Ander schreef:sorry...kon het even niet laten...Orchidee schreef:Johannes 3:16
Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe!
sorry...kon het even niet laten...
Handelingen 2:21Orchidee schreef:Ander schreef:sorry...kon het even niet laten...Orchidee schreef:Johannes 3:16
Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe!
sorry...kon het even niet laten...
sorry...kon het even niet laten...21 En het zal zijn, dat een iegelijk , die den Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden.
Maar wat heeft dit alles te maken met de doop als pleitgrond? Als het Evangelie juist gericht is op onbekeerde vijanden, dan geldt dit toch zeker voor ongedoopten!huisman schreef:Ik vind mijzelf ook wel eens drammerigMijn intentie om dit steeds weer naar voren te brengen is tweeledig
1. Er zijn in onze gezindte veel mensen die heimelijk God de schuld geven van hun onbekeerde staat. Zij verschuilen zich achter onmacht ,dood zijn in zonde en misdaden enz. De puriteinen zeggen dat je dan juist geschikt bent voor Zijn genade, want doden zullen horen de Stem van de levende God, Hij zoekt immers het verlorene en niet het verkorene.
Daar ligt een groot verschil in prediking of je Gods liefde laat gelden voor het verlorene of voor de verkorenen
( Ga nu niet zeggen dat allebei waar is, dat weet ik ook wel maar het verschil is hoorbaar in de prediking)
2. Er wordt zo vaak van Gods liefde een begrijpelijke liefde gemaakt voor b.v. ondekte zondaren, Gods kinderen, de uitverkorenen. Maar Gods liefde is een onbegrijpelijke liefde Hij heeft de zondaar lief als deze nog een vijand van Hem is.
Daarom is het Evangelie juist gericht op die onbekeerde vijanden van de HEERE terwijl hier af en toe klinkt alsof het Evangelie alleen iets te zeggen heeft tot Gods kinderen.
Moet je die woorden er achter niet vergeten...Orchidee schreef:Johannes 3:16
Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe!
sorry...kon het even niet laten...
Ik zeg toch nergens dat ongedoopten niet het Evangelie gebracht moet worden met bevel van bekering en geloof, het verschil is dat daar de HEERE geen beloften aan geschonken heeft bij de doop en ik ben een beleider van de kinderdoop zoals de H.C. de NGB en ons doopformulier erover spreken en neem ook de Bijbelse onderbouwing over van de confessie.Afgewezen schreef:Maar wat heeft dit alles te maken met de doop als pleitgrond? Als het Evangelie juist gericht is op onbekeerde vijanden, dan geldt dit toch zeker voor ongedoopten!huisman schreef:Ik vind mijzelf ook wel eens drammerig
1. Er zijn in onze gezindte veel mensen die heimelijk God de schuld geven van hun onbekeerde staat. Zij verschuilen zich achter onmacht ,dood zijn in zonde en misdaden enz. De puriteinen zeggen dat je dan juist geschikt bent voor Zijn genade, want doden zullen horen de Stem van de levende God, Hij zoekt immers het verlorene en niet het verkorene.
Daar ligt een groot verschil in prediking of je Gods liefde laat gelden voor het verlorene of voor de verkorenen
( Ga nu niet zeggen dat allebei waar is, dat weet ik ook wel maar het verschil is hoorbaar in de prediking)
2. Er wordt zo vaak van Gods liefde een begrijpelijke liefde gemaakt voor b.v. ondekte zondaren, Gods kinderen, de uitverkorenen. Maar Gods liefde is een onbegrijpelijke liefde Hij heeft de zondaar lief als deze nog een vijand van Hem is.
Daarom is het Evangelie juist gericht op die onbekeerde vijanden van de HEERE terwijl hier af en toe klinkt alsof het Evangelie alleen iets te zeggen heeft tot Gods kinderen.
)Afgewezen schreef:Maar wat heeft dit alles te maken met de doop als pleitgrond? Als het Evangelie juist gericht is op onbekeerde vijanden, dan geldt dit toch zeker voor ongedoopten!huisman schreef:Ik vind mijzelf ook wel eens drammerig
1. Er zijn in onze gezindte veel mensen die heimelijk God de schuld geven van hun onbekeerde staat. Zij verschuilen zich achter onmacht ,dood zijn in zonde en misdaden enz. De puriteinen zeggen dat je dan juist geschikt bent voor Zijn genade, want doden zullen horen de Stem van de levende God, Hij zoekt immers het verlorene en niet het verkorene.
Daar ligt een groot verschil in prediking of je Gods liefde laat gelden voor het verlorene of voor de verkorenen
( Ga nu niet zeggen dat allebei waar is, dat weet ik ook wel maar het verschil is hoorbaar in de prediking)
2. Er wordt zo vaak van Gods liefde een begrijpelijke liefde gemaakt voor b.v. ondekte zondaren, Gods kinderen, de uitverkorenen. Maar Gods liefde is een onbegrijpelijke liefde Hij heeft de zondaar lief als deze nog een vijand van Hem is.
Daarom is het Evangelie juist gericht op die onbekeerde vijanden van de HEERE terwijl hier af en toe klinkt alsof het Evangelie alleen iets te zeggen heeft tot Gods kinderen.
ook W Teelinck legt een sterke nadruk op het beloftekarakter van de doop.De gedoopte kinderen komt de belofte van het verbond toe, "dat is te zeggen, zonder onderscheid alle beloften des Heiligen Evangelies waarin Hij hun belooft het geloof, de rechtvaardigmaking,de heiligmaking
Verder zegt TeelinckVader,Zoon en Heilige Geest onderteyckenen met hun Naam de doop en stellen Zich garant om te bewaerheden/ te weghe te brengen/ ende uyt te voeren/ 't gene daer in betracht wet, namelijk de afwassing der zonden
Calvijn zegtVoornaamste van de doop is altoos dit geweest, dat Gods genade daarin aan de dopeling wordt verzegeld. De vastheid van deze genade hangt niet af van geloof en bekering. zij wordt beloofd "ende toegheseydt" omwile van de volkomen verdienste van Christus
Weer CalvijnHet teken van de doop bevestigt als door een ingedrukt zegel Gods belofte, en verklaart dat het zeker is dat Hij ouders en hun kinderen mat Zijn goedheid en genade wil bejegenen
Kohlbrugge zegtDe doop vindt niet plaats op grond van het geloof, maar de doop ligt evenals het geloof alleen gegrond in Gods belofte
Er is nog veel meer te citeren over het beloftekarakter van de doop, niemand hoeft het met mij eens te zijn maar de bronnen uit de reformatie en de nadere reformatie spreken in dezelfde taal over de doop.dat God bij de doop een belofte gaf waar Hij zonder reserve achter staat. Het ongeloof is geen onafwendbaar lot maar schuldig verzet tegen de toewending Gods
Dan moet je ook niet die kerkvaderen uit hun verband rukken, en ook acht geven op wat ze verder zeggen. Om te beginnen, lees en breng in de praktijk Ds. van der Groe zoals je het in de link in mijn onderschrift vinden zult.huisman schreef:Afgewezen schreef:Maar wat heeft dit alles te maken met de doop als pleitgrond? Als het Evangelie juist gericht is op onbekeerde vijanden, dan geldt dit toch zeker voor ongedoopten!huisman schreef:Ik vind mijzelf ook wel eens drammerig
1. Er zijn in onze gezindte veel mensen die heimelijk God de schuld geven van hun onbekeerde staat. Zij verschuilen zich achter onmacht ,dood zijn in zonde en misdaden enz. De puriteinen zeggen dat je dan juist geschikt bent voor Zijn genade, want doden zullen horen de Stem van de levende God, Hij zoekt immers het verlorene en niet het verkorene.
Daar ligt een groot verschil in prediking of je Gods liefde laat gelden voor het verlorene of voor de verkorenen
( Ga nu niet zeggen dat allebei waar is, dat weet ik ook wel maar het verschil is hoorbaar in de prediking)
2. Er wordt zo vaak van Gods liefde een begrijpelijke liefde gemaakt voor b.v. ondekte zondaren, Gods kinderen, de uitverkorenen. Maar Gods liefde is een onbegrijpelijke liefde Hij heeft de zondaar lief als deze nog een vijand van Hem is.
Daarom is het Evangelie juist gericht op die onbekeerde vijanden van de HEERE terwijl hier af en toe klinkt alsof het Evangelie alleen iets te zeggen heeft tot Gods kinderen.
Nog maar een reactie omdat ik door Bert als een ketter ben weggezet even een paar citaten uit de kerkgeschiedenis
van der Groe schreef:ook W Teelinck legt een sterke nadruk op het beloftekarakter van de doop.De gedoopte kinderen komt de belofte van het verbond toe, "dat is te zeggen, zonder onderscheid alle beloften des Heiligen Evangelies waarin Hij hun belooft het geloof, de rechtvaardigmaking,de heiligmakingVerder zegt TeelinckVader,Zoon en Heilige Geest onderteyckenen met hun Naam de doop en stellen Zich garant om te bewaerheden/ te weghe te brengen/ ende uyt te voeren/ 't gene daer in betracht wet, namelijk de afwassing der zondenCalvijn zegtVoornaamste van de doop is altoos dit geweest, dat Gods genade daarin aan de dopeling wordt verzegeld. De vastheid van deze genade hangt niet af van geloof en bekering. zij wordt beloofd "ende toegheseydt" omwile van de volkomen verdienste van ChristusWeer CalvijnHet teken van de doop bevestigt als door een ingedrukt zegel Gods belofte, en verklaart dat het zeker is dat Hij ouders en hun kinderen mat Zijn goedheid en genade wil bejegenenKohlbrugge zegtDe doop vindt niet plaats op grond van het geloof, maar de doop ligt evenals het geloof alleen gegrond in Gods belofteEr is nog veel meer te citeren over het beloftekarakter van de doop, niemand hoeft het met mij eens te zijn maar de bronnen uit de reformatie en de nadere reformatie spreken in dezelfde taal over de doop.dat God bij de doop een belofte gaf waar Hij zonder reserve achter staat. Het ongeloof is geen onafwendbaar lot maar schuldig verzet tegen de toewending Gods
(Bron citaten "Bedelen bij de Bron" door Prof de Reuver blz 464 e.v.)
Wat van der Groe hier zegt is dat gelovige ouders werkzaam moeten zijn met de doop van hun kinderen (Zie het rode gedeelte)Eindelijk, wat aanbelangt die vraag, welke in het Sacrament des doops aan de ouders geschiedt, of zij niet bekennen, dat onze kinderen in Christus geheiligd zijn, en daarom als lidmaten Zijner gemeente behooren gedoopt te wezen?
Daaromtrent moet wel worden aangemerkt, dat deze vraag niet gedaan wordt in het algemeen, omtrent alle kinderen, die uiterlijk gedoopt worden; ook niet omtrent dat kind, of die kinderen in het bijzonder, die ten doop gepresenteerd, of aangeboden worden; maar deze vraag geschiedt omtrent onze kinderen in het gemeen; dat is, omtrent die kinderen van ons, gelovigen, die in Gods Verbond zijn, en die van Hem nog krachtdadig in het toekomstige geroepen zullen worden, tot dewelken de belofte Gods behoort.
En direkt daarna schreef hij dit:
‘Wat nu de kinderen die te dopen worden voorgesteld zelf betreft, deze moeten wij in hun gelovige ouders ook voor gelovigen en voor ware bondgenoten van God houden, welke de belofte van het verbonds toekomt. Wij moeten hier enkel alleen slechts onze ogen slaan op de genadige beloften Gods, welke Hij in het algemeen gedaan heeft, niet alleen aan ons (namelijk de gelovige ouders), maar ook aan onze kinderen, dat Hij ze, naast ons, uit oneindige vrije genade mede in Zijn verbond wil nemen, zelfs van hun jeugd en geboorte af aan, als zij nog geen kwaad noch goed kennen. Wij moeten met een geestelijk oog daarop zien, op welke wijze de Heere God naar Zijn grote barmhartigheid Zijn verbond met ons, arme zondaars, heeft willen maken; hoe Hij ook onze kleine kinderen daarin heeft willen sluiten; en ziende op deze grote barmhartigheid des Heeren, onze God, en op deze Zijn aanbiddelijke weg van vrije genade, moeten wij nu des Heeren dierbare beloften, dat Hij Zijn verbond ook wil uitstrekken tot onze jonge kinderen, evenzeer als tot onszelf, nu door ongelovigheid niet verwerpen. Wij moeten met hartelijke ootmoedigheid en dankbaarheid die gewisse beloften Gods voor onze kleine kinderen aannemen en ze gelovig op hen en op hun staat toepassen; waarna wij hen dan, uit kracht van Gods genadige weg en beloften, nu ook gelovig voor des Heeren waarachtige bondgenoten en aangenomen kinderen, ja voor heiligen in Christus Jezus, moeten houden en erkennen, steunende enkel en alleen op de beloften van Gods verbond. En ziet, op dat fundament moeten wij alle kinderen van gelovige ouders als bondgenoten Gods dopen en hen er zo lang voor houden en erkennen, totdat zij opgroeiende, aan ons het tegendeel met hun gedrag mochten komen te betonen.
Wat is er in dat PB waarop je een reactie verwacht?huisman schreef:Wat heb jij een fijne manier van discussieren (reageer je nog op mijn PB?)
Maar nu inhoudelijk het citaat waar jouw link naar verwijst kan ik ook zeker onderschrijven voor de duidelijkheid zet ik hem hier neerWat van der Groe hier zegt is dat gelovige ouders werkzaam moeten zijn met de doop van hun kinderen (Zie het rode gedeelte)Eindelijk, wat aanbelangt die vraag, welke in het Sacrament des doops aan de ouders geschiedt, of zij niet bekennen, dat onze kinderen in Christus geheiligd zijn, en daarom als lidmaten Zijner gemeente behooren gedoopt te wezen?
Daaromtrent moet wel worden aangemerkt, dat deze vraag niet gedaan wordt in het algemeen, omtrent alle kinderen, die uiterlijk gedoopt worden; ook niet omtrent dat kind, of die kinderen in het bijzonder, die ten doop gepresenteerd, of aangeboden worden; maar deze vraag geschiedt omtrent onze kinderen in het gemeen; dat is, omtrent die kinderen van ons, gelovigen, die in Gods Verbond zijn, en die van Hem nog krachtdadig in het toekomstige geroepen zullen worden, tot dewelken de belofte Gods behoort.
En direkt daarna schreef hij dit:
‘Wat nu de kinderen die te dopen worden voorgesteld zelf betreft, deze moeten wij in hun gelovige ouders ook voor gelovigen en voor ware bondgenoten van God houden, welke de belofte van het verbonds toekomt. Wij moeten hier enkel alleen slechts onze ogen slaan op de genadige beloften Gods, welke Hij in het algemeen gedaan heeft, niet alleen aan ons (namelijk de gelovige ouders), maar ook aan onze kinderen, dat Hij ze, naast ons, uit oneindige vrije genade mede in Zijn verbond wil nemen, zelfs van hun jeugd en geboorte af aan, als zij nog geen kwaad noch goed kennen. Wij moeten met een geestelijk oog daarop zien, op welke wijze de Heere God naar Zijn grote barmhartigheid Zijn verbond met ons, arme zondaars, heeft willen maken; hoe Hij ook onze kleine kinderen daarin heeft willen sluiten; en ziende op deze grote barmhartigheid des Heeren, onze God, en op deze Zijn aanbiddelijke weg van vrije genade, moeten wij nu des Heeren dierbare beloften, dat Hij Zijn verbond ook wil uitstrekken tot onze jonge kinderen, evenzeer als tot onszelf, nu door ongelovigheid niet verwerpen. Wij moeten met hartelijke ootmoedigheid en dankbaarheid die gewisse beloften Gods voor onze kleine kinderen aannemen en ze gelovig op hen en op hun staat toepassen; waarna wij hen dan, uit kracht van Gods genadige weg en beloften, nu ook gelovig voor des Heeren waarachtige bondgenoten en aangenomen kinderen, ja voor heiligen in Christus Jezus, moeten houden en erkennen, steunende enkel en alleen op de beloften van Gods verbond. En ziet, op dat fundament moeten wij alle kinderen van gelovige ouders als bondgenoten Gods dopen en hen er zo lang voor houden en erkennen, totdat zij opgroeiende, aan ons het tegendeel met hun gedrag mochten komen te betonen.
Sorry, meende dat het een retorische opmerking was...huisman schreef:Bert wij zullen het nooit eens worden mijn discussie met jou beschouw ik nu ook als afgesloten.
(Fatsoen is dat je een PB beantwoord)
over gaan harrewarren...Over ketterjacht gesproken. Dit is gewoon quatsch en laster!Bert Mulder schreef:[Pleiten op beloften die niet voor iemand zijn, baat niemand. Zoals Christus zelf zegt: "Ik bid niet voor de wereld, maar voor die die Gij Mij gegeven hebt." Dus is er geen Middelaar en Voorspraak voor de verworpenen. Dus zijn er ten enenmale geen beloften voor de verworpenen. Dat is de leugen van Pelagius en zijn opvolger Arminius (alsook Amyraut en zijn opvolgers van de 3 verbondenleer, namelijk de hypotetische alverzoening).
In plaats daarvan, vertrouw op God, bekeert u en geloof.
En dat, mijn geachte vriend Auto, is jouw mening. En lijkt dat we het daarover nooit eens worden zullen.Auto schreef:Over ketterjacht gesproken. Dit is gewoon quatsch en laster!Bert Mulder schreef:[Pleiten op beloften die niet voor iemand zijn, baat niemand. Zoals Christus zelf zegt: "Ik bid niet voor de wereld, maar voor die die Gij Mij gegeven hebt." Dus is er geen Middelaar en Voorspraak voor de verworpenen. Dus zijn er ten enenmale geen beloften voor de verworpenen. Dat is de leugen van Pelagius en zijn opvolger Arminius (alsook Amyraut en zijn opvolgers van de 3 verbondenleer, namelijk de hypotetische alverzoening).
In plaats daarvan, vertrouw op God, bekeert u en geloof.
Oké, maar welke belofte is jou dan geschonken bij de doop, die niet geschonken wordt aan een willekeurig persoon die met het Evangelie wordt geconfronteerd?huisman schreef:Ik zeg toch nergens dat ongedoopten niet het Evangelie gebracht moet worden met bevel van bekering en geloof, het verschil is dat daar de HEERE geen beloften aan geschonken heeft bij de doop en ik ben een beleider van de kinderdoop zoals de H.C. de NGB en ons doopformulier erover spreken en neem ook de Bijbelse onderbouwing over van de confessie.
( Dat zou toch moeten kunnen op een Refoforum
