een uitdrukking

[aboricultura]

Ik heb laatst iets gehoord waar ik niet goed raad mee weet.
Iemand is terug gebracht in het Vader hart van God iets waar je denk ik wel eerbiedig mee om moet gaan , maar hoe zijn deze dingen ?

Mijn vragen zijn : wat moet ik mij hier bij voorstellen ?
: waar kan ik dit vinden in de bijbel ?

Als je hier op wilt reageren dan wel met respect en eerbied omdat dit in die kringen gezien word als een nadere weldaad.

[helma]

Volgens mij bedoelen ze: dat je mag zeggen: Abba Vader
komt nog na de rechtvaardigmaking

[Wilhelm]

Wordt idd gezien als een nadere verzekering van het kindschap. Waarbij er niet alleen persoonskennis van de Middelaar is ontvangen maar nu ook van de Vader die dan gekend wordt als een persoonlijke Vader die we als kind mogen benaderen. In sommige kringen is dit dan ook pas het moment dat er voor het eerst het volmaakte gebed gebeden mag worden.

Zelf geloof ik niet dat dit een nadere weldaad is die standelijk in het leven van Gods volk geleerd kan worden. Wel ben ik er van overtuigd dat in de mate van verzekering van de staat , sommige van Gods kinderen op een vertrouwelijkere en vrijmoedigere manier omgaan met de Vader in het gebed.Maar dat heeft voornamelijk te maken met de mate van het geloof en niet met de "stand"

[helma]

Wordt idd gezien als een nadere verzekering van het kindschap. Waarbij er niet alleen persoonskennis van de Middelaar is ontvangen maar nu ook van de Vader die dan gekend wordt als een persoonlijke Vader die we als kind mogen benaderen. In sommige kringen is dit dan ook pas het moment dat er voor het eerst het volmaakte gebed gebeden mag worden.

Zelf geloof ik niet dat dit een nadere weldaad is die standelijk in het leven van Gods volk geleerd kan worden. Wel ben ik er van overtuigd dat in de mate van verzekering van de staat , sommige van Gods kinderen op een vertrouwelijkere en vrijmoedigere manier omgaan met de Vader in het gebed.Maar dat heeft voornamelijk te maken met de mate van het geloof en niet met de "stand"

en misschien ook wel door de manier waarop er in je omgeving mee omgegaan wordt

als er altijd de nadruk ligt op het 'dat mag je zomaar niet zeggen' dan kan de schroom om het wel te doen groot zijn.

[Marnix]

Hm, ik vind het een vreemde uitdrukking, zeker wanneer die losgekoppeld wordt van de rechtvaardigmaking. Volgens mij is het God als Vader hebben inbegrepen in die rechtvaardigmaking. Daarnaast kan je dan denk ik nog niet spreken van" teruggebracht zijn in Vaderhart van God" tijdens of na de rechtvaardigmaking... want zijn wij niet al in het Vaderhart van God voor we bestonden... en stoerf Christus dan niet voor ons "toen wij nog zondaars waren"?

[artistiek]

Hm, ik vind het een vreemde uitdrukking, zeker wanneer die losgekoppeld wordt van de rechtvaardigmaking. Volgens mij is het God als Vader hebben inbegrepen in die rechtvaardigmaking. Daarnaast kan je dan denk ik nog niet spreken van" teruggebracht zijn in Vaderhart van God" tijdens of na de rechtvaardigmaking... want zijn wij niet al in het Vaderhart van God voor we bestonden... en stoerf Christus dan niet voor ons "toen wij nog zondaars waren"?

Ik denk dat je het moet zien vanuit de beleving.

[Marnix]

Is het dan geen beleving als iemand de door mij genoemde Bijbelse zaken steeds meer gaat ontdekken? Je kan dit wel beleven zoals jij noemt, maar als de Bijbel wat anders leert, want moeten we dan gaan inzien? Ik kan niet zoveel met: "het is beleving" als de Bijbel wat anders leert toch?

[artistiek]

Is het dan geen beleving als iemand de door mij genoemde Bijbelse zaken steeds meer gaat ontdekken? Je kan dit wel beleven zoals jij noemt, maar als de Bijbel wat anders leert, want moeten we dan gaan inzien? Ik kan niet zoveel met: "het is beleving" als de Bijbel wat anders leert toch?

Ik denk bijvoorbeeld aan de geschiedenis van Petrus aan het meer van Tiberias wanneer de Heere Jezus hem tot driemaal toe vroeg of hij Hem liefhad...
Wat zal dat voor Petrus een beproeving geweest zijn, hij meende toch echt Hem toe te behoren... en werd in twijfel gebracht.
Ik denk dat deze beproeving hem wel dichter bij de Heere heeft gebracht.

[Marnix]

Ik weet niet hoor, Petrus had Jezus net drie maal verloochend nadat hij eerst had gezegd dat hij Hem nooit zou verlaten. En Jezus vraagt vervolgens 3x aan Petrus of hij van Hem houdt. Maar Jezus maakt Petrus geen verwijt. Ik zie ook niet dat Petrus in twijfel wordt gebracht. Hij wordt verdrietig omdat hij 3x het antwoord moet geven op een vraag, op iets wat voor hem vast staat. Hij houdt van Jezus.

De beleving van Petrus is hier dan ook niet anders dan de Bijbelse waarheid. Petrus zal achteraf niet zeggen: Toen was ik een poosje uit het hart van Jezus en daarna werd ik er weer in teruggebracht.

[jvdg]

Ik weet niet hoor, Petrus had Jezus net drie maal verloochend nadat hij eerst had gezegd dat hij Hem nooit zou verlaten. En Jezus vraagt vervolgens 3x aan Petrus of hij van Hem houdt. Maar Jezus maakt Petrus geen verwijt. Ik zie ook niet dat Petrus in twijfel wordt gebracht. Hij wordt verdrietig omdat hij 3x het antwoord moet geven op een vraag, op iets wat voor hem vast staat. Hij houdt van Jezus.

De beleving van Petrus is hier dan ook niet anders dan de Bijbelse waarheid. Petrus zal achteraf niet zeggen: Toen was ik een poosje uit het hart van Jezus en daarna werd ik er weer in teruggebracht.

Ik denk dan aan het afhouwen van het oor tegen de wil van Jezus in.
Daarna zijn Meester tot driemaal toe verloochend.
(wat mij het meest getroffen heeft, was de liefdesblik van Jezus, terwijl Petrus Hem aan het verloochenen was; dat dreef hem met tranen uit)

Zijn terughoudende gang naar het graf, terwijl zijn ziel hem daarheen trok.
En dan de periode totdat hij weer genadig werd aangenomen, en tot driemaal toe is bevestigd in het ambt.
Dat hij bij de derde maal verdrietig werd, was, in mijn waarneming, dat Jezus hem nog verder beproefde om zijn liefde voor Hem, die hij zo had laten vallen te beproeven.
En wéér werd Petrus bevestigd.
Ik denk wel eens, dat na die drie vragen van Jezus, hoezeer het Petrus ook verdroot, hij meer van zijn Meester gehouden heeft dan ooit.

[artistiek]

Ik weet niet hoor, Petrus had Jezus net drie maal verloochend nadat hij eerst had gezegd dat hij Hem nooit zou verlaten. En Jezus vraagt vervolgens 3x aan Petrus of hij van Hem houdt. Maar Jezus maakt Petrus geen verwijt. Ik zie ook niet dat Petrus in twijfel wordt gebracht. Hij wordt verdrietig omdat hij 3x het antwoord moet geven op een vraag, op iets wat voor hem vast staat. Hij houdt van Jezus.

De beleving van Petrus is hier dan ook niet anders dan de Bijbelse waarheid. Petrus zal achteraf niet zeggen: Toen was ik een poosje uit het hart van Jezus en daarna werd ik er weer in teruggebracht.

Ik denk dat Petrus toen hartelijk kon instemmen met de woorden van Salomo:
...Ik deed mijn Liefste open, maar mijn Liefste was geweken, Hij was doorgegaan; mijn ziel ging uit vanwege Zijn spreken; ik zocht Hem, maar ik vond Hem niet, ik riep Hem, doch Hij antwoordde mij niet... (...) Toen was ik in Zijn ogen als een, die vrede vindt.

[Marnix]

Ik weet niet hoor, Petrus had Jezus net drie maal verloochend nadat hij eerst had gezegd dat hij Hem nooit zou verlaten. En Jezus vraagt vervolgens 3x aan Petrus of hij van Hem houdt. Maar Jezus maakt Petrus geen verwijt. Ik zie ook niet dat Petrus in twijfel wordt gebracht. Hij wordt verdrietig omdat hij 3x het antwoord moet geven op een vraag, op iets wat voor hem vast staat. Hij houdt van Jezus.

De beleving van Petrus is hier dan ook niet anders dan de Bijbelse waarheid. Petrus zal achteraf niet zeggen: Toen was ik een poosje uit het hart van Jezus en daarna werd ik er weer in teruggebracht.

Ik denk dan aan het afhouwen van het oor tegen de wil van Jezus in.
Daarna zijn Meester tot driemaal toe verloochend.
(wat mij het meest getroffen heeft, was de liefdesblik van Jezus, terwijl Petrus Hem aan het verloochenen was; dat dreef hem met tranen uit)

Zijn terughoudende gang naar het graf, terwijl zijn ziel hem daarheen trok.
En dan de periode totdat hij weer genadig werd aangenomen, en tot driemaal toe is bevestigd in het ambt.
Dat hij bij de derde maal verdrietig werd, was, in mijn waarneming, dat Jezus hem nog verder beproefde om zijn liefde voor Hem, die hij zo had laten vallen te beproeven.
En wéér werd Petrus bevestigd.
Ik denk wel eens, dat na die drie vragen van Jezus, hoezeer het Petrus ook verdroot, hij meer van zijn Meester gehouden heeft dan ooit.

Dat denk ik zeker ook! Petrus werd daar beproefd en ook bevestigd... en ik denk dat zijn geloof en liefde voor Hem er door gegroeid zijn. Dat was mijn punt ook niet, Artistiek haalt dit aan in deze discussie over beleving en over een uitdrukking waarvan ik me afvraag of die zo juist is. Jezus maakt Petrus geen verwijten bij het meer. Hij laat ook niet merken dat Petrus er niet meer bij hoort voordat hij zijn liefde voor Jezus bewezen heeft. Jezus kent het hart van Petrus. En zoals hij Hem drie keer verloochende laat Hij hem drie keer zijn liefde voor Hem belijden. (en niet na 3x maar na de eerste keer maakt Jezus al duidelijk dat Hij Petrus nog steeds wil gebruiken voor zijn koninkrijk.)

Ik denk dat Petrus toen hartelijk kon instemmen met de woorden van Salomo:
...Ik deed mijn Liefste open, maar mijn Liefste was geweken, Hij was doorgegaan; mijn ziel ging uit vanwege Zijn spreken; ik zocht Hem, maar ik vond Hem niet, ik riep Hem, doch Hij antwoordde mij niet... (...) Toen was ik in Zijn ogen als een, die vrede vindt.

Dat vraag ik me af. Hij was toen weer terug bij hen. Ik denk wel dat het hem rust en vrede bracht, maar ik lees niet dat Petrus ergens Jezus "afwezigheid naar hem toe" bespeurt en Hem niet kan vinden.

[artistiek]

Ik denk dat Petrus toen hartelijk kon instemmen met de woorden van Salomo:
...Ik deed mijn Liefste open, maar mijn Liefste was geweken, Hij was doorgegaan; mijn ziel ging uit vanwege Zijn spreken; ik zocht Hem, maar ik vond Hem niet, ik riep Hem, doch Hij antwoordde mij niet... (...) Toen was ik in Zijn ogen als een, die vrede vindt.

Dat vraag ik me af. Hij was toen weer terug bij hen. Ik denk wel dat het hem rust en vrede bracht, maar ik lees niet dat Petrus ergens Jezus "afwezigheid naar hem toe" bespeurt en Hem niet kan vinden.

Lees maar eens de gehele geschiedenis, ze gingen vissen ondanks hun opdracht het Evangelie te verkondigen... waarom?
Ze misten hun Zaligmaker. Zelfs toen Hij tot hen riep vanaf de kant waren hun ogen nog gesloten en herkenden ze Hem niet... Ik geloof vast dat ze a.h.w. uit moedeloosheid maar weer hun oude beroep hadden opgepakt.

[Marnix]

Waar lees je dat? Ik lees het iets anders. De engelen bij het graf en Jezus zelf hadden tegen de vrouwen gezegd: Ga mijn broeders vertellen dat ze naar Galilea gaan, daar zullen ze mij zien. De discipelen waren naar Galilea gegaan en wachtten daar op Hem. En ze zitten daar aan het meer, bij hun boten... Petrus, altijd wat ongeduldig, houdt niet zo van stilzitten... en besluit te gaan vissen. De rest gaat men Hem mee. Waar blijkt dan moedeloosheid uit? Ze hadden Jezus gezien, wisten dat Hij leeft en Hij hen in Galilea zou komen opzoeken.

Ik denk dat we moeten kijken om dingen in de tekst te gaan leggen die er niet staan.

[artistiek]

Waar lees je dat? Ik lees het iets anders. De engelen bij het graf en Jezus zelf hadden tegen de vrouwen gezegd: Ga mijn broeders vertellen dat ze naar Galilea gaan, daar zullen ze mij zien. De discipelen waren naar Galilea gegaan en wachtten daar op Hem. En ze zitten daar aan het meer, bij hun boten... Petrus, altijd wat ongeduldig, houdt niet zo van stilzitten... en besluit te gaan vissen. De rest gaat men Hem mee. Waar blijkt dan moedeloosheid uit? Ze hadden Jezus gezien, wisten dat Hij leeft en Hij hen in Galilea zou komen opzoeken.

Ik denk dat we moeten kijken om dingen in de tekst te gaan leggen die er niet staan.

Dat is dan jouw interpretatie want ook dat lees ik nergens dat ze daar bij hun boten zaten te wachten op Hem...
Overigens was Hij hun al verschenen op dezelfde dag van Zijn opstanding.
Na dezen openbaarde Jezus Zichzelven wederom den discipelen