Wat triest, zo zie je toch , als je de sterfgevallen die hier al genoemd zijn beziet, dat we ten alle tijden bereid moeten zijn om voor God's aangezicht te verschijnen.Gijs83 schreef:...het eerste sterfgeval dit jaar in onze kerkelijke gemeente: een man van achter in de 50, plotseling aan het hartstilstond, z'n zus woont tegenover ons. Ze zeggen dat ze hem gevonden hebben in sloot in de buurt van z'n huis. Net volgende week zou z'n jongste dochter trouwen. De 1e huwelijksafkondiging was afgelopen zondag al gedaan...
Niettemin is het een extra verdriet, lijkt me, voor die dochter die zou gaan trouwen, dat ze juist nú haar vader moet missen. Het is altijd triest als je een geliefde moet missen...maar in deze omstandigheden, ach vul zelf maar in, ik kan er de woorden niet voor vinden....
