lezen wat de bijbel zegt.

[criticus]

. Maar afgezien daarvan, de tekst zélf wijst heel duidelijk in de richting van een geestelijk Israël. Waarom zou anders de toevoeging ‘Gods’ gebruikt worden? Dat zou dan niet nodig zijn.

Dus aan het laatste woord van deze tekst hang jij je hele bewijsvoering op? Dit lijkt veel op het gespartel van een vis in een net. Je moet toch wel teneinde raad zijn voordat je met zulke bewijzen komt! Maar het antwoord is heel eenvoudig: Omdat God Zich overal in het O.T. de God van Israël en Israël Zijn volk noemt. En ook omdat deze Joodse gelovigen als eerstelingen het hele volk Israël vertegenwoordigen en als zodanig garant staan voor de volle oogst, de uiteindelijke bekering van het hele volk. Bovendien begrijp ik je redenering niet, want het zwaartepunt van Brakel ligt hierin dat heidenen nooit Israël genoemd worden en dat is wat jij tracht te bewijzen met je kerk als het geestelijk Israël. criticus

[Afgewezen]

Dit lijkt veel op het gespartel van een vis in een net.

Wie had het hier over schimpscheuten?
Het grappige is dat ik hier helemaal niet 'een' Israëltheologie poneer. Ik probeer alleen de lijnen te volgen die de Schrift trekt, maar op de een of andere manier wekt dat zoveel irritatie op bij sommige mensen, dat het bijna bizarre vormen aanneemt.

Wij leven in de bedeling van de eerstelingen l waarin geen nationale bekeringen, noch van de volken ,noch van Israël te verwachten is. Zie Rom.11:16. Als Paulus de gelovige Joden eerstelingen noemt heeft dat wel degelijk betrekking op de volle oogst, de nationale bekering van Israël. En hier slaat Joannah de spijker op de kop, want het Loofhuttenfeest, dat een type is van het Messiaanse vrederijk, is nog steeds niet vervuld. Hier komt nog bij dat Jesaja profeteert dat in die tijd de aarde vervuld zal zijn met de kennis des Heeren, terwijl in deze bedeling na 2000 jr. zending en evangelisatie hooguit 20% van de wereldbevolking zich christelijk noemt. En dan laat ik nog maar in het midden hoeveel van die 20% waarlijk christen is. Dit alles bewijst dus duidelijk dat er na deze nog een andere bedeling te verwachten is.

De volledige vervulling van de profetieën, ook die van het vrederijk, vindt inderdaad plaats ná deze bedeling, maar niet in een nieuwe 'bedeling', maar op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde (2 Petr. 3). Goed om dit in het oog te houden.
Verder is het feit dat er gesproken wordt over 'eerstelingen' van Israël, geen bewijs voor het feit dat er nog een andere bedeling volgt, waar dan de 'volheid' van Israël in volgt. Rom. 11:26 laat ons zien in welke weg 'gans' Israël zal zalig worden. Maar we lezen níét dat dit in een andere bedeling zal plaatsvinden.

Als dat dan zo logisch is dat de geestelijke betekenis de letterlijke niet wegneemt, waarom ontken je dat dan als het over de profetie voor Israël gaat?

Wat ontken ik dan?

En, nogmaals, de Hebreeënbrief is geen leesregel voor deze bedeling. Dus blijft het bewijs vast zolang jij niet bewijst dat er op deze bedeling geen andere volgen kan en dus al ook de profetieën over het herstel van Israël die de in de Schrift aan de wederkomst van de Messias in heerlijkheid verbonden zijn voor eeuwig onvervuld zullen blijven.

Volgens mij ligt de bewijslast bij jou. Wie zomaar een Bijbelboek aan de kant schuift onder het motto 'niet voor deze bedeling', maar daar wel héél goede redenen voor hebben.

[Afgewezen]

. Maar afgezien daarvan, de tekst zélf wijst heel duidelijk in de richting van een geestelijk Israël. Waarom zou anders de toevoeging ‘Gods’ gebruikt worden? Dat zou dan niet nodig zijn.

Dus aan het laatste woord van deze tekst hang jij je hele bewijsvoering op? Dit lijkt veel op het gespartel van een vis in een net. Je moet toch wel teneinde raad zijn voordat je met zulke bewijzen komt! Maar het antwoord is heel eenvoudig: Omdat God Zich overal in het O.T. de God van Israël en Israël Zijn volk noemt. En ook omdat deze Joodse gelovigen als eerstelingen het hele volk Israël vertegenwoordigen en als zodanig garant staan voor de volle oogst, de uiteindelijke bekering van het hele volk. Bovendien begrijp ik je redenering niet, want het zwaartepunt van Brakel ligt hierin dat heidenen nooit Israël genoemd worden en dat is wat jij tracht te bewijzen met je kerk als het geestelijk Israël. criticus

Gelukkig begrijp ik mezelf wel. Waar het om gaat in deze tekst, is dat er kennelijk een Israël Gods is in tegenstelling tot het 'gewone' Israël. Ook jij vat het zo op, want ook jij betrekt het gelovige Joden. Nu kun je verder twisten over de vraag wat er nu precies onder het 'Israël Gods' verstaan wordt, maar dat het niet zomaar over Israël gaat, is wel duidelijk.

[Afgewezen]

Dat ene woordje en is door uitleggers menigmaal over het hoofd gezien (niet door Brakel), ook Afgewezen ziet dat over het hoofd, zij meent dat het oude Israël afgedaan heeft en dat nu de gelovigen het 'geestelijk Israël' zijn.

Nee, dat 'en' heeft Afgewezen niet over het hoofd gezien. Ik hoop er vanavond op terug te komen.

Het Griekse woordje 'kai' (en) heeft niet altijd per se de betekenis van 'en' zoals wij dat gebruiken. Een heel duidelijk voorbeeld is Jac. 3:9: "Door haar (de tong) loven wij God en de Vader..." Het is duidelijk dat hier over één en Dezelfde gesproken wordt. 'De Vader' is hier een toevoeging bij 'God'.

[Afgewezen]

Eigenlijk komt de discussie (op dit moment) neer op de vraag:

Komt er nog een bedeling na de huidige, of is deze bedeling de laatste en breekt hierna de eeuwigheid aan?

Wat zijn de bijbelse gegevens voor en tegen de stelling?

Ik heb een aantal Bijbelse gegevens op een rij gezet die m.i. pleiten vóór de visie dat wij in de laatste bedeling leven en dat hierna de eeuwigheid aanbreekt.

Luk. 1: 67 En Zacharias, zijn vader, werd vervuld met den Heiligen Geest, en profeteerde, zeggende:
68 Geloofd zij de Heere, de God Israëls, want Hij heeft bezocht, en verlossing te weeg gebracht Zijn volke;
69 En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David, Zijn knecht;
70 Gelijk Hij gesproken heeft door den mond Zijner heilige profeten, die van het begin der wereld geweest zijn;
71 Namelijk een verlossing van onze vijanden, en van de hand al dergenen, die ons haten;
72 Opdat Hij barmhartigheid deed aan onze vaderen, en gedachtig ware aan Zijn heilig verbond;
73 En aan den eed, dien Hij Abraham, onzen vader, gezworen heeft, om ons te geven.
74 Dat wij, verlost zijnde uit de hand onzer vijanden, Hem dienen zouden zonder vreze.
75 In heiligheid en gerechtigheid voor Hem, al de dagen onzes levens.

Luk. 4: 17 En Hem [Jezus] werd gegeven het boek van den profeet Jesaja; en als Hij het boek opengedaan had, vond Hij de plaats, daar geschreven was:
18 De Geest des Heeren is op Mij, daarom heeft Hij Mij gezalfd; Hij heeft Mij gezonden, om den armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen, die gebroken zijn van hart;
19 Om den gevangenen te prediken loslating, en den blinden het gezicht, om de verslagenen heen te zenden in vrijheid; om te prediken het aangename jaar des Heeren.
20 En als Hij het boek toegedaan en den dienaar wedergegeven had, zat Hij neder; en de ogen van allen in de synagoge waren op Hem geslagen.
21 En Hij begon tot hen te zeggen: Heden is deze Schrift in uw oren vervuld.

Hand. 3:24 En ook al de profeten, van Samuël aan, en die daarna gevolgd zijn, zovelen als er hebben gesproken, die hebben ook deze dagen te voren verkondigd.

Hand. 15: 14 Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen door Zijn Naam.
15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.

2 Kor. 6: 2 Want Hij zegt: In den aangenamen tijd heb Ik u verhoord, en in den dag der zaligheid heb Ik u geholpen. Ziet, nu is het de welaangename tijd, ziet, nu is het de dag der zaligheid!

2 Kor. 6: 16 Of wat samenvoeging heeft de tempel Gods met de afgoden? Want gij zijt de tempel des levenden Gods; gelijkerwijs God gezegd heeft: Ik zal in hen wonen, en Ik zal onder hen wandelen; en Ik zal hun God zijn, en zij zullen Mij een Volk zijn.
17 Daarom gaat uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik zal ulieden aannemen.
18 En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige.
2 Kor. 7: 1 Dewijl wij [de gemeente!] dan deze beloften hebben, geliefden, laat ons onszelven reinigen van alle besmetting des vleses en des geestes, voleindigende de heiligmaking in de vreze Gods.

Gal. 3: 23 Doch eer het geloof kwam, waren wij onder de wet in bewaring gesteld, en zijn besloten geweest tot op het geloof, dat geopenbaard zou worden.
24 Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
25 Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester.
26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.
27 Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan.
28 Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Christus Jezus.
29 En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.

1 Petr. 1: 9 Verkrijgende het einde uws geloofs, namelijk de zaligheid der zielen.
10 Van welke zaligheid ondervraagd en onderzocht hebben de profeten, die geprofeteerd hebben van de genade, aan u geschied;
11 Onderzoekende, op welken of hoedanigen tijd de Geest van Christus, Die in hen was, beduidde en te voren getuigde, het lijden, dat op Christus komen zou, en de heerlijkheid daarna volgende.
12 Denwelken geopenbaard is, dat zij niet zichzelven, maar ons bedienden deze dingen, die u nu aangediend zijn bij degenen, die u het Evangelie verkondigd hebben door den Heiligen Geest, Die van den hemel gezonden is; in welke dingen de engelen begerig zijn in te zien.

2 Petr. 3: 9 De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.
10 Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruis zullen voorbijgaan, en de elementen branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken, die daarin zijn, zullen verbranden.
11 Dewijl dan deze dingen alle vergaan, hoedanigen behoort gij te zijn in heiligen wandel en godzaligheid!
12 Verwachtende en haastende tot de toekomst van den dag Gods, in welken de hemelen, door vuur ontstoken zijnde, zullen vergaan, en de elementen brandende zullen versmelten.
13 Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont.

- De nieuwe hemel en de nieuwe aarde = het vrederijk:

Jes. 65: 17 Want ziet, Ik schep nieuwe hemelen en een nieuwe aarde; en de vorige dingen zullen niet meer gedacht worden, en zullen in het hart niet opkomen.
18 Maar weest gijlieden vrolijk, en verheugt u tot in der eeuwigheid in hetgeen Ik schep; want ziet, Ik schep Jeruzalem een verheuging, en haar volk een vrolijkheid.
19 En Ik zal Mij verheugen over Jeruzalem, en vrolijk zijn over Mijn volk; en in haar zal niet meer gehoord worden de stem der wening, noch de stem des geschreeuws.
20 Van daar zal niet meer wezen een zuigeling van weinig dagen, noch een oud man, die zijn dagen niet zal vervullen; want een jongeling zal sterven, honderd jaren oud zijnde, maar een zondaar, honderd jaren oud zijnde, zal vervloekt worden.
21 En zij zullen huizen bouwen en bewonen, en zij zullen wijngaarden planten, en derzelver vrucht eten.
22 Zij zullen niet bouwen, dat het een ander bewone; zij zullen niet planten, dat het een ander ete, want de dagen Mijns volks zullen zijn als de dagen eens booms, en Mijn uitverkorenen zullen het werk hunner handen verslijten.
23 Zij zullen niet tevergeefs arbeiden, noch baren ter verstoring; want zij zijn het zaad der gezegenden des HEEREN, en hun nakomelingen met hen.
24 En het zal geschieden, eer zij roepen, zo zal Ik antwoorden; terwijl zij nog spreken, zo zal Ik horen.
25 De wolf en het lam zullen te zamen weiden, en de leeuw zal stro eten als een rund, en stof zal de spijze der slang zijn; zij zullen geen kwaad doen noch verderven op Mijn gansen heiligen berg, zegt de HEERE.

Openb. 22: 1 En ik zag een nieuwen hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde was voorbijgegaan, en de zee was niet meer.
2 En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit den hemel, toebereid als een bruid, die voor haar man versierd is.
3 En ik hoorde een grote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen en hun God zijn.

[Toeschouwer]

Eigenlijk komt de discussie (op dit moment) neer op de vraag:

Komt er nog een bedeling na de huidige, of is deze bedeling de laatste en breekt hierna de eeuwigheid aan?

Wat zijn de bijbelse gegevens voor en tegen de stelling?

Uit de Schrift blijkt dat in de eeuw (aioon) waarin we nu leven, twee werelden (aionen) zijn voorafgegaan. Salomo doelde op deze twee reeds voorbijgegane ‘eeuwen’ in Prediker 1:10: “Het is alles reeds geweest in de ‘eeuwen’ die voor ons geweest zijn. We leven dus nu in de derde ‘eeuw’ aioon van Gods heilsplan, dat is aangevangen na de zondvloed en zal eindigen als Jezus Christus terugkeert met de wolken en Zijn koninklijk bewind op aarde aanvangt. Dan beginnen de laatste twee aionen, de twee heerlijke ‘toekomende’eeuwen. Op deze twee ‘toekomende eeuwen doelt Paulus in Efeze 2:7 zegt dat ‘in de toekomende eeuwen' (Grieks aioosin tois eperchomenois) de overweldigende rijkdom van Gods genade te tonen naar Zijn goedertierenheid in Christus Jezus.
Daar valt nog veel meer over te zeggen, maar uit het voorafgaande blijkt dat er over meerdere 'eeuwen' aionen gesproken wordt in de Schrift.

[Joannah]

Eigenlijk komt de discussie (op dit moment) neer op de vraag:

Komt er nog een bedeling na de huidige, of is deze bedeling de laatste en breekt hierna de eeuwigheid aan?

Wat zijn de bijbelse gegevens voor en tegen de stelling?

Ik heb een aantal Bijbelse gegevens op een rij gezet die m.i. pleiten vóór de visie dat wij in de laatste bedeling leven en dat hierna de eeuwigheid aanbreekt.

Luk. 1: 67 En Zacharias, zijn vader, werd vervuld met den Heiligen Geest, en profeteerde, zeggende:
68 Geloofd zij de Heere, de God Israëls, want Hij heeft bezocht, en verlossing te weeg gebracht Zijn volke;
69 En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David, Zijn knecht;
70 Gelijk Hij gesproken heeft door den mond Zijner heilige profeten, die van het begin der wereld geweest zijn;
71 Namelijk een verlossing van onze vijanden, en van de hand al dergenen, die ons haten;
72 Opdat Hij barmhartigheid deed aan onze vaderen, en gedachtig ware aan Zijn heilig verbond;
73 En aan den eed, dien Hij Abraham, onzen vader, gezworen heeft, om ons te geven.
74 Dat wij, verlost zijnde uit de hand onzer vijanden, Hem dienen zouden zonder vreze.
75 In heiligheid en gerechtigheid voor Hem, al de dagen onzes levens.

Luk. 4: 17 En Hem [Jezus] werd gegeven het boek van den profeet Jesaja; en als Hij het boek opengedaan had, vond Hij de plaats, daar geschreven was:
18 De Geest des Heeren is op Mij, daarom heeft Hij Mij gezalfd; Hij heeft Mij gezonden, om den armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen, die gebroken zijn van hart;
19 Om den gevangenen te prediken loslating, en den blinden het gezicht, om de verslagenen heen te zenden in vrijheid; om te prediken het aangename jaar des Heeren.
20 En als Hij het boek toegedaan en den dienaar wedergegeven had, zat Hij neder; en de ogen van allen in de synagoge waren op Hem geslagen.
21 En Hij begon tot hen te zeggen: Heden is deze Schrift in uw oren vervuld.

Hand. 3:24 En ook al de profeten, van Samuël aan, en die daarna gevolgd zijn, zovelen als er hebben gesproken, die hebben ook deze dagen te voren verkondigd.

Hand. 15: 14 Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen door Zijn Naam.
15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.

2 Kor. 6: 2 Want Hij zegt: In den aangenamen tijd heb Ik u verhoord, en in den dag der zaligheid heb Ik u geholpen. Ziet, nu is het de welaangename tijd, ziet, nu is het de dag der zaligheid!

2 Kor. 6: 16 Of wat samenvoeging heeft de tempel Gods met de afgoden? Want gij zijt de tempel des levenden Gods; gelijkerwijs God gezegd heeft: Ik zal in hen wonen, en Ik zal onder hen wandelen; en Ik zal hun God zijn, en zij zullen Mij een Volk zijn.
17 Daarom gaat uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik zal ulieden aannemen.
18 En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige.
2 Kor. 7: 1 Dewijl wij [de gemeente!] dan deze beloften hebben, geliefden, laat ons onszelven reinigen van alle besmetting des vleses en des geestes, voleindigende de heiligmaking in de vreze Gods.

Gal. 3: 23 Doch eer het geloof kwam, waren wij onder de wet in bewaring gesteld, en zijn besloten geweest tot op het geloof, dat geopenbaard zou worden.
24 Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
25 Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester.
26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.
27 Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan.
28 Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Christus Jezus.
29 En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.

1 Petr. 1: 9 Verkrijgende het einde uws geloofs, namelijk de zaligheid der zielen.
10 Van welke zaligheid ondervraagd en onderzocht hebben de profeten, die geprofeteerd hebben van de genade, aan u geschied;
11 Onderzoekende, op welken of hoedanigen tijd de Geest van Christus, Die in hen was, beduidde en te voren getuigde, het lijden, dat op Christus komen zou, en de heerlijkheid daarna volgende.
12 Denwelken geopenbaard is, dat zij niet zichzelven, maar ons bedienden deze dingen, die u nu aangediend zijn bij degenen, die u het Evangelie verkondigd hebben door den Heiligen Geest, Die van den hemel gezonden is; in welke dingen de engelen begerig zijn in te zien.

2 Petr. 3: 9 De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.
10 Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruis zullen voorbijgaan, en de elementen branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken, die daarin zijn, zullen verbranden.
11 Dewijl dan deze dingen alle vergaan, hoedanigen behoort gij te zijn in heiligen wandel en godzaligheid!
12 Verwachtende en haastende tot de toekomst van den dag Gods, in welken de hemelen, door vuur ontstoken zijnde, zullen vergaan, en de elementen brandende zullen versmelten.
13 Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont.

- De nieuwe hemel en de nieuwe aarde = het vrederijk:

Jes. 65: 17 Want ziet, Ik schep nieuwe hemelen en een nieuwe aarde; en de vorige dingen zullen niet meer gedacht worden, en zullen in het hart niet opkomen.
18 Maar weest gijlieden vrolijk, en verheugt u tot in der eeuwigheid in hetgeen Ik schep; want ziet, Ik schep Jeruzalem een verheuging, en haar volk een vrolijkheid.
19 En Ik zal Mij verheugen over Jeruzalem, en vrolijk zijn over Mijn volk; en in haar zal niet meer gehoord worden de stem der wening, noch de stem des geschreeuws.
20 Van daar zal niet meer wezen een zuigeling van weinig dagen, noch een oud man, die zijn dagen niet zal vervullen; want een jongeling zal sterven, honderd jaren oud zijnde, maar een zondaar, honderd jaren oud zijnde, zal vervloekt worden.
21 En zij zullen huizen bouwen en bewonen, en zij zullen wijngaarden planten, en derzelver vrucht eten.
22 Zij zullen niet bouwen, dat het een ander bewone; zij zullen niet planten, dat het een ander ete, want de dagen Mijns volks zullen zijn als de dagen eens booms, en Mijn uitverkorenen zullen het werk hunner handen verslijten.
23 Zij zullen niet tevergeefs arbeiden, noch baren ter verstoring; want zij zijn het zaad der gezegenden des HEEREN, en hun nakomelingen met hen.
24 En het zal geschieden, eer zij roepen, zo zal Ik antwoorden; terwijl zij nog spreken, zo zal Ik horen.
25 De wolf en het lam zullen te zamen weiden, en de leeuw zal stro eten als een rund, en stof zal de spijze der slang zijn; zij zullen geen kwaad doen noch verderven op Mijn gansen heiligen berg, zegt de HEERE.

Openb. 22: 1 En ik zag een nieuwen hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde was voorbijgegaan, en de zee was niet meer.
2 En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit den hemel, toebereid als een bruid, die voor haar man versierd is.
3 En ik hoorde een grote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen en hun God zijn.

Voor Openbaring 22, wat je als laatste aanhaalde, komt er eerst nog een duizendjarig Rijk, gedurende welke de satan zal worden gebonden, opdat hij de mensen niet langer zal verleiden.

[Gian]

2) In elke tijd, en dus ook nu zullen er gelovige, Messiasbelijdende Joden zijn.

Eens met je punt. Ik begrijp alleen de toevoeging 'messiasbelijdend' nooit zo. Mi is er geen verschil tussen een gelovige jood en een gelovige uit de heidenen.

[Joannah]

Op zich kan ik zo op het eerste gezicht een heel eind meekomen in deze exegese van Gal.6:16. Alleen op het einde ga je iets te snel, jouw redenering is:
1) Het Israël van God zijn de gelovige Joden in die tijd.
2) In de toekomst zal er ook zo’n Israel zijn.
3) Dat is wanneer geheel Israël behouden wordt, zoals beschreven in Rom.11.

De volgende redenering lijkt mij Bijbelser:

1) Het Israël van God zijn de gelovige Joden in die tijd.
2) In elke tijd, en dus ook nu zullen er gelovige, Messiasbelijdende Joden zijn.
3) Op deze manier zal uiteindelijk geheel Israel behouden worden.

Deze laatste "manier", hoe zie je die en hoe onderbouw je die?

Volgens mij is dit de 'manier' zoals die in de Bijbel naar voren komt.
Sinds de komst van de Heere Jezus is er in die zin geen onderscheid meer tussen Jood en ‘Griek’ dat er voor de één een andere weg tot zaligheid is. Ook Joden moeten leven van genade. Volgens Efeze is er geen Jood en Griek meer. Op zich is dit de gedachte binnen mainstream gereformeerde theologie.

Eigenlijk komt de discussie (op dit moment) neer op de vraag:

Komt er nog een bedeling na de huidige, of is deze bedeling de laatste en breekt hierna de eeuwigheid aan?

Wat zijn de bijbelse gegevens voor en tegen de stelling?

In Romeinen 11;25 en 26 kun je in 1 regel lezen over heidenen en Israel, zodat er geen vergeestelijking van toepassing kan zijn. De tijdelijke verharding van Israel is tot ons heil geweest en de genade bedeling is voorbij, wanneer het getal der heidenen vol zal zijn.
Daarna gaat God zich met Israel bemoeien, omdat het zijn geliefde volk is. Naar de verkiezing, om der vaderen wil (29)
Maar ook in 1Cor 15:20-29 staat dat hij eerst Koning zal (moeten) worden, voordat het koningschap aan de Vader wordt overgedragen.

[Afgewezen]

In Romeinen 11;25 en 26 kun je in 1 regel lezen over heidenen en Israel, zodat er geen vergeestelijking van toepassing kan zijn. De tijdelijke verharding van Israel is tot ons heil geweest en de genade bedeling is voorbij, wanneer het getal der heidenen vol zal zijn.
Daarna gaat God zich met Israel bemoeien, omdat het zijn geliefde volk is. Naar de verkiezing, om der vaderen wil (29)

In Rom. 11: 25,26 gaat het over de wijze waarop ‘geheel Israël’ zal zalig worden. Dat gebeurt nu al, in deze tijd, en zal doorgaan totdat de volheid der heidenen is ingegaan. Ik lees hier niet dat er een tijd, een ‘bedeling’, zal aanbreken, waarin de genadetijd voor de heidenen voorbij is en het dan de ‘beurt’ is aan Israël.

Maar ook in 1Cor 15:20-29 staat dat hij eerst Koning zal (moeten) worden, voordat het koningschap aan de Vader wordt overgedragen.

Christus is al Koning.
Hand. 2:36 Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israëls, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt.
Dit is de vervulling van Psalm 110:1:
De HEERE heeft tot mijn Heere gesproken: Zit aan Mijn rechterhand, totdat Ik Uw vijanden gezet zal hebben tot een voetbank Uwer voeten.
Er komt dus geen nieuwe bedeling, waarin Christus pas dan Koning zal zijn, Hij is het nu al. In 1 Kor. 15 wordt beschreven wat er zal gebeuren wanneer de eeuwigheid aanbreekt.

Voor Openbaring 22, wat je als laatste aanhaalde, komt er eerst nog een duizendjarig Rijk, gedurende welke de satan zal worden gebonden, opdat hij de mensen niet langer zal verleiden.

Inderdaad valt de duizendjarige binding van Satan vóór Openbaring 22. Maar de vraag is nu juist of dat een bedeling betreft die nog komen moet, of dat deze duizend jaren reeds zijn aangebroken. Hierover zijn de meningen ernstig verdeeld en dat heeft weer te maken met de vraag… of er nog een nieuwe bedeling komt, ja of nee.

[Fjodor]

In Romeinen 11;25 en 26 kun je in 1 regel lezen over heidenen en Israel, zodat er geen vergeestelijking van toepassing kan zijn. De tijdelijke verharding van Israel is tot ons heil geweest en de genade bedeling is voorbij, wanneer het getal der heidenen vol zal zijn.
Daarna gaat God zich met Israel bemoeien, omdat het zijn geliefde volk is. Naar de verkiezing, om der vaderen wil (29)

In Rom. 11: 25,26 gaat het over de wijze waarop ‘geheel Israël’ zal zalig worden. Dat gebeurt nu al, in deze tijd, en zal doorgaan totdat de volheid der heidenen is ingegaan. Ik lees hier niet dat er een tijd, een ‘bedeling’, zal aanbreken, waarin de genadetijd voor de heidenen voorbij is en het dan de ‘beurt’ is aan Israël.

Dat de genadetijd voor heidenen dan voorbij is staat er niet, maar er lijkt me toch echt te staan dat de genadetijd voor de Joden wel een bepaald begin heeft dat verder in de toekomst ligt dan het begin van de genadetijd voor de heidenen.

25 Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij117 (opdat gij niet wijs zijt,118 bij uzelven), dat de verharding119 voor een deel120 over Israel gekomen is,121 totdat de volheid der heidenen122 zal ingegaan zijn.123
26 En alzo zal124 geheel Israel125 zalig worden;126 gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen127 en zal de goddeloosheden128 afwenden van Jakob.129
(vet van mij)
124) alzo zal
Dat is, alsdan, namelijk als de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.
En dan kunnen we nu nog steeds in de laatste bedeling leven en worden de Joden daar op een gegeven moment aan toegevoegd.

Ps Trouwens in twee topics volgens mij dezelfde discussie..

[Afgewezen]

In Romeinen 11;25 en 26 kun je in 1 regel lezen over heidenen en Israel, zodat er geen vergeestelijking van toepassing kan zijn. De tijdelijke verharding van Israel is tot ons heil geweest en de genade bedeling is voorbij, wanneer het getal der heidenen vol zal zijn.
Daarna gaat God zich met Israel bemoeien, omdat het zijn geliefde volk is. Naar de verkiezing, om der vaderen wil (29)

In Rom. 11: 25,26 gaat het over de wijze waarop ‘geheel Israël’ zal zalig worden. Dat gebeurt nu al, in deze tijd, en zal doorgaan totdat de volheid der heidenen is ingegaan. Ik lees hier niet dat er een tijd, een ‘bedeling’, zal aanbreken, waarin de genadetijd voor de heidenen voorbij is en het dan de ‘beurt’ is aan Israël.

Dat de genadetijd voor heidenen dan voorbij is staat er niet, maar er lijkt me toch echt te staan dat de genadetijd voor de Joden wel een bepaald begin heeft dat verder in de toekomst ligt dan het begin van de genadetijd voor de heidenen.

25 Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij117 (opdat gij niet wijs zijt,118 bij uzelven), dat de verharding119 voor een deel120 over Israel gekomen is,121 totdat de volheid der heidenen122 zal ingegaan zijn.123
26 En alzo zal124 geheel Israel125 zalig worden;126 gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen127 en zal de goddeloosheden128 afwenden van Jakob.129
(vet van mij)
124) alzo zal
Dat is, alsdan, namelijk als de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.
En dan kunnen we nu nog steeds in de laatste bedeling leven en worden de Joden daar op een gegeven moment aan toegevoegd.

Inderdaad zou het ook in dat geval nog niets bewijzen ten gunste van een nieuwe bedeling. Afgezien daarvan geloof ik niet dat jouw uitleg juist is, maar dat is een discussie op zich, die elders ook al gevoerd is (ik zal eens zoeken).

[criticus]

Eigenlijk komt de discussie (op dit moment) neer op de vraag:

Komt er nog een bedeling na de huidige, of is deze bedeling de laatste en breekt hierna de eeuwigheid aan?

Wat zijn de bijbelse gegevens voor en tegen de stelling?

“Buiten de Kerk geen zaligheid” was en is nog steeds het adagium van bijna alle theologen, of ze nu Rooms of Protestants zijn. Maar Israël heeft nooit tot de Kerk behoord en zal ook in de toekomst niet in de Kerk worden ingelijfd. Dit is geen twee wegenleer; ook voor Israël is er geen heil buiten zijn Messias. Maar de bewering “buiten de Kerk geen zaligheid” gaat daarom nog niet op. Al de schatten der wijsheid en der kennis Gods zijn in Christus verborgen, niet in de kerk. En de troon van David staat niet in de hemel, maar in Jeruzalem. De bekering van Israël zal dus volgens Hosea 3 een bekering tot Christus als theocratisch Koning zijn (Ezech.34:23,24) en niet als het Hoofd van Zijn Gemeente. En dat is een heel andere relatie die vanzelf ook een andere vorm van aanbidding en eredienst vereist. Want een Koning heeft natuurlijk een andere relatie met zijn gezin als met zijn onderdanen. En het herstel van de dynastie van David en het levitische priesterschap wordt door de Heere in Jeremia 33 met ede bevestigd. Maar ieder die hier aan vasthoudt moet dat wel bewijzen, maar het exegetisch gekronkel dat absoluut nodig is om de vergeestelijking van de profetie overeind te houden heeft blijkbaar geen nader bewijs nodig. Want die ligt van tevoren al vast. Ik zal daar nu een paar voorbeelden van geven: Wij lezen in Joël 3: 1 ¶ Doch zie, in die dagen en in dien tijd, als Ik de gevangenschap van Juda en Jeruzalem zal wenden,
2 dan zal Ik alle volken vergaderen en hen naar het dal van Josafat afvoeren; en Ik zal aldaar met hen richten aangaande mijn volk en mijn erfdeel Israël, hetwelk zij onder de volken verstrooid hebben; en zij hebben mijn land onder zich gedeeld.
Maar in de Kantt. is de kerk natuurlijk Juda en Jeruzalem en worden de Joden met de Turken rustig op de plaats van de vijanden van Israël gezet! En dat terwijl die kerk de eeuwen door veel meer de vijand van Israël geweest is dan omgekeerd! En in Ezech 37 worden Israël en Juda weer tot een koninkrijk verenigd onder de herstelde dynastie van David. Maar sinds wanneer is de kerk in twee koninkrijken verdeeld en waar wordt Christus de Koning van de Kerk genoemd? En ook deze profetie staat in verband met het land terwijl het zonder meer duidelijk is dat de landbelofte nooit op de kerk is overgegaan. Een ander voorbeeld is Zach. 14 dat parallel met Openb.19 de komst van de Messias met al Zijn heiligen ( vgl vs 5 met Openb.19:14 ) in heerlijkheid beschrijft als Hij tot Koning over de ganse aarde wordt vs 9. ook dit wordt met verzaking van de context die uitdrukkelijk van Jeruzalem en de Olijfberg spreekt, met grenzeloze fantasie overgebracht op de kerkgeschiedenis. Ook hier is het duidelijk dat dit gebeurt onder de dwanggedachte dat dit niet anders kan omdat dat het heil uitsluitend door de kerk bemiddeld wordt. Intussen bewijzen deze Schriftplaatsen dat de komst van de Messias het grote keerpunt is en dat er noodzakelijk nog een bedeling in de wereldgeschiedenis moet volgen waarin de beloften van de Messias en Zijn regering in het beloofde vrederijk vervuld moeten worden. En hoe vreselijk de Openbaring, waarin Israël weer centraal staat, verminkt wordt in de traditionele uitleg kan ieder die dit boek onbevooroordeeld leest zelf constateren. Bewijzen..bewijzen..bewijzen!!!. Maar deze onzin behoeft natuurlijk geen nader bewijs.

Het verabsoluteren van de kerk als enigste bemiddelaar van het heil heeft dus het zicht op andersoortige heilsbedelingen dichtgetimmerd, daarom is er in de geref.theologie geen plaats voor een volgende bedeling waarin Israël weer centraal staat. De traditionele uitleg van de profetie is dus altijd gebaseerd op de onjuiste gedachte dat de kerk het geestelijke Israël is en de profetie dus noodzakelijk vergeestelijkt en in de kerk vervuld moet worden. Denk deze vooronderstelling weg en alle hierop gebouwde uitleggingen vallen als een kaartenhuis in elkaar. Daarom wringt ook Afgewezen zich in duizend bochten om deze vooronderstelling overeind te houden. Da Costa merkt in dit verband op: Hoe weerspannig is toch het menselijk verstand en hart tegen God! Er is een hijgen naar uitkomst, er zijn kreten van verlangen, er zijn barensweeën van een nieuwe geboorte, en nu God aan de wereld ene toekomst geeft zo heerlijk als er ooit gewenst kan worden, nu wil de mens haar niet hebben, maar vernietigt hij haar, door haar oneigenlijk gemeend, zinnebeeldig bedoeld, van enkel geestelijke strekking te verklaren.”
Mijn mandje is nog lang niet leeg maar ik zal het hier voor ditmaal maar weer bij laten.
Criticus

[Afgewezen]

Criticus, je hebt een aparte manier van discussiëren. Ik kan me voorstellen dat je mandje op die manier nooit leeg komt.

[eilander]

Criticus, je hebt een aparte manier van discussiëren. Ik kan me voorstellen dat je mandje op die manier nooit leeg komt.

De bijdragen van Criticus zouden aan zeggingskracht winnen als hij:
- wat kortere zinnen maakt;
- wat puntiger zou formuleren;
- wat minder op de persoon zou spelen.

Maar - je kunt het ermee eens zijn of niet - er worden ook wel diverse inhoudelijke opmerkingen gemaakt, met tekstbewijzen.