herziene psalmberijming

[Hendrikus]

Ik zou dat helemaal niet verkeerd vinden. Net als een hertaling van de formulieren.

De formulieren zijn al hertaald, waarom zou dat wiel opnieuw uitgevonden moeten worden?

http://www.dienstboek.nl/shop_details.p ... ctId=22020

[Erasmiaan]

Ik zou dat helemaal niet verkeerd vinden. Net als een hertaling van de formulieren. Daarmee valt dan ook het argument weg dat er een kloof zou ontstaan tussen die dingen. Ik zou er zeker voor zijn, het is altijd goed te blijven herzien en hertalen naar deze tijd.

Maar verder zou ik er geen groot punt van maken, zeker niet als dit voor anderen gevoelig ligt. Dat laat ik het met evenveel gemak weer rusten.
Al geloof ik wel dat het niet een heel goed teken is als we heel krampachtig met elke vernieuwing omgaan. En dat gebeurt wel een beetje. Eigenlijk weten we al vóórdat er ook maar één woord hertaald is dat het een splijtzwam gaat worden. Helaas is dat de situatie.

Ik geloof niet dat het een heel goed teken is als we alles willen vernieuwen. Het is de geest van de tijd, ik weet het. Maar ik verbaas me over het gemak waarmee men 'het oude' aan de kant schuift. Zelfs als men na 30 jaar gaat verhuizen naar een ander (nieuw) huis zal daar iets zijn van weemoed, van verdriet, vanwege de gehechtheid aan het oude. En dan gaat het over een huis! Maar nu gaat het over iets fundamenteels als een Bijbelvertaling en een psalmberijming! Waarin men onderwezen is, wat iemands (geestelijk) eten en drinken is, wat men uit zijn hoofd heeft geleerd, waar de meest dierbare en ontroerende momenten zijn geweest, ja, waar God zelf door gesproken heeft. Waarom, waarom? Ja, vanwege de verstaanbaarheid, zegt men dan. Mensen, alsjeblieft. Die paar voorbeelden die men met moeite weet te vinden, die zijn een geheel nieuwe psalmberijming niet waard. Dat niemand het 'hijgerige' van deze vernieuwingsdrang inziet is voor mij onbegrijpelijk. De Herziene Statenvertaling is nog niet eens uit, of men heeft het al over het volgende. Laten we alle banden met het verleden doorsnijden. En natuurlijk weten we dat het een splijtzwam gaat worden! Maar wiens oorzaak zou dat nu zijn!? Zonder dergelijke initiatieven zou er nooit een splijtzwam zijn ontstaan.

Het is zo te vrezen dat niet alleen de vertaling en de berijming van onze ouden verloren gaat maar ook de bestudering van hun geschriften, hun Godsvreze, hun orde, hun inrichting van het kerkelijke leven, hun visie op de Bijbel, van kleine dingen tot wezenlijke zaken. Misschien nog niet in de generatie van de vernieuwing, maar voor de volgende generaties is het allemaal een vanzelfsheid en zijn de oude schrijvers, de oude berijming, de oude vertaling en de oude kanttekeningen niet meer dan geschiedenis. Ik vrees daar zeer voor, en we zien de voorbeelden om ons heen in andere kerken. Het begon daar ook allemaal met ogenschijnlijke 'futiliteiten', zoals gezangen, een andere kerkorde, een nieuwe vertaling, een andere aankleding van de eredienst, etc.

Emotionele argumenten? Ja. Maar zeker ook argumenten tegen de waan van de dag! En emotionele argumenten zijn toch nog steeds argumenten? Ze heoven niet voor iedereen geldend te zijn maar men behoort in ieder geval respect te hebben voor die argumenten. En dan niet het respect van de wereld. Ik respecteer uw mening maar helaas, we gaan gewoon door, we laten ons er niets aan gelegen liggen. Alzo behoren we toch niet met elkaar om te gaan in de kerk?!

[refo]

Dát is het wat de kerk nodig heeft! En niets anders! Een nieuwe psalmberijming! Laten we dan ook meteen maar een stuk of 1000 gezangen vrijgeven, dan hebben we meteen een schat aan mooie liederen om van de feestdagen een echt feest te maken!!!

Oh ja, nu ik toch bezig ben, een orgel alleen is eigenlijk ook best saai, misschien dat een paar goede tropetters de eredienst nog wat kunnen opvrolijken?

Kijk, het begint te dagen in het oosten. En met die trompetten erbij begint het ook een klein beetje op Psalm 150 te lijken

1000 gezangen? Vroeger had ieder een zichzelf respecterend refo-gezin een harmonium met Worp en Johannes de Heer. Die laatste bundel bevatte bijkans 1000 gezangen. Bevatte, schreef ik, want hoewel ze die nog immer bevat, lijken ze uit de refo-gezinnen verbannen.
En dat heeft geleid tot niet-zingende gezinnen.
Of zou dat meevallen?

[Tiberius]

Dat niemand het 'hijgerige' van deze vernieuwingsdrang inziet is voor mij onbegrijpelijk.

Niet te veel generaliseren, ik zie dat wel in, hoor.

[Auto]

Dat niemand het 'hijgerige' van deze vernieuwingsdrang inziet is voor mij onbegrijpelijk.

Niet te veel generaliseren, ik zie dat wel in, hoor.

Nog meer hoor, want dat geld ook voor mij

[ZWP]

Dat niemand het 'hijgerige' van deze vernieuwingsdrang inziet is voor mij onbegrijpelijk.

Niet te veel generaliseren, ik zie dat wel in, hoor.

Toch staat het ook vaak in de Bijbel:

Zie, Ik maak alle dingen nieuw. Ik zing een nieuw lied, zingt voor de Heere een nieuw lied! Het gaat vaak over een nieuw en beter verbond.
En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwen geest geven in het binnenste van u.
Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt.
Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel.

En Die op den troon zat, zei: Ziet, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zeide tot mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en getrouw.

Nieuw is niet bij voorbaat fout...

[eilander]

1000 gezangen? Vroeger had ieder een zichzelf respecterend refo-gezin een harmonium met Worp en Johannes de Heer. Die laatste bundel bevatte bijkans 1000 gezangen. Bevatte, schreef ik, want hoewel ze die nog immer bevat, lijken ze uit de refo-gezinnen verbannen.
En dat heeft geleid tot niet-zingende gezinnen.
Of zou dat meevallen?

Ik hoop dat het meevalt. Heeft ook erg te maken met opvoeding etc. Mijn vader zingt veel, mijn opa ook. Mijn opa had geen orgel en zong ook geen Joh. de Heer. Maar wel altijd psalmen.

In ons gezin wordt ook heel veel gezongen. Dat zijn meestal psalmen, maar ook een selectie uit de door jou genoemde bundel. Onze kinderen zingen allemaal graag, en of dat nu een psalm is of Jozef zoekt zijn grote broers, dat maakt ze eigenlijk niet uit.
Net als dat het (voor de kleinste) niet uitmaakt of je het in de huiskamer doet of gezeten in een boodschappenkar tijdens de wekelijkse boodschappen....

[Erasmiaan]

Dat niemand het 'hijgerige' van deze vernieuwingsdrang inziet is voor mij onbegrijpelijk.

Niet te veel generaliseren, ik zie dat wel in, hoor.

Toch staat het ook vaak in de Bijbel:

Zie, Ik maak alle dingen nieuw. Ik zing een nieuw lied, zingt voor de Heere een nieuw lied! Het gaat vaak over een nieuw en beter verbond.
En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwen geest geven in het binnenste van u.
Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt.
Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel.

En Die op den troon zat, zei: Ziet, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zeide tot mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en getrouw.

Nieuw is niet bij voorbaat fout...

Dat is hier niet het probleem. Het probleem is hier (zie de startposting): oud is volgens sommigen bij voorbaat fout.

[-DIA-]

Dát is het wat de kerk nodig heeft! En niets anders! Een nieuwe psalmberijming! Laten we dan ook meteen maar een stuk of 1000 gezangen vrijgeven, dan hebben we meteen een schat aan mooie liederen om van de feestdagen een echt feest te maken!!!

Oh ja, nu ik toch bezig ben, een orgel alleen is eigenlijk ook best saai, misschien dat een paar goede tropetters de eredienst nog wat kunnen opvrolijken?

Kijk, het begint te dagen in het oosten. En met die trompetten erbij begint het ook een klein beetje op Psalm 150 te lijken

1000 gezangen? Vroeger had ieder een zichzelf respecterend refo-gezin een harmonium met Worp en Johannes de Heer. Die laatste bundel bevatte bijkans 1000 gezangen. Bevatte, schreef ik, want hoewel ze die nog immer bevat, lijken ze uit de refo-gezinnen verbannen.
En dat heeft geleid tot niet-zingende gezinnen.
Of zou dat meevallen?

Maar er werd toen gelukkig vanaf de kansel nog wel ernstig gewaarschuwd voor de remonstrantse inaslag van de JdH-liedjes

[Marnix]

k geloof niet dat het een heel goed teken is als we alles willen vernieuwen. Het is de geest van de tijd, ik weet het. Maar ik verbaas me over het gemak waarmee men 'het oude' aan de kant schuift. Zelfs als men na 30 jaar gaat verhuizen naar een ander (nieuw) huis zal daar iets zijn van weemoed, van verdriet, vanwege de gehechtheid aan het oude. En dan gaat het over een huis! Maar nu gaat het over iets fundamenteels als een Bijbelvertaling en een psalmberijming! Waarin men onderwezen is, wat iemands (geestelijk) eten en drinken is, wat men uit zijn hoofd heeft geleerd, waar de meest dierbare en ontroerende momenten zijn geweest, ja, waar God zelf door gesproken heeft. Waarom, waarom? Ja, vanwege de verstaanbaarheid, zegt men dan. Mensen, alsjeblieft. Die paar voorbeelden die men met moeite weet te vinden, die zijn een geheel nieuwe psalmberijming niet waard. Dat niemand het 'hijgerige' van deze vernieuwingsdrang inziet is voor mij onbegrijpelijk. De Herziene Statenvertaling is nog niet eens uit, of men heeft het al over het volgende. Laten we alle banden met het verleden doorsnijden. En natuurlijk weten we dat het een splijtzwam gaat worden! Maar wiens oorzaak zou dat nu zijn!? Zonder dergelijke initiatieven zou er nooit een splijtzwam zijn ontstaan.

Natuurlijk mag er weemoed zijn. Toch verhuist men doorgaans niet zonder reden. Je bent zelf vast ook wel eens verhuist en je weet dat het nodig was en beter, ondanks het verdriet, het loslaten waar je aan gehecht was. En als je vervolgens na een poos weer verhuist heb je het zelfde gevoel bij het nieuwe huis.

We kunnen wel blijven bij al het oude totdat niemand het meer begrijpt, om maar een band met het verleden te houden, maar dat lijkt me ook niet wijs. Het gaat uiteindelijk niet om de formulering maar om de inhoud, en als die inhoud hetzelfde blijft maar wel begrijpelijker wordt is dat winst. En als dat de motivatie is (die jij allicht niet ziet of niet nodig vindt) kan je niet spreken van een "hijgerige vernieuwingsdrang", het gaat immers niet om de vernieuwing zelf maar om de inhoud, dat die voor jong en oud beter te begrijpen wordt.

Het is zo te vrezen dat niet alleen de vertaling en de berijming van onze ouden verloren gaat maar ook de bestudering van hun geschriften, hun Godsvreze, hun orde, hun inrichting van het kerkelijke leven, hun visie op de Bijbel, van kleine dingen tot wezenlijke zaken. Misschien nog niet in de generatie van de vernieuwing, maar de volgende generaties, mensen, de volgende generaties. Ik vrees daar zeer voor, en we zien de voorbeelden om ons heen in andere kerken. Het begon daar ook allemaal met ogenschijnlijke futiliteiten, zoals gezangen, een andere kerkorde, een nieuwe vertaling, een andere aankleding van de eredienst, etc.

Ik ben daar niet zo bang voor als het om de inhoud gaat en niet om "hijgerige vernieuwing".

Emotionele argumenten? Ja. Maar zeker ook argumenten tegen de waan van de dag! En emotionele argumenten zijn toch nog steeds argumenten? Ze heoven niet voor iedereen geldend te zijn maar men behoort in ieder geval respect te hebben voor die argumenten. En dan niet het respect van de wereld. Ik respecteer uw mening maar helaas, we gaan gewoon door, we laten ons er niets aan gelegen liggen. Alzo behoren we toch niet met elkaar om te gaan in de kerk?!

En als de argumenten nou inhoudelijk zijn, gaan om het begrijpen van de boodschap, weten wat je zingt... en blijkt dat de oude taal van de berijming het moeilijker maakt om de inhoud te begrijpen? Dat zijn denk ik wel tegenargumenten waar rekening mee gehouden moet worden. Dat mis ik in de discussie nog wel eens, de mensen die dingen willen behouden komen met emotionele argumenten, maar zien niet dat de taal voor velen een barrière is geworden en wijzen met emotionele argumenten (moet alles nou anders, als we hier gaan vernieuwen gaan we over een paar jaar alle reformatorische fundamenten loslaten etc) inhoudelijke argumenten af. Zo horen we in de kerk ook niet met elkaar om te gaan.

[Erasmiaan]

We kunnen wel blijven bij al het oude totdat niemand het meer begrijpt, om maar een band met het verleden te houden, maar dat lijkt me ook niet wijs. Het gaat uiteindelijk niet om de formulering maar om de inhoud, en als die inhoud hetzelfde blijft maar wel begrijpelijker wordt is dat winst. En als dat de motivatie is (die jij allicht niet ziet of niet nodig vindt) kan je niet spreken van een "hijgerige vernieuwingsdrang", het gaat immers niet om de vernieuwing zelf maar om de inhoud, dat die voor jong en oud beter te begrijpen wordt.

Marnix, eigenlijk heb ik geen zin om met jou hierover van gedachten te wisselen. Je staat zeer anders in het leven en je bent ook niet met die oude vertalingen en berijmingen opgegroeid. En in jou zie ik juist het resultaat verpersoonlijkt van de wijzigingen die men door wil voeren. Mijn argumenten kunnen jou dus nooit overtuigen omdat je het rijke daarvan niet inziet.

Om op je argument toch in te gaan: het verleden heeft bewezen dat begrijpelijk vaak ten koste van de inhoud gaat. Ik ben daar dus zeer beducht voor.

Het is zo te vrezen dat niet alleen de vertaling en de berijming van onze ouden verloren gaat maar ook de bestudering van hun geschriften, hun Godsvreze, hun orde, hun inrichting van het kerkelijke leven, hun visie op de Bijbel, van kleine dingen tot wezenlijke zaken. Misschien nog niet in de generatie van de vernieuwing, maar de volgende generaties, mensen, de volgende generaties. Ik vrees daar zeer voor, en we zien de voorbeelden om ons heen in andere kerken. Het begon daar ook allemaal met ogenschijnlijke futiliteiten, zoals gezangen, een andere kerkorde, een nieuwe vertaling, een andere aankleding van de eredienst, etc.

Ik ben daar niet zo bang voor als het om de inhoud gaat en niet om "hijgerige vernieuwing".

Waarom kan men dan 300 tot 350 jaar volstaan met één Bijbelvertaling en zijn er de laatste 50 jaren tientallen vertalingen gedaan?

Emotionele argumenten? Ja. Maar zeker ook argumenten tegen de waan van de dag! En emotionele argumenten zijn toch nog steeds argumenten? Ze heoven niet voor iedereen geldend te zijn maar men behoort in ieder geval respect te hebben voor die argumenten. En dan niet het respect van de wereld. Ik respecteer uw mening maar helaas, we gaan gewoon door, we laten ons er niets aan gelegen liggen. Alzo behoren we toch niet met elkaar om te gaan in de kerk?!

En als de argumenten nou inhoudelijk zijn, gaan om het begrijpen van de boodschap, weten wat je zingt... en blijkt dat de oude taal van de berijming het moeilijker maakt om de inhoud te begrijpen? Dat zijn denk ik wel tegenargumenten waar rekening mee gehouden moet worden. Dat mis ik in de discussie nog wel eens, de mensen die dingen willen behouden komen met emotionele argumenten, maar zien niet dat de taal voor velen een barrière is geworden en wijzen met emotionele argumenten (moet alles nou anders, als we hier gaan vernieuwen gaan we over een paar jaar alle reformatorische fundamenten loslaten etc) inhoudelijke argumenten af. Zo horen we in de kerk ook niet met elkaar om te gaan.

Die tegenargumenten worden gewogen, maar die wegen niet op tegen de andere argumenten. En waarom is de vrees voor loslaten van de fundamenten (die zeer terecht blijkt gezien andere kerkgenootschappen die ons tot voorbeelden zijn gesteld) geen inhoudelijk argument?!

[Johann]

Nou wij hoeven geen herziening van de 1773, wij zingen nog gewoon 1566

Al die herzieningen zijn niet nodig... Wat een verschrikkelijke vernieuwingsdrong proef je hier ja, bah.

[Hendrikus]

Nou wij hoeven geen herziening van de 1773, wij zingen nog gewoon 1566

Al die herzieningen zijn niet nodig... Wat een verschrikkelijke vernieuwingsdrong proef je hier ja, bah.

Jij houdt het lekker bij Edom en z'n oude schoen. Prima hoor.

[eilander]

Nou wij hoeven geen herziening van de 1773, wij zingen nog gewoon 1566

Al die herzieningen zijn niet nodig... Wat een verschrikkelijke vernieuwingsdrong proef je hier ja, bah.

Jij houdt het lekker bij Edom en z'n oude schoen. Prima hoor.

Sommige mensen rijden kilometers voor een Datheen-psalmzangavond. Johann doet dat (en ik deed dat voorheen ook) gewoon iedere zondag....

[Desiree]

Weet je wat ik me afvraag? Hoe komt het dat men zo argwanend is van al dat nieuwe.

Je identiteit is niet afhankelijk van dat oude, vertrouwde. Als je zelf de Heere niet leert kennen, heb je een groot probleem.

Ik ben het e.e.a. nog aan het onderzoeken.. en ik zit er echt niet mee als ik in een kerk komt en ze zingen Datheen. Moeten jullie zelf weten. Ik pas me wel aan.

Maar dat andere kerken anders denken, dat moet je ook respecteren. Het is wel een verschil als je in Rotterdam kerkt of op de Veluwe. Vergeet dat niet. Bovendien, denk je dat ze in China Statenvertaling en psalmen hebben. Ik weet wel, ze hebben daar mijn lievelingslied... Geweldig! Ze zongen het daar!

Alhoewel, ik denk dat ze de statenvertaling krijgen van ons.