, waarbij het gaat om de geestelijke betekenis.

Dit lijkt toch wel verdacht veel op verdraaing van het geschrevene door Ds. Schot. Letterlijk zegt hij: (onderstreepte van mij)

De achterliggende weken mocht ik in eigen gemeente stilstaan bij de geschiedenis van de blindgeborene, Johannes 9 dus. Wat ligt er in deze geschiedenis veel onderwijs. Wie moeite heeft met de standen in het genadeleven zal zich toch wel in bochten moeten wringen om deze geschiedenis te kunnen verklaren. Het staat er allemaal zo heel eenvoudig. En het is Gods Woord! Niet een bekeringsgeschiedenis van die of gene, maar dit is geschreven ‘opdat ook gij geloven moogt’. Het is ook vandaag nog tot onderwijs hoe de Heere werkt. Ik wil zomaar enkele punten benoemen.

Let op het onderstreepte in dit citaat. Wie uit deze context meent te moeten opmaken dat elke verklaring van deze geschiedenis die niet exact gelijk is aan de benoemde "enkele punten" zich volgens ds. Schot in duizend bochten moet wringen om een deze geschiedenis te verklaren doet aan misleiding. De conclusie (roodgemaakt) die Memento hier dus geeft is dus echt oneerlijk t.o.v. het geschrevene door ds. Schot.

Willem, je redenering is een logicafout:

Wie moeite heeft met de standen in het genadeleven (A) zal zich toch wel in bochten moeten wringen om deze geschiedenis te kunnen verklaren (B).

Als er een verklaring is die zonder standen in het genadeleven deze geschiedenis verklaard (B), dan kan (A) zich daar altijd op beroepen. Bewezen is dat Calvijn de geschiedenis niet zo standelijk (namelijk als bekeringsgeschiedenis met 9 kenmerken/trekken) uitlegt als ds. Schot doet. Iemand die de standen ontkent, kan zich dus beroepen op Calvijns uitleg. Dit vereist voor hem absoluut geen wringen in bochten.

[Afgewezen]

Volgens mij komt de weergave van memento op hetzelfde neer. Niets oneerlijks aan dus.

[Mister]

Volgens mij komt de weergave van memento op hetzelfde neer. Niets oneerlijks aan dus.

Laten we het eens zijn met elkaar.
Calvijn legt het wel degelijk anders uit als Ds. Schot. En dus zou Calvijn zich in allerlei bochten hebben moeten wringen. Maar dat is dus maar de vraag. Trouwens, hoe wring je je theologisch in een bocht? Dan is het in ieder geval niet logisch meer.

[Willem]

Ds. Schot stelt, dat zijn uitleg de juiste is, en dat elke andere uitleg zich in duizend bochten moet wringenEen simpele verwijzing naar het commentaar van Calvijn laat zien, dat een uitleg zonder vergeestelijking van deze geschiedenis heel goed kan, en dat men zich daarvoor in geheel niet in duizend bochten wringen hoeft.

Verder laat het ook zien, dat de methode van exegese van Calvijn anders is, dan de methode die ds. Schot hanteert. Calvijn gaat uit van één betekenis van de tekst, en dat is de letterlijke betekenis. Ds. Schot ziet een dubbele betekenis, een zichtbare betekenis in het genezingsverhaal, met daarachter een minder zichtbare geestelijke betekenis, waarbij het gaat om de geestelijke betekenis.

Dit lijkt toch wel verdacht veel op verdraaing van het geschrevene door Ds. Schot. Letterlijk zegt hij: (onderstreepte van mij)

De achterliggende weken mocht ik in eigen gemeente stilstaan bij de geschiedenis van de blindgeborene, Johannes 9 dus. Wat ligt er in deze geschiedenis veel onderwijs. Wie moeite heeft met de standen in het genadeleven zal zich toch wel in bochten moeten wringen om deze geschiedenis te kunnen verklaren. Het staat er allemaal zo heel eenvoudig. En het is Gods Woord! Niet een bekeringsgeschiedenis van die of gene, maar dit is geschreven ‘opdat ook gij geloven moogt’. Het is ook vandaag nog tot onderwijs hoe de Heere werkt. Ik wil zomaar enkele punten benoemen.

Let op het onderstreepte in dit citaat. Wie uit deze context meent te moeten opmaken dat elke verklaring van deze geschiedenis die niet exact gelijk is aan de benoemde "enkele punten" zich volgens ds. Schot in duizend bochten moet wringen om een deze geschiedenis te verklaren doet aan misleiding. De conclusie (roodgemaakt) die Memento hier dus geeft is dus echt oneerlijk t.o.v. het geschrevene door ds. Schot.

Willem, je redenering is een logicafout:

Wie moeite heeft met de standen in het genadeleven (A) zal zich toch wel in bochten moeten wringen om deze geschiedenis te kunnen verklaren (B).

Als er een verklaring is die zonder standen in het genadeleven deze geschiedenis verklaard (B), dan kan (A) zich daar altijd op beroepen. Bewezen is dat Calvijn de geschiedenis niet zo standelijk (namelijk als bekeringsgeschiedenis met 9 kenmerken/trekken) uitlegt als ds. Schot doet. Iemand die de standen ontkent, kan zich dus beroepen op Calvijns uitleg. Dit vereist voor hem absoluut geen wringen in bochten.

1. Inhoudelijk is er nog helemaal niets bewezen. Integendeel, men kan discusseren over in de verklaring van Calvijn de blindgeborene al gelovig was en zijn geloof beproefd werd of dat zijn bekering parallel liep met zijn genezing. In ieder geval zien we ook bij Calvijn wel degelijk een groei en toename in geloof en kennis. Dat is m.i. toch wel synoniem de "standen in het genade leven". Calvijn is er veel genuanceerder over dan jij hier telkenmale poneert, dat kan men al halen uit het eerdere topic waarvan ik de link heb gepost. Let even op je eigen woorden "niet zo standelijk" in de verklaring van Calvijn. Dus iemand die moeite heeft met de standen in het genadeleven kan zich helemaal niet beroepen op Calvijn.
2. De vermeende logica die je poneert zou relevant zijn - indien Calvijn idd een verklaring zou geven zonder standen in het genadeleven - indien jij de "standen in het genadeleven" zou ontkennen of er moeite mee zou hebben en hiervoor bij Calvijn bewijs zou vinden. Vandaar de vraag die al eerder is gesteld, heb je moeite met de standen in het genadeleven? Heeft men geen moeite met de standen in het genadeleven dan lijkt de gebruikte logica redenering en de woorden waarmee je je conclusie meent te moeten trekken - Ds. Schot stelt, dat zijn uitleg de juiste is, en dat elke andere uitleg zich in duizend bochten moet wringen - eerder een stok om de hond te slaan. Dit omdat blijkbaar je eigenlijke bezwaren zich richten op de genoemde (9) kenmerken die door ds. Schot uit de geschiedenis worden gehaald.

[Willem]

Volgens mij komt de weergave van memento op hetzelfde neer. Niets oneerlijks aan dus.

Laten we het eens zijn met elkaar.
Calvijn legt het wel degelijk anders uit als Ds. Schot. En dus zou Calvijn zich in allerlei bochten hebben moeten wringen. Maar dat is dus maar de vraag. Trouwens, hoe wring je je theologisch in een bocht? Dan is het in ieder geval niet logisch meer.

Dit bedoel ik dus met oneerlijk. Ds. Schot zegt helemaal niet dat indien het anders wordt uitgelegd die desbetreffende uitlegger zich dan wel in duizend bochten moet wringen. Waar lezen jullie dat?

Mischien kan Afgewezen nog even aangeven waarom de zin van ds. Schot en de conlusie van Memento op hetzelfde neerkomen.

Overigens weet ik onderhand wel genoeg om iig feitelijk de conclusies te kunnen trekken a.d.h.v. de verschillende opvattingen. Het heeft wel een nieuwe vraag opgeroepen. Waarom moet zo fanatiek ds. Schot - en de verklaring die hij geeft aan deze geschiedenis - worden gekwalificeerd als onbijbels? Waar komt deze vijandschap vandaan?