Popmuziek duivels?

[Rambam]

Of je dit nu wilt of niet. Dus ook Strauss met zn walsriedeltjes, puur werelds, want het zijn dansen.

Dansen is niet per definitie tot Gods oneer. In Israël dansen orthodoxe Joden er vrolijk op los bij bepaalde gelegenheden. Ik ken weinig anderen die zo nauwgezet de wet van God volgen als zij.

Ik kan ook ontroerd worden door Yehudi Menuhin, (viool) maar is dit tot eer van de Heere ?

En als Martin Mans of een andere bekende organist wat op zijn orgel tjoekelt is dat wel per definitie tot eer van God? God heeft sommigen de gave gegeven te musiceren, waar anderen weer van mogen genieten. Je kunt niet met één simpele pennestreek alles maar bestempelen als des satans.

[Marnix]

]Wordt deze wereld niet gelijkvormig. Dat geldt ook voor muziek. Ik snap niet dat je dat niet ziet

Maar als het om klassieke muziek, schilderijen etc. gaat is het totaal geen probleem. Sorry, maar ik zie totaal geen lijn wanneer het wel mag en wanneer niet. Volgens mij bedenkt men eerst wat goed en wat fout is en vervolgens zegt men bij wat fout is "ja want je mag niet wereldgelijkvormig worden dus je Gospelpop is van de zotte" terwijl het gemaakt is door christenen, met christelijke inhoud..... en vervolgens "maar naar een schilderij van een een seculiere schilder, of een klassiek stuk van een gerenomeerd componist mag je wel kijken en het mooi vinden". Ik snap niet dat jij dat niet ziet.

Als ik zie wat voor liedjes een band als U2 heeft, dan kun je daar echt niet naar luisteren. Ik zag de songtekst van dit lied: U2 - Wake up dead man. Daar staat gewoon een vloek in! En dat moet dan ook nog zogenaamd christelijk zijn.

Ik zie er geen vloek in of Gods lastering, maar jij ziet dat allicht heel anders. En wat dat woord betreft, dat heeft een hele negatieve klank maar heeft ook een normale betekenis. (opgezocht in woordenboek en het betekent ook gewoon: "opgefokt". Het nummer wat je aanhaalt is een noodkreet. Een klagende man, alleen in een opgefokte wereld, op zoek naar iets wat hij mist, vol vragen en verwijten. En waarom doet God er niks aan. Wake up dead man.....

Het is toch verschrikkelijk, dat je een teer en aangebonden leven verwart met wetticisme en zelfs als schijnvroomheid benoemd...

Als men gaat stellen dat je op zondag geen spelletje mag spelen en door de week geen wals mag dansen omdat dat niet vroom is... terwijl de Bijbel dat nergens leert... gaat er wel wat mis. Het zijn dan eigen regels die allicht voldoening geven, maar het zijn niet Gods regels. En we moeten heel erg uitkijken om die regels aan anderen op te leggen alsof het Gods geboden zijn. De Farizeeers dachten ook dat vroom was em hoorde bij een aangebonden leven, om niet meer dan zoveel meter te lopen op zondag, geen aren te plukken en niet met je matras te sjouwen, zo min mogelijk te doen. Als ik dan lees dat je op zaterdagavond zelfs geen potje schaak meer mocht spelen denk ik: Waarom dan dat soort onnodige regels? Het valt me op dat je telkens hoort "dingen worden heel makkelijk goedgepraat" maar volgens mij geldt dat voor dit soort dingen ook. Als je allerlei dingen verbiedt terwijl de Bijbel dat niet doet, wordt dat ook wel heel makkelijk goedgepraat. Je moet dit en dat doen als christen... je mag geen spelletjes spelen op zaterdagavond, ook niet op zondagavond..... Ik vind het zorgwekkend dat dat allemaal maar wordt goedgepraat en totaal geen probleem lijkt te zijn.

[Marnix]

Tja, kan zijn, maar de Bijbel leert niet dat je geen spelletje mag spelen, zelfs niet op de zondag. En al helemaal niet door de week. Leuke regels, maar het zijn wel eigen wetten. Nou mogen mensen best allerlei regels bedenken, maar het zijn geen Bijbelse regels. Ik speel graag een spelletje schaken, ik wil dat ook best een keer op zondag doen. De Bijbel verbiedt het niet (tenzij iemand zegt dat het niet mag en dat vanuit de Bijbel aan kan tonen). Anders zal ik het niet doen als hij er bij is, maar als hij weg is gerust wel. Het zelfde geldt voor dansen op Strauss. Nou ben ik niet zo'n enorme danser, maar de Bijbel verbiedt het niet, in de Joodse cultuur was het bijvoorbeeld heel gewoon en het wordt nergens verboden.... maar sommige mensen bedenken van alles omdat genieten van een spelletje of een dans voor hen al verdacht is... en dat zie je inderdaad vooral in de rechtse kringen, waar de nadruk op ellende ligt.... de kleren donker zijn etc.). Ik denk dat we moeten waken voor wetticisme en schijnvroomheid op basis van die bedenksels, en dat meen ik uit de grond van mijn hart, en zeg ik net zo liefdevol als jullie me waarschuwen voor dansen op Strauss enzo.


Ik ervaar dat anders. Misschien voelde het niet goed omdat het in je cultuur, door je ouders enz verboden werd, er altijd erg voor werd gewaarschuwd? Je gevoel wordt heel erg bepaald door je opvoeding, als je altijd hoort dat iets verkeerd is voelt het ook niet goed als je het vervolgens wel doet. Want volgens al die mensen om je heen is het slecht. Ik luister Psalmen maar ook gezangen, gospel.... en God gebruikt ze allemaal om me te troosten, dankbaar of klein te maken, naar Hem toe te trekken.

Ik kan dus niet zoveel met dit soort verhalen, de Bijbel is mijn leidraad.

Niet alle regels die je thuis hebt en die niet perse zo in de Bijbel staan hoeven toch wettisch te zijn?
Er staat inderdaad nergens dat je op zondag geen spelletje zou nogen doen.
Wél dat de zondag een dag is; de Heere toegewijd
En dan mag daar voor mij een grote plaats ingeruimd worden voor samen met het gezin iets doen
Dan bouw je aan een goede verhouding binnen het gezin en dat is (volgens mij) juist iets wat de Heere wil.
Dus een spel doen wij juist op zondag weleens; omdat je er op een doordeweekse dag haast niet aan toe komt.
Als we maar niet uit het oog verliezen dat de zondag toch een andere dag is (mag zijn!) dan alle andere dagen. heerlijk tot rust komen. Lichamelijk maar bovenal in Gods huis.

Monopoly vind ik ook geen fijn spel voor de zondag. Kopen en verkopen hoort m.i. niet bij een afgezonderde dag voor de Heere. Bovendien is Monopoly een spel wat nogal eens uitloopt in ruzie
Dat is meer een gevoelsargument dan dat je zegt: het mag niet want het staat in de Bijbel.
Als ik deze dingen aan mijn kinderen uitleg dan begrijpen ze dat en respecteren het.
Er blijven nog zat andere leuke spellen over.
Ben ik dan wettisch bezig? Zelf denk ik van niet; maar daar kan je natuurlijk anders over denken.
Dat maakt me trouwens niet eens zoveel uit. Omdat ik mijn kinderen moet opvoeden en ik daarin afweeg: wat wil de Heere. En ik zelf daarin verantwoordelijk ben naar de Heere toe.

En dan maak ik regelmatig dezelfde keuzes als mijn ouders vroeger; ook al zag ik daar toen niet altijd het nut van.

Mee eens, ook al zou ik dat potje monopoly wel gerust spelen. Je koopt en verkoopt namelijk helemaal niks in Monopoly. Je speelt een spelletje. Maar goed, misschien is het niet voor iedereen makkelijk om dan fictie en realiteit uit elkaar te houden of ligt dat gevoelsmatig wat anders. Ik krijg er echter wel problemen mee als je vervolgens anderen er ook op zou aanspreken. Dat doe je toch niet op zondag? Als je dicht bij de Heer leeft wil je geen monopoly spelen, niet op zondag, niet op zaterdagavond. Als christen doe je dat niet. En geef je tegenargumenten, dat je dan te horen krijgt: Het valt me op hoe makkelijk christenen tegenwoordig goedpraten wat fout is. Dan wordt wel iets wettisch omdat het tot een soort algehele wet wordt verheven waar het gedrag van anderen aan wordt getoetst. Dat je er regels voor hebt, prima... maar ga je er de vroomheid van anderen (en indirect ook je eigen vroomheid dus) aan afmeten, dan wordt het schijnvroomheid.

[Jongere]

Het is ook een probleem dat we in onze gezindte een genuanceerde en uitgewerkte visie op kunst/cultuur missen. Dan gaat de discussie binnen no-time over de vraag: mag het (net) of mag het (net) niet? En ik ben bang dat veel mensen ook zo hun leven leven, langs de paden van wat mag en wat niet mag. Met hier en daar een misstap.

Het gaat om het geheel van ons leven. Dat dat geheiligd is voor God. Dan heeft hoe we leven alles te maken met wat we geloven, dan pást het. Dan doortrekt het geloof een heel leven, in plaats van dat het erbij gehaald moet worden als meetlat langs de aardse dingen die we graag willen. Petrus legt de verbinding als volgt:
Maar de dag des Heeren zal komen *als een dief in de nacht. Dan zullen de hemelen met gedruis voorbijgaan en de elementen brandend vergaan, en de aarde en de werken daarop zullen verbranden.
Als deze dingen dus allemaal vergaan, hoedanig behoort u dan te zijn in heilige levenswandel en in godsvrucht;
u, die de komst van de dag van God verwacht en daarnaar verlangt, de dag waarop de hemelen, door vuur aangestoken, zullen vergaan en de elementen brandend zullen wegsmelten.
Maar wij verwachten, overeenkomstig Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont.
Daarom, geliefden, terwijl u deze dingen verwacht, beijver u om onbevlekt en smetteloos door Hem bevonden te worden in vrede.

Wij maken de dingen zo vaak los van elkaar. De geestelijke dingen die we op zondag horen en de aardse waar de rest van het leven mee is gevuld. De discussie over een plakje kaas bij de kaasboer krijgt zo iets belachelijks en dat argument wordt ingezet om een punt te maken.
Maar om kaas te noemen is helemaal zo gek nog niet, alleen niet op deze manier. Want weten we wel waarom we eten? Waarom werken we? Is dat een vloek of een zegen?
Ik ben bang dat het heel vaak ontbreekt aan zó nadenken over de wereld waarop we leven. En dan belanden we inderdaad in een wat-mag-discussie. Die zijn ook het meest aantrekkelijk om over te discussieren, zelfs al kom je er niet uit. De discussie wordt heel wetticistisch en dat zie je hier onder gebeuren. En ik bedoel absoluut niet alleen de groep die puur dingen afwijst. Het strijden voor christelijke vrijheid kan net zo wetticistisch zijn, als de hele vraag is 'wat mag wel en wat mag niet'.

Verder moeten we heel radicaal de scheiding durven neer te zetten met het koninkrijk van God. Ook dan gaan we al op een verkeerd spoor als van elk liedje afzonderlijk moet worden bepaald hoe duivels het al dan niet is. En dan worden onze kinderen inderdaad 'neutrale' mensen, die 'nog' in hun puberteit zitten en daar hoort het luisteren van zulke liedjes nu eenmaal bij. In de hoop dat ze later weer in het spoor zullen treden.
Er is geen 'spoor' waar geen leven is. Wie niet bij het koninkrijk van God hoort is een kind van de duivel. Ook als je psalmen uit 1773 zingt.

[Rambam]

Het is ook een probleem dat we in onze gezindte een genuanceerde en uitgewerkte visie op kunst/cultuur missen.

Helemaal juist. Overigens moet een dergelijke visie enkel algemene richtlijnen bevatten en geen ge- en verboden.

[Marnix]

Het is ook een probleem dat we in onze gezindte een genuanceerde en uitgewerkte visie op kunst/cultuur missen. Dan gaat de discussie binnen no-time over de vraag: mag het (net) of mag het (net) niet? En ik ben bang dat veel mensen ook zo hun leven leven, langs de paden van wat mag en wat niet mag. Met hier en daar een misstap.

Het gaat om het geheel van ons leven. Dat dat geheiligd is voor God. Dan heeft hoe we leven alles te maken met wat we geloven, dan pást het. Dan doortrekt het geloof een heel leven, in plaats van dat het erbij gehaald moet worden als meetlat langs de aardse dingen die we graag willen. Petrus legt de verbinding als volgt:
Maar de dag des Heeren zal komen *als een dief in de nacht. Dan zullen de hemelen met gedruis voorbijgaan en de elementen brandend vergaan, en de aarde en de werken daarop zullen verbranden.
Als deze dingen dus allemaal vergaan, hoedanig behoort u dan te zijn in heilige levenswandel en in godsvrucht;
u, die de komst van de dag van God verwacht en daarnaar verlangt, de dag waarop de hemelen, door vuur aangestoken, zullen vergaan en de elementen brandend zullen wegsmelten.
Maar wij verwachten, overeenkomstig Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont.
Daarom, geliefden, terwijl u deze dingen verwacht, beijver u om onbevlekt en smetteloos door Hem bevonden te worden in vrede.

Wij maken de dingen zo vaak los van elkaar. De geestelijke dingen die we op zondag horen en de aardse waar de rest van het leven mee is gevuld. De discussie over een plakje kaas bij de kaasboer krijgt zo iets belachelijks en dat argument wordt ingezet om een punt te maken.
Maar om kaas te noemen is helemaal zo gek nog niet, alleen niet op deze manier. Want weten we wel waarom we eten? Waarom werken we? Is dat een vloek of een zegen?
Ik ben bang dat het heel vaak ontbreekt aan zó nadenken over de wereld waarop we leven. En dan belanden we inderdaad in een wat-mag-discussie. Die zijn ook het meest aantrekkelijk om over te discussieren, zelfs al kom je er niet uit. De discussie wordt heel wetticistisch en dat zie je hier onder gebeuren. En ik bedoel absoluut niet alleen de groep die puur dingen afwijst. Het strijden voor christelijke vrijheid kan net zo wetticistisch zijn, als de hele vraag is 'wat mag wel en wat mag niet'.

Verder moeten we heel radicaal de scheiding durven neer te zetten met het koninkrijk van God. Ook dan gaan we al op een verkeerd spoor als van elk liedje afzonderlijk moet worden bepaald hoe duivels het al dan niet is. En dan worden onze kinderen inderdaad 'neutrale' mensen, die 'nog' in hun puberteit zitten en daar hoort het luisteren van zulke liedjes nu eenmaal bij. In de hoop dat ze later weer in het spoor zullen treden.
Er is geen 'spoor' waar geen leven is. Wie niet bij het koninkrijk van God hoort is een kind van de duivel. Ook als je psalmen uit 1773 zingt.

Mooi verwoord Jongere! Ik kan me hier in vinden er zitten wijze lessen in.

[parsifal]

Het is ook een probleem dat we in onze gezindte een genuanceerde en uitgewerkte visie op kunst/cultuur missen.

Helemaal juist. Overigens moet een dergelijke visie enkel algemene richtlijnen bevatten en geen ge- en verboden.

Ik denk dat we met Francis Schaefer en Rookmaker wel degelijk mensen hebben die dicht bij onze gezindte staan en die een redelijk uitgewerkte visie op cultuur hebben.

Ik wil verder niemand overhalen om popmuziek te gaan luisteren. Ik denk alleen dat er nuance is die je in de gaten kunt houden en dat sommige popmuziek een meerwaarde heeft. Zoals op Preikestolen in Noorwegen staan een meerwaarde heeft, ondanks dat je beter niet over de rand kunt stappen. Schoonheid heeft zijn waarde, in de natuur, in gedichten en in schilderkunst en ook in muziek. Of dat nu klassieke muziek van Mozart of Saint Saens is of pop-achtige muziek van Brooke Fraser of Sufjan Stevens.

Wat betreft de songtekst van U2, met het F woord heb ik in deze context weinig moeite. Wel met de manier waarop de Heere Jezus wordt aangesproken, maar die gevoelsmatige moeite heb ik ook met Psalm 44:23 (en daar weet ik dat ik over mijn gevoel moet heenstappen).

Wereldgelijkvormigheid zie ik net zoveel in de popmuziek als de klassieke muziek, de huizen waarin we wonen, de kleding die we dragen etc.

[Mara]

Er worden weer veel dingen gezegd hierboven. Wij houden de regels van onze ouders niet aan, dat is niet te doen. Ik mocht nl helemaal niks op zondag, ook niet op de fiets naar de kerk. Ik mocht niet handwerken en er ook niet over praten. De zondagen duurden in mijn beleving errug lang. Toen ik iets ouder was kwam de ene zondag mn vriendinnetje de hele dag bij mij en de andere ik bij haar. Dat was wel leuk.
Mijn man is buitenkerkelijk opgevoed, dus dat waren helemaal aparte regels
In principe blijft alle apparatuur uit, een enkele keer mogen ze zondagsavonds op de website van hun school kijken, als daar een reden voor is. Wij doen wel spelletjes, ook Monopoly, omdat je niet echt met geld speelt, dan wordt het gokken nl en dat doen wij helemaal niet.
Ook hebben wij er geen moeite mee als de Wii eventjes aangezet wordt of met de Nintendo ds wordt gespeeld.
Als een kind in het ziekenhuis lag, gaven wij hem een laptop mee en mocht er op zondag geinternet, ge -msn't worden. buiten de bezoekuren. De zondagen zijn lang en eentonig in het zknhs.Zodoende kon er contact met vriendjes gelegd worden.
Eenmaal thuis pasten ze zich moeiteloos aan aan de normale regels.
Marnix: ik oordeel niet over die kerken, ik zei dat ik het er niet zou kunnen uithouden ! Dat is heel wat anders. Het is MIJN persoonlijke mening.
En de liedjes weer, zucht, ik snap niet dat men het verschil niet meer ziet tussen rock en gospelrock. Het is precies hetzelfde, het klinkt eender, alleen de tekst is even aangepast.
En als je idd goed zou luisteren naar veel van die popsongs, dan schrik je soms wat er in staat ! Ook blijken er verborgen boodschappen in te zitten. Achterstevoren gedraaid schijn je ze te kunnen horen. Ik weet niet precies wat daar van waar is en hoeveel invloed dit werkelijk op je heeft, maar het zou zomaar kunnen. Hoeveel prikkels krijgen we niet, die we ongemerkt oppikken ? Soms hoor je een riedeltje, pieker je je suf, waar is dat nou van ? Is het een reclamedeuntje !
Het is allemaal uitgekiend, om ons zo goed mogelijk te kunnen doordrenken.
Waarom blijven bij veel kindjes de liedjes van K3 zo goed hangen, soms nog beter dan een christelijk versje ?
En op bijbelse bruiloften zou het maar een gezellige boel zijn. Iedereen danste, er werd gedronken, muziek gedraaid.
Dit maakt de weg vrij voor de tango en de quick step, en een bandje met een zanger(es).
Zou je de Heere Jezus op je bruiloft kunnen uitnodigen ?

[Erasmiaan]

]Wordt deze wereld niet gelijkvormig. Dat geldt ook voor muziek. Ik snap niet dat je dat niet ziet

Maar als het om klassieke muziek, schilderijen etc. gaat is het totaal geen probleem. Sorry, maar ik zie totaal geen lijn wanneer het wel mag en wanneer niet. Volgens mij bedenkt men eerst wat goed en wat fout is en vervolgens zegt men bij wat fout is "ja want je mag niet wereldgelijkvormig worden dus je Gospelpop is van de zotte" terwijl het gemaakt is door christenen, met christelijke inhoud..... en vervolgens "maar naar een schilderij van een een seculiere schilder, of een klassiek stuk van een gerenomeerd componist mag je wel kijken en het mooi vinden". Ik snap niet dat jij dat niet ziet.

Ik zie het fundamenteel anders en begrijp niets van je vergelijkingen. Een schilder bedient zich niet van technieken en mediums die een bepaalde connotatie hebben. Dat is met (semi-) relipop heel anders. Die muziek wordt als een instrument van de satan gebruikt om jongeren in hun greep te houden, de zangers te aanbidden en uit hun dak te gaan op feesten, festivals en in discotheken. Met die cultuur willen we meedoen, alleen dan zetten we een (vaak eenzijdige) christelijke boodschap in de tekst. We halen de vormen van de wereld binnen. Ik kan geen beter voorbeeld geven van wereldgelijkvormigheid. Wat betreft klassieke muziek, ik ben daar geen liefhebber van. Ik heb er ook geen mening over, eigenlijk. Ik hoor wel eens mensen zeggen: klassieke muziek dat was in de tijd van ontstaan de popmuziek van die tijd en daar werd voor gewaarschuwd. Dat weet ik niet, dus in die discussie meng ik me niet.

Als ik zie wat voor liedjes een band als U2 heeft, dan kun je daar echt niet naar luisteren. Ik zag de songtekst van dit lied: U2 - Wake up dead man. Daar staat gewoon een vloek in! En dat moet dan ook nog zogenaamd christelijk zijn.

Ik zie er geen vloek in of Gods lastering, maar jij ziet dat allicht heel anders. En wat dat woord betreft, dat heeft een hele negatieve klank maar heeft ook een normale betekenis. (opgezocht in woordenboek en het betekent ook gewoon: "opgefokt". Het nummer wat je aanhaalt is een noodkreet. Een klagende man, alleen in een opgefokte wereld, op zoek naar iets wat hij mist, vol vragen en verwijten. En waarom doet God er niks aan. Wake up dead man.....

Onbegrijpelijk dat dat woord gebruikt moet worden, in zinnen waar ook de naam van de Heere Jezus genoemd wordt. Deze man die dit zingt, wordt als een heilige aanbeden door zijn fans. Miljoenen en miljoenen zijn fan. ...God liefhebben boven alles... Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben...

Het is toch verschrikkelijk, dat je een teer en aangebonden leven verwart met wetticisme en zelfs als schijnvroomheid benoemd...

Als men gaat stellen dat je op zondag geen spelletje mag spelen en door de week geen wals mag dansen omdat dat niet vroom is... terwijl de Bijbel dat nergens leert... gaat er wel wat mis. Het zijn dan eigen regels die allicht voldoening geven, maar het zijn niet Gods regels. En we moeten heel erg uitkijken om die regels aan anderen op te leggen alsof het Gods geboden zijn. De Farizeeers dachten ook dat vroom was em hoorde bij een aangebonden leven, om niet meer dan zoveel meter te lopen op zondag, geen aren te plukken en niet met je matras te sjouwen, zo min mogelijk te doen. Als ik dan lees dat je op zaterdagavond zelfs geen potje schaak meer mocht spelen denk ik: Waarom dan dat soort onnodige regels? Het valt me op dat je telkens hoort "dingen worden heel makkelijk goedgepraat" maar volgens mij geldt dat voor dit soort dingen ook. Als je allerlei dingen verbiedt terwijl de Bijbel dat niet doet, wordt dat ook wel heel makkelijk goedgepraat. Je moet dit en dat doen als christen... je mag geen spelletjes spelen op zaterdagavond, ook niet op zondagavond..... Ik vind het zorgwekkend dat dat allemaal maar wordt goedgepraat en totaal geen probleem lijkt te zijn.

Er wordt door niemand, ik herhaal door niemand, regels opgelegd betreffende het spelen van spelletjes o.i.d. Er wordt wel gezegd dat voor die mensen, die God uit de duisternis bracht tot Zijn wonderbaar licht, die dat ook konden vertellen, de wereld zijn glans had verloren, los waren van deze wereld en een teer en aanhankelijk leven hadden met de Heere. Daar kan ik jaloers op zijn. En niet op die zogenaamde christelijke vrijheid, waar het randje opgezocht wordt, waar het goede slecht genoemd wordt en het slechte goed.

Verder geloof ik helemaal niet in een uitgewerkte visie op kunst en cultuur. De meeste mensen in de gereformeerde gezindte voelen haarfijn aan wat kan en wat niet kan.

Zoals op Preikestolen in Noorwegen staan een meerwaarde heeft, ondanks dat je beter niet over de rand kunt stappen.

Je snapt mijn voorbeeld niet. Het gaat over een klein kind, dat tegen de waarschuwingen van vader in, de grens opzoekt en geen rekening houdt met het gevaar.

Wereldgelijkvormigheid zie ik net zoveel in de popmuziek als de klassieke muziek, de huizen waarin we wonen, de kleding die we dragen etc.

Ik ook, maar er is toch onderscheid. Kleding en een huis hebben we nodig, dat zijn primaire goederen. Ook is er voor popmuziek een goed alternatief. Laten we ophouden met deze vreemde, onterechte vergelijkingen.

[Zita]

En de liedjes weer, zucht, ik snap niet dat men het verschil niet meer ziet tussen rock en gospelrock. Het is precies hetzelfde, het klinkt eender, alleen de tekst is even aangepast.
En als je idd goed zou luisteren naar veel van die popsongs, dan schrik je soms wat er in staat ! Ook blijken er verborgen boodschappen in te zitten. Achterstevoren gedraaid schijn je ze te kunnen horen. Ik weet niet precies wat daar van waar is en hoeveel invloed dit werkelijk op je heeft, maar het zou zomaar kunnen. Hoeveel prikkels krijgen we niet, die we ongemerkt oppikken ? Soms hoor je een riedeltje, pieker je je suf, waar is dat nou van ? Is het een reclamedeuntje !
Het is allemaal uitgekiend, om ons zo goed mogelijk te kunnen doordrenken.
Waarom blijven bij veel kindjes de liedjes van K3 zo goed hangen, soms nog beter dan een christelijk versje ?
En op bijbelse bruiloften zou het maar een gezellige boel zijn. Iedereen danste, er werd gedronken, muziek gedraaid.
Dit maakt de weg vrij voor de tango en de quick step, en een bandje met een zanger(es).
Zou je de Heere Jezus op je bruiloft kunnen uitnodigen ?

Wat is nu voor jou de norm? Tekst of muziek? Popsongs wijs je af, want 'je schrikt soms wat er in staat'. Gospelrock wijs je af, want 'het klinkt eender, alleen de tekst is even aangepast'.

[Mara]

En de liedjes weer, zucht, ik snap niet dat men het verschil niet meer ziet tussen rock en gospelrock. Het is precies hetzelfde, het klinkt eender, alleen de tekst is even aangepast.
En als je idd goed zou luisteren naar veel van die popsongs, dan schrik je soms wat er in staat ! Ook blijken er verborgen boodschappen in te zitten. Achterstevoren gedraaid schijn je ze te kunnen horen. Ik weet niet precies wat daar van waar is en hoeveel invloed dit werkelijk op je heeft, maar het zou zomaar kunnen. Hoeveel prikkels krijgen we niet, die we ongemerkt oppikken ? Soms hoor je een riedeltje, pieker je je suf, waar is dat nou van ? Is het een reclamedeuntje !
Het is allemaal uitgekiend, om ons zo goed mogelijk te kunnen doordrenken.
Waarom blijven bij veel kindjes de liedjes van K3 zo goed hangen, soms nog beter dan een christelijk versje ?
En op bijbelse bruiloften zou het maar een gezellige boel zijn. Iedereen danste, er werd gedronken, muziek gedraaid.
Dit maakt de weg vrij voor de tango en de quick step, en een bandje met een zanger(es).
Zou je de Heere Jezus op je bruiloft kunnen uitnodigen ?

Wat is nu voor jou de norm? Tekst of muziek? Popsongs wijs je af, want 'je schrikt soms wat er in staat'. Gospelrock wijs je af, want 'het klinkt eender, alleen de tekst is even aangepast'.

Zie wat Erasmiaan hierboven schrijft over wereldgelijkvormigheid ! Het zal er op LIJKEN, maar is het NIET !

[helma]

En als je idd goed zou luisteren naar veel van die popsongs, dan schrik je soms wat er in staat ! Ook blijken er verborgen boodschappen in te zitten. Achterstevoren gedraaid schijn je ze te kunnen horen. Ik weet niet precies wat daar van waar is en hoeveel invloed dit werkelijk op je heeft, maar het zou zomaar kunnen.

Er is niets (meer) verborgen; de satanische boodschap en anti-God boodschappen klinken open en bloot in de teksten.
Er wordt met alles gespot wat heilig is.

[parsifal]

Zoals op Preikestolen in Noorwegen staan een meerwaarde heeft, ondanks dat je beter niet over de rand kunt stappen.

Je snapt mijn voorbeeld niet. Het gaat over een klein kind, dat tegen de waarschuwingen van vader in, de grens opzoekt en geen rekening houdt met het gevaar.

Wereldgelijkvormigheid zie ik net zoveel in de popmuziek als de klassieke muziek, de huizen waarin we wonen, de kleding die we dragen etc.

Ik ook, maar er is toch onderscheid. Kleding en een huis hebben we nodig, dat zijn primaire goederen. Ook is er voor popmuziek een goed alternatief. Laten we ophouden met deze vreemde, onterechte vergelijkingen.

Ik denk dat de vergelijkingen wel terecht zijn. Zeker die met de preikestolen. We genieten ergens van en dat genieten kan waarde in zichzelf hebben. Of dit nu muziek is of schilderkunst. Natuurlijk moet je kinderen waarschuwen en niet zomaar laten rondhuppelen langs het ravijn, maar ze aan de hand nemen en ook van de schoonheid laten genieten is mooi.

Popmuziek is daarbij een te breed begrip. Ik gaf eerder al aan dat ik ook een gergem kerkkoor een melodie van een popsong heb horen gebruiken. Men wist blijkbaar niet waar het vandaan kwam. De melodie klonk waarschijnlijk niet pop genoeg.

Ja kleding en huizen zijn nodig, maar toch zijn we als Christenen in de aankleding vaak wel modegevoelig. Veel mannen kleden zich als de traditionele middenklassers. We hebben onze eigen wereldse groep gevonden waaraan we gelijkvormig willen zijn. Orgelmuziek of muziek met een drum kan op een zelfde manier afgeleid zijn van iets seculiers, maar dat maakt niet dat het allemaal als onder een noemer beoordeeld kan worden.

[Mara]

Een veel gebruikt gezegde is: we zijn IN de wereld, we zijn er niet VAN ! Dat zegt eigenlijk alles. We hebben het leven gekregen en moeten er door. Wij zijn ook wel eens met onze kinderen naar musea geweest en konden dan enorm genieten van schilderijen.
De schoonheid van Rome, ontroerend, omdat het al zo oud is ! Maar ik word er altijd melancholisch van. Eens zal het allemaal vergaan ! Als de jongste dag komt, wordt alles vernietigd !
Als je jong bent, kun je nog hechten aan dingen, bij oude mensen zie je vaak dat eigenlijk niks meer boeit.

[Marnix]

En de liedjes weer, zucht, ik snap niet dat men het verschil niet meer ziet tussen rock en gospelrock. Het is precies hetzelfde, het klinkt eender, alleen de tekst is even aangepast.
En als je idd goed zou luisteren naar veel van die popsongs, dan schrik je soms wat er in staat ! Ook blijken er verborgen boodschappen in te zitten. Achterstevoren gedraaid schijn je ze te kunnen horen. Ik weet niet precies wat daar van waar is en hoeveel invloed dit werkelijk op je heeft, maar het zou zomaar kunnen. Hoeveel prikkels krijgen we niet, die we ongemerkt oppikken ? Soms hoor je een riedeltje, pieker je je suf, waar is dat nou van ? Is het een reclamedeuntje !
Het is allemaal uitgekiend, om ons zo goed mogelijk te kunnen doordrenken.
Waarom blijven bij veel kindjes de liedjes van K3 zo goed hangen, soms nog beter dan een christelijk versje ?
En op bijbelse bruiloften zou het maar een gezellige boel zijn. Iedereen danste, er werd gedronken, muziek gedraaid.
Dit maakt de weg vrij voor de tango en de quick step, en een bandje met een zanger(es).
Zou je de Heere Jezus op je bruiloft kunnen uitnodigen ?

- het verschil tussen rock en gospelrock zit hem in de tekst, de inhoud. De laatste gaat over God, zijn grootheid, liefde.... over leven als kind van Hem, strijden tegen het kwaad etc. Ik snap niet dat je dat verschil niet ziet!

- Ik zou Hem op mijn bruiloft kunnen uitnodigen. Er werd gegeten, gedronken en af en toe gedanst. Net als bijvoorbeeld bij de bruiloft van Kana... en daar ging Hij ook naar toe.

Ik zie het fundamenteel anders en begrijp niets van je vergelijkingen. Een schilder bedient zich niet van technieken en mediums die een bepaalde connotatie hebben. Dat is met (semi-) relipop heel anders. Die muziek wordt als een instrument van de satan gebruikt om jongeren in hun greep te houden, de zangers te aanbidden en uit hun dak te gaan op feesten, festivals en in discotheken. Met die cultuur willen we meedoen, alleen dan zetten we een (vaak eenzijdige) christelijke boodschap in de tekst. We halen de vormen van de wereld binnen. Ik kan geen beter voorbeeld geven van wereldgelijkvormigheid. Wat betreft klassieke muziek, ik ben daar geen liefhebber van. Ik heb er ook geen mening over, eigenlijk. Ik hoor wel eens mensen zeggen: klassieke muziek dat was in de tijd van ontstaan de popmuziek van die tijd en daar werd voor gewaarschuwd. Dat weet ik niet, dus in die discussie meng ik me niet.

Met die cultuur wil ik helemaal niet meedoen, ik keur dat af. Maar daarmee is niet alle pop (bijv. gospelpop) ook verkeerd. Dat heeft niets met vormen of zo te maken. Een gitaar is niet per definitie fout, een drumstel ook niet. Dus als ik een cd met muziek met een gitaar en een drumstel luister zonder de muzikanten te aanbidden enz. kan je niet zeggen: Je haalt de vorm van de wereld binnen.

Onbegrijpelijk dat dat woord gebruikt moet worden, in zinnen waar ook de naam van de Heere Jezus genoemd wordt. Deze man die dit zingt, wordt als een heilige aanbeden door zijn fans. Miljoenen en miljoenen zijn fan. ...God liefhebben boven alles... Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben...

Bono zegt hierover: the world is a messed up place when Jesus is simply a dead man. But if you recognize Him as Lord and Savior, you're looking at a whole new landscape. And that should be our prayer: that the eyes of U2 would be opened, and instead of looking to save themselves, they would proclaim Jesus as their Master.[

Er wordt door niemand, ik herhaal door niemand, regels opgelegd betreffende het spelen van spelletjes o.i.d. Er wordt wel gezegd dat voor die mensen, die God uit de duisternis bracht tot Zijn wonderbaar licht, die dat ook konden vertellen, de wereld zijn glans had verloren, los waren van deze wereld en een teer en aanhankelijk leven hadden met de Heere. Daar kan ik jaloers op zijn. En niet op die zogenaamde christelijke vrijheid, waar het randje opgezocht wordt, waar het goede slecht genoemd wordt en het slechte goed.

Verder geloof ik helemaal niet in een uitgewerkte visie op kunst en cultuur. De meeste mensen in de gereformeerde gezindte voelen haarfijn aan wat kan en wat niet kan.

Ik vraag het me af. Als je altijd hoort dat iets slecht is, gaan mensen het vanzelf ook slecht vinden.... en doen ze het dan toch, dan voelt het niet goed. Dat zegt niet zozeer iets over wat de Bijbelse normen en waarden zijn, maar over wat de normen en waarden van een cultuur zijn. En als daar een verschil tussen zit ontstaat er een probleem omdat de cultuur dan leidraad en maatstaf wordt ipv de Bijbel.