Ik begrijp je helemaal. Wij hebben hetzelfde met onze eigen predikant. Ik vind het inderdaad wel moeilijk om te gaan, ja. En uiteraard breng ik het in gebed. Maar steeds is er dan toch weer teleurstelling. Daarom ga ik er lang niet elke keer heen. Aan de ene kant lastig, ben daar tenslotte lid. Aan de andere kant: het is wel de bedoeling dat je iets meekrijgt.Mara schreef:Als je in een vacante gemeente zit, krijg je elke week een andere predikant c.q. preeklezen.
Bij ons zwiert dat van uiterst links tot uiterst rechts.
Er zijn predikanten waar ik enorm veel moeite mee heb, d.w.z. de leer die zij verkondigen herken ik niet als dat wat ik wil horen en volgens mij de zuivere chr ger leer is.
Het is heel zelden, maar soms kan ik me er met geen mogelijkheid toe zetten om dan naar zo'n predikant te gaan.
Ik ga dan wel mee, omdat we kinderen hebben en ik niet het voorbeeld wil geven dat je op eigen gekozen momenten thuis kan blijven.
Maar ik keer teleurgesteld en leeg weer naar huis.
Als jullie in een soortgelijke situatie zitten, of zelfs een eigen predikant hebben waarvan je denkt, mwah, hopelijk krijgt hij snel een beroep, vind je het dan ook moeilijk om te gaan ? Voel je je toch geroepen ? Breng je het in het gebed ? Ga je tegen je zin, altijd ? Kun je af en toe dan toch een onverwachte zegening op het Woord verwachten ?
Help, veel vragen, maar ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
Natuurlijk kan het ook aan mij liggen als luisteraar. Maar als het elke keer hetzelfde is, en als vele anderen uit de gemeente hetzelfde ervaren...
Ergo: wie brengt er een beroep uit?
.
)
