De GG kunnen niet mee met de HSV

[huisman]

In de Wekker van deze week een (vind ik ) evenwichtige reactie op het interview in het RD met Ds Clements en ds Russcher. (Excuses voor de opmaak het zijn gecopieerde kolommen)

De krant hield een dubbelinterview met
ds. G. Clements, predikant van de Gereformeerde
Gemeente in Gouda en duidelijk
tegenstander van de HSV en met ds. H.
Russcher, hervormd predikant te Nijkerk
en voorzitter van de stichting die verantwoordelijk
is voor de HSV en als zodanig
een warm pleitbezorger van de HSV.
Beide broeders halen in het interview alles
uit de kast om hun overtuiging met heldere
argumenten uiteen te zetten. Dat is
goed, dient de discussie en is voor lezers
verhelderend.
Maar daarbij gaat er – al heel snel – een
wissel om. En wordt een gezonde uitwisseling
van argumenten een discussie die getypeerd
wordt door 1. onevenwichtige
stellingnames waarbij weinig begrip voor
de argumenten van de gesprekspartner
meer lijkt te zijn, door 2. woorden die tenderen
in de richting van verdachtmakingen
of van twijfel aan de integriteit van de
ander en door 3. het doen van een beroep
op God Zelf.
Ds. Clements laat weten duidelijk bezwaren
te hebben tegen de HSV. Hij noemt –
met argumenten onderbouwd – de HSV
een andere vertaling en geen revisie en
vreest dat de HSV de toch al verdeelde gereformeerde
gezindte nog verder zal splijten.
Tegelijk gaat hij nauwelijks serieus in
op de ‘taalkloof’ tussen de 17e-eeuwse
Statenvertaling en het moderne Nederlands
alsof dat bij leden van de Gereformeerde
Gemeenten niet aan de orde is. En
– dat vind ik nog bezwaarlijker – zijn belangrijkste
bezwaar tegen de HSV lijkt te
liggen in twijfel aan de confessionele integriteit
van bestuur en medewerkers van de
HSV. Hij constateert ‘theologische onduidelijkheid’
in de kring waaruit de HSV voorkomt
– zeg maar de Gereformeerde Bond
in de Protestantse Kerk in Nederland en de
Christelijke Gereformeerde Kerken – en
dat alleen al lijkt voldoende om afstand te
nemen van de HSV, al verklaren bestuur en
medewerkers nog zo hun verbondenheid
met de klassiek-gereformeerde belijdenis.
Ds. H. Russcher daarentegen betoogt met
kracht van argumenten de wenselijkheid
en de noodzaak van de HSV. Maar ook hij
beperkt zich niet tot de argumenten. Tot
twee keer toe vraagt hij zijn gesprekspartner
recht op de man af waar bij ds. Clements
de bewogenheid is met de jongeren
die de taal van de Statenvertaling ècht
ontzinken. Dat vind ik als vraag in het kader
van een interview over de HSV ongepast
en veel te ver gaan. Het klinkt bijna als
een persoonlijke aanval. En daarbij: bewogenheid
met jongeren die de taal van de
Statenvertaling dreigen te ontzinken kan
toch ook op andere manieren gestalte krijgen?
Verder poneert ds. Russcher nogal
ongenuanceerd de stelling: wie de HSV
verwerpt, redt het niet met de uitleg en
raakt de jeugd kwijt. O, ja? Is dat per definitie
zo? Kan de Geest vanaf nu geen gebruik
van de Statenvertaling meer maken? En
om niet meer te noemen: ergens in het interview
noemt ds. Russcher de Bijbel in de
eigen taal ‘Gebot der stunde’. Dat is een
term die in de theologie wordt gebruikt en
wil zeggen: dit is Gods wil voor nu! Wil
daarmee gezegd zijn: de HSV moet, God
wil het? En wordt daarmee niet iedereen
die anders denkt over de HSV gediskwalificeerd?
In mijn ogen wel.

[Zonderling]

Hoe kun je een poging om een betrouwbare vertaling in hedendaagse (dat is niet: populaire) taal over te zetten, zo duiden?

De essentie zit in dit zinnetje.
Want daarmee wordt gezegd dat men beoogde 'een betrouwbare vertaling in hedendaagse taal over te zetten'.
De vraag is of dit waar is.
Naar mijn overtuiging is dat namelijk helemaal niet de bedoeling geweest.
Men wilde een nieuwe vertaling. (B.v. blijkt dit hieruit: men heeft diverse minder juiste vertalingen uit NBG '51 en NBV overgenomen.)
In hoeverre dat een werk van de duivel is (geweest), laat ik in het midden, het past mij niet daarover te oordelen.
Wel veroordeel ik de ronduit misleidende informatie - ook in dit citaat - vanuit de Stichting HSV en GB.

Z.

Beste Zonderling,

Jammer dat je de bedoelingen en intenties van de HSV onder kritiek stelt. Je kunt het oneens zijn met keuzes, maar het is werkelijk de oprechte intentie van de HSV-mensen om de SV te bewaren voor het nageslacht.
Dit is geen misleiding, ik heb nu grote delen van de HSV gelezen en mij valt juist op hoe dicht men bij de klankkleur van de SV is gebleven.
Verder heeft memento hier al meerdere keren aangegeven dat op basis van de grondtaal heel veel keuzes (die hier onder kritiek worden gesteld) gewoon te verdedigen zijn.

Laten we met elkaar echt stoppen om de intenties en bedoelingen van de ander te wantrouwen.

Evangelist,

Ik blijf bij mijn kritiek. Dat deze kritiek terecht is kan ieder vaststellen.
De Statenvertaling kan niet worden behouden wanneer:

1) De vertaalmethode ingrijpend is herzien. Dan gaat het echt niet om het wijzigen van verouderde woorden, maar om de evidente verandering in manier van vertalen. Zie opdracht 1 van de Dordtse Synode

2) Het veel vaker toevoegen van interpretatie in de vertaling. Afwijking van opdracht 2 van de Dordtse Synode

3) Het veranderen van vele goede vertaalkeuzes van de Statenvertaling wat volstrekt onnodig is. Dat betreft niet alleen woorden, maar ook de betekenissen van teksten.

4) Het veranderen van begrippen zoals 'verstand' in 'inzicht', 'gemoed' in 'het denken', het elimineren van Bijbelse begrippen als lankmoedigheid, tuchtigen, kastijden, enzovoort. (dank je wel ds. Russcher voor de nieuwe onwaarheid in het gesprek met ds. Clements alsof lankmoedig exact hetzelfde is als geduldig, luister naar eigen medewerker in de Waarheidsvriend van 25 november, die wél het verschil erkende, maar meende dat bijna niemand dit verschil nog begrijpt en het daarom niet meer zinvol is dit verschil nog te maken!?)

5) Het veranderen van de volledige klankkleur van de vertaling, vooral in het Oude Testament

6) Het overnemen van vertalingen uit NBG 51 ook wanneer deze slechter zijn dan de SV of zelfs pertinent fout zijn.

Enzovoort.

---Geen discussie over personen en mededelingen vanuit een vertrouwelijk telefoongesprek worden hier zonder toestemming van de ander niet toegestaan [Auto] ---Ik neem dus niets van mijn kritiek terug. Sterker nog, ik heb mijn kritiek nogal 'voorzichtig' geuit.
Deze post is iets stelliger en geeft iets krachtiger weer waar het op staat.
Laten we er geen doekjes om winden.

Z.

[Evangelist]

Laten we met elkaar echt stoppen om de intenties en bedoelingen van de ander te wantrouwen.

Ik krijg echt een beetje de kriebels van je, Evangelist. Ik, en ik neem aan ook Zonderling, maken toch echt zelf wel uit of we stoppen en of we vraagtekens hebben bij de betrouwbaarheid en de manier waarop de HSV tot stand is gekomen. Je begint nu een soort kruistocht tegen critici van de HSV. Dat lijkt me niet nodig en ook ongepast. 't Zou ook een beetje saai worden op het forum.

Beste Ander,

Het is geenszins mijn bedoeling om een kruistocht tegen wie of wat dan ook te gaan oprichten, maar lijdt jij dan niet aan het feit dat broeders van hetzelfde huis (der gereformeerde gezindte) elkaar geestelijk wantrouwen? Dat kan toch nooit de bedoeling zijn van de grote Herder der schapen?

Natuurlijk mag je helemaal zelf bepalen of en hoe je je uit, maar oproepen als van drs. Vergunst, dr. Van de Belt, prof. De Reuver mogen we toch ook niet zomaar naast ons neerleggen?

[Wilhelm]

"Ontbreken kerkelijke opdracht geen argument voor afwijzen HSV"

http://www.refdag.nl/1.521092

Wat vinden jullie eigenlijk van dit artikel ?

[Gian]

"Ontbreken kerkelijke opdracht geen argument voor afwijzen HSV"

http://www.refdag.nl/1.521092

Wat vinden jullie eigenlijk van dit artikel ?

Men schijnt het argument toch serieus te nemen..

Wat mij betreft noemt men alle goede vertalingen gewoon 'Nederlandse bijbel vertaling' vertaald door ...
Dat heeft niets met een kerkverband of overheid te maken.

[Evangelist]

Evangelist,

Ik blijf bij mijn kritiek. Dat deze kritiek terecht is kan ieder vaststellen.
De Statenvertaling kan niet worden behouden wanneer:

1) De vertaalmethode ingrijpend is herzien. Dan gaat het echt niet om het wijzigen van verouderde woorden, maar om de evidente verandering in manier van vertalen. Zie opdracht 1 van de Dordtse Synode

2) Het veel vaker toevoegen van interpretaties in de vertaling. Afwijking van opdracht 2 van de Dordtse Synode

3) Het veranderen van vele goede vertaalkeuzes van de Statenvertaling wat volstrekt onnodig is. Dat betreft niet alleen woorden, maar ook de betekenissen van teksten.

4) Het veranderen van begrippen zoals 'verstand' in 'inzicht', 'gemoed' in 'het denken', het elimineren van Bijbelse begrippen als lankmoedigheid, tuchtigen, kastijden, enzovoort. (dank je wel ds. Russcher voor de nieuwe onwaarheid in het gesprek met ds. Clements alsof lankmoedig exact hetzelfde is als geduldig, luister naar eigen medewerker in de Waarheidsvriend van 25 november, die wél het verschil erkende, maar meende dat bijna niemand dit verschil nog begrijpt en het daarom niet meer zinvol is dit verschil nog te maken!?)

5) Het veranderen van de volledige klankkleur van de vertaling, vooral in het Oude Testament

6) Het overnemen van vertalingen uit NBG 51 ook wanneer deze slechter zijn dan de SV of zelfs pertinent fout zijn.

Enzovoort.

---we gaan niet discussieren over personen [Auto]---
Ik neem dus niets van mijn kritiek terug. Sterker nog, ik heb mijn kritiek nogal 'voorzichtig' geuit.
Deze post is iets stelliger en geeft iets krachtiger weer waar het op staat.
Laten we er geen doekjes om winden.

Z.

Zonderling,

Hartelijk dank voor je helderheid. Misschien mag ik elk punt van een reactie voorzien.

Ad 1:
Ik heb op internet de opdrachten van de Synode 1618-1619 even opgezocht.
Opdracht 1 luidt als volgt:
Dat zij altijd bij den oorspronkelijken tekst zorgvuldiglijk blijven, en de manier van spreken der oorspronkelijke talen zoo veel de duidelijkheid en eigenschap der Nederlandsche spraken [= taal, manier van zeggen] kan toelaten, behouden. Maar, indien ergens een Hebreeuwsche of Grieksche wijze van spreken voorviel, die harder [= moeilijker] ware, dan dat ze wel in den tekst gehouden zal kunnen worden, dat zij deze aan den kant naarstiglijk aanteekenen. [Dus: Griekse of Hebreeuwse zegswijzen die bij letterlijke vertaling in het Nederlands te veel problemen zouden opleveren, moesten wel letterlijk vertaald in de kanttekeningen worden opgenomen.]
- De HSV heeft zich gebaseerd op dezelfde grondtekst als de SV
- De HSV heeft de manier van spreken van de grondtaal behouden, voor zover dat de duidelijkheid en de eigenschap van de Nederlandse manier van zeggen toeliet.
En juist bij dit punt zit de discussie: Anno 2010 is de manier van zeggen in het Nederlands anders, en laat onze taal niet alles meer toe, wat zij in 1637 nog wel toeliet. Maar daarmee ga je niet buiten deze vertaalopdracht, maar pas je hem toe in 2010, dan kom je automatisch bij heel andere keuzes uit, omdat onze taal radicaal veranderd is.
- De HSV verantwoord letterlijke weergaven in voetnoten, en dat zo weinig mogeliijk, zoals ook de SV als opdracht meekreeg.

Ad2:
Opdracht 2 luidt:
Dat zij, om den zin van den tekst, die niet ten volle uitgedrukt is, te vervullen, zoo weinig woorden daarbij doen als mogelijk is, en deze in den tekst met eene andere letter, en tusschen haakjes besluiten [= insluiten, dus: tussen haakjes zetten], opdat ze van de woorden van den tekst mogen [= kunnen] onderscheiden worden.
Ook hierbij moet aangetekend worden dat dat in 2010 vaker nodig is dan in 1637, omdat onze taal daar om vraagt. Dat is geen afwijking van de vertaalopdracht, maar een toepassing ervan in 2010.

Ad 3:
Is niet principieel, maar een kwestie van keuzes maken, hetgeen bij vertalen altijd moet. Want wat jij onnodig vindt, is voor een ander een obstakel.

Ad 4:
Je noemt een aantal woorden, die voor ons vooral een gevoelswaarde hebben. De HSV heeft niet overal verstand door inzicht hertaald, maar alleen waar dat nodig was, omdat inzicht beter de grondtekst weergeeft. Lankmoedigheid is een woord dat niemand meer kent; het is weliswaar niet geheel hetzelfde als geduld, maar dat weet vrijwel niemand meer. Dus voor de gewone Bijbellezer is er inderdaad geen verschil tussen lankmoedigheid en geduld. Bovendien: geduld is prima te exegetiseren als 'traag tot toorn'.
Wat die andere begrippen betreft: kastijden en tuchtigen, dat is allemaal verouderd Nederlands, waar prima hedendaagse woorden voor gebruikt kunnen worden.

Ad 5:
Daarin kan ik je wel volgen. Met name bij de profeten merk je dat. Maar laten we ook eerlijk zijn: grote delen van de profeten zijn gewoon taalkundig al in de SV nauwelijks te volgen. Dus dat daar de grootste verschillen openbaar komen, snap ik wel.

Ad 6:
Ik heb op dit hele forum niet meer dan vijf voorbeelden van daadwerkelijke fouten gezien. Een dergelijk lijstje zou van de SV ook gemaakt kunnen worden.

Ad rest:
---We gaan niet discussieren over personen [|Auto]---

[Germanicus]

Joepie! En zo verzanden we in achterhoedegevechten over allerlei bijzaken. Het is niet moeilijk om vast te stellen dat de HSV een grondige herziening van de SV is. Het is een herziening, puur om het feit dat de herzieners de SV als uitgangspunt hebben genomen en deze zijn gaan herzien. En omdat ze expliciet aangeven de SV te willen restaureren. Daar kun je natuurlijk van alles van vinden en het er niet mee eens zijn, maar daar dat is wel de realiteit.

En het is een grondige herziening omdat men het lef (om het zo maar eens te zeggen) gehad heeft om te zoeken naar betrouwbaarheid én verstaanbaarheid. Een taal die zich 400 jaar heeft ontwikkeld maakt dat noodzakelijk, evenals de verschillende mogelijkheden die het vertalen van een grondtaal met zich meebrengt.

Even persoonlijk: momenteel lees ik de Romeinenbrief in de HSV, ik ben dan heel blij dat 'ie herziening er gekomen is!

[Zonderling]

Evangelist,

Ik blijf bij mijn kritiek. Dat deze kritiek terecht is kan ieder vaststellen.
De Statenvertaling kan niet worden behouden wanneer:

1) De vertaalmethode ingrijpend is herzien. Dan gaat het echt niet om het wijzigen van verouderde woorden, maar om de evidente verandering in manier van vertalen. Zie opdracht 1 van de Dordtse Synode

2) Het veel vaker toevoegen van interpretaties in de vertaling. Afwijking van opdracht 2 van de Dordtse Synode

3) Het veranderen van vele goede vertaalkeuzes van de Statenvertaling wat volstrekt onnodig is. Dat betreft niet alleen woorden, maar ook de betekenissen van teksten.

4) Het veranderen van begrippen zoals 'verstand' in 'inzicht', 'gemoed' in 'het denken', het elimineren van Bijbelse begrippen als lankmoedigheid, tuchtigen, kastijden, enzovoort. (dank je wel ds. Russcher voor de nieuwe onwaarheid in het gesprek met ds. Clements alsof lankmoedig exact hetzelfde is als geduldig, luister naar eigen medewerker in de Waarheidsvriend van 25 november, die wél het verschil erkende, maar meende dat bijna niemand dit verschil nog begrijpt en het daarom niet meer zinvol is dit verschil nog te maken!?)

5) Het veranderen van de volledige klankkleur van de vertaling, vooral in het Oude Testament

6) Het overnemen van vertalingen uit NBG 51 ook wanneer deze slechter zijn dan de SV of zelfs pertinent fout zijn.

Enzovoort.

Ik neem dus niets van mijn kritiek terug. Sterker nog, ik heb mijn kritiek nogal 'voorzichtig' geuit.
Deze post is iets stelliger en geeft iets krachtiger weer waar het op staat.
Laten we er geen doekjes om winden.

Z.

Zonderling,

Hartelijk dank voor je helderheid. Misschien mag ik elk punt van een reactie voorzien.

Ad 1:
Ik heb op internet de opdrachten van de Synode 1618-1619 even opgezocht.
Opdracht 1 luidt als volgt:
Dat zij altijd bij den oorspronkelijken tekst zorgvuldiglijk blijven, en de manier van spreken der oorspronkelijke talen zoo veel de duidelijkheid en eigenschap der Nederlandsche spraken [= taal, manier van zeggen] kan toelaten, behouden. Maar, indien ergens een Hebreeuwsche of Grieksche wijze van spreken voorviel, die harder [= moeilijker] ware, dan dat ze wel in den tekst gehouden zal kunnen worden, dat zij deze aan den kant naarstiglijk aanteekenen. [Dus: Griekse of Hebreeuwse zegswijzen die bij letterlijke vertaling in het Nederlands te veel problemen zouden opleveren, moesten wel letterlijk vertaald in de kanttekeningen worden opgenomen.]
- De HSV heeft zich gebaseerd op dezelfde grondtekst als de SV
- De HSV heeft de manier van spreken van de grondtaal behouden, voor zover dat de duidelijkheid en de eigenschap van de Nederlandse manier van zeggen toeliet.
En juist bij dit punt zit de discussie: Anno 2010 is de manier van zeggen in het Nederlands anders, en laat onze taal niet alles meer toe, wat zij in 1637 nog wel toeliet. Maar daarmee ga je niet buiten deze vertaalopdracht, maar pas je hem toe in 2010, dan kom je automatisch bij heel andere keuzes uit, omdat onze taal radicaal veranderd is.

Onzin, de diverse Hebreeuwse uitdrukkingen met 'aangezicht', 'mond', 'stem', 'ziel', 'hart', 'hand' in het Hebreeuws waren anno 1637 even onnatuurlijk Nederlands als nu. Dat heeft nul-komma-nul met de verandering van de Nederlandse taal te maken.

- De HSV verantwoord letterlijke weergaven in voetnoten, en dat zo weinig mogeliijk, zoals ook de SV als opdracht meekreeg.

De HSV doet dat lang niet altijd, maar vrij willekeurig.
De SV heeft inderdaad de letterlijke tekst 'naarstig' aangetekend, van de HSV kun je dat niet zeggen.

Ad2:
Opdracht 2 luidt:
Dat zij, om den zin van den tekst, die niet ten volle uitgedrukt is, te vervullen, zoo weinig woorden daarbij doen als mogelijk is, en deze in den tekst met eene andere letter, en tusschen haakjes besluiten [= insluiten, dus: tussen haakjes zetten], opdat ze van de woorden van den tekst mogen [= kunnen] onderscheiden worden.
Ook hierbij moet aangetekend worden dat dat in 2010 vaker nodig is dan in 1637, omdat onze taal daar om vraagt. Dat is geen afwijking van de vertaalopdracht, maar een toepassing ervan in 2010.

Eveneens onzin. Het gaat hier niet om veranderingen in onze taal, maar om het expliciet toevoegen van interpretatie door
a) woorden te veranderen qua betekenis om de bedoeling te verduidelijken
b) veel vaker woorden toe te voegen dan nodig is e.d.

Ad 3:
Is niet principieel, maar een kwestie van keuzes maken, hetgeen bij vertalen altijd moet. Want wat jij onnodig vindt, is voor een ander een obstakel.

Eveneens onzin. Met alle respect, ga je eens verdiepen in alle inhoudelijke vertaalverschillen tussen SV en HSV!

Ad 4:
Je noemt een aantal woorden, die voor ons vooral een gevoelswaarde hebben. De HSV heeft niet overal verstand door inzicht hertaald, maar alleen waar dat nodig was, omdat inzicht beter de grondtekst weergeeft.

Nogmaals onzin. Raadpleeg de oorspronkelijke woordbetekenissen.

Lankmoedigheid is een woord dat niemand meer kent; het is weliswaar niet geheel hetzelfde als geduld, maar dat weet vrijwel niemand meer. Dus voor de gewone Bijbellezer is er inderdaad geen verschil tussen lankmoedigheid en geduld. Bovendien: geduld is prima te exegetiseren als 'traag tot toorn'.
Wat die andere begrippen betreft: kastijden en tuchtigen, dat is allemaal verouderd Nederlands, waar prima hedendaagse woorden voor gebruikt kunnen worden.

Voor genoemde woorden bestaan geen andere Nederlandse woorden.

Ad 5:
Daarin kan ik je wel volgen. Met name bij de profeten merk je dat. Maar laten we ook eerlijk zijn: grote delen van de profeten zijn gewoon taalkundig al in de SV nauwelijks te volgen. Dus dat daar de grootste verschillen openbaar komen, snap ik wel.

Ad 6:
Ik heb op dit hele forum niet meer dan vijf voorbeelden van daadwerkelijke fouten gezien. Een dergelijk lijstje zou van de SV ook gemaakt kunnen worden.

Verdere reacties laat ik maar zitten.
Ik heb ook geen zin om hier nog verder fouten te gaan publiceren, maar ik kan je verzekeren dat er veel meer is dan je nu weet.

Wat mij betreft stop ik er nu echt mee.



P.S. de door Auto geknipte uitlating was wellicht onverstandig van mij, ik had dat beter niet kunnen doen.

Overigens bepleit ik dat Stichting HSV alles openbaar maakt wat door de Stichting HSV in de loop der jaren besloten is over de manier van herzien / hertalen of opnieuw vertalen. Dat zou verhelderend kunnen werken.

[Auto]

Ik heb een aantal postings verwijderd en aangepast. Zoals we al eerder hebben gesteld: zaken uit vertrouwelijke gesprekken worden niet zonder toestemming van de andere persoon geplaatst!~

Terug on topic!

[huisman]

In vertrouwen of niet, iedereen kan nu zelf van het resultaat kennisnemen. En hoe men het ook wendt of keert, het is inderdaad niet slechts een herziening maar een nieuwe vertaling geworden, veel dichter aansluitend bij de al genoemde nieuwe vertalingen dan bij de Statenvertaling.

De site http://www.getrouwevertaling.nl/ is het niet eens met jouw stelling.

De HSV is betrouwbaarder dan moderne vertalingen
Dit eerste argument is niet van toepassing op vergelijking met de Statenvertaling. Toch noem ik het, omdat er gelukkig nog een groot verschil is tussen de Herziene Statenvertaling enerzijds en diverse moderne, parafraserende vertalingen die in omloop zijn, anderzijds. Ten opzichte van deze vertalingen is de betrouwbaarheid van de HSV beslist een groot voordeel. De HSV komt qua methode sterk overeen met de vertaling NBG 1951. Dit betekent dat de oorspronkelijke teksten (de ‘brontekst’ of ‘brontaal’) sterk bepalend zijn geweest voor de woordkeus en de zinnen in de vertaling, hoewel tegelijkertijd geldt dat de weergave niet even letterlijk en woordgetrouw is als in de Statenvertaling.

[Gian]

---We gaan niet discussieren over personen [Auto]---

Waarom moet een vertaling gereformeerd zijn? Dat mag je in een vertaling niet terug zien mi.

Auto, ik heb hier zorgvuldig ge-quote. De quote had niets te maken met de discussie over een persoon.
Wil je dan gewoon van mijn post afblijven, want nu suggereer je dingen die er niet zijn.
Gian.

[Tiberius]

In vertrouwen of niet, iedereen kan nu zelf van het resultaat kennisnemen. En hoe men het ook wendt of keert, het is inderdaad niet slechts een herziening maar een nieuwe vertaling geworden, veel dichter aansluitend bij de al genoemde nieuwe vertalingen dan bij de Statenvertaling.

De site http://www.getrouwevertaling.nl/ is het niet eens met jouw stelling.

De HSV is betrouwbaarder dan moderne vertalingen
Dit eerste argument is niet van toepassing op vergelijking met de Statenvertaling. Toch noem ik het, omdat er gelukkig nog een groot verschil is tussen de Herziene Statenvertaling enerzijds en diverse moderne, parafraserende vertalingen die in omloop zijn, anderzijds. Ten opzichte van deze vertalingen is de betrouwbaarheid van de HSV beslist een groot voordeel. De HSV komt qua methode sterk overeen met de vertaling NBG 1951. Dit betekent dat de oorspronkelijke teksten (de ‘brontekst’ of ‘brontaal’) sterk bepalend zijn geweest voor de woordkeus en de zinnen in de vertaling, hoewel tegelijkertijd geldt dat de weergave niet even letterlijk en woordgetrouw is als in de Statenvertaling.

Ik had het ook over de NBG51 En de NBV.
De "parafraserende vertalingen" waar die site op doelt, GNB, HB, etc, reken ik niet eens mee.

[memento]

Scherpe uitspraak van dr. dr. de Vries in het RD:

Van belang is ook te beseffen dat wie de theologie van de Statenvertalers volgt, alleen bij hoge uitzondering kan accepteren dat iemand predikant kan zijn zonder de brontalen van Bijbel te kennen, maar dit nooit als regel kan zien. Dat het verdedigen van een Bijbelvertaling toevertrouwd zou kunnen worden aan predikanten die de brontalen niet kennen, is vanuit het perspectief van de Statenvertalers volstrekt ondenkbaar.

Bron: http://www.refdag.nl/opinie/opinie/ontb ... v_1_521092

[Ander]

Scherpe uitspraak van dr. dr. de Vries in het RD:

Van belang is ook te beseffen dat wie de theologie van de Statenvertalers volgt, alleen bij hoge uitzondering kan accepteren dat iemand predikant kan zijn zonder de brontalen van Bijbel te kennen, maar dit nooit als regel kan zien. Dat het verdedigen van een Bijbelvertaling toevertrouwd zou kunnen worden aan predikanten die de brontalen niet kennen, is vanuit het perspectief van de Statenvertalers volstrekt ondenkbaar.

Bron: http://www.refdag.nl/opinie/opinie/ontb ... v_1_521092

Ik las het ook. Inderdaad heel scherp. Ben benieuwd of daar nog reacties op komen. Want de praktijk is nu toch wel wat anders.

Ook dit zegt hij:

In hoofdstuk 1, artikel 8 van de Geloofsbelijdenis van Westminster wordt het algemeen reformatorisch gevoelen verwoord dat zij die de brontalen niet beheersen, mogen weten dat een getrouwe Bijbelvertaling het middel is om de Schriften te onderzoeken en tot Gods eer te leven.

En dan is het natuurlijk zaak de meest getrouwe Bijbelvertaling te gebruiken en te volgen. Meerdere predikanten die zich uitgesproken hebben tegen de HSV zijn predikanten die de brontalen min of meer kennen, dus waren volgens dr. de Vries gemachtigd om dat te doen.

[Snuf]

Wat ik in de hele discussie niet begrijp is dat er mensen zijn die tegen de HSV zijn en twee of driemaal daags aan tafel i.p.v. de Bijbel de kinderbijbel ter hand nemen. Volgens mij staat die nog verder van de grondtaal af......

Als je nu drie keer op een dag uit de Statenbijbel voorleest. En 1x per week eens een woordje of zinsnede verduidelijkt (en dat is weinig). Zou je dan echt op de zestiende niet volkomen vertrouwd zijn met de SV?