Dat vraag ik me af Marnix. Iets wat vele mensen slecht vinden, hoef ik niet slecht te vinden. Het gaat er om wat ik voor mezelf t.o.v. God kan verantwoorden. Neem nu het voorbeeld nog even van monopoly. Je ziet dat er verschillend op wordt gereageerd. Ook al zouden alle forummers dit kunnen, ik voel voor mezelf dat ik dat spel op zondag niet kan spelen.Marnix schreef:Ik vraag het me af. Als je altijd hoort dat iets slecht is, gaan mensen het vanzelf ook slecht vinden.... en doen ze het dan toch, dan voelt het niet goed. Dat zegt niet zozeer iets over wat de Bijbelse normen en waarden zijn, maar over wat de normen en waarden van een cultuur zijn. En als daar een verschil tussen zit ontstaat er een probleem omdat de cultuur dan leidraad en maatstaf wordt ipv de Bijbel.Er wordt door niemand, ik herhaal door niemand, regels opgelegd betreffende het spelen van spelletjes o.i.d. Er wordt wel gezegd dat voor die mensen, die God uit de duisternis bracht tot Zijn wonderbaar licht, die dat ook konden vertellen, de wereld zijn glans had verloren, los waren van deze wereld en een teer en aanhankelijk leven hadden met de Heere. Daar kan ik jaloers op zijn. En niet op die zogenaamde christelijke vrijheid, waar het randje opgezocht wordt, waar het goede slecht genoemd wordt en het slechte goed.
Verder geloof ik helemaal niet in een uitgewerkte visie op kunst en cultuur. De meeste mensen in de gereformeerde gezindte voelen haarfijn aan wat kan en wat niet kan.
Maar ik heb geen moeite met bijv. een ander gezelschapsspel, zeker ook omdat het samenbindend is en menig keer in ons gezin is gebleken dat er onder het spelen ook fijne gesprekken kunnen plaatsvinden.
Toch zijn er gezinnen die ieder spel afwijzen, omdat de zondag een afgezonderde dag is.
Ik respecteer dat, maar voel me niet schuldig dat wij er niet zo over denken.
Ik kan het met een ander zijn of haar waarheid niet doen, het moet voor mezelf vlak liggen tussen God en mijn ziel.
Zo ook met muziek, ik ben niet tegen gitaarmuziek, of noem maar op.
Maar overal waar men de mens centraal zet, "de mens die zulke mooie muziek ten gehore brengt", dat is afgodenrij.
Want dan gaat het ten eerste niet om de inhoud, maar om "die goeie muziek", of "die goeie zanger".
Zowel in de kerkmuziek als in de gospel, enz.
En dat gevaar ligt heel, heel erg op de loer, inderdaad ook bij populaire orgelspelers!