Fjodor schreef:Maar wat bedoel je met je punt dat we de eerste hoofdstukken misschien niet moeten lezen als een verslag van hoe het precies gegaan is? Vanwege welk concreet probleem dan? Want hierin ga ik eigenlijk niet (zomaar) met je mee.
Het is ook maar een kwestie van hardop denken. Een uitgesproken standpunt heb ik hierin niet, dus dat ga ik ook niet verdedigen.
Maar er zijn een aantal punten waar we tegenaan lopen:
de dag en de nacht, terwijl 'nacht' in de Bijbel iets negatiefs is
de zee, die 'paal en perk' gesteld moet worden, dus ook de zee is negatief
het feit dat er wel dood geweest
moet zijn, alleen al om het feit dat er planten gegeten werden
en zouden de dieren altijd geleefd hebben?
Ik houd de optie open, dat we de scheppingsgeschiedenis wellicht minder 'letterlijk' moeten lezen dat we dat in onze gezindte gewoon zijn.
Daar komt bij dat het 'oergeschiedenis' betreft. We weten zelf ook wel: hoe langer iets geleden is, hoe minder we erover weten. Zo worden de eerste paar duizend jaar van de wereld ons met een enkele pennenstreek beschreven in het boek Genesis. Dit betekent dat er - waarschijnlijk ook voor Mozes of wie dit al eerder wellicht opgeschreven heeft - onnoemelijk veel witte plekken zijn geweest. We moeten dan ook niet net doen of we hier met een nauwkeurig verslag te doen hebben van wat er aan het begin van de wereld gebeurd is. Daar is het te globaal, misschien ook wel te diepzinnig en poëtisch voor. (Deze laatste gedachtegang heb ik trouwens ontleend aan het boek 'Woord op Schrift' onder redactie van Ad de Bruijne van de GKv.)