Dagboeken
Toch niet! Als je namelijk een heel hoofdstuk leest kun je over veel heenlezen... Sommige teksten vragen om meer en langere aandacht...
Wat te denken van deze tekst: For me to live is Christ, and to die is gain.
Daar heb je toch weken tijd voor nodig om daar over te denken? Dus om te zeggen dat je hele hoofdstukken tegelijk moet lezen geeft niet veel diepgang in je geestelijk leven, hoor! Dan kun je het nooit in laten zinken. Je hebt minstens een uur stille tijd nodig, en als je dan over 20 teksten na wilt denken...Dan ben je dus twintig uur kwijt aan stille tijd... Sorry hoor, maar mijn man wil ook nog eten af en toe...
Wat te denken van deze tekst: For me to live is Christ, and to die is gain.
Daar heb je toch weken tijd voor nodig om daar over te denken? Dus om te zeggen dat je hele hoofdstukken tegelijk moet lezen geeft niet veel diepgang in je geestelijk leven, hoor! Dan kun je het nooit in laten zinken. Je hebt minstens een uur stille tijd nodig, en als je dan over 20 teksten na wilt denken...Dan ben je dus twintig uur kwijt aan stille tijd... Sorry hoor, maar mijn man wil ook nog eten af en toe...
For me to live is Christ, and to die is gain.
Prachtige tekst, ik ben een keer in Schotland geweest en een keer een echte preek in de FPC daar gehoord en die ging over die tekst. Prachtig hoe hij beschreef hoe Paulus dat mocht ervaren. Het leven is mij Christus en het sterven is mij gewin. Toen mocht ik wel ervaren wat rijk het is als je zo met Christus mag leven. Helder scheidde hij de twee wegen, de ene weg naar de verdoemenis waar God in Zijn toorn alleen aanwezig is, en de weg naar het eeuwige leven waar je God Zelf mag zien in Zijn eeuwige heerlijkheid. Hij mocht toen ook preken over de begeerte van Paulus om ontbonden te wezen, dat is niet het verlangen naar de dood zoals mensen van nu dat hebben soms, zeker in de kerstperiode (het was toen kerst), maar het is het verlangen naar Christus dat hem dreef.
Toen dacht ik, er zijn hier net twintig mensen in een grote stad, twintig eenvoudige, gelukkige mensen die Christus mogen kennen. Dan word je met zo'n preek weer met beide benen op de grond gezet in het grote kerstgeweld van deze dagen, haast in een andere werkelijkheid, Gods werkelijkheid en niet de werkelijkheid die satan aan miljoenen voorspiegelt.
Dan denk ik wel eens, wat een wonder dat God mij en ons hier op dit forum nog van Hem doet horen, daar zovelen verstoken zijn van het reine, eenvoudige evangelie.
Prachtige tekst, ik ben een keer in Schotland geweest en een keer een echte preek in de FPC daar gehoord en die ging over die tekst. Prachtig hoe hij beschreef hoe Paulus dat mocht ervaren. Het leven is mij Christus en het sterven is mij gewin. Toen mocht ik wel ervaren wat rijk het is als je zo met Christus mag leven. Helder scheidde hij de twee wegen, de ene weg naar de verdoemenis waar God in Zijn toorn alleen aanwezig is, en de weg naar het eeuwige leven waar je God Zelf mag zien in Zijn eeuwige heerlijkheid. Hij mocht toen ook preken over de begeerte van Paulus om ontbonden te wezen, dat is niet het verlangen naar de dood zoals mensen van nu dat hebben soms, zeker in de kerstperiode (het was toen kerst), maar het is het verlangen naar Christus dat hem dreef.
Toen dacht ik, er zijn hier net twintig mensen in een grote stad, twintig eenvoudige, gelukkige mensen die Christus mogen kennen. Dan word je met zo'n preek weer met beide benen op de grond gezet in het grote kerstgeweld van deze dagen, haast in een andere werkelijkheid, Gods werkelijkheid en niet de werkelijkheid die satan aan miljoenen voorspiegelt.
Dan denk ik wel eens, wat een wonder dat God mij en ons hier op dit forum nog van Hem doet horen, daar zovelen verstoken zijn van het reine, eenvoudige evangelie.
Helaas hebben ze in de plaatselijke boekhandel niets van Wulfert Floor, dus ik ging op zoek naar een ander dagboek, ik wilde het niet bestellen, want op 1 januari wil ik gewoon beginnen.
Waarschijnlijk dat ik dus morgen "Verzamelde Aren" ga kopen. Het zijn wel Gekrookte Riet predikanten, maargoed, het gaat om de inhoud denk ik dan maar.
[Veranderd op 30/12/02 door Refojongere]
Waarschijnlijk dat ik dus morgen "Verzamelde Aren" ga kopen. Het zijn wel Gekrookte Riet predikanten, maargoed, het gaat om de inhoud denk ik dan maar.
[Veranderd op 30/12/02 door Refojongere]
Welke kerk in Scotland was dat, RJ?
Ja, er zijn hier hele gebieden met minisule kerken.
Je weet de kerk waar wij naar toe hopen te gaan? 8 Mensen, in een dorp met 1500 huizen. 5 minuten van een grote stad vandaan aan de ene kant, en ongeveer een half uur van een grote stad aan de andere kant. Tussenin verschillende dorpen. In beide grote steden is geen een Bijbelse kerk, noch in het hele gebied er tussen in. Alleen deze 8 mensen...
Maar wat onmogelijk is bij de mensen...
Het schijnt dat Scotland steeds verder achteruit gaat, en dat de kerken in Scotland er inmiddels al slechter aan toe zijn dan in England. De onverschilligheid schijnt heel groot te zijn...
Ja, er zijn hier hele gebieden met minisule kerken.
Je weet de kerk waar wij naar toe hopen te gaan? 8 Mensen, in een dorp met 1500 huizen. 5 minuten van een grote stad vandaan aan de ene kant, en ongeveer een half uur van een grote stad aan de andere kant. Tussenin verschillende dorpen. In beide grote steden is geen een Bijbelse kerk, noch in het hele gebied er tussen in. Alleen deze 8 mensen...
Maar wat onmogelijk is bij de mensen...
Het schijnt dat Scotland steeds verder achteruit gaat, en dat de kerken in Scotland er inmiddels al slechter aan toe zijn dan in England. De onverschilligheid schijnt heel groot te zijn...
Matthijs,
Nee, ik neem geen A Brakel, omdat ik thuis al de Redelijke Godsdienst heb en binnenkort waarschijnlijk de Institutie. Dus, dan lees ik liever wat, wat we thuis niet hebben. Toch lijkt me een mooi dagboek hoor, daar niet van.
England,
Ik ging naar de Free Presbyterian Church in de hoofdstad. Het is inderdaad in en intriest dat eens zulke bloeiende gemeenten en landen van de Reformatie zo'n verval kennen. Het komt absoluut door de toenemende rijkdom, consumentisme en wereldse invloeden van buitenaf, dat zijn de gevaren!
Reken maar dat Schotland en Nederland een stukkie armer waren vroeger, maar met een groter behouden volk als nu!
Nee, ik neem geen A Brakel, omdat ik thuis al de Redelijke Godsdienst heb en binnenkort waarschijnlijk de Institutie. Dus, dan lees ik liever wat, wat we thuis niet hebben. Toch lijkt me een mooi dagboek hoor, daar niet van.
England,
Ik ging naar de Free Presbyterian Church in de hoofdstad. Het is inderdaad in en intriest dat eens zulke bloeiende gemeenten en landen van de Reformatie zo'n verval kennen. Het komt absoluut door de toenemende rijkdom, consumentisme en wereldse invloeden van buitenaf, dat zijn de gevaren!
Reken maar dat Schotland en Nederland een stukkie armer waren vroeger, maar met een groter behouden volk als nu!
Uiteindelijk is het niet Wulfert Floor geworden, de beste vrouw wist niet eens of het een hedendaagse schrijver was of niet of dat het speciaal op jongeren gericht was of zo:P
Ook heb ik geen Aren Verzameld, ik vond het allemaal wat eenzijdig en te beschrijvend.
Het is "In het spoor van de Heidelberger" van ds. H. Visser geworden.
Ik citeer een stukje "14 Februari; Zondag 7; Wat is geloven?; Johannes 15:5;"
Ook heb ik geen Aren Verzameld, ik vond het allemaal wat eenzijdig en te beschrijvend.
Het is "In het spoor van de Heidelberger" van ds. H. Visser geworden.
Ik citeer een stukje "14 Februari; Zondag 7; Wat is geloven?; Johannes 15:5;"
PRACHTIG STUK TOCH?'Wat we geloven, is vrucht van openbaring, geen product van eigen zoeken of vinden. En dat we geloven, is eveneens vrucht van openbaring, die niet uit ons hart opkomt. Zij valt ons ten deel als vrucht van genade.'
Met deze volzinnen vat iemand de zin van antwoord 20 samen. Zalig worden zij alleen, die Christus door een waar geloof worden ingelijfd en al Zijn weldaden aannemen.
Christus ingelijfd worden is een daad Gods. Gods Geest doet dit door Zijn Woord, dat het dode hart wordt ingedragen. 'Zo zijt gij door het geloof, dat wil zeggen, door te geloven, Christus ingeplant en een kind van God.' (Calvijn). Ingelijfd worden en aannemen liggen in elkaar verstrengeld. Van chronologische volgorde spreekt het antwoord niet. Ik wil maar zeggen: God plant niet op zeker tijdstip het geloof in je hart om Christsu een x-aantal jaren later door het geloof aan te nemen.
Laten we niet scheiden wat de Heere heeft samengevoegd.
Hoeden we ons voor twee a drie gevaren.
Ten eerste, buig de bijbelse passiviteit, ingelijfd worden, niet in de richting van valse lijdelijkheid. Wachten maar totdat het eens gebeurt. Intussen maar door-leven. In de grootste zonde, het ongeloof, volharden.
Ten tweede, buig het aannemen van Christus en al Zijn weldaden niet in de richting van het evenveel voorkomende geloofsactivisme. Je moet maar geloven, je moet maar vertrouwen. Tijd om aan de voeten van de Heiland hemels onderwijs te genieten hebben zij niet. Wie hier zijn beste beentje voorzet, loopt de kans om over de genade heen te vliegen.
Ten derde, maak de weldaden niet los van Christus. Ik heb nog wel eens horen zeggen: de weldaden van Christus bezit ik wel, maar Christus zelf nog niet. Overweeg wat hier staat: Christus en al Zijn weldaden. Christus voorop. Hebt u wel eens druiventrossen zien hangen aan een rank, die geen verbinding heeft met de wijnstok? (Joh. 15:4)
Na deze waarschuwing tenslotte een bemoediging. Het geloof van al Gods kinderen is bedoeld, de groten en de kleinen. Geloven is band en hand beide.
Toch niet! Als je namelijk een heel hoofdstuk leest kun je over veel heenlezen... Sommige teksten vragen om meer en langere aandacht...
Wat te denken van deze tekst: For me to live is Christ, and to die is gain.
Daar heb je toch weken tijd voor nodig om daar over te denken? Dus om te zeggen dat je hele hoofdstukken tegelijk moet lezen geeft niet veel diepgang in je geestelijk leven, hoor! Dan kun je het nooit in laten zinken. Je hebt minstens een uur stille tijd nodig, en als je dan over 20 teksten na wilt denken...Dan ben je dus twintig uur kwijt aan stille tijd... Sorry hoor, maar mijn man wil ook nog eten af en toe...
Hallo England,
dit ben ik helemaal met je eens natuurlijk. Maar je kunt toch ook een flink stuk lezen en één tekst er dan extra uitlichten? De rest heb je dan in ieder geval al gelezen.
Ik lees zelf meestal één hoofdstuk per dag, maar mijn zusje bijvoorbeeld leest er meestal zes per dag en ze onthoudt ook nog ongeveer alles wat ze dan leest.. echt een wandelende concordantie is ze op sommige momenten, terwijl ze ook goed doorheeft hoe diep een tekst gaat.
Per mens is het heel verschillend hoeveel je in één keer kunt verwerken, denk ik.
Groetjes van Loïs.
Wat te denken van deze tekst: For me to live is Christ, and to die is gain.
Daar heb je toch weken tijd voor nodig om daar over te denken? Dus om te zeggen dat je hele hoofdstukken tegelijk moet lezen geeft niet veel diepgang in je geestelijk leven, hoor! Dan kun je het nooit in laten zinken. Je hebt minstens een uur stille tijd nodig, en als je dan over 20 teksten na wilt denken...Dan ben je dus twintig uur kwijt aan stille tijd... Sorry hoor, maar mijn man wil ook nog eten af en toe...
Hallo England,
dit ben ik helemaal met je eens natuurlijk. Maar je kunt toch ook een flink stuk lezen en één tekst er dan extra uitlichten? De rest heb je dan in ieder geval al gelezen.
Ik lees zelf meestal één hoofdstuk per dag, maar mijn zusje bijvoorbeeld leest er meestal zes per dag en ze onthoudt ook nog ongeveer alles wat ze dan leest.. echt een wandelende concordantie is ze op sommige momenten, terwijl ze ook goed doorheeft hoe diep een tekst gaat.
Per mens is het heel verschillend hoeveel je in één keer kunt verwerken, denk ik.
Groetjes van Loïs.
Ben ik het wel mee eens, zelf lees ik ook vaak een hoofdstuk per dag, maar dan later lees ik vaak een tekst waar je dan dieper naar kijkt. Maar met een dagboek is het juist goed om kleine stukjes te nemen..
Maar zoals je zegt, iedereen is weer verschillend. Maar het gaat er niet om hoeveel we onthouden, maar hoe we het toepassen... Dan is een kort stukje wel gemakkelijker, omdat je dan dieper naar binnen kunt kijken in je leven.
In het engels zijn die dagboeken van Ryle uitgegeven per Bijbelboek. Mattheus en Markus hebben ieders 1 boek, Lukas twee, en Johannes 3... Dan zijn ze ook veeeeel uitgebreider, en, eerlijk gezegd, ook mooier...
Maar zoals je zegt, iedereen is weer verschillend. Maar het gaat er niet om hoeveel we onthouden, maar hoe we het toepassen... Dan is een kort stukje wel gemakkelijker, omdat je dan dieper naar binnen kunt kijken in je leven.
In het engels zijn die dagboeken van Ryle uitgegeven per Bijbelboek. Mattheus en Markus hebben ieders 1 boek, Lukas twee, en Johannes 3... Dan zijn ze ook veeeeel uitgebreider, en, eerlijk gezegd, ook mooier...
Ik gooi het in de vergadering voorbijganger!Origineel geplaatst door voorbijganger
Ik zie veel belangstelling voor dagboeken. Ook zie ik in toenemende mate her en der stukjes tekst geplaatst worden. Mooie tekst, lezenswaardig, etc.
Ook denk ik terug aan de bijbelstudies uit het verleden waarin een actieve rol werd gevraagd. Dan denk ik ook aan het onderzoekje van Refo-jongere op basis van zijn vragenlijst.
Ik vraag me af of we zelf niet een soort dagboek kunnen maken. Ieder voor zich plaatst elke keer dat sprake is van een bijzondere tekst die tekst op het forum.
Geeft de moderators iets te doen in de opmaak en de presentatie. Lijkt me bovendien een aardige eye-opener ten aanzien van het evenwicht op het forum.
Tis inderdaad een mooi dagboek. Thuis lezen we er nu uit.Origineel geplaatst door Refojongere
Matthijs,
Nee, ik neem geen A Brakel, omdat ik thuis al de Redelijke Godsdienst heb en binnenkort waarschijnlijk de Institutie. Dus, dan lees ik liever wat, wat we thuis niet hebben. Toch lijkt me een mooi dagboek hoor, daar niet van.
En aangezien ik de Redelijke Godsdienst een aardige pil vind om door te worstelen, vind ik dit dagboek toch een redelijk :o alternatief.
- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer: