Dopers waren een zeer divers gezelschap. Velen weken in hun Christologie niet af van de Reformatie. Er waren 2 dingen die men binnen die brede stroming gemeen had:Afgewezen schreef:ZIj waren vaak grotendeels gereformeerd in de leer... Vergeet niet dat zij ook verkeerde opvattingen hadden over de menswording van Christus. Dát nu vind ik veel ernstiger dan een bepaald idee over hoe de Geest werkt of niet werkt.memento schreef:Ik heb het idee dat velen hier een onrealistisch beeld hebben van de Dopers (ik heb het dan over de gematigde Dopers, niet de Doperse radicalen). Zij waren vaak grotendeels gereformeerd in de leer, maar weken op een paar punten (zoals de visie op de Geest) af van de reformatie. Het gaat mij niet om de hokjes, maar het gaat mij erom dat ik die leer over de Geest gevaarlijk vindt. Sommigen schrijven je direct af als onbevindelijk, als je dat onder je eigen naam doet. Daarom is het wijzen op de geschiedenis handig, omdat het dan duidelijk wordt dat het juist heel gereformeerd is om die visie af te wijzen.
1. Volwassendoop als enige juiste Doop
2. De visie op de Geest
Ik heb het idee dat velen blijkbaar bij Dopers denken aan de Doperse Radicalen (relatief klein in aantal), in plaats van aan de gewone, gematigde Dopers (de grote meerderheid). Dat was inderdaad tuig. Maar de Reformatie heeft ook de gematigde Dopers bestreden, ook op hun visie over de Geest. Blijkbaar zagen zij dit ook als gevaarlijk...
In andere discussies worden ook oudvaders, dus ook een vorm van voorkennis, gebruikt als argument. Ik accepteer prima, als iemand mijn argumenten met citaten van oudvaders bestrijd. Sterker, ik hoop dat iemand gaat snuffelen bij de oudvaders, en zo wat mooie citaten over deze zaken van oudvaders naar boven komen...Verder: het is weinig zinvol om iets te veroordelen ómdat een bepaalde groep dat leert. En zeker niet als jij dan bepaalde voorkennis hebt die je gesprekspartners missen, die je dan zo met jouw kennis om de oren kunt slaan. Dat vind ik geen behoorlijke manier van discussiëren, zo sluit je mensen uit.
Maargoed, je wilt een a-historische discussie. Prima. Ik heb mijn argumenten voor mijn visie genoemd:
1. De mens is totaal verdorven, en zijn hart is arglistig. Dit betreft ook de wedergeboren mens, en betreft ook zijn geestelijke oordelingsvermogen.
2. De Geest geeft soms geestelijke herkenning, maar uit het uitblijven van die geestelijke herkenning kan niet geconcludeerd worden dat de bekering/roeping van de ander niet echt is.
3. Het oordelen over iemand bekering en roeping, is oordelen over het werk van God. Dat past ons nietige mensen niet.
4. Op basis van bovenstaande is mijn conclusie dat we moeten oordelen op basis van leer, leven en bekwaamheid.
Ik ben benieuwd naar de onderbouwing van de andere partij.
