Het lijkt mij dat je deze profetie moet zien als een profetie van het nieuwe verbond, van het 'nieuwe' Israël. Wat God hier aan Israël toezegt, is uiteindelijk bestemd voor het wáre Israël.memento schreef:Kortom, het verbond wat de bondeling verbroken heeft, is voor God de aanleiding om een "eeuwig verbond" met die uitwendige bondelingen te sluiten.
Dat is geen inlegkunde, het is de lijn die de Schrift ons zelf wijst. De hier beloofde belofte zál in vervulling gaan - bij de ware bondelingen, bij de 'kinderen der belofte' en niet 'de kinderen des vleses'.
God doet nooit iets wat 'nutteloos' is. Maar Hij neemt wel het eerste weg om het tweede te stellen. Het eerste verbond was ontoereikend, wat ook wel gebleken is uit de massale afval van Israël. De vraag of dat verbond dan ook 'nutteloos' was, mag in feite niet gesteld worden. We komen dan op het terrein van de uitverkiezing. Is het 'nuttig' dat God Zijn Evangelie laat uitgaan tot velen, terwijl maar een klein gedeelte het aanneemt?memento schreef:Zou je dan dat eerste verbond nutteloos noemen? Wel nee, het vormt juist de oorzaak dat God dat afhoererend verbondsvolk opzoekt, en hen tot in eeuwigheid zalig maakt!
De volgende zin is onduidelijk. Over welk 'afhoererend verbondsvolk' heb je het nu? Over het vleselijke Israël, of, even in jouw gedachtegang doorgeredeneerd, over de uitwendige kerk? Gezien wat je verder schrijft, lijk je dat wel te bedoelen. Gaat God hen in eeuwigheid zalig maken? Zo niet, gaat het dan toch niet uiteindelijk om de ware kerk, het geestelijke zaad van Abraham?
God gedenkt Zijn verbond... Hoe maak je dat concreet? Wordt iedereen dan zalig? Nee, natuurlijk niet, zul je zeggen. Goed, maar moet er dan nog iets bíj het verbond komen, zodat de 'verbondskinderen' toch nog zalig kunnen worden? Welke troost hebben ze dan eigenlijk nog van het verbond, als dat niet afdoende is?memento schreef:God gedenkt Zijn verbond. Ook richting verbondskinderen nu, dus ieder lid der gemeente. Is dat niet een enorme troost jegens hen, die zien dat ze afgehoereerd hebben, en niet meer weten hoe het ooit weer goed kan komen tussen God en henzelf...?