Kind van niet-hetero ouders dopen?

[Tiberius]

"We kunnen zonder bijbelse inconsistentie het oude verbond en het nieuwe verbond als één geheel zien."

1.waarom heet het dan Oud en Nieuw?
2.het Oude was in Sinai, het nieuwe in Golgotha!
3.hebr 8:13
En als Hij zegt:een nieuw verbond, zo heeft Hij het eerste oud gemaakt, wat nu oud gemaakt is en VEROUDERD, is nabij de VERDWIJNING...

DIT HEB IK AL 4 KEER GEOPPERD EN GEEN ENKEL PERSOON HIER DIE HET KAN VERDEDIGEN ??

ZEER teleurstellend!

Is er al iemand in middels die deze vraag kan beantwoorden??

Lees je mijn postings nooit?

[Tiberius]

Het probleem is, dat er een bepaalde pat-stelling ontstaat of ontstaan is.
Beide visies zijn met een beroep op de Bijbel te onderbouwen, maar de tegenstanders accepteren die Bijbelse onderbouwing als bewijs niet.
Neem bijvoorbeeld het veel aangehaalde schriftgedeelte 1 Kor 10. Voor mij is dat hét Bijbelse bewijs dat mensen wezenlijk en alleen maar uiterlijk in het genadeverbond ingeplant kunnen zijn. Een bewijs, waarvoor ik in Johannes 15 (wijnstok + ranken) een analogie zie.

Even helemaal los van de kinderdoop : Hoe kan het dan dat de belijdenis (zowel HC als NGB) de kerk definieert als "een gemeente, tot het eeuwige leven uitverkoren" en "ware Christgelovigen", terwijl de NGB duidelijk aangeeft dat de niet-gelovigen niet van de kerk zijn. Is het verbond dan breder dan de kerk, de gemeente?

Er is een verschil tussen Kerk en kerk, evenals tussen Gemeente en gemeente.

[Afgewezen]

Er is een verschil tussen Kerk en kerk, evenals tussen Gemeente en gemeente.

Toch krijg je de indruk dat men in de belijdenisgeschriften uitgaat van het concept van een 'gelovige' gemeente, waarbij ook de kinderen als kleine gelovigen worden beschouwd.
Dat is dan misschien ook te rijmen met de link die Fjodor in de verboden topic Oud en Nieuw Verbond heeft geplaatst: dat men doopleden die geen belijdenis deden en dus niet deelnamen aan het Avondmaal, schrapte als dooplid.
Ik weet te weinig van de historische gang van zaken in die tijd af om te durven stellen dat dit in alle gemeenten zo was, toch krijg ik op grond van wat ik ervan gelezen heb, wel die indruk.

[Joannah]

Ik zie echter toch een groter verschil tussen Sinai en Golgotha.
Met de voorafschaduwing ben ik het eens, maar de middelmuur is afgebroken, en aan het kruis is heel wat meer gebeurd,
je kan niet zeggen dat het gebrek wordt verbeterd EN dat het een afschaduwing was. dat spreekt elkaar tegen.Dat wil zeggen dat het een gebrekkige afschaduwing was, en dat was het niet .Of heb ik je verkeerd begrepen?
ook je genoemde tekst in Col 2:17, de tweede helft van 2:16 heeft een volgorde-probleem tot gevolg, want laat ik nu vrij zeker weten dat jij die sabbatten in 2:16 welk degelijk houdt en zou oordelen als je kinderen dat b.v.niet zouden doen.

Een tegenvraag: Als er geen heilbrengend verbond was onder de oude bedeling, hoe zijn de gelovigen toen zalig geworden? Buiten het verbond om?

De Heilige Geest kwam toen over mensen, terwijl Hij nu in mensen kan wonen, omdat we ,nadat wij geloofd hebben, zijn verzegeld geworden met de Heilige Geest der belofte.

[Tiberius]

Er is een verschil tussen Kerk en kerk, evenals tussen Gemeente en gemeente.

Toch krijg je de indruk dat men in de belijdenisgeschriften uitgaat van het concept van een 'gelovige' gemeente, waarbij ook de kinderen als kleine gelovigen worden beschouwd.

Klopt. Dat deed Paulus ook in zijn schrijven aan Korinthe. Toch vermaant hij hen om zich te beproeven of ze in het geloof zijn.
Kennelijk kan dat: behoren tot, aangesproken worden als een gelovige gemeente en toch niet in het geloof zijn.

[Alexander CD]

Er is een verschil tussen Kerk en kerk, evenals tussen Gemeente en gemeente.

Toch krijg je de indruk dat men in de belijdenisgeschriften uitgaat van het concept van een 'gelovige' gemeente, waarbij ook de kinderen als kleine gelovigen worden beschouwd.

Klopt. Dat deed Paulus ook in zijn schrijven aan Korinthe. Toch vermaant hij hen om zich te beproeven of ze in het geloof zijn.
Kennelijk kan dat: behoren tot, aangesproken worden als een gelovige gemeente en toch niet in het geloof zijn.

Ik moet er niet aan denken mijn kinderen aan te spreken als ongelovigen, of te zeggen jullie zijn niet in het verbond jullie moeten eerst wedergeboren worden.
Ook de kinderen zijn geheiligd in de gelovige ouder(s), daarom horen ze bij het verbond.
De Heere Jezus zegt laat de kinderen tot Mij komen, en een ieder moet als kind komen.
Ik denk dat we een kind altijd aan moeten spreken als een gelovige groter of kleiner, zelfs wanneer het geloof soms niet in hun te zien is, de Jongste zoon van de gelijkenis wou ook ook niet maar was toch een kind van God.

[Afgewezen]

Er is een verschil tussen Kerk en kerk, evenals tussen Gemeente en gemeente.

Toch krijg je de indruk dat men in de belijdenisgeschriften uitgaat van het concept van een 'gelovige' gemeente, waarbij ook de kinderen als kleine gelovigen worden beschouwd.

Klopt. Dat deed Paulus ook in zijn schrijven aan Korinthe. Toch vermaant hij hen om zich te beproeven of ze in het geloof zijn.
Kennelijk kan dat: behoren tot, aangesproken worden als een gelovige gemeente en toch niet in het geloof zijn.

Wat voor mij toch een eyeopener is geweest én blijft, is dat iemand als Brakel, die ook weer verwijst naar de NGB, uitgaat van een gelovige gemeente, en niet van een gemengde gemeente.
Terwijl wij als reformatorische gezindte juist heel sterk uitgaan van een gemengde gemeente, zo zelfs dat het soms lijkt of zich enkel onbekeerden in zo'n gemeente bevinden.
Nu zijn daar allerlei redenen voor te nemen, maar de vraag is of men met een beroep op de reformatoren ook spreekt in de geest van de reformatoren. Hebben we, juist door zo de 'tweedeling' in de gemeente te benadrukken, er niet voor gezorgd dat er een 'kerkje' in de kerk is ontstaan, dat bestaat uit de ware gelovigen, Gods volk?
En als dat zo is, en wellicht onvermijdelijk is, hoe passen we wat in de tijd van de reformatie geschreven is, toe op ónze tijd?

*Er zitten veel kanten aan deze materie, dat blijkt ook wel uit deze topic.
Ik zie ook wel, dat ik in mijn ijver voor mijn 'nieuwe' standpunt, toch te veel de eenheid tussen OT en NT uit het oog had verloren.
Daarbij dient zich dan ook de vraag aan: was het heil in het OT wél voor de kinderen en in het NT niet? Daar kun je verschillende kanten mee uit en ik wil hier geen vastbesloten standpunt (meer) in innemen. Dus wat mij betreft ligt er een heleboel open wat het verbond betreft.

[Joannah]

Het lijkt erop alsof ik een groter verschil in belang en samenhang voel tusen het OT en het NT, dan de meesten hier.Maar zeg nu zelf, van Oog om oog, tand om tand, naar de andere wang toekeren is wel degelijk een verandering.
Inderdaad lees ik vaker in het Nieuwe Testament, omdat het wonder van onze Redding me, actueel als het is, meer aanspreekt dan de voorafschaduwing ervan, die de Joden hebben doorgemaakt. het OT was dan ook vooral door, voor en tot loutering van hen geschreven, zodat de Messias uit hen voort kon komen, naar de profetieen.
Waarom zou ik nog leven naar de verborgenheid der eeuwen van destijds, als nu door de gemeente bekend gemaakt is de veelvuldige wijsheid Gods?!
De eenheid der gemeente, daar gaat het over in Ef 4, dat hoofdstuk zouden we nu allemaal eens uit ons hoofd moeten leren!

[jvdg]

Het lijkt erop alsof ik een groter verschil in belang en samenhang voel tusen het OT en het NT, dan de meesten hier.Maar zeg nu zelf, van Oog om oog, tand om tand, naar de andere wang toekeren is wel degelijk een verandering.
Inderdaad lees ik vaker in het Nieuwe Testament, omdat het wonder van onze Redding me, actueel als het is, meer aanspreekt dan de voorafschaduwing ervan, die de Joden hebben doorgemaakt. het OT was dan ook vooral door, voor en tot loutering van hen geschreven, zodat de Messias uit hen voort kon komen, naar de profetieen.
Waarom zou ik nog leven naar de verborgenheid der eeuwen van destijds, als nu door de gemeente bekend gemaakt is de veelvuldige wijsheid Gods?!
De eenheid der gemeente, daar gaat het over in Ef 4, dat hoofdstuk zouden we nu allemaal eens uit ons hoofd moeten leren!

Het zal je mss. vreemd in de oren klinken, maar het OT is mij even dierbaar als het NT.
Denk alleen aan de Psalmen, Jesaja en vele zaken meer.....
Het NT vindt zijn fundamenten in het OT.
Die fundamenten zijn mij net zo dierbaar als de uitwerking, de toepassing in het NT.
Niet voor niets bevat onze bijbel het oude en nieuwe testament.

Beiden zijn ze een testament!
Door dezelfde testamentmaker.

[Alexander CD]

Het lijkt erop alsof ik een groter verschil in belang en samenhang voel tusen het OT en het NT, dan de meesten hier.Maar zeg nu zelf, van Oog om oog, tand om tand, naar de andere wang toekeren is wel degelijk een verandering.

Nee, geen verandering, want jij haalt hier twee dingen door elkaar, het oog om oog wat door de overheid toegepast wordt Paulus zegt daarvan in het NT de overheid draagt het zwaard niet tevergeefs.
De andere wang toekeren is het contact tussen de mensen onderling ook het OT zegt hetzelfde als de ezel van je vijand bezwijkt onder de last zul je hem helpen.
Zo wordt je snel op het verkeerde been gezet, maar het zijn twee verschillende dingen.

[Joannah]

Het lijkt erop alsof ik een groter verschil in belang en samenhang voel tusen het OT en het NT, dan de meesten hier.Maar zeg nu zelf, van Oog om oog, tand om tand, naar de andere wang toekeren is wel degelijk een verandering.
Inderdaad lees ik vaker in het Nieuwe Testament, omdat het wonder van onze Redding me, actueel als het is, meer aanspreekt dan de voorafschaduwing ervan, die de Joden hebben doorgemaakt. het OT was dan ook vooral door, voor en tot loutering van hen geschreven, zodat de Messias uit hen voort kon komen, naar de profetieen.
Waarom zou ik nog leven naar de verborgenheid der eeuwen van destijds, als nu door de gemeente bekend gemaakt is de veelvuldige wijsheid Gods?!
De eenheid der gemeente, daar gaat het over in Ef 4, dat hoofdstuk zouden we nu allemaal eens uit ons hoofd moeten leren!

Het zal je mss. vreemd in de oren klinken, maar het OT is mij even dierbaar als het NT.
Denk alleen aan de Psalmen, Jesaja en vele zaken meer.....
Het NT vindt zijn fundamenten in het OT.
Die fundamenten zijn mij net zo dierbaar als de uitwerking, de toepassing in het NT.
Niet voor niets bevat onze bijbel het oude en nieuwe testament.

Beiden zijn ze een testament!
Door dezelfde testamentmaker.

Alleen zijn wij de erfgenamen van het laatste testament, niet van het eerste .
Ik vind het OT een prachtig Boek, begrijp me niet verkeerd, misschien nog wel mooier dan het Nieuwe, maar de profeten keken allen uit naar de vervulling ervan, de Messias die het vleesgeworden Woord was.Zijn komst, daar draaide het hele OT om.
Maar goed sommige mensen genieten meer van de voorbereiding van een Feest, dan het Feest zelf.
Even goeie vrienden, hoor

[Erasmiaan]

Wat voor mij toch een eyeopener is geweest én blijft, is dat iemand als Brakel, die ook weer verwijst naar de NGB, uitgaat van een gelovige gemeente, en niet van een gemengde gemeente.

Toch is dit niet zo. Als je Brakel over het avondmaal leest (wat ik pas gedaan heb) dan lees je dat hij over drie groepen van mensen spreekt: de onbekeerden, de bekeerden en twijfelende zielen (Deel I, pag. 1040-1041). Hij gebruikt letterlijk deze termen (plus een beschrijving, die je zo in elke Gereformeerde Gemeente zou kunnen horen). Dan heeft hij het, als het over die onbekeerden gaat, niet over mensen buiten de gemeente. Daarvoor is de avondmaalsvraag niet van toepassing.

Terwijl wij als reformatorische gezindte juist heel sterk uitgaan van een gemengde gemeente, zo zelfs dat het soms lijkt of zich enkel onbekeerden in zo'n gemeente bevinden.
Nu zijn daar allerlei redenen voor te nemen, maar de vraag is of men met een beroep op de reformatoren ook spreekt in de geest van de reformatoren. Hebben we, juist door zo de 'tweedeling' in de gemeente te benadrukken, er niet voor gezorgd dat er een 'kerkje' in de kerk is ontstaan, dat bestaat uit de ware gelovigen, Gods volk?
En als dat zo is, en wellicht onvermijdelijk is, hoe passen we wat in de tijd van de reformatie geschreven is, toe op ónze tijd?

Zie wat ik hier boven schreef.

*Er zitten veel kanten aan deze materie, dat blijkt ook wel uit deze topic.
Ik zie ook wel, dat ik in mijn ijver voor mijn 'nieuwe' standpunt, toch te veel de eenheid tussen OT en NT uit het oog had verloren.
Daarbij dient zich dan ook de vraag aan: was het heil in het OT wél voor de kinderen en in het NT niet? Daar kun je verschillende kanten mee uit en ik wil hier geen vastbesloten standpunt (meer) in innemen. Dus wat mij betreft ligt er een heleboel open wat het verbond betreft.

Mooi dat je dit 'standpunt' in durft te nemen.

[Joannah]

Wat voor mij toch een eyeopener is geweest én blijft, is dat iemand als Brakel, die ook weer verwijst naar de NGB, uitgaat van een gelovige gemeente, en niet van een gemengde gemeente.

Toch is dit niet zo. Als je Brakel over het avondmaal leest (wat ik pas gedaan heb) dan lees je dat hij over drie groepen van mensen spreekt: de onbekeerden, de bekeerden en twijfelende zielen (Deel I, pag. 1040-1041). Hij gebruikt letterlijk deze termen (plus een beschrijving, die je zo in elke Gereformeerde Gemeente zou kunnen horen). Dan heeft hij het, als het over die onbekeerden gaat, niet over mensen buiten de gemeente. Daarvoor is de avondmaalsvraag niet van toepassing.

Zo, weer 3 hokjes erbij. grootste hobby aller tijden van nederlanders, hokjes! is het geen apartheid, dan is het wel verzuiling, regelzucht en analyseren.
komen we hierdoor ook maar iets dichterbij de bekering ?
Nee volgens mij niet.

[Erasmiaan]

Wat voor mij toch een eyeopener is geweest én blijft, is dat iemand als Brakel, die ook weer verwijst naar de NGB, uitgaat van een gelovige gemeente, en niet van een gemengde gemeente.

Toch is dit niet zo. Als je Brakel over het avondmaal leest (wat ik pas gedaan heb) dan lees je dat hij over drie groepen van mensen spreekt: de onbekeerden, de bekeerden en twijfelende zielen (Deel I, pag. 1040-1041). Hij gebruikt letterlijk deze termen (plus een beschrijving, die je zo in elke Gereformeerde Gemeente zou kunnen horen). Dan heeft hij het, als het over die onbekeerden gaat, niet over mensen buiten de gemeente. Daarvoor is de avondmaalsvraag niet van toepassing.

Zo, weer 3 hokjes erbij. grootste hobby aller tijden van nederlanders, hokjes! is het geen apartheid, dan is het wel verzuiling, regelzucht en analyseren.
komen we hierdoor ook maar iets dichterbij de bekering ?
Nee volgens mij niet.

???

[Joannah]

Wat voor mij toch een eyeopener is geweest én blijft, is dat iemand als Brakel, die ook weer verwijst naar de NGB, uitgaat van een gelovige gemeente, en niet van een gemengde gemeente.

Toch is dit niet zo. Als je Brakel over het avondmaal leest (wat ik pas gedaan heb) dan lees je dat hij over drie groepen van mensen spreekt: de onbekeerden, de bekeerden en twijfelende zielen (Deel I, pag. 1040-1041). Hij gebruikt letterlijk deze termen (plus een beschrijving, die je zo in elke Gereformeerde Gemeente zou kunnen horen). Dan heeft hij het, als het over die onbekeerden gaat, niet over mensen buiten de gemeente. Daarvoor is de avondmaalsvraag niet van toepassing.

Zo, weer 3 hokjes erbij. grootste hobby aller tijden van nederlanders, hokjes! is het geen apartheid, dan is het wel verzuiling, regelzucht en analyseren.
komen we hierdoor ook maar iets dichterbij de bekering ?
Nee volgens mij niet.

???

bekeerd? Meent niet te staan, u kunt vallen.
Onbekeerd ? Bekeert u.(zie Jonah en de nineveeers)
Twijfelend? bekeert U.

Ik bedoel te zeggen, als je alleen bekeerd kunt WORDEN, is er voor de twijfel-categorie al geen plaats, dus doe die hele analyse maar weg, we hebben allen de plicht ons te bekeren, want de weg geweten en hem niet bewandeld wordt zwaarder aangerekend.
"Wat twijfelt gij nog?"......