Nieuw boek over dr. C. Steenblok

[Johann Gottfried Walther]

http://www.theologienet.nl/documenten/S ... preken.pdf

Misschien heb je hier wat aan Tiberius.

[memento]

Maar dan zou je met name zijn preek over Handelingen 2:37-40 eens moeten lezen "De roepstem tot bekering op de pinksterdag" (o.a. gepubliceerd in de vijfde jaargang van de serie "Uit den Schat des Woords").

Zou je een paar regels, waarin je stelling blijkt, willen posten? Ik heb nl. de boeken en preken die ik van Steenblok had (muv zijn dogmatiek) reeds lang via marktplaats van eigenaar doen verwisselen, dus kan de preek die je noemt helaas niet nazoeken.

[Ander]

En nu de praktijk: Toepassing aan onbekeerden uit de prekenbundel ‘De roepstem tot bekering van dr. C. Steenblok:
1. Gij dan, die nog nimmer –uzelf mishagend en verfoeiend- met de tollenaar oprecht om genade leerde smeken, gij zijt vreemd aan het gezegende onderwijs van Jezus. O, dat ge uzelf toch hatelijk en Gods Recht en eis u toch dierbaar mocht worden, Dat ge als een goddeloze gerechtvaardigd mocht worden, alleen door het dierbaar bloed van Christus en gij om vernieuwende genade des Geestes mocht zuchten.
2. En nu dan de vraag, medereiziger naar een nimmer eindigende en albeslissende eeuwigheid: is nu ook al ooit een begin gekomen? Is de schuld u al ooit tot schuld geworden door Gods ontdekkende genade? Of leeft ge nog maar zo zorgeloos en onbekommerd over uw staat voor de eeuwigheid voort? O, weet het toch: er zal straks rekenschap gevraagd worden. En och, ook de uiterlijke bevoorrechting van doop, belijdenis en Avondmaal zal niet genoeg zijn. Er zal – met de mannen op de Pinksterdag – ontdekking en ontgronding nodig zijn, een afgedreven worden van alle gronden buiten Christus. En de Heere mocht alle hoorders en lezers ook waarlijk geven. Er zal een heilige beving en bekommering over staat en toestand nodig zijn, een verslagenheid in het binnenste, zal er plaats in het hart zijn voor de boodschap van genade, verlossing en heil voor uw onsterfelijke ziel. Gij mocht dan de Geest eens recht nodig krijgen en door Zijn genadebediening uw Rechter om genade leren bidden, opdat Hij Zich over uw arme ziel in Christus mocht ontfermen.
3. Welnu dan, o onherboren zondaar in ons midden. Gij zijt een verloren zondaar. Ge zult dat ook blijven tot in eeuwigheid, als niet in het heden der genade uw stenen hart door God wordt verbrijzeld. Al de namen, die ge bezit zijn alle nog zonder waarde voor God. Daar is maar één Naam onder de hemel gegeven, door Welke gij zalig kunt worden, zo zegt Paulus: “Jezus Christus, en Die gekruisigd”! O, mocht het toch heden de tijd der genade eens voor u zijn. Wat zou dat een blijdschap geven in de hemel en op de aarde. Maar weet het, als ge voor eeuwig omkomt, het is om uw eigen schuld. O, leer toch ontzag te krijgen voor die heilige en rechtvaardige majesteit Gods. Want dat is het: er leeft geen levend besef van Gods grootheid in uw hart. Ge waant de Heere zo ver weg en u zelf nog zo veilig en gerust. Maar o, weet het, we zeggen u met innerlijke aandoening de boodschap des Heeren aan: “Wee de gerusten in Sion en degenen, die zo zeker zijn op de berg van Samaria, die van der jeugd aan op hun heffe hebben gerust”. Zonder God en zonder Borg voor uw onsterfelijke ziel is het leven u feitelijk nog de dood. En daarom mocht ge – als Jacob in Pniël – die oude naam nog eens kwijt raken en een nieuwe naam van God ontvangen. Maar zal dat z zijn, dan moeten wij u Gods stem doen horen – en de Heilige Geest heilige het aan uw zielen – : “Beeft voor het aangezicht des Heeren, gij ganse aarde, want Hij komt ten gerichte”. Ge mocht dan eens heilig ontzet worden. Een heilige beving mocht uw ziel bevangen over uw schuldige staat voor God.
4. Mijn onherboren medereizigers naar een onzaglijke eeuwigheid. Wij bidden het u toe, mocht gij ook bekeerd worden! De dag vliedt voorbij en de nacht komt, waarin niemand werken kan. Hoe durft ge toch zo rustig die kostelijke genadetijd laten voorbijvliegen. Hoeveel preken hebt ge wellicht reeds in uw leven aangehoord, die echter nog nimmer enige vrucht hebben achtergelaten. Het is evenwel de weg dat ge onder het gehoor komt en u onder het Woord stelt. Want in de weg van de inzettingen wil de Heere overkomen. Het is de geordende weg.
5. Nog gaat de roepstem tot bekering tot u uit. En waar richt Hij Zijn dierbare pijlen nog het meeste? Zeker, Hij kan dat doen – naar Zijn vrijmacht – op iemand in de brede wereld, die niet buiten alle kennis van Zijn lieve Woord staat, zoals de blinde heiden. Maar Hij openbaart het in Zijn dierbaar Woord, dat Hij dat – naar Zijn eigen regel – doet onder de zuivere bediening der middelen der genade. Gij mocht u daar dan veel ophouden. Zijn pijlkoker is nog niet ledig. Er zijn er nog, die getroffen worden door een schot uit Zijn boog, al schijnt het, dat het er in onze dagen niet zo ruim mee staat.

[pierre27]

Nou, bij dr. Steenblok is het toch: Indien u eerst .... dan heb ik het Evangelie voor u. Voor de ongelovigen heeft hij geen toepassing, anders dan de toepassing die hij niet uit de Schrift kan halen, namelijk: voor u heb ik geen boodschap, zorg eerst maar dat je wedergeboren wordt...

Exact! Waarbij dr. S. ook nog eens dubieuze kenmerken hanteert voor de wedergeborenen.

Dat volgt wel uit zijn theologie, ja. Hij wilde het aanbod van genade alleen beperken tot de uitverkorenen. Daarin ben ik het ook niet met hem eens.
Maar met het verwijt, dat S. alleen in weltoebereide aarde zaaide, doet hem geen recht.

Uitverkorenen=weltoebereide aarde. Ik begrijp dus niet wat jij zegt, volgens mij hetzelfde als wat ik zei. Ik heb met twee emerituspredikanten uit de GG gesproken over de situatie rond Ds R. Kok en Dr C. Steenblok. Beide vonden dat Dr C. Steenblok echt een nieuwe leer de GG in wilde brengen en namen fors afstand van zijn theologische positie.

Ik heb ook met predikanten gesproken uit de GG en die zagen het meer als een interpretatieverschil wat door beide zijden enorm is uitvergroot. Nietemin vind ik dat we dr Steenblok zo nu en dan kwalijke kwalificaties toeschrijven en ik zou het op prijs stellen als we hier iets voorzichtiger mee worden.

[Erasmiaan]

http://www.theologienet.nl/documenten/S ... preken.pdf

Misschien heb je hier wat aan Tiberius.

Het voorwoord is zeer lezenswaardig!

[Tiberius]

Maar dan zou je met name zijn preek over Handelingen 2:37-40 eens moeten lezen "De roepstem tot bekering op de pinksterdag" (o.a. gepubliceerd in de vijfde jaargang van de serie "Uit den Schat des Woords").

Zou je een paar regels, waarin je stelling blijkt, willen posten? Ik heb nl. de boeken en preken die ik van Steenblok had (muv zijn dogmatiek) reeds lang via marktplaats van eigenaar doen verwisselen, dus kan de preek die je noemt helaas niet nazoeken.

@JGW, bedankt voor de link; daar zal ik wel wat uithalen, omdat ik het genoemde boek hier niet bij de hand heb.

Het is overigens vrij makkelijk te vinden in zijn preken; neem deze alinea bijvoorbeeld:
Hebben we daar nu ook kennis aan? We zullen daar toch een levende kennis aan moeten krijgen. Want met een kennis in de hersenen, of met het aanhoren alleen is de ziel niet gered. We zullen zelf het voorwerp moeten gemaakt worden, kennis krijgen aan die geestelijke heilige schaamte. En de reden daarvan is, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb. O, immers, God heeft wat geklopt aan het hart in de staat van onbekeerdheid, maar altijd weer was er tegenkanting tegen in.

of inderdaad uit het voorwoord:

Het krachtig getuigenis van de Apostel Paulus worde dan ook elke dienaar des Woords voortdurend op het hart gebonden: „Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus en Dien gekruisigd”. Niet de christen, maar Christus moet gepredikt; doch Christus niet alleen aan de mens, maar ook zo Hij leeft in Zijn volk, Zich aan hen openbarend zo Hij niet doet aan de wereld en Zich in hen verheerlijkend door de Heilige Geest, Wiens groot werk het Christus te verheerlijken, (Joh. 16 : 14). Zo dient de prediking te zijn verkondiging van de Raad Gods in Christus tot zaligheid van Zijn volk, tot heerlijkheid van de Vader.

Nogmaals: ik ben het niet in alle dingen met hem eens, maar de uitspraken van Huisman doen hem geen recht. Ook de uitspraak dat hij "echt een nieuwe leer de GG in wilde brengen" is niet juist. Men leze daarvoor zijn boek "De bestaansgrond der gemeenten".

[Erasmiaan]

Uitverkorenen=weltoebereide aarde.

Nee; ook uitverkorenen hebben een tijd in hun leven dat ze nog niet door de wet ontdekt zijn aan hun dodelijke kwaal.

[Ander]

Maar dan zou je met name zijn preek over Handelingen 2:37-40 eens moeten lezen "De roepstem tot bekering op de pinksterdag" (o.a. gepubliceerd in de vijfde jaargang van de serie "Uit den Schat des Woords").

Zou je een paar regels, waarin je stelling blijkt, willen posten? Ik heb nl. de boeken en preken die ik van Steenblok had (muv zijn dogmatiek) reeds lang via marktplaats van eigenaar doen verwisselen, dus kan de preek die je noemt helaas niet nazoeken.

@JGW, bedankt voor de link; daar zal ik wel wat uithalen, omdat ik het genoemde boek hier niet bij de hand heb.

Het is overigens vrij makkelijk te vinden in zijn preken; neem deze alinea bijvoorbeeld:
Hebben we daar nu ook kennis aan? We zullen daar toch een levende kennis aan moeten krijgen. Want met een kennis in de hersenen, of met het aanhoren alleen is de ziel niet gered. We zullen zelf het voorwerp moeten gemaakt worden, kennis krijgen aan die geestelijke heilige schaamte. En de reden daarvan is, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb. O, immers, God heeft wat geklopt aan het hart in de staat van onbekeerdheid, maar altijd weer was er tegenkanting tegen in.

Ik heb een vijftal toepassingen geplaatst hier uit genoemde bundel. Juist niet die van de door jouw genoemde preek. Toch denk ik dat het een aardig beeld geeft van de manier van aanspreken door dr. Steenblok. En, eerlijk is eerlijk, is het in de huidige GG anders? Ik denk het grotendeels niet.

[memento]

Naar aanleiding van de toepassing, door Ander gepost: Een rare toepassing, omdat er geen imperatief in voorkomt. Er wordt een hoop gesteld (indicatief), en een hoop gewenst. Maar in wezen is deze toepassing samen te vatten:

Je bent er ellendig aan toe, als je niet wedergeboren bent. Mocht er maar wat gebeuren, dan zal het veranderen.

Wie aan deze toepassing de vraag stelt: Mannenbroeder, wat moet ik doen om zalig te worden? krijgt in wezen als antwoord: Als God in uw leven begint (en ik hoop dat dat gebeurt) zal het goed komen...

Om maar niet over de vraag te beginnen, hoe deze toepassing opkomt uit de tekst?

[Afgewezen]

Ik heb een vijftal toepassingen geplaatst hier uit genoemde bundel. Juist niet die van de door jouw genoemde preek. Toch denk ik dat het een aardig beeld geeft van de manier van aanspreken door dr. Steenblok. En, eerlijk is eerlijk, is het in de huidige GG anders? Ik denk het grotendeels niet.

Klopt!

[Tiberius]

Juist niet die van de door jouw genoemde preek.

Heb je die soms digitaal?

[Ander]

Juist niet die van de door jouw genoemde preek.

Heb je die soms digitaal?

nee, typen geleerd bij Scheidegger, ooit. Sommige citaten zijn dan heel snel digitaal.

[memento]

Juist niet die van de door jouw genoemde preek.

Heb je die soms digitaal?

nee, typen geleerd bij Scheidegger, ooit. Sommige citaten zijn dan heel snel digitaal.

Ah, handig om te weten . Als je dan toch bezig bent, zou je dan het laatste artikel van ds. van Aalst, uit de artikelenserie over het curatorium, van vorig jaar, willen overtikken voor in de curatorium-topic?

[pierre27]

Ik heb een vijftal toepassingen geplaatst hier uit genoemde bundel. Juist niet die van de door jouw genoemde preek. Toch denk ik dat het een aardig beeld geeft van de manier van aanspreken door dr. Steenblok. En, eerlijk is eerlijk, is het in de huidige GG anders? Ik denk het grotendeels niet.

Klopt!

En daarom ben ik blij dat ik in de GG onder de prediking verkeer, mag ik toch wel zeggen hier hè

[Ander]

een stukje uit de door tib genoemde preek:
Dit brengt ons tot onze tweede gedachte, namelijk, de aanwijzing van de weg der ware bekering. Dat is de weg, om met God verzoend te worden. De mens is toch van God afgevallen in het paradijs en hij wandelt steeds verder weg van de Heere. Zal hij nu ooit met God weer verzoend en verenigd worden, dan zal de mens uit zijn onbekeerde staat verlost moeten worden. Dan zal zijn hemelhoge schuld weggenomen moeten worden door Christus, als schuldovernemende en betalende Borg. Maar dan zal ook de smet der zonde en de staat van ongeloof en onbekeerdheid dienen te worden weggenomen en zullen de gaven van geloof en waarachtige bekering in het hart moeten worden gewerkt.
Dat kan alleen in de kracht van de opgestane Christus door de herscheppende en vernieuwende werking van de Heilige Geest in de wedergeboorte. De ware bekering is door Christus voor de Zijnen verworven, als een dierbare geestelijke gave. Zij wordt door de Geest des Heeren in het hart gewerkt. Niettemin komt in de prediking de eis des Heeren tot bekering tot elke hoorder van het Woord. De Heere behoudt immers ook na de val Zijn recht op de mens, om hem te verplichten; óók om hem tot bekering te verplichten, al is het dat de mens geen krachten meer overgehouden heeft om zich te bekeren. En dat, opdat de mens - uit de eis van de Wet, als kenbron der ellende - eens recht ontdekt worde aan zijn eigen dodelijk onvermogen; ja, opdat hij - met afzien van eigen werken - God recht nodig mocht krijgen, met de bede, of de Heere het Zèlf eens mocht werken en aanbrengen in het binnenste; opdat de mens alzo een rechte smekeling gemaakt mocht worden aan de troon der genade, om geholpen te worden ter bekwamen tijd. Eigen krachten te verachten, wordt op Jezus' school geleerd.