Dus de HSV moet dus vooral worden afgewezen om het mogelijk weggroeien van de kanttekeningen en de oudvaders. Met alle respect, maar a.) geloof ik daar helemaal niets van. (Mijn ervaring is de afgelopen weken dat wij thuis juist vaker de kanttekeningen pakken, als de HSV afwijkt van de SV.) Verder b) moeten we niet net doen alsof de Bijbelteksten in de HSV totaal niet meer herkenbaar zijn, als een oudvader een SV-tekst aanhaalt. Als ik bijvoorbeeld 'Het zien op Jezus' van I. Ambrosius lees, dan lees ik zinnen, die ik doorgaans niet lees in prekenboeken van predikanten anno 2010. Toch ervaar ik geen kloof. Als ik de verklaring van Calvijn lees, die nooit de SV citeert, zie ik de teksten in zijn eigen vertaling staan: prima te herkennen.Ander schreef:Beste eh.. Evangelist, je had me tot nu toe niets gevraagd meen ik, maar ik wil best een antwoord geven. Hij laat niet alleen naar mijn oordeel de uitspraak staan, hij laat hem gewoon staan. Ik lees in zijn stukje in de krant niet dat hij woorden terugneemt. Dus dan moet jij niet gaan zeggen dat hij dat wel doet. Dat was mijn punt.Evangelist schreef: @Ander: Je gaat niet in op mijn vraag. Die wil ik best nog herhalen: Hoe acht jij het mogelijk dat ds. Moens enerzijds schrijft dat hij op geen enkele wijze mensen heeft willen kwesten of hun intenties heeft willen diskwalificeren, terwijl hij anderzijds (naar jouw oordeel) de uitspraak over de list van de satan voluit zou laten bestaan?
Als ik ds. Moens, en anderen, goed begrijp zien zij een verandering/vernieuwing/herziening van de Statenvertaling waarmee de gereformeerde gezindte vertrouwd is als gevaar. Waarom? Omdat het afwijkt van alle geschriften van de vaderen, die overal de Statenvertaling gebruiken, omdat de kanttekeningen van geringe betekenis zullen zijn wanneer jongeren massaal naar de HSV zouden gaan grijpen en zou er een kloof komen tussen onze jeugd en het voorgeslacht. Daar maakt men zich zorgen over en dat zou best eens een list van de duivel kunnen zijn, al moet je met zulke uitspraken heel voorzichtig zijn, precies zoals ds. Moens herhaaldelijk aangegeven heeft.
Tot slot heb ik bij alle publicaties tegen de HSV slechts enkele echte fouten gelezen, enkele elementen van vervlakking, vaak op gevoelswaarde en veel discussies over keuzes die je kunt maken.
Laten we elkaar geen sprookjes aanpraten: als jongeren weggroeien van de leer der vaderen, weggroeien bij de Bijbelse boodschap van zonde en genade, van de belijdenissen, dan ligt dat niet aan SV of HSV, maar aan heel andere zaken. En laat ik dan in die situatie heel blij zijn als ik zie dat jongeren serieus in de Bijbel aan het lezen zijn, SV of HSV, maakt voor mij dan niet uit.
Ik zie heel veel jongeren weggroeien, inderdaad! Dat zijn ook bakken met jongeren die thuis en in de kerk de SV lezen en horen dat ze beter de HSV niet kunnen lezen. En die jongeren haken echt af als men volwassenen, of dat nou predikanten zijn of niet, alleen maar ziet bakkeleien over het woord 'SV' in de naam 'HSV', over de duivel, en over weet ik niet wat.
De vraag van ds. Russcher in het RD was wellicht niet opportuun aan ds. Clements, maar ik zou los van de SV-HSV-discussie wel een antwoord willen hebben: Wat doen jullie dan voor al die duizenden jongeren die aan het afhaken zijn. Als de HSV niet de juiste poging is om iets van het probleem op te lossen, wat is jullie oplossing dan? De HSV afwijzen is prima, gewoon zakelijk en nuchter, bijvoorbeeld omdat je de mate van herziening te ver vindt gaan en zover zelf niet wilt of durft te gaan. Maar dan blijft de vraag staan: Wat is jullie antwoord dan? En nee, dan is de kanttekeningenbijbel niet het juiste antwoord, want ook dat is slechts voor een klein deel van de jongeren een oplossing. (Om nog maar niet te spreken over het feit dat het taalgebruik van de kanttekeningen somtijds even ingewikkeld is als de zinsbouw van de SV zelf. En nee, dat heeft niets met Hebraïsmen te maken, want van de kanttekeningen bestaat geen masoretische tekst.)