Formatie 2010

[Zita]

Toch blijf ik het wat raar vinden om te redeneren (wat gechargeerd, voor de duidelijkheid): een wa-jonger is zielig, dus hij mag wel wat extra geld hebben. Hij zou zelf immers heel graag willen dat het anders was en dat hij zelf voor zijn geld kon werken.
Een wa-jonger is tot op zekere hoogte inderdaad iemand om medelijden mee te hebben. Maar dat betekent niet dat hij extra geld moet krijgen. De overheid is er niet om persoonlijk leed van mensen financieel te compenseren. Dat leed is er, en dat hoeft niet rechtgetrokken te worden door een extra donatie. Dat leed moet door de naasten erkend worden, da's alles wat we kunnen. De overheid is er om te zorgen dat die wa-jonger wel financiele middelen heeft om rond te komen.
Dan blijven er verschillen bestaan. De ene persoon is 'zielig', de ander niet. Dat is erg. Maar dat is zo. En geld helpt daar echt niet tegen.
Kortom: ik deel Memento's standpunt. Er is onderscheid tussen leed en levensonderhoud. Dat eerste is niet weg te compenseren, voor dat tweede is de overheid er.

[Josephus]

De overheid is er niet om persoonlijk leed van mensen financieel te compenseren.

Dat is ook helemaal niet de gedachte achter de Wajong.

[oesterschelpje]

We hebben het hier niet over extra geld, maar over een wajong uitkering, die volgens Memento te hoog zou zijn.
Inderdaad is de overheid er om te zorgen dat de wajonger financiele middelen heeft om rond te kunnen komen.
Maar om dan te stellen dat een wajonger net zoveel moet krijgen als de zogenaamde arme student, die wel het vermogen heeft om bij te werken/verdienen gaat mij nog steeds veel te ver.

Nogmaals,het vermogen om in te leven is al heel wat, maar iets doorleven is weer totaal anders.
Ik denk dat jullie heel anders zouden praten als het jullie zelf of iemand in je eigen gezin aangaat.
Dan pas kun je over deze dingen ten diepste meepraten!

[Zita]

De overheid is er niet om persoonlijk leed van mensen financieel te compenseren.

Dat is ook helemaal niet de gedachte achter de Wajong.

dat veronderstel ik ook helemaal niet. Maar dat leek wel een achterliggende gedachte van sommigen in deze discussie te zijn.

[Zita]

Nogmaals,het vermogen om in te leven is al heel wat, maar iets doorleven is weer totaal anders.
Ik denk dat jullie heel anders zouden praten als het jullie zelf of iemand in je eigen gezin aangaat.
Dan pas kun je over deze dingen ten diepste meepraten!

Waarom?
Het gaat toch gewoon, heel nuchter, om levensonderhoud voor mensen die zelf niet in staat zijn dat te verdienen? Moet je daarbij heel veel voelen en doorleven?

[Mara]

Toch blijf ik het wat raar vinden om te redeneren (wat gechargeerd, voor de duidelijkheid): een wa-jonger is zielig, dus hij mag wel wat extra geld hebben. Hij zou zelf immers heel graag willen dat het anders was en dat hij zelf voor zijn geld kon werken.
Een wa-jonger is tot op zekere hoogte inderdaad iemand om medelijden mee te hebben. Maar dat betekent niet dat hij extra geld moet krijgen. De overheid is er niet om persoonlijk leed van mensen financieel te compenseren. Dat leed is er, en dat hoeft niet rechtgetrokken te worden door een extra donatie. Dat leed moet door de naasten erkend worden, da's alles wat we kunnen. De overheid is er om te zorgen dat die wa-jonger wel financiele middelen heeft om rond te komen.
Dan blijven er verschillen bestaan. De ene persoon is 'zielig', de ander niet. Dat is erg. Maar dat is zo. En geld helpt daar echt niet tegen.
Kortom: ik deel Memento's standpunt. Er is onderscheid tussen leed en levensonderhoud. Dat eerste is niet weg te compenseren, voor dat tweede is de overheid er.

En dat wil de wajonger juist niet ! Medelijden. Wel meeDENKEN, meeLEVEN.
Het is comfortabel discussieren vanuit de stoel van de gezonde, zeker als je werken kunt en mag.
Leed hoeft niet gecompenseerd te worden door de overheid, veel familieleden en vrienden haken al af als het te lang duurt.
Maar we hebben dit ooit zo afgesproken met elkaar, jongeren hebben recht op, als......
We hebben daar instanties voor die bepalen wie wel, wie niet of gedeeltelijk krijgt.

We moeten ook niet gaan tornen aan de AOW, ben ik ook tegenstander van.
Onze regering is gelukkig grotendeels christelijk ( hoe lang nog ) dus hoop ik dat ik die barmhartigheid kan zien !
De sterken moeten de lasten van de zwakken verlichten.
Ik zou zeggen: praat eens met wat wajongers, luister eens naar hun verhalen en bekijk dan nogmaals je standpunt.

[Rijssen]

Toch blijf ik het wat raar vinden om te redeneren (wat gechargeerd, voor de duidelijkheid): een wa-jonger is zielig, dus hij mag wel wat extra geld hebben. Hij zou zelf immers heel graag willen dat het anders was en dat hij zelf voor zijn geld kon werken.
Een wa-jonger is tot op zekere hoogte inderdaad iemand om medelijden mee te hebben. Maar dat betekent niet dat hij extra geld moet krijgen. De overheid is er niet om persoonlijk leed van mensen financieel te compenseren. Dat leed is er, en dat hoeft niet rechtgetrokken te worden door een extra donatie. Dat leed moet door de naasten erkend worden, da's alles wat we kunnen. De overheid is er om te zorgen dat die wa-jonger wel financiele middelen heeft om rond te komen.
Dan blijven er verschillen bestaan. De ene persoon is 'zielig', de ander niet. Dat is erg. Maar dat is zo. En geld helpt daar echt niet tegen.
Kortom: ik deel Memento's standpunt. Er is onderscheid tussen leed en levensonderhoud. Dat eerste is niet weg te compenseren, voor dat tweede is de overheid er.

En dat wil de wajonger juist niet ! Medelijden. Wel meeDENKEN, meeLEVEN.
Het is comfortabel discussieren vanuit de stoel van de gezonde, zeker als je werken kunt en mag.
Leed hoeft niet gecompenseerd te worden door de overheid, veel familieleden en vrienden haken al af als het te lang duurt.
Maar we hebben dit ooit zo afgesproken met elkaar, jongeren hebben recht op, als......
We hebben daar instanties voor die bepalen wie wel, wie niet of gedeeltelijk krijgt.

We moeten ook niet gaan tornen aan de AOW, ben ik ook tegenstander van.
Onze regering is gelukkig grotendeels christelijk ( hoe lang nog ) dus hoop ik dat ik die barmhartigheid kan zien !
De sterken moeten de lasten van de zwakken verlichten.
Ik zou zeggen: praat eens met wat wajongers, luister eens naar hun verhalen en bekijk dan nogmaals je standpunt.

Kan een heel eind in je standpunt meekomen, maar dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen vind ik onzin.
En de sterksten dragen trouwens al meer belasting af.

[Mara]

Vergeet niet dat wij als ouders net zo goed meedragen !
Dus eigenlijk, dubbel, als je het zo beschouwd.
Maar dat geeft niet, maar zou wel graag zien dat iedereen solidair is met elkaar.

[refo]

Ja, geld moet rollen.
Bij voorkeur mijn kant op.

[Luther]

En dat wil de wajonger juist niet ! Medelijden. Wel meeDENKEN, meeLEVEN.
Het is comfortabel discussieren vanuit de stoel van de gezonde, zeker als je werken kunt en mag.
Leed hoeft niet gecompenseerd te worden door de overheid, veel familieleden en vrienden haken al af als het te lang duurt.
Maar we hebben dit ooit zo afgesproken met elkaar, jongeren hebben recht op, als......
We hebben daar instanties voor die bepalen wie wel, wie niet of gedeeltelijk krijgt.

We moeten ook niet gaan tornen aan de AOW, ben ik ook tegenstander van.
Onze regering is gelukkig grotendeels christelijk ( hoe lang nog ) dus hoop ik dat ik die barmhartigheid kan zien !
De sterken moeten de lasten van de zwakken verlichten.
Ik zou zeggen: praat eens met wat wajongers, luister eens naar hun verhalen en bekijk dan nogmaals je standpunt.

Mara, volgens mij ben je vergeten dat we inmiddels wel in een extreme financïële crisis beland zijn. Er komt structureel zo'n 29 miljard minder binnen dan er volgens de huidige regelgeving uitgegeven moet worden. Dan klinkt het hard, maar dan moet er domweg andere regelgeving komen.
Dus ja, ik ben voor het verkorten van de WW, de aanpak van de WaJong en het verhogen van de pensioenleeftijd naar 67 of 68 jaar.

Wat die sterkste schouders betreft: we hebben een progressief belastingstelsel; mensen met meer inkomen betalen daardoor al meer belasting en premies.

[Rijssen]

Even weer on-topic, Rutte, Verhagen en Wilders hebben akkoord rond.
Word daar persoonlijk wel heel erg blij van, en nu maar hopen dan de CDA mastodonten niet hun gelijk krijgen.

[Zita]

Toch blijf ik het wat raar vinden om te redeneren (wat gechargeerd, voor de duidelijkheid): een wa-jonger is zielig, dus hij mag wel wat extra geld hebben. Hij zou zelf immers heel graag willen dat het anders was en dat hij zelf voor zijn geld kon werken.
Een wa-jonger is tot op zekere hoogte inderdaad iemand om medelijden mee te hebben. Maar dat betekent niet dat hij extra geld moet krijgen. De overheid is er niet om persoonlijk leed van mensen financieel te compenseren. Dat leed is er, en dat hoeft niet rechtgetrokken te worden door een extra donatie. Dat leed moet door de naasten erkend worden, da's alles wat we kunnen. De overheid is er om te zorgen dat die wa-jonger wel financiele middelen heeft om rond te komen.
Dan blijven er verschillen bestaan. De ene persoon is 'zielig', de ander niet. Dat is erg. Maar dat is zo. En geld helpt daar echt niet tegen.
Kortom: ik deel Memento's standpunt. Er is onderscheid tussen leed en levensonderhoud. Dat eerste is niet weg te compenseren, voor dat tweede is de overheid er.

En dat wil de wajonger juist niet ! Medelijden. Wel meeDENKEN, meeLEVEN.
Het is comfortabel discussieren vanuit de stoel van de gezonde, zeker als je werken kunt en mag.
Leed hoeft niet gecompenseerd te worden door de overheid, veel familieleden en vrienden haken al af als het te lang duurt.
Maar we hebben dit ooit zo afgesproken met elkaar, jongeren hebben recht op, als......
We hebben daar instanties voor die bepalen wie wel, wie niet of gedeeltelijk krijgt.

We moeten ook niet gaan tornen aan de AOW, ben ik ook tegenstander van.
Onze regering is gelukkig grotendeels christelijk ( hoe lang nog ) dus hoop ik dat ik die barmhartigheid kan zien !
De sterken moeten de lasten van de zwakken verlichten.
Ik zou zeggen: praat eens met wat wajongers, luister eens naar hun verhalen en bekijk dan nogmaals je standpunt.

Akkoord met je opmerking over medelijden. Maar dat kan overigens ook in positieve zin, dus niet de neerbuigende aai over je bol. Maar dat terzijde.
Je argument is - als ik het goed begrijp -: wajong moet blijven zoals het is, omdat we dat ooit afgesproken hebben. Dat vind ik een vrij mager argument. We kunnen tot het inzicht gekomen zijn dat de afspraak verkeerd was, zoals Memento stelt. Ook kan het zijn, zoals Luther opmerkt, dat de afspraak niet meer betaalbaar is.
Als ik Luther en Memento combineer, stel ik dat we de wajongregeling heus wel mogen herzien, zolang er voor de wajongers een rechtvaardige inkomenscompensatie uitkomt. Voldoende voor levensonderhoud, voor zover zij niet in staat zijn om daarin zelf te voorzien. Net zoals voor de andere bevolkingsgroepen die niet zelf voor hun inkomen kunnen zorgen.
Of ik dit comfortabel vanuit mijn stoel vind of niet, doet er niet toe.

[Mara]

En dat wil de wajonger juist niet ! Medelijden. Wel meeDENKEN, meeLEVEN.
Het is comfortabel discussieren vanuit de stoel van de gezonde, zeker als je werken kunt en mag.
Leed hoeft niet gecompenseerd te worden door de overheid, veel familieleden en vrienden haken al af als het te lang duurt.
Maar we hebben dit ooit zo afgesproken met elkaar, jongeren hebben recht op, als......
We hebben daar instanties voor die bepalen wie wel, wie niet of gedeeltelijk krijgt.

We moeten ook niet gaan tornen aan de AOW, ben ik ook tegenstander van.
Onze regering is gelukkig grotendeels christelijk ( hoe lang nog ) dus hoop ik dat ik die barmhartigheid kan zien !
De sterken moeten de lasten van de zwakken verlichten.
Ik zou zeggen: praat eens met wat wajongers, luister eens naar hun verhalen en bekijk dan nogmaals je standpunt.

Mara, volgens mij ben je vergeten dat we inmiddels wel in een extreme financïële crisis beland zijn. Er komt structureel zo'n 29 miljard minder binnen dan er volgens de huidige regelgeving uitgegeven moet worden. Dan klinkt het hard, maar dan moet er domweg andere regelgeving komen.
Dus ja, ik ben voor het verkorten van de WW, de aanpak van de WaJong en het verhogen van de pensioenleeftijd naar 67 of 68 jaar.

Wat die sterkste schouders betreft: we hebben een progressief belastingstelsel; mensen met meer inkomen betalen daardoor al meer belasting en premies.

Ik ben helemaal niet vergeten dat we in een crisis zitten, hoe zou dat mogelijk zijn ?
Het salarisstrookje gaat elk jaar bruto omhoog, maar netto omlaag
Ik ben ook voor het verkorten van de w.w., dat lijdt geen twijfel.
Maar ik stoor me aan de "harde" toon tov de zwakkeren en de verkeerde gegevens die hier geplaatst worden.
De wajong is geen eeuwigdurende betaalde vakantie !
We zouden om te beginnen alle gezonde werkelozen, verplichte sociaal werk moeten laten doen.
Er is zoveel te doen, In veel steden groeit het onkruid manshoog, want de gemeentes hebben daar weinig geld voor.
Zomaar 1 voorbeeld.
En ik hoor nog van veel misstanden in de sociale sector wat betreft subidies, toeslagen, etc.
DAAR is nog veel geld te halen hoor.
En geld moet idd rollen, dat is goed voor de economie, maar niet allemaal in de richting van refo.

[JolandaOudshoorn]

En dat wil de wajonger juist niet ! Medelijden. Wel meeDENKEN, meeLEVEN.
Het is comfortabel discussieren vanuit de stoel van de gezonde, zeker als je werken kunt en mag.
Leed hoeft niet gecompenseerd te worden door de overheid, veel familieleden en vrienden haken al af als het te lang duurt.
Maar we hebben dit ooit zo afgesproken met elkaar, jongeren hebben recht op, als......
We hebben daar instanties voor die bepalen wie wel, wie niet of gedeeltelijk krijgt.

We moeten ook niet gaan tornen aan de AOW, ben ik ook tegenstander van.
Onze regering is gelukkig grotendeels christelijk ( hoe lang nog ) dus hoop ik dat ik die barmhartigheid kan zien !
De sterken moeten de lasten van de zwakken verlichten.
Ik zou zeggen: praat eens met wat wajongers, luister eens naar hun verhalen en bekijk dan nogmaals je standpunt.

Mara, volgens mij ben je vergeten dat we inmiddels wel in een extreme financïële crisis beland zijn. Er komt structureel zo'n 29 miljard minder binnen dan er volgens de huidige regelgeving uitgegeven moet worden. Dan klinkt het hard, maar dan moet er domweg andere regelgeving komen.
Dus ja, ik ben voor het verkorten van de WW, de aanpak van de WaJong en het verhogen van de pensioenleeftijd naar 67 of 68 jaar.

Wat die sterkste schouders betreft: we hebben een progressief belastingstelsel; mensen met meer inkomen betalen daardoor al meer belasting en premies.

Bovendien, als je op die sterkste schouders blijft hameren en blijft weghalen en zwaardere lasten blijft leggen, dan zakken ze ook een keertje door, hetzij met opzet of dat het eenvoudig weg niet meer te dragen is.

[Mara]

Toch blijf ik het wat raar vinden om te redeneren (wat gechargeerd, voor de duidelijkheid): een wa-jonger is zielig, dus hij mag wel wat extra geld hebben. Hij zou zelf immers heel graag willen dat het anders was en dat hij zelf voor zijn geld kon werken.
Een wa-jonger is tot op zekere hoogte inderdaad iemand om medelijden mee te hebben. Maar dat betekent niet dat hij extra geld moet krijgen. De overheid is er niet om persoonlijk leed van mensen financieel te compenseren. Dat leed is er, en dat hoeft niet rechtgetrokken te worden door een extra donatie. Dat leed moet door de naasten erkend worden, da's alles wat we kunnen. De overheid is er om te zorgen dat die wa-jonger wel financiele middelen heeft om rond te komen.
Dan blijven er verschillen bestaan. De ene persoon is 'zielig', de ander niet. Dat is erg. Maar dat is zo. En geld helpt daar echt niet tegen.
Kortom: ik deel Memento's standpunt. Er is onderscheid tussen leed en levensonderhoud. Dat eerste is niet weg te compenseren, voor dat tweede is de overheid er.

En dat wil de wajonger juist niet ! Medelijden. Wel meeDENKEN, meeLEVEN.
Het is comfortabel discussieren vanuit de stoel van de gezonde, zeker als je werken kunt en mag.
Leed hoeft niet gecompenseerd te worden door de overheid, veel familieleden en vrienden haken al af als het te lang duurt.
Maar we hebben dit ooit zo afgesproken met elkaar, jongeren hebben recht op, als......
We hebben daar instanties voor die bepalen wie wel, wie niet of gedeeltelijk krijgt.

We moeten ook niet gaan tornen aan de AOW, ben ik ook tegenstander van.
Onze regering is gelukkig grotendeels christelijk ( hoe lang nog ) dus hoop ik dat ik die barmhartigheid kan zien !
De sterken moeten de lasten van de zwakken verlichten.
Ik zou zeggen: praat eens met wat wajongers, luister eens naar hun verhalen en bekijk dan nogmaals je standpunt.

Akkoord met je opmerking over medelijden. Maar dat kan overigens ook in positieve zin, dus niet de neerbuigende aai over je bol. Maar dat terzijde.
Je argument is - als ik het goed begrijp -: wajong moet blijven zoals het is, omdat we dat ooit afgesproken hebben. Dat vind ik een vrij mager argument. We kunnen tot het inzicht gekomen zijn dat de afspraak verkeerd was, zoals Memento stelt. Ook kan het zijn, zoals Luther opmerkt, dat de afspraak niet meer betaalbaar is.
Als ik Luther en Memento combineer, stel ik dat we de wajongregeling heus wel mogen herzien, zolang er voor de wajongers een rechtvaardige inkomenscompensatie uitkomt. Voldoende voor levensonderhoud, voor zover zij niet in staat zijn om daarin zelf te voorzien. Net zoals voor de andere bevolkingsgroepen die niet zelf voor hun inkomen kunnen zorgen.
Of ik dit comfortabel vanuit mijn stoel vind of niet, doet er niet toe.

Het stelsel mag op zich worden herzien, maar memento zegt dingen die niet kloppen, zoals die 800 euro, dat is niet waar.
En het laten zakken van de wajong tot het niveau van een knul die 5 euro per uur verdient op een zaterdag.
Zulke dingen slaan nergens op.
En ik heb niet om een aai over de bol gevraagd, alleen om begrip voor de lichamelijk EN psychisch zwakkeren onder ons.
Dat is nog christelijk ook !
En er worden meer zaken onbetaalbaar.
Maar aan de andere kant (weet ik van een directeur sociale zaken) dat er heel veel geld nog ligt, wat niet voor iets anders gebruikt gaat worden.
Bij ons thuis schuiven we van het potje onvoorzien, naar het potje direct noodzakelijk.
Dat schijnt de overheid niet te doen.
Er ligt bij Schiedam nog 7 km opgespoten grond, er hoeft alleen asfalt overheen. (en tunnel bovenop geloof ik)
Maar al 40 jaar gesteggel, het geld is er !
Komt er geen weg, gebruik dat geld dan in de zorg bijv. Maar dan wel op de werkvloer !