Wat is de gave?

[Marnix]

Handelingen 3:16

15 Hem die de weg naar het leven wijst hebt u gedood, maar God heeft hem uit de dood doen opstaan, en daarvan getuigen wij. 16 Het komt door zijn naam en door het geloof in zijn naam dat deze man, die u hier voor u ziet en die u kent, kan lopen; het geloof dat Jezus schenkt, heeft hem in aanwezigheid van u allen gezond gemaakt.

Overigens is het wel goed hierin genuanceerd te zijn. De Bijbel leert dat geloof een gave is, maar tegelijkertijd is geloven ook een opdracht. Die twee zaken moeten we volgens mij naast elkaar laten staan. Anders verval je in "arminiaans denken" (ga eerst maar eens geloven en dan verdien je dat Hij de genade schenkt) of in "passiviteit" (wat je moet doen? Je kan niets doen, het geloof moet je geschonken worden en dan kan je pas dingen gaan doen)

Als we naar de context in Efeze 2 kijken zien we een lijn die verder gaat dan "eerst zonder de gave van eeuwig leven, nu met de gave van eeuwig leven" of "eerst geen geloof, nu wel geloof". Het is veel breder.

1. Vroeger was u dood door de zonden, nu bent u levend gemaakt door Christus.
2. Christus geeft: Geloof en de tekst zegt zelfs dat Hij onze goede werken van tevoren al heeft bereid.

En dat zegt de tekst ook: Door Gods genade die Hij in Jezus Christus geeft, zijn we behouden, door het geloof in Hem... en dat is niet uit onszelf, God geeft ons dat.

En vers 9 waarschuwt voor het denken: God biedt ons verlossing aan, dat is de genade, en wij kunnen daar wat mee doen en afhankelijk van wat we er mee doen worden we gered of niet. (niet uit werken, opdat niemand roeme. God heeft onze goede werken al voor we geloofden "bereid")

Volgens mij zie jij andere dingen dan ik.
Paulus schrijft allen te proberen te verlichten ,uit te leggen, wat het gehemeinis der verborgenheid is, iets wat toen pas bekend werd, nl dat de heidenen mede-erfgenamen zijn.
Joh 20:29
Gelukkig zij die niet zullen gezien hebben en toch geloofd hebben.
De bijbel leert volgens mij nergens dat geloof de gave is.De genade die we ontvangen, als we geloven, is de gave..Een atheist is iemand die in feite ook gelooft, zijn geestdrift in dezelve laat zien dat hij zich echter verzet tegen Hem.Hij wil de genade niet en weerstaat het.
Keer op keer worden we opgeroepen in Hem te geloven en ons te bekeren.
Dat strookt toch niet met iets (het geloof) wat je uit genade, om niet, zou kunnen krijgen?

Zoals ik al aangaf en vele anderen hier, wordt in de Bijbel het geloof wel als een gave gezien. Jij gaat dat echter tegenover de opdracht / oproep tot geloof zetten. Ik stelde dat de Bijbel beiden doet: Het geloof als een gave bestempelen en als iets wat je moet doen. Dat moet je naast elkaar laten staan heb ik gezegd. Je kan dan niet teksten aanhalen die oproepen tot geloof en zeggen: Dus het is geen gave. Dan laat je ze niet naast elkaar staan. Geloven is iets wat je moet doen en wat Hij geeft. Ik geloof, maar als ik terugkijk zie ik wel dat God dat geloof geeft en me staande houdt. Hij komt ons ongeloof te hulp.

Waarom strookt dat niet met het geloof wat je uit genade, om niet zou kunnen krijgen? Volgens mij is dit niet in strijd met het brede aanbod van genade. We mogen mensen oproepen tot geloof en bekering... en ik heb mensen die tot geloof zijn gekomen en zich hebben bekeerd na afloop nog nooit horen zeggen: Ik geloof van mezelf, ik heb het me toegeeigend in plaats van dat God het me geschonken zou hebben. Integendeel, als ze terugkijken zijn ze verwonderd en zien ze het geloof als Gods gave.

[Jongere]

Tuurlijk, God werkt het willen zodat wij gaan willen. God werkt het geloof zodat wij gaan geloven.
Maar door God geopend hart kunnen wij niet nog eens openen. God opent het en wij gaan acht nemen op Zijn Woord.
God opent de blinde ogen, en wij gaan daardoor zien...
Zoals jij het zegt lijkt het alsof we zelf ook nog iets moeten doen aan ons gesloten hart, dat kunnen wij niet.
Dat zou dan betekenen dat wij ook zelf het willen en het geloof moeten werken.

Ik snap werkelijk niet waar ik zoiets zeg. Volgens mij ben je een beetje spijkers op het lage water van de rechtzinnigheid aan het zoeken.
In mijn posts in dit topic ben ik aan het verdedigen dat ook het geloof een gave van God is, in tegenstelling tot wat joannah beweert. Dus als je iemand aanspreekt op een visie waarbij we zelf iets kunnen verbaast het me een beetje dat ik dat ben.

[artistiek]

Tuurlijk, God werkt het willen zodat wij gaan willen. God werkt het geloof zodat wij gaan geloven.
Maar door God geopend hart kunnen wij niet nog eens openen. God opent het en wij gaan acht nemen op Zijn Woord.
God opent de blinde ogen, en wij gaan daardoor zien...
Zoals jij het zegt lijkt het alsof we zelf ook nog iets moeten doen aan ons gesloten hart, dat kunnen wij niet.
Dat zou dan betekenen dat wij ook zelf het willen en het geloof moeten werken.

Ik snap werkelijk niet waar ik zoiets zeg. Volgens mij ben je een beetje spijkers op het lage water van de rechtzinnigheid aan het zoeken.
In mijn posts in dit topic ben ik aan het verdedigen dat ook het geloof een gave van God is, in tegenstelling tot wat joannah beweert. Dus als je iemand aanspreekt op een visie waarbij we zelf iets kunnen verbaast het me een beetje dat ik dat ben.

Oké, je hebt het dan in mijn opinie wat 'ongelukkig' geformuleerd...

[memento]

Tuurlijk, God werkt het willen zodat wij gaan willen. God werkt het geloof zodat wij gaan geloven.
Maar door God geopend hart kunnen wij niet nog eens openen. God opent het en wij gaan acht nemen op Zijn Woord.
God opent de blinde ogen, en wij gaan daardoor zien...
Zoals jij het zegt lijkt het alsof we zelf ook nog iets moeten doen aan ons gesloten hart, dat kunnen wij niet.
Dat zou dan betekenen dat wij ook zelf het willen en het geloof moeten werken.

Ik snap werkelijk niet waar ik zoiets zeg. Volgens mij ben je een beetje spijkers op het lage water van de rechtzinnigheid aan het zoeken.
In mijn posts in dit topic ben ik aan het verdedigen dat ook het geloof een gave van God is, in tegenstelling tot wat joannah beweert. Dus als je iemand aanspreekt op een visie waarbij we zelf iets kunnen verbaast het me een beetje dat ik dat ben.

Oké, je hebt het dan in mijn opinie wat 'ongelukkig' geformuleerd...

Ach, laten we maar oppassen met al te strak geformuleerde zinnen. Anders hebben we straks ook nog moeite met de gelijkenis van de verloren zoon/wachtende vader.

[Joannah]

Tuurlijk, God werkt het willen zodat wij gaan willen. God werkt het geloof zodat wij gaan geloven.
Maar door God geopend hart kunnen wij niet nog eens openen. God opent het en wij gaan acht nemen op Zijn Woord.
God opent de blinde ogen, en wij gaan daardoor zien...
Zoals jij het zegt lijkt het alsof we zelf ook nog iets moeten doen aan ons gesloten hart, dat kunnen wij niet.
Dat zou dan betekenen dat wij ook zelf het willen en het geloof moeten werken.

Hoe zou jij dan de tekst: zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Als iemand Mijn stem hoort en deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen.

Daar gaat het over Christus' slapende bruidskerk... en is een aanmaning aan het adres van Gods kinderen dat ze moeten waken omdat Hij elk moment kan komen om hen binnen te halen en met hen avondmaal te vieren.

Tegen Laodicea wordt hier gezegd dat het hele systeem als zodanig door de Heer zal uitgebraakt worden (3:16). De Heer kan dus niet meer tot het systeem komen maar enkel nog tot getrouwe enkelingen. De Heer staat reeds ‘buiten’ (3:20), maar individuele personen worden opgeroepen zich te bekeren.Uit het “warme” Filadelfia is nu het lauwe, walgelijk geworden Laodicea voortgekomen, in de laatste dagen. Toch menen zij rijk te zijn - hun kennis en gebruiken zijn voor de mens erg waardevol - maar ze beseffen niet dat de Heere is weggegaan en buiten staat (vers 20). Hun systeem zal de Heer uit zijn mond spuwen. Letterlijk staat er “braken [emesai] uit mijn mond”. Vergelijk de vermaning van Rom 11:21 aan de belijdende christenheid.
Individueel is er echter nog steeds gelegenheid om zich te bekeren, want de Heere raadt aan om het volgende van Hem te kopen: 1. “goud, beproefd komende uit het vuur”, 2. “witte kleren” en 3. “ogenzalf”. Dit betekent 1. Geestvervuld leven en beproefd geloof (1Pt 1:7), in plaats van menselijke waarden, 2. Gods gerechtigheid en praktische heiligheid, in plaats van eigen gerechtigheid, en 3. vervulling met de Heilige Geest voor geestelijk onderscheidingsvermogen in plaats van eigendunkelijke kennis.
In genade voegt de Heere daaraan toe: “Zo wie Ik liefheb, die bestraf en kastijd Ik; wees dan ijverig, en bekeer u”. Laodicéa is de laatste fase vóór de opname van de Gemeente en de Heere werkt nog steeds opdat vele lauwe christenen tot Hem terugkeren. Als een enkeling (“iemand”) zijn stem hoort en de deur opent, zal de Heer bij hem binnenkomen en op dit late uur gemeenschap (“avondmaal”) hebben.
Er zullen nog gelovigen trouw gebleven zijn ondanks het slechte gezelschap waarin ze zich bevinden. Dat zullen de overwinnaars zijn - zij die de deur van hun hart voor Hem hebben opengedaan. De beloning voor deze overwinnaars is dat zij net zo als de anderen met Hem op Christus’ troon zullen zitten (3:21).

[learsi]

Ach, laten we maar oppassen met al te strak geformuleerde zinnen. Anders hebben we straks ook nog moeite met de gelijkenis van de verloren zoon/wachtende vader.

Misschien dat je er wat uitleg aan kunt geven, zodat wij begrijpen waar je op doelt?

m.h.d. Learsi

[Joannah]

Tuurlijk, God werkt het willen zodat wij gaan willen. God werkt het geloof zodat wij gaan geloven.
Maar door God geopend hart kunnen wij niet nog eens openen. God opent het en wij gaan acht nemen op Zijn Woord.
God opent de blinde ogen, en wij gaan daardoor zien...
Zoals jij het zegt lijkt het alsof we zelf ook nog iets moeten doen aan ons gesloten hart, dat kunnen wij niet.
Dat zou dan betekenen dat wij ook zelf het willen en het geloof moeten werken.

Ik snap werkelijk niet waar ik zoiets zeg. Volgens mij ben je een beetje spijkers op het lage water van de rechtzinnigheid aan het zoeken.
In mijn posts in dit topic ben ik aan het verdedigen dat ook het geloof een gave van God is, in tegenstelling tot wat joannah beweert. Dus als je iemand aanspreekt op een visie waarbij we zelf iets kunnen verbaast het me een beetje dat ik dat ben.

Weet je , ik beweer niets bij hoog en laag, maar als het geloof nu de gave zou zijn, in het Schriftgedeelte in Efeze, dan kan ik niet rijmen dat 2 kerkverbanden (om maar een voorbeeld te noemen) allebei deze gave zeggen te hebben ontvangen en er niet liefdevol mee omgaan, wat toch de identiteit weerspiegelt van de ware gelovige.Want wie de liefde niet heeft ...Met andere woorden, hoe kan 1 geloofsgave aan verscheidene mensen zoveel twist veroorzaken?
God roept op Hem ernstig te zoeken, wat Hij belooft te belonen.

[memento]

Ach, laten we maar oppassen met al te strak geformuleerde zinnen. Anders hebben we straks ook nog moeite met de gelijkenis van de verloren zoon/wachtende vader.

Misschien dat je er wat uitleg aan kunt geven, zodat wij begrijpen waar je op doelt?

m.h.d. Learsi

In de gelijkenis van de verloren zoon zien we de 2 Bijbelse aspecten van een bekering samenkomen:
1. De vader staat te wachten tot de zoon thuiskomt, nog voor deze op weg gegaan is
2. De zoon gaat op weg, hij wacht niet totdat de vader hem komt halen.

Nu kan je daarmee natuurlijk een Arminiaanse kant mee op, zo van: zie je wel, je moet zelf op weg gaan. Dat is niet Bijbels. Maar het is wel heel Bijbels, om zeer veel nadruk te leggen op de menselijke verantwoordelijkheid. Lees maar hoe vaak het NT een imperatief, een gebiedende wijs gebruikt, als het spreekt om bekering. Bekeert u!, want het koninkrijk der hemelen is nabij gekomen. Zoekt! en gij zult vinden. Etc. Wie die nadruk op menselijke verantwoording weg wil hebben, is niet Bijbels bezig, hoe rechtzinnig het ook moge klinken.

[Joannah]

Ach, laten we maar oppassen met al te strak geformuleerde zinnen. Anders hebben we straks ook nog moeite met de gelijkenis van de verloren zoon/wachtende vader.

Misschien dat je er wat uitleg aan kunt geven, zodat wij begrijpen waar je op doelt?

m.h.d. Learsi

In de gelijkenis van de verloren zoon zien we de 2 Bijbelse aspecten van een bekering samenkomen:
1. De vader staat te wachten tot de zoon thuiskomt, nog voor deze op weg gegaan is
2. De zoon gaat op weg, hij wacht niet totdat de vader hem komt halen.

Nu kan je daarmee natuurlijk een Arminiaanse kant mee op, zo van: zie je wel, je moet zelf op weg gaan. Dat is niet Bijbels. Maar het is wel heel Bijbels, om zeer veel nadruk te leggen op de menselijke verantwoordelijkheid. Lees maar hoe vaak het NT een imperatief, een gebiedende wijs gebruikt, als het spreekt om bekering. Bekeert u!, want het koninkrijk der hemelen is nabij gekomen. Zoekt! en gij zult vinden. Etc. Wie die nadruk op menselijke verantwoording weg wil hebben, is niet Bijbels bezig, hoe rechtzinnig het ook moge klinken.

Mooi verwoord.

[Fjodor]

Weet je , ik beweer niets bij hoog en laag, maar als het geloof nu de gave zou zijn, in het Schriftgedeelte in Efeze, dan kan ik niet rijmen dat 2 kerkverbanden (om maar een voorbeeld te noemen) allebei deze gave zeggen te hebben ontvangen en er niet liefdevol mee omgaan, wat toch de identiteit weerspiegelt van de ware gelovige.Want wie de liefde niet heeft ...Met andere woorden, hoe kan 1 geloofsgave aan verscheidene mensen zoveel twist veroorzaken?
God roept op Hem ernstig te zoeken, wat Hij belooft te belonen.

Maar Joannah, arglistig is ons hart! En wat ik wil doe ik niet, maar wat ik niet wil, dat doe ik. De oude mens maakt zoveel kapot dat wij mensen zo slecht de scheidslijnen kunnen trekken tussen wat waarachtig is en wat niet.
Verder, ookal kan jij het niet rijmen, er staat in Ef 2:8 gewoon dat het geloof een gave Gods is, en Jongere heeft hier ook een heel aantal teksten gegeven die dat aangeven. Dus als je het niet kunt/wilt geloven moet je eerst maar uit proberen te leggen hoe je die teksten dan wilt lezen..

[Joannah]

Weet je , ik beweer niets bij hoog en laag, maar als het geloof nu de gave zou zijn, in het Schriftgedeelte in Efeze, dan kan ik niet rijmen dat 2 kerkverbanden (om maar een voorbeeld te noemen) allebei deze gave zeggen te hebben ontvangen en er niet liefdevol mee omgaan, wat toch de identiteit weerspiegelt van de ware gelovige.Want wie de liefde niet heeft ...Met andere woorden, hoe kan 1 geloofsgave aan verscheidene mensen zoveel twist veroorzaken?
God roept op Hem ernstig te zoeken, wat Hij belooft te belonen.

Maar Joannah, arglistig is ons hart! En wat ik wil doe ik niet, maar wat ik niet wil, dat doe ik. De oude mens maakt zoveel kapot dat wij mensen zo slecht de scheidslijnen kunnen trekken tussen wat waarachtig is en wat niet.
Verder, ookal kan jij het niet rijmen, er staat in Ef 2:8 gewoon dat het geloof een gave Gods is, en Jongere heeft hier ook een heel aantal teksten gegeven die dat aangeven. Dus als je het niet kunt/wilt geloven moet je eerst maar uit proberen te leggen hoe je die teksten dan wilt lezen..

Gezien het voornaamwoord in het onzijdige geslacht staat (niet in overeenstemming is met het vrouwelijke geslacht van het woord “geloof”), gezien Paulus spreekt over hoe een persoon wordt behouden (het behoud is duidelijk de materie die besproken wordt), en gezien het Nieuwe Testament elders verwijst naar behoudenis als de gave van God, daarom denk ik goede redenen te hebben om de behoudenis te zien als de gave van God in Efeziërs 2:8.Voornaamwoorden komen overeen met hun antecedent in geslacht en getal. [A Manual Grammar of the Greek New Testament by H. E. Dana and Julius Mantey, p. 125 (Section 135).]
Deze regel pleit sterk tegen de identificatie van “geloof” als het antecedent, want “geloof” komt niet overeen met het voornaamwoord in geslacht. De voornaamwoord “dat” (Gr. tauto) is ONZIJDIG, maar het zelfstandig naamwoord “geloof” (Gr. “pistis”) is VROUWELIJK.

[memento]

Weet je , ik beweer niets bij hoog en laag, maar als het geloof nu de gave zou zijn, in het Schriftgedeelte in Efeze, dan kan ik niet rijmen dat 2 kerkverbanden (om maar een voorbeeld te noemen) allebei deze gave zeggen te hebben ontvangen en er niet liefdevol mee omgaan, wat toch de identiteit weerspiegelt van de ware gelovige.Want wie de liefde niet heeft ...Met andere woorden, hoe kan 1 geloofsgave aan verscheidene mensen zoveel twist veroorzaken?
God roept op Hem ernstig te zoeken, wat Hij belooft te belonen.

Maar Joannah, arglistig is ons hart! En wat ik wil doe ik niet, maar wat ik niet wil, dat doe ik. De oude mens maakt zoveel kapot dat wij mensen zo slecht de scheidslijnen kunnen trekken tussen wat waarachtig is en wat niet.
Verder, ookal kan jij het niet rijmen, er staat in Ef 2:8 gewoon dat het geloof een gave Gods is, en Jongere heeft hier ook een heel aantal teksten gegeven die dat aangeven. Dus als je het niet kunt/wilt geloven moet je eerst maar uit proberen te leggen hoe je die teksten dan wilt lezen..

Gezien het voornaamwoord in het onzijdige geslacht staat (niet in overeenstemming is met het vrouwelijke geslacht van het woord “geloof”), gezien Paulus spreekt over hoe een persoon wordt behouden (het behoud is duidelijk de materie die besproken wordt), en gezien het Nieuwe Testament elders verwijst naar behoudenis als de gave van God, daarom denk ik goede redenen te hebben om de behoudenis te zien als de gave van God in Efeziërs 2:8.Voornaamwoorden komen overeen met hun antecedent in geslacht en getal. [A Manual Grammar of the Greek New Testament by H. E. Dana and Julius Mantey, p. 125 (Section 135).]
Deze regel pleit sterk tegen de identificatie van “geloof” als het antecedent, want “geloof” komt niet overeen met het voornaamwoord in geslacht. De voornaamwoord “dat” (Gr. tauto) is ONZIJDIG, maar het zelfstandig naamwoord “geloof” (Gr. “pistis”) is VROUWELIJK.

Je redenatie gaat niet helemaal op: touto is enkelvoud, zalig worden is een participium meervoud. Dat is niet minder ongelijk dan chariti en pistis, die zijn beide vrouwelijk enkelvoud. Hetgeen je stelt daarentegen wel juist.

καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, θεοῦ τὸ δῶρον, “and this is not from yourselves, it is the gift of God.” In the history of interpretation τοῦτο has been taken by some to refer specifically to the last word in the preceding clause, “faith” (among recent commentators cf. Caird, 53), so that even faith itself is explicitly said not to come from a human source but from God as his gift. But the parallelism of the two clauses of v 8b and v 9 suggests, rather, that both are comments about the introductory clause of v 8a. τοῦτο is probably best taken, therefore, as referring to the preceding clause as a whole, and thus to the whole process of salvation it describes, which of course includes faith as its means (cf. also Abbott, 51; Gaugler, 98; Bruce, 51; Schlier, 115; Gnilka, 129; Mitton, 97; Schnackenburg, 98). “Not from yourselves, it is the gift of God” can be seen as a further explanation of the grace aspect of salvation. The precise wording has no antecedent in Paul, but the thought reflects his belief accurately. ἐκ here denotes origin, cause, or source, so οὐκ ἐξ ὑμῶν excludes the readers’ causation or authorship of their salvation. The equivalent thought in Paul is his setting the righteousness that comes from God over against people’s own righteousness based on law (cf. Rom 10:3; Phil 3:9; cf. also Rom 9:16). A literal rendering of the second part of v 8b would be “God’s is the gift.” θεοῦ has been placed first in the word order for the sake of an emphatic contrast with the ὑμῶν. Salvation has its source not in the readers but in God, and it comes from him as a gift. τὸ δῶρον is used only here in the Pauline corpus. Elsewhere in Ephesians ἡ δωρεά is the term employed for gift (cf. 3:7; 4:7), and it is this term which was, in fact, used by Paul to refer to the generosity of God’s activity in Christ on behalf of men and women (cf. Rom 3:24; 5:15, 17; 2 Cor 9:15).

Lincoln, A. T. (2002). Word Biblical Commentary : Ephesians. Word Biblical Commentary. Dallas: Word, Incorporated.

[Joannah]

Weet je , ik beweer niets bij hoog en laag, maar als het geloof nu de gave zou zijn, in het Schriftgedeelte in Efeze, dan kan ik niet rijmen dat 2 kerkverbanden (om maar een voorbeeld te noemen) allebei deze gave zeggen te hebben ontvangen en er niet liefdevol mee omgaan, wat toch de identiteit weerspiegelt van de ware gelovige.Want wie de liefde niet heeft ...Met andere woorden, hoe kan 1 geloofsgave aan verscheidene mensen zoveel twist veroorzaken?
God roept op Hem ernstig te zoeken, wat Hij belooft te belonen.

Maar Joannah, arglistig is ons hart! En wat ik wil doe ik niet, maar wat ik niet wil, dat doe ik. De oude mens maakt zoveel kapot dat wij mensen zo slecht de scheidslijnen kunnen trekken tussen wat waarachtig is en wat niet.
Verder, ookal kan jij het niet rijmen, er staat in Ef 2:8 gewoon dat het geloof een gave Gods is, en Jongere heeft hier ook een heel aantal teksten gegeven die dat aangeven. Dus als je het niet kunt/wilt geloven moet je eerst maar uit proberen te leggen hoe je die teksten dan wilt lezen..

Gezien het voornaamwoord in het onzijdige geslacht staat (niet in overeenstemming is met het vrouwelijke geslacht van het woord “geloof”), gezien Paulus spreekt over hoe een persoon wordt behouden (het behoud is duidelijk de materie die besproken wordt), en gezien het Nieuwe Testament elders verwijst naar behoudenis als de gave van God, daarom denk ik goede redenen te hebben om de behoudenis te zien als de gave van God in Efeziërs 2:8.Voornaamwoorden komen overeen met hun antecedent in geslacht en getal. [A Manual Grammar of the Greek New Testament by H. E. Dana and Julius Mantey, p. 125 (Section 135).]
Deze regel pleit sterk tegen de identificatie van “geloof” als het antecedent, want “geloof” komt niet overeen met het voornaamwoord in geslacht. De voornaamwoord “dat” (Gr. tauto) is ONZIJDIG, maar het zelfstandig naamwoord “geloof” (Gr. “pistis”) is VROUWELIJK.

Je redenatie gaat niet helemaal op: touto is enkelvoud, zalig worden is een participium meervoud. Dat is niet minder ongelijk dan chariti en pistis, die zijn beide vrouwelijk enkelvoud. Hetgeen je stelt daarentegen wel juist.

καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, θεοῦ τὸ δῶρον, “and this is not from yourselves, it is the gift of God.” In the history of interpretation τοῦτο has been taken by some to refer specifically to the last word in the preceding clause, “faith” (among recent commentators cf. Caird, 53), so that even faith itself is explicitly said not to come from a human source but from God as his gift. But the parallelism of the two clauses of v 8b and v 9 suggests, rather, that both are comments about the introductory clause of v 8a. τοῦτο is probably best taken, therefore, as referring to the preceding clause as a whole, and thus to the whole process of salvation it describes, which of course includes faith as its means (cf. also Abbott, 51; Gaugler, 98; Bruce, 51; Schlier, 115; Gnilka, 129; Mitton, 97; Schnackenburg, 98). “Not from yourselves, it is the gift of God” can be seen as a further explanation of the grace aspect of salvation. The precise wording has no antecedent in Paul, but the thought reflects his belief accurately. ἐκ here denotes origin, cause, or source, so οὐκ ἐξ ὑμῶν excludes the readers’ causation or authorship of their salvation. The equivalent thought in Paul is his setting the righteousness that comes from God over against people’s own righteousness based on law (cf. Rom 10:3; Phil 3:9; cf. also Rom 9:16). A literal rendering of the second part of v 8b would be “God’s is the gift.” θεοῦ has been placed first in the word order for the sake of an emphatic contrast with the ὑμῶν. Salvation has its source not in the readers but in God, and it comes from him as a gift. τὸ δῶρον is used only here in the Pauline corpus. Elsewhere in Ephesians ἡ δωρεά is the term employed for gift (cf. 3:7; 4:7), and it is this term which was, in fact, used by Paul to refer to the generosity of God’s activity in Christ on behalf of men and women (cf. Rom 3:24; 5:15, 17; 2 Cor 9:15).

Lincoln, A. T. (2002). Word Biblical Commentary : Ephesians. Word Biblical Commentary. Dallas: Word, Incorporated.

Als Paulus had gewild dat het voornaamwoord zou slaan op “geloof”, dan is er geen reden waarom hij niet de vrouwelijke vorm had gebruikt van het aanwijzend voornaamwoord (dat zou het Griekse woord αυτη - autè zijn). Dit zou de zaak opgelost hebben. Ef. 2:8-9 zou dan lezen: “Want door genade bent u behouden door het geloof, en dat vrouwelijke ding (geloof) niet uit u, het is de gave van God, niet uit de werken, opdat niemand zou roemen”. Als Paulus het vrouwelijke voornaamwoord had gebruikt, dan zou het erg duidelijk en ontegensprekelijk zijn dat GELOOF de gave van God is, maar Paulus gebruikte NIET het vrouwelijke voornaamwoord.
Waarom dan gebruikte Paulus het onzijdige voornaamwoord? Als Paulus wilde wijzen op “behouden” dan zou het geheel normaal en gepast zijn het onzijdige voornaamwoord te gebruiken. Daarom deed hij dat ook zo.
In Efeze 2:5b staat het trouwens ook al.
En in vers 9 staat nogmaals "niet uit de werken", wat ik meer zie als synoniem met "door genade" dan "door geloof".

[Luther]

Joannah, zou je nog eens kort willen uitleggen wat eigenlijk je probleem is met het feit dat het geloof een gave van God is?

[Fjodor]

Weet je , ik beweer niets bij hoog en laag, maar als het geloof nu de gave zou zijn, in het Schriftgedeelte in Efeze, dan kan ik niet rijmen dat 2 kerkverbanden (om maar een voorbeeld te noemen) allebei deze gave zeggen te hebben ontvangen en er niet liefdevol mee omgaan, wat toch de identiteit weerspiegelt van de ware gelovige.Want wie de liefde niet heeft ...Met andere woorden, hoe kan 1 geloofsgave aan verscheidene mensen zoveel twist veroorzaken?
God roept op Hem ernstig te zoeken, wat Hij belooft te belonen.

Maar Joannah, arglistig is ons hart! En wat ik wil doe ik niet, maar wat ik niet wil, dat doe ik. De oude mens maakt zoveel kapot dat wij mensen zo slecht de scheidslijnen kunnen trekken tussen wat waarachtig is en wat niet.
Verder, ookal kan jij het niet rijmen, er staat in Ef 2:8 gewoon dat het geloof een gave Gods is, en Jongere heeft hier ook een heel aantal teksten gegeven die dat aangeven. Dus als je het niet kunt/wilt geloven moet je eerst maar uit proberen te leggen hoe je die teksten dan wilt lezen..

Gezien het voornaamwoord in het onzijdige geslacht staat (niet in overeenstemming is met het vrouwelijke geslacht van het woord “geloof”), gezien Paulus spreekt over hoe een persoon wordt behouden (het behoud is duidelijk de materie die besproken wordt), en gezien het Nieuwe Testament elders verwijst naar behoudenis als de gave van God, daarom denk ik goede redenen te hebben om de behoudenis te zien als de gave van God in Efeziërs 2:8.Voornaamwoorden komen overeen met hun antecedent in geslacht en getal. [A Manual Grammar of the Greek New Testament by H. E. Dana and Julius Mantey, p. 125 (Section 135).]
Deze regel pleit sterk tegen de identificatie van “geloof” als het antecedent, want “geloof” komt niet overeen met het voornaamwoord in geslacht. De voornaamwoord “dat” (Gr. tauto) is ONZIJDIG, maar het zelfstandig naamwoord “geloof” (Gr. “pistis”) is VROUWELIJK.

Ok Joannah, ik zou er dan voor kiezen om, met het stuk dat memento postte, te kiezen voor het laten slaan van touto op de gehele voorgaande zin, de genade die door het geloof aangebracht wordt is Gods gave.
Maar mijn post bevatte nog iets, ik verwees namelijk naar de teksten van Jongere, waarom ga je daar niet op in?

"Met zachtmoedigheid onderwijzende degenen, die tegenstaan; of hun God te eniger tijd bekering gave tot erkentenis der waarheid." (2 Tim 2:25)

"En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd."
God gaf haar dat ze haar hart opende.

"Een iegelijk, die gelooft, dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren."
Het geloof wordt direct verbonden aan de geboorte van boven, zie ook wat learsi al zegt. Dat is een gave van God, want het is niet uit de wil des vleses of des mans.

Zie vooral de tekst uit 2 Tim, want jij wilt nogal graag het precieze woord gave onderzoeken. Daar wordt de bekering een 'gave' genoemd. Dat levert voor jou dezelfde moeite op als dat geloof een gave zou zijn. Het is niet anders..