Is die nieuw???Oorspronkelijk gepost door Maninne
Ben net begonnen met het boek: Hizkia,
God is mijn lied!
Geschreven door Lynn Austin!
[Aangepast op 6/1/04 door Maninne]
welk boek ben je nu aan het lezen?
-
nicname
-
Dathenum
Ben nu bezig met de levensroman van Johannes Post, door Anne de Vries. Daarna ga ik lezen: Wat zal de morgen brengen, geschreven door 2 Joodse vrouwen die een concentratiekamp hebben overleeft. Ik heb dit boekje gekocht op een avond waar Ds Ben Zvi uit Jeruzalem sprak (was overigens een heerlijke avond!).
Ik ben nu bezig in Max Lucado - In the grip of grace. Boeiende schrijver, veel treffende voorbeelden.*
Voorderest ben ik nog bezig in (het lukt me nooit om maar 1 boek tegelijk te lezen):
- K vdZwaag - Afwachten of verwachten
- Philips Chaff - Creeds of Christendom - History of the Creeds
- Calvijn - Commentaar op Jesaja
- Bavincks dogmatiek (soterelogy)
- Turretin - On the free will / on predestination and providence
Daarnaast lees ik af en toe een paar hoofdstukken uit een kinderboek (shame on me?) van CS Lewis, nl. the Chronicles of Narnia. Als ik even geen werk of theologie aan mn hoofd wil...
-----------
Een voorbeeldje van de schrijfstijl van Lucado voor degenen die hem niet kennen. Sommigen zullen het mooi vinden, anderen walgelijk. Er zullen mensen struikelen over zn gebruik van de term 'kiezen', over zijn 'insluitend taalgebruik'; ik vind het iig een mooi boek (en ook alle ander 9 die ik van Lucado heb):
My only qualification for writing a book on grace is the clothing I wear. Let me explain.
For years I owned an elegant suit complete with coat, trousers, even a hat. I considered myself quite dapper in the outfit and was confident others agreed.
The pants were cut from the cloth of my good works, sturdy fabric of deeds done and projects completed. Some studies here, some sermons there. Many people complimented my trousers, and I confess, I tended to hitch them up in public so people would notice them.
The coat was equally impressive. It was woven together from my convictions. Each day I dressed myself in deep feelings of religious fervor. My emotions were quite strong. So strong, in fact, that I was often asked to model my cloak of zeal in public gatherings to inspire others. Of course I was happy to comply.
While there I'd also display my hat, a feathered cap of knowledge. Formed with my own hands from the fabric of personal opinion, I wore it proudly.
Surely God is impressed with my garments, I often thought. Occasionally I strutted into his presence so he could compliment the self-tailored wear. He never spoke. His silence must mean admiration, I convinced myself.
But then my wardrobe began to suffer. The fabric of my trousers grew thin. My best works started coming unstitched. I began leaving more undone than done, and what little I did was nothing to boast about.
No problem, I thought. I'll work harder.
But working harder was a problem. There was a hole in my coat of convictions. My resolve was threadbare. A cold wind cut into my chest. I reached up to pull my hat down firmly, and the brim ripped off in my hands.
Over a period of a few months, my wardrobe of self-righteousness completely unraveled. I went from tailored gentlemen's apparel to beggar's rags. Fearful that God might be angry at my tattered suit, I did my best to stitch it together to cover my mistakes. But the cloth was so worn. And the wind was so icy. I gave up. I went back to God. (Where else could I go?)
On a wintry Thursday afternoon, I stepped into his presence, not for applause, but for warmth. My prayer was feeble.
"I feel naked."
"You are. And you have been for a long time."
What he did next I'll never forget. " I have something to give you,"
he said. He gently removed the remaining threads and then picked up a robe, a regal robe, the clothing of his own goodness. He wrapped it around my shoulders. His words to me were tender.
"My son, you are now clothed with Christ" (see Gal. 3:27).
Though I'd sung the hymn a thousand times, I finally understood it:
Dressed in his righteousness alone,
faultless to stand before the throne.
I have a hunch that some of you know what I'm talking about. You're wearing a handmade wardrobe yourself. You've sewn your garments, and you're sporting your religious deeds ... and , already, you've noticed a tear in the fabric. Before you start stitching yourself together, I'd like to share some thoughts with you on the greatest discovery of my life: the grace of God.
My strategy is for us to spend some time walking the mountains of Paul's letter to the Romans. An epistle for the self-sufficient, Romans contrasts the plight of people who choose to dress in self-made garments with those who gladly accept the robes of grace. Romans is the grandest treatise on grace ever written. You'll find the air fresh and the view clear.
Martin Luther called Romans "the chief part of the New Testament and ... truly the purest gospel. God used the book to change the lives (and the wardrobes) of Luther, John Wesley, John Calvin, William Tyndale, Saint Augustine, and millions of others.
There is every reason to think he'll do the same for you.
[Aangepast op 16/2/04 door memento]
Voorderest ben ik nog bezig in (het lukt me nooit om maar 1 boek tegelijk te lezen):
- K vdZwaag - Afwachten of verwachten
- Philips Chaff - Creeds of Christendom - History of the Creeds
- Calvijn - Commentaar op Jesaja
- Bavincks dogmatiek (soterelogy)
- Turretin - On the free will / on predestination and providence
Daarnaast lees ik af en toe een paar hoofdstukken uit een kinderboek (shame on me?) van CS Lewis, nl. the Chronicles of Narnia. Als ik even geen werk of theologie aan mn hoofd wil...
-----------
Een voorbeeldje van de schrijfstijl van Lucado voor degenen die hem niet kennen. Sommigen zullen het mooi vinden, anderen walgelijk. Er zullen mensen struikelen over zn gebruik van de term 'kiezen', over zijn 'insluitend taalgebruik'; ik vind het iig een mooi boek (en ook alle ander 9 die ik van Lucado heb):
My only qualification for writing a book on grace is the clothing I wear. Let me explain.
For years I owned an elegant suit complete with coat, trousers, even a hat. I considered myself quite dapper in the outfit and was confident others agreed.
The pants were cut from the cloth of my good works, sturdy fabric of deeds done and projects completed. Some studies here, some sermons there. Many people complimented my trousers, and I confess, I tended to hitch them up in public so people would notice them.
The coat was equally impressive. It was woven together from my convictions. Each day I dressed myself in deep feelings of religious fervor. My emotions were quite strong. So strong, in fact, that I was often asked to model my cloak of zeal in public gatherings to inspire others. Of course I was happy to comply.
While there I'd also display my hat, a feathered cap of knowledge. Formed with my own hands from the fabric of personal opinion, I wore it proudly.
Surely God is impressed with my garments, I often thought. Occasionally I strutted into his presence so he could compliment the self-tailored wear. He never spoke. His silence must mean admiration, I convinced myself.
But then my wardrobe began to suffer. The fabric of my trousers grew thin. My best works started coming unstitched. I began leaving more undone than done, and what little I did was nothing to boast about.
No problem, I thought. I'll work harder.
But working harder was a problem. There was a hole in my coat of convictions. My resolve was threadbare. A cold wind cut into my chest. I reached up to pull my hat down firmly, and the brim ripped off in my hands.
Over a period of a few months, my wardrobe of self-righteousness completely unraveled. I went from tailored gentlemen's apparel to beggar's rags. Fearful that God might be angry at my tattered suit, I did my best to stitch it together to cover my mistakes. But the cloth was so worn. And the wind was so icy. I gave up. I went back to God. (Where else could I go?)
On a wintry Thursday afternoon, I stepped into his presence, not for applause, but for warmth. My prayer was feeble.
"I feel naked."
"You are. And you have been for a long time."
What he did next I'll never forget. " I have something to give you,"
he said. He gently removed the remaining threads and then picked up a robe, a regal robe, the clothing of his own goodness. He wrapped it around my shoulders. His words to me were tender.
"My son, you are now clothed with Christ" (see Gal. 3:27).
Though I'd sung the hymn a thousand times, I finally understood it:
Dressed in his righteousness alone,
faultless to stand before the throne.
I have a hunch that some of you know what I'm talking about. You're wearing a handmade wardrobe yourself. You've sewn your garments, and you're sporting your religious deeds ... and , already, you've noticed a tear in the fabric. Before you start stitching yourself together, I'd like to share some thoughts with you on the greatest discovery of my life: the grace of God.
My strategy is for us to spend some time walking the mountains of Paul's letter to the Romans. An epistle for the self-sufficient, Romans contrasts the plight of people who choose to dress in self-made garments with those who gladly accept the robes of grace. Romans is the grandest treatise on grace ever written. You'll find the air fresh and the view clear.
Martin Luther called Romans "the chief part of the New Testament and ... truly the purest gospel. God used the book to change the lives (and the wardrobes) of Luther, John Wesley, John Calvin, William Tyndale, Saint Augustine, and millions of others.
There is every reason to think he'll do the same for you.
[Aangepast op 16/2/04 door memento]
Dat één boek tegelijk lezen, is een onbereikbaar ideaal Memento. We zullen het nooit leren. Ik in ieder geval niet.
Het lijstje boeken wat ik aan het lezen ben, is ellenlang. Beter ware het om een lijstje samen te stellen van boeken die ik net uitgelezen heb. Ben ik veel sneller klaar. Bijvoorbeeld 'de vrijheid van een christen' van Luther. 'Toeval en ontwerp' van Van Woudenberg en 'de Boerenoorlog' van Bill Nasson.
Verder lees ik vele prekenboeken. Preek voor preek, maar wel steeds uit andere boeken. Zoals, Gray en Owen en Binning en Kohlbrugge en Van der Groe etc etc. Dan hoef je jezelf tenminste ook geen boek uit te lezen, daar er meerdere preken in een boekje gaan.
Ik ben nu aan het warmdraaien voor 'Wesley and the man who followed' van de respectabele Iain Murray. Maar die komt pas aan de beurt, nadat ik een flink gat in de 'systematic theology' van John Brown of Haddington heb geslagen.
Het lijstje boeken wat ik aan het lezen ben, is ellenlang. Beter ware het om een lijstje samen te stellen van boeken die ik net uitgelezen heb. Ben ik veel sneller klaar. Bijvoorbeeld 'de vrijheid van een christen' van Luther. 'Toeval en ontwerp' van Van Woudenberg en 'de Boerenoorlog' van Bill Nasson.
Verder lees ik vele prekenboeken. Preek voor preek, maar wel steeds uit andere boeken. Zoals, Gray en Owen en Binning en Kohlbrugge en Van der Groe etc etc. Dan hoef je jezelf tenminste ook geen boek uit te lezen, daar er meerdere preken in een boekje gaan.
Ik ben nu aan het warmdraaien voor 'Wesley and the man who followed' van de respectabele Iain Murray. Maar die komt pas aan de beurt, nadat ik een flink gat in de 'systematic theology' van John Brown of Haddington heb geslagen.
-
england
Ik ben bang dat mij dat ook nooit gaat lukken. Heb het al een paar keer geprobeerd, maar hield t nooit echt lang vol..Dat één boek tegelijk lezen, is een onbereikbaar ideaal Memento. We zullen het nooit leren. Ik in ieder geval niet.
Preken lees ik ook veel. Ik heb de verzamelde preken van zowel Spurgeon en Luther, dus daar ben ik voorlopig nog niet doorheen. Van de predikanten die jij noemt moet ik ook nog eea aan prekenboeken kopen, nadeel is dat die zware jongens meestal ook een zwaar prijskaartje hebbenVerder lees ik vele prekenboeken. Preek voor preek, maar wel steeds uit andere boeken. Zoals, Gray en Owen en Binning en Kohlbrugge en Van der Groe etc etc. Dan hoef je jezelf tenminste ook geen boek uit te lezen, daar er meerdere preken in een boekje gaan.
Sinds ik 'Spurgeon vs Hyper Calvinism' heb gelezen van Ian Murray ben ik niet echt zo'n fan meer van m. Hij schrijft erg gekleurd; zijn weergave van het hyper-calvinisme was onterecht erg negatief.Ik ben nu aan het warmdraaien voor 'Wesley and the man who followed' van de respectabele Iain Murray. Maar die komt pas aan de beurt, nadat ik een flink gat in de 'systematic theology' van John Brown of Haddington heb geslagen.
-
Vortigern
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Karen Armstrong - een strijd om God.
Redelijk boek Herman, alleen ik word een beetje moe van haar vergelijking tussen de 'mythos' en de 'logos'. Het is wel duidelijk wat ze van het fundamentalisme denkt.
Ook lees ik momenteel Dr. Bavinck over de 'drie-eenheid'; Ds. I. Kievit - preken; Kohlbrugge - been van mijn been en Aegidius Franken - Christelijke geloofsleer.
Groeten,
Redelijk boek Herman, alleen ik word een beetje moe van haar vergelijking tussen de 'mythos' en de 'logos'. Het is wel duidelijk wat ze van het fundamentalisme denkt.
Ook lees ik momenteel Dr. Bavinck over de 'drie-eenheid'; Ds. I. Kievit - preken; Kohlbrugge - been van mijn been en Aegidius Franken - Christelijke geloofsleer.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
england
Hen net een heel dun boekje uit van Horatius Bonar: Follow the Lamb, help for new Christians.
Heel erg mooi, praktisch, duidelijk, waarschuwend en bemoedigend!
Weet iemand trouewns of 'the heavenly man' in het Nederlands te krijgen is?
Jammer dat Ian Murray niet zo'n suces was... Maar hij staat enigsinds bekend als zijnde niet al te evenwichtig soms... Bijvoorbeeld met zijn biography over dr Lloyd-Jones heeft hij de hele doop met de Heilige Geest niet genoemd....Terwijl dat juist de dokter kenmerkte... 't Is een aardige man, en hij bedoeld het goed, maar helpt niet altijd! Zelf vond ik zijn boekje over het hyper-calvinism wel goed, maar ik ken dan ook wel heel wat erg extreme mensen... Maar er staat me inderdaad heel vaag iets van bij dat bepaalde stukken een beetje vergezocht waren...
Maar feit is wel dat in Engeland hyper-calvinists wel ietsje anders denken dan in Nederland, misschien scheelt dat?
Ik weet nog niet wat ik nu zal gaan lezen, ik vermoed dat ik me maar weer op mijn Hebreeuws studie zal gaan gooien... anders kom ik nooit verder!
Heel erg mooi, praktisch, duidelijk, waarschuwend en bemoedigend!
Weet iemand trouewns of 'the heavenly man' in het Nederlands te krijgen is?
Jammer dat Ian Murray niet zo'n suces was... Maar hij staat enigsinds bekend als zijnde niet al te evenwichtig soms... Bijvoorbeeld met zijn biography over dr Lloyd-Jones heeft hij de hele doop met de Heilige Geest niet genoemd....Terwijl dat juist de dokter kenmerkte... 't Is een aardige man, en hij bedoeld het goed, maar helpt niet altijd! Zelf vond ik zijn boekje over het hyper-calvinism wel goed, maar ik ken dan ook wel heel wat erg extreme mensen... Maar er staat me inderdaad heel vaag iets van bij dat bepaalde stukken een beetje vergezocht waren...
Maar feit is wel dat in Engeland hyper-calvinists wel ietsje anders denken dan in Nederland, misschien scheelt dat?
Ik weet nog niet wat ik nu zal gaan lezen, ik vermoed dat ik me maar weer op mijn Hebreeuws studie zal gaan gooien... anders kom ik nooit verder!
Als jij dus maar goed weet te vertellen Niek, hoe Armstong het fundamentalisme ziet, dan ben je geslaagd voor dat vak.
Ik wist niet dat Murray nogal wat steekjes laat vallen. Dit nieuwe boek over Wesley schijnt nogal een belangwekkend te zijn. Ze gaan 'm namelijk in het RD bespreken, heb ik begrepen. Kent iemand ook al zijn biographie over Edwards? Ik dacht dat hij doorgaans goeie resencies kreeg.
Ik wist niet dat Murray nogal wat steekjes laat vallen. Dit nieuwe boek over Wesley schijnt nogal een belangwekkend te zijn. Ze gaan 'm namelijk in het RD bespreken, heb ik begrepen. Kent iemand ook al zijn biographie over Edwards? Ik dacht dat hij doorgaans goeie resencies kreeg.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Bedankt Herman,
Overigens maakt Karen Armstrong een interessante opmerking. Ze schrijft dat 'fundamentalisme en de agressieve orthodoxie een paradoxale tweeëenheid zijn'. Zij ziet dat als één van dé bedreigingen.
Vorige week las ik een interview met iemand van Groen Links in het RD. Zij poneerde eveneens dat juist het militante modernisme de scheiding van kerk en staat opheft. Ze schreef eigenlijk dat dit modernisme ideologisch vader- en moedermoord pleegt. Opmerkelijke uitspraken en misschien wel iets om over na te denken.
Groeten,
Overigens maakt Karen Armstrong een interessante opmerking. Ze schrijft dat 'fundamentalisme en de agressieve orthodoxie een paradoxale tweeëenheid zijn'. Zij ziet dat als één van dé bedreigingen.
Vorige week las ik een interview met iemand van Groen Links in het RD. Zij poneerde eveneens dat juist het militante modernisme de scheiding van kerk en staat opheft. Ze schreef eigenlijk dat dit modernisme ideologisch vader- en moedermoord pleegt. Opmerkelijke uitspraken en misschien wel iets om over na te denken.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini