Systematiseren van de heilsweg

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Pim, stilgezet worden is in deze opsomming synoniem met levendmaking.

Wat betreft die parafrase van Prekenweb (welke preek?) zou ik willen zeggen: Ook hier weer geen tegenstelling oproepen. Je concentreren op vruchten van het nieuw leven is zeer goed, want Bijbels, aan de vrucht wordt de boom immers gekend. Maar vergeet nooit dat het ook gaat om waarheid in het binnenste. Het gaat er ook om of we grond hebben om ons te verheugen in vruchten die we bij onszelf opmerken of dat we eigenlijk alleen maar blij zijn met ons geloof, met onze keus, met wat wij hebben aangenomen. Daarom is het zo belangrijk om te weten in welke weg we de grond om ons zelf op te verheugen verkregen hebben. De opsomming van Orckie is in dat kader nuttig, maar met de aantekening dat (zie de moordenaar aan het kruis) de stappen 1 t/m 6 in zeer korte tijd werden geleerd (maar wel in de goede volgorde!)

Laat het ons aller bede maar zijn: Doorgrond me en ken mijn hart, zie of bij mij een schadelijke weg zij en leidt mij op de eeuwige weg.

Allereerst sluit ik me van harte aan bij de bede waarmee je afsluit!

Verder wil ik toch nogmaals benadrukken dat kenmerkenprediking in mijn ogen toch iets anders is als prediking waarbij aangegeven wordt dat de verzekerdheid van het geloof uit de vruchten wordt gekend. Spreekt onze HC niet van het volgende?

"Vr.86. Aangezien wij uit onze ellendigheid, zonder enige
verdienste onzerzijds, alleen uit genade door Christus verlost zijn,
waarom moeten wij dan nog goede werken doen?

Antw. Daarom, dat Christus, nadat Hij ons met Zijn bloed gekocht en vrijgemaakt heeft, ons ook door Zijn Heiligen Geest tot Zijn evenbeeld vernieuwt, opdat wij ons met ons ganse leven Gode dankbaar voor Zijn weldaden bewijzen, en Hij door ons geprezen worde. Daarna ook, dat elk bij zichzelven van zijn geloof uit de vruchten verzekerd zij, en dat door onzen godzaligen wandel onze naasten ook voor Christus gewonnen worden"

Dus goede werken = vruchten = bron van zekerheid. Niet veronachtzamen als we vruchten mogen zien in ons leven. Nee, put er troost en zekerheid uit!!

Als laatste de tip om gewoon alle preken te beluisteren van PW. Ze zijn zo mooi!

[Egbert]

Oorspronkelijk gepost door Maninne

Oorspronkelijk gepost door Lecram

Oorspronkelijk gepost door Orckie
Persoonlijk denk ik dat de volgende elementen wel belangrijk zijn:

1) stil gezet zijn (of de schuldbrief thuis krijgen), beseffen dat je tegen een goeddoend God gezondigd hebt (zie ook gelijkenis verloren zoon Lukas 15)

2) De zonde gaan haten en laten

3) ontdekken bij het licht van Gods Geest dat je niet alleen zonde doet, maar ook zonde bent. Bepaald worden bij je val in Adam.

4) Waar je zelf moet erkennen dat je terecht verloren zou moeten gaan, het wonder ervaren wordt dat Christus geopenbaard wordt aan het hart (door Woord en Geest), als de Weg ten Leven.

5) Nadere kennis en oefeningen van Christus' Persoon en Werk.

6) Verzekerd mogen zijn van je aandeel in Christus; vrijspraak van schuld en straf; vrede met God.

Ik mis hier toch wel bepaalde elementen, waar sommige kinderen van God mee te maken krijgen. Zoals de tijd van de eerste liefde. Waarin God Zich openbaart als een vergevend en liefdevol God en je zo de sterke liefde van God ervaart, dat je van harte besluit altijd Hem te volgen en te dienen. Dat het daarna weleens anders kan gaan lopen, besef je dan niet. Maar de hartelijke keuze is gemaakt.

Ik weet niet of iedereen dat zo ervaart, is ook niet zo belangrijk. In gesprekken met anderen ben ik erachter gekomen dat ik het zelf niet alleen zo ervaren heb.

Klopt Lecram, dat herken ik ook, alleen kon ik dat niet zo mooi omschrijven als jij, maar ik herken het wel! En o wat een smart, als de Heere Zich dan weer terugtrekt en je de wereld weer in moet!

Ook ik herken dat maar moet het dan meestal anderom zeggen de werld ingaan en vervolgens trekt God zich terug omdat Deze niet samen gaat met een zondig afwijkend leven.

[Matthijs]

Oorspronkelijk gepost door Egbert

Oorspronkelijk gepost door Maninne

Oorspronkelijk gepost door Lecram

Oorspronkelijk gepost door Orckie
Persoonlijk denk ik dat de volgende elementen wel belangrijk zijn:

1) stil gezet zijn (of de schuldbrief thuis krijgen), beseffen dat je tegen een goeddoend God gezondigd hebt (zie ook gelijkenis verloren zoon Lukas 15)

2) De zonde gaan haten en laten

3) ontdekken bij het licht van Gods Geest dat je niet alleen zonde doet, maar ook zonde bent. Bepaald worden bij je val in Adam.

4) Waar je zelf moet erkennen dat je terecht verloren zou moeten gaan, het wonder ervaren wordt dat Christus geopenbaard wordt aan het hart (door Woord en Geest), als de Weg ten Leven.

5) Nadere kennis en oefeningen van Christus' Persoon en Werk.

6) Verzekerd mogen zijn van je aandeel in Christus; vrijspraak van schuld en straf; vrede met God.

Ik mis hier toch wel bepaalde elementen, waar sommige kinderen van God mee te maken krijgen. Zoals de tijd van de eerste liefde. Waarin God Zich openbaart als een vergevend en liefdevol God en je zo de sterke liefde van God ervaart, dat je van harte besluit altijd Hem te volgen en te dienen. Dat het daarna weleens anders kan gaan lopen, besef je dan niet. Maar de hartelijke keuze is gemaakt.

Ik weet niet of iedereen dat zo ervaart, is ook niet zo belangrijk. In gesprekken met anderen ben ik erachter gekomen dat ik het zelf niet alleen zo ervaren heb.

Klopt Lecram, dat herken ik ook, alleen kon ik dat niet zo mooi omschrijven als jij, maar ik herken het wel! En o wat een smart, als de Heere Zich dan weer terugtrekt en je de wereld weer in moet!

Ook ik herken dat maar moet het dan meestal anderom zeggen de werld ingaan en vervolgens trekt God zich terug omdat Deze niet samen gaat met een zondig afwijkend leven.

Nooit gehoord van het heilsfeit "Hemelvaart"?

Mannine zegt het wel goed! Het hoeft niet persé een zonde te zijn, dat Zijn gevoelige nabijheid weg is. Maar weet je wat het is? Je moet dan leren om vanuit het geloof leven, dat is niet gemakkelijk als leven uit het gevoel of bevinding, maar het is wel meer tot Gods eer; en dus beter.

[Gerrie]

Oorspronkelijk gepost door Hendrikus
Las het net nog in het RD, in het artikel over de "Vrienden van Kohlbrugge": "Er zijn onder deze preken [bedoeld wordt: de preken van Kohlbrugge] mensen tot ruimte gekomen die uit de kenmerkenprediking werden verlost en op Christus werden geworpen. Zou daar voor hen ook niet een deel van zijn aantrekkingskracht liggen: de behoefte om uit de sfeer van het altijd op jezelf teruggeworpen worden, verlost te worden?"

Ik kan het met dit citaat van Hendrikus meer eens zijn dan met de volgende zin van Pim:

Dus goede werken = vruchten = bron van zekerheid

Als nu een R.K.'er dit zou gezegd hebben, dan had ik het begrepen, maar Pim......?

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Gerrie

Oorspronkelijk gepost door Hendrikus
Las het net nog in het RD, in het artikel over de "Vrienden van Kohlbrugge": "Er zijn onder deze preken [bedoeld wordt: de preken van Kohlbrugge] mensen tot ruimte gekomen die uit de kenmerkenprediking werden verlost en op Christus werden geworpen. Zou daar voor hen ook niet een deel van zijn aantrekkingskracht liggen: de behoefte om uit de sfeer van het altijd op jezelf teruggeworpen worden, verlost te worden?"

Ik kan het met dit citaat van Hendrikus meer eens zijn dan met de volgende zin van Pim:

Dus goede werken = vruchten = bron van zekerheid

Als nu een R.K.'er dit zou gezegd hebben, dan had ik het begrepen, maar Pim......?

Een R.K.'er zal misschien zeggen: goede werken = bron van zaligheid. Dat de goede werken de bron zijn van de zekerheid praat ik slechts na uit de HC.

[Matthijs]

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door Gerrie

Oorspronkelijk gepost door Hendrikus
Las het net nog in het RD, in het artikel over de "Vrienden van Kohlbrugge": "Er zijn onder deze preken [bedoeld wordt: de preken van Kohlbrugge] mensen tot ruimte gekomen die uit de kenmerkenprediking werden verlost en op Christus werden geworpen. Zou daar voor hen ook niet een deel van zijn aantrekkingskracht liggen: de behoefte om uit de sfeer van het altijd op jezelf teruggeworpen worden, verlost te worden?"

Ik kan het met dit citaat van Hendrikus meer eens zijn dan met de volgende zin van Pim:

Dus goede werken = vruchten = bron van zekerheid

Als nu een R.K.'er dit zou gezegd hebben, dan had ik het begrepen, maar Pim......?

Een R.K.'er zal misschien zeggen: goede werken = bron van zaligheid. Dat de goede werken de bron zijn van de zekerheid praat ik slechts na uit de HC.

Maar zullen de gelovigen hun goede werken zien?

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door MatthijsMaar zullen de gelovigen hun goede werken zien?

Volgens ons aller HC wel:

Vr.86. Aangezien wij uit onze ellendigheid, zonder enige verdienste onzerzijds, alleen uit genade door Christus verlost zijn, waarom moeten wij dan nog goede werken doen?

Antw. Daarom, dat Christus, nadat Hij ons met Zijn bloed gekocht en vrijgemaakt heeft, ons ook door Zijn Heiligen Geest tot Zijn evenbeeld vernieuwt, opdat wij ons met ons ganse leven Gode dankbaar voor Zijn weldaden bewijzen, en Hij door ons geprezen worde. Daarna ook, dat elk bij zichzelven van zijn geloof uit de vruchten verzekerd zij, en dat door onzen godzaligen wandel onze naasten ook voor Christus gewonnen worden.

Weten we niet meer wat er in de HC staat? Vinden we dat tegenwoordig al te rooms klinken? Ik hoop voor een ieder dat er toch vruchten in zijn/haar leven te zien zijn?!

[Orckie]

Oorspronkelijk gepost door Lecram

Oorspronkelijk gepost door Orckie
Persoonlijk denk ik dat de volgende elementen wel belangrijk zijn:

1) stil gezet zijn (of de schuldbrief thuis krijgen), beseffen dat je tegen een goeddoend God gezondigd hebt (zie ook gelijkenis verloren zoon Lukas 15)

2) De zonde gaan haten en laten

3) ontdekken bij het licht van Gods Geest dat je niet alleen zonde doet, maar ook zonde bent. Bepaald worden bij je val in Adam.

4) Waar je zelf moet erkennen dat je terecht verloren zou moeten gaan, het wonder ervaren wordt dat Christus geopenbaard wordt aan het hart (door Woord en Geest), als de Weg ten Leven.

5) Nadere kennis en oefeningen van Christus' Persoon en Werk.

6) Verzekerd mogen zijn van je aandeel in Christus; vrijspraak van schuld en straf; vrede met God.

Ik mis hier toch wel bepaalde elementen, waar sommige kinderen van God mee te maken krijgen. Zoals de tijd van de eerste liefde. Waarin God Zich openbaart als een vergevend en liefdevol God en je zo de sterke liefde van God ervaart, dat je van harte besluit altijd Hem te volgen en te dienen. Dat het daarna weleens anders kan gaan lopen, besef je dan niet. Maar de hartelijke keuze is gemaakt.

Ik weet niet of iedereen dat zo ervaart, is ook niet zo belangrijk. In gesprekken met anderen ben ik erachter gekomen dat ik het zelf niet alleen zo ervaren heb.

Helemaal mee eens; en bedankt voor de aanvulling.

Er mist nog meer: zoals de dankbaarheid.
De verwondering: Wat heeft God bewogen om naar zo één om te zien...

Als er nog meer aanvullingen/kanttekeningen zijn, graag.

[memento]

Er mist nog meer: zoals de dankbaarheid.

Wat is dankbaarheid anders dan het leven in de vrede met God? Dankbaar zijn is niet iets wat je doet, het is iets wat je bén.

De verwondering: Wat heeft God bewogen om naar zo één om te zien...

Ik denk dat dit een punt is wat idd heel algemeen is in een bekeringsproces. Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt (Ps 8:5)

Ik mis hier toch wel bepaalde elementen, waar sommige kinderen van God mee te maken krijgen. Zoals de tijd van de eerste liefde. Waarin God Zich openbaart als een vergevend en liefdevol God en je zo de sterke liefde van God ervaart, dat je van harte besluit altijd Hem te volgen en te dienen. Dat het daarna weleens anders kan gaan lopen, besef je dan niet. Maar de hartelijke keuze is gemaakt.

Dit herken ik ook uit mn eigen leven. Maar ik ben er achter gekomen dat er ook mensen zijn die deze 'eerste verliefdheid' niet hebben gehad, en daarom ook moeilijk kunnen begrijpen als je zo 'enthousiast' geloofd, ja, soms zelfs wel verdacht vinden.

Daarbij moeten we niet vergeten dat ná die verliefdheid een moment van ontdekking volgt, er achter komen dat je alle goeie voornemens (om beter te gaan leven, niet meer te zondigen, je naaste voor God winnen, etc) niet kan uitvoeren. Dat je mens bént en blijft, geneigd tot alle kwaad. De verliefdheid moet liefde worden, Christus moet steeds meer en meer ons alles worden.

Maar laten we oppassen: niet alle bevindingen zijn generiek (worden door iedereen beleefd), en we zijn zo snel geneigd om mensen te oordelen naar onze eigen belevingen. om alles wat afwijkt van onze weg te zien als verdacht...

[Aangepast op 17/4/04 door memento]

[Gerrie]

Oorspronkelijk gepost door Pim
Vr.86. Aangezien wij uit onze ellendigheid, zonder enige verdienste onzerzijds, alleen uit genade door Christus verlost zijn, waarom moeten wij dan nog goede werken doen?

Antw. Daarom, dat Christus, nadat Hij ons met Zijn bloed gekocht en vrijgemaakt heeft, ons ook door Zijn Heiligen Geest tot Zijn evenbeeld vernieuwt, opdat wij ons met ons ganse leven Gode dankbaar voor Zijn weldaden bewijzen, en Hij door ons geprezen worde. Daarna ook, dat elk bij zichzelven van zijn geloof uit de vruchten verzekerd zij, en dat door onzen godzaligen wandel onze naasten ook voor Christus gewonnen worden.

Weten we niet meer wat er in de HC staat? Vinden we dat tegenwoordig al te rooms klinken? Ik hoop voor een ieder dat er toch vruchten in zijn/haar leven te zien zijn?!

Pim,
Het is duidelijk waar je antwoord vandaan komt.
Ik ga even kijken bij andere topics of hierover al is gediscussieerd.

[Gerrie]

Naar aanleiding van de reactie van Pim:
´goede werken=vruchten is bron van zekerheid´ heb ik even rondgespeurd op het forum.

Er is in allerlei topics wel wat over gezegd, maar ik kon geen goed overzicht vinden.

Mijn vraag:
Hoe kun je uit de goede werken verzekerd zijn dat je het ware geloof hebt.

Lees b.v. Galaten 5 vers 19 tot 22.
De vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.


[Aangepast op 19/4/04 door Gerrie]