Olevianus over de Heilige Doop

Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 19731
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door huisman »

GJdeBruijn schreef:
huisman schreef:Ja,dan zijn wij het toch eens ?
Ik denk meer vanuit wat de gemeente is waarmee het verbond gesloten is, en jij denkt (voor zover ik het interpreteerde) vooral uit het verbond zelf. Klein verschil, en vooral verschil van invalshoek. Het zou in betekenis geen verschil uit moeten maken. Voor mij is belangrijk dat de belofte van het verbond niet per definitie de vervulling inhoudt maar dat daar een weg van geloof en bekering tussen zit, die enerzijds voorwaarde is van het verbond, maar anderzijds voortvloeit uit het verbond en enkel de uitverkorenen ten deel valt (gave van geloof en bekering). De gemeente is geen verbondsautomatische eenheid van ware gelovigen, maar een uitwendige openbaringsvorm waarbinnen de ware gelovigen, de uitverkorenen hun plaats innemen.
Wat mij betreft zijn we het wel eens :)
Ook hier ben ik het grotendeels mee eens , alleen in mijn optiek is een gedoopt kind op grond van het verbond gedoopt.
(net als in het O.T. met de besnijdenis) Deze dopeling is dan ook een volwaardig verbondskind met de beloften van dat verbond aan zijn/haar voorhoofd verzegeld. Maar dan moet er wel geloof en bekering volgen anders ga je als verbondskind verloren. Er zijn dus tweeërlei kinderen des verbonds (Joh 15 De ware Wijnstok) net als bij het volk Israël in het O.T. (1Kor10) Belofte en vervulling zijn idd twee verschillende zaken.
Pas op met het te vlug met mij eens zijn ik ben nl. een drieverbondenmannetje :)
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
vogeltje
Berichten: 830
Lid geworden op: 20 okt 2009, 22:27
Locatie: onbekend

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door vogeltje »

huisman schreef:
GJdeBruijn schreef:
huisman schreef:Ja,dan zijn wij het toch eens ?
Ik denk meer vanuit wat de gemeente is waarmee het verbond gesloten is, en jij denkt (voor zover ik het interpreteerde) vooral uit het verbond zelf. Klein verschil, en vooral verschil van invalshoek. Het zou in betekenis geen verschil uit moeten maken. Voor mij is belangrijk dat de belofte van het verbond niet per definitie de vervulling inhoudt maar dat daar een weg van geloof en bekering tussen zit, die enerzijds voorwaarde is van het verbond, maar anderzijds voortvloeit uit het verbond en enkel de uitverkorenen ten deel valt (gave van geloof en bekering). De gemeente is geen verbondsautomatische eenheid van ware gelovigen, maar een uitwendige openbaringsvorm waarbinnen de ware gelovigen, de uitverkorenen hun plaats innemen.
Wat mij betreft zijn we het wel eens :)
Ook hier ben ik het grotendeels mee eens , alleen in mijn optiek is een gedoopt kind op grond van het verbond gedoopt.
(net als in het O.T. met de besnijdenis) Deze dopeling is dan ook een volwaardig verbondskind met de beloften van dat verbond aan zijn/haar voorhoofd verzegeld. Maar dan moet er wel geloof en bekering volgen anders ga je als verbondskind verloren. Er zijn dus tweeërlei kinderen des verbonds (Joh 15 De ware Wijnstok) net als bij het volk Israël in het O.T. (1Kor10) Belofte en vervulling zijn idd twee verschillende zaken.
Pas op met het te vlug met mij eens zijn ik ben nl. een drieverbondenmannetje :)
Is dat wel echt zo?
Gods weg is niet de gemakkelijkste, maar wel de mooiste!
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 19731
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door huisman »

vogeltje schreef:
huisman schreef:
GJdeBruijn schreef:
huisman schreef:Ja,dan zijn wij het toch eens ?
Ik denk meer vanuit wat de gemeente is waarmee het verbond gesloten is, en jij denkt (voor zover ik het interpreteerde) vooral uit het verbond zelf. Klein verschil, en vooral verschil van invalshoek. Het zou in betekenis geen verschil uit moeten maken. Voor mij is belangrijk dat de belofte van het verbond niet per definitie de vervulling inhoudt maar dat daar een weg van geloof en bekering tussen zit, die enerzijds voorwaarde is van het verbond, maar anderzijds voortvloeit uit het verbond en enkel de uitverkorenen ten deel valt (gave van geloof en bekering). De gemeente is geen verbondsautomatische eenheid van ware gelovigen, maar een uitwendige openbaringsvorm waarbinnen de ware gelovigen, de uitverkorenen hun plaats innemen.
Wat mij betreft zijn we het wel eens :)
Ook hier ben ik het grotendeels mee eens , alleen in mijn optiek is een gedoopt kind op grond van het verbond gedoopt.
(net als in het O.T. met de besnijdenis) Deze dopeling is dan ook een volwaardig verbondskind met de beloften van dat verbond aan zijn/haar voorhoofd verzegeld. Maar dan moet er wel geloof en bekering volgen anders ga je als verbondskind verloren. Er zijn dus tweeërlei kinderen des verbonds (Joh 15 De ware Wijnstok) net als bij het volk Israël in het O.T. (1Kor10) Belofte en vervulling zijn idd twee verschillende zaken.
Pas op met het te vlug met mij eens zijn ik ben nl. een drieverbondenmannetje :)
Is dat wel echt zo?
Yep ::bye
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
vogeltje
Berichten: 830
Lid geworden op: 20 okt 2009, 22:27
Locatie: onbekend

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door vogeltje »

eh...maar voel je je dan niet wat meer thuis bij Bullinger dan bij Calvijn? Zomaar een vraagje hoor. Of combineer je die met elkaar?
Gods weg is niet de gemakkelijkste, maar wel de mooiste!
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 19731
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door huisman »

vogeltje schreef:eh...maar voel je je dan niet wat meer thuis bij Bullinger dan bij Olevianus? Zomaar een vraagje hoor. Of combineer je die met elkaar?
Ik denk dat de constructie van de "Drieverbonden" het meest recht doet aan de Schrift,maar de leer van de verbonden blijft een indirecte afleiding uit de Bijbel. Dat maakt mij mild en deel Reformatoren en oudvaders absoluut niet in in twee of drieverbonders. Beide leren hebben een gevaar en dat is ook in de praktijk bewezen.
1. De drieverbonden met een automatisme van de vervulling van de verbondsbelofte.
2. De tweeverbonden met een sterke nadruk op de verkiezing (Genadeverbond met zijn beloften alleen voor de uitverkorenen)
Mijn avatar (Thomas Boston) was dogmatisch de tweeverbondenleer toegedaan maar liet dat in zijn preken absoluut niet blijken . Een ruim aanbod voor alle hoorders (Hij was niet voor niets één van de Marrow men)
Ik tel dus niet de verbonden bij de oudvaders maar let op praktische uitwerking van hun opvatting.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
memento
Berichten: 11339
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:42

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door memento »

huisman schreef:
vogeltje schreef:eh...maar voel je je dan niet wat meer thuis bij Bullinger dan bij Olevianus? Zomaar een vraagje hoor. Of combineer je die met elkaar?
Ik denk dat de constructie van de "Drieverbonden" het meest recht doet aan de Schrift,maar de leer van de verbonden blijft een indirecte afleiding uit de Bijbel. Dat maakt mij mild en deel Reformatoren en oudvaders absoluut niet in in twee of drieverbonders. Beide leren hebben een gevaar en dat is ook in de praktijk bewezen.
1. De drieverbonden met een automatisme van de vervulling van de verbondsbelofte.
2. De tweeverbonden met een sterke nadruk op de verkiezing (Genadeverbond met zijn beloften alleen voor de uitverkorenen)
Mijn avatar (Thomas Boston) was dogmatisch de tweeverbondenleer toegedaan maar liet dat in zijn preken absoluut niet blijken . Een ruim aanbod voor alle hoorders (Hij was niet voor niets één van de Marrow men)
Ik tel dus niet de verbonden bij de oudvaders maar let op praktische uitwerking van hun opvatting.
Amen!
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door Afgewezen »

DWW schreef:
refo schreef:De geloofsdopers begrijpen God niet als Hij in Ezechiel de profeet laat zeggen: jullie hebben MIJN kinderen aan de Moloch geofferd. Het waren mensen die duidelijk (volgens de geloofsdopers althans) niet in het verbond waren opgenomen. Toch zegt God van die geofferde kindertjes dat het ZIJN kinderen waren. In het verbond zijn is niet afhankelijk van geloof. Dat is afhankelijk van Gods Woord en Belofte.
Je moet Gods verbond met het aardse verkoren Israel proberen te scheiden van Gods verbond met het geestelijke Israel, beste Refo.

Wat Ezechiel hier opmerkt, betreft het aardse bondsvolk Israel, hetgeen een afschijnsel is van het geestelijk verkoren Israel.
Precies, en vanaf dit punt treedt alle verwarring op. Maarre... ;)
Gebruikersavatar
vogeltje
Berichten: 830
Lid geworden op: 20 okt 2009, 22:27
Locatie: onbekend

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door vogeltje »

huisman schreef:
vogeltje schreef:eh...maar voel je je dan niet wat meer thuis bij Bullinger dan bij Olevianus? Zomaar een vraagje hoor. Of combineer je die met elkaar?
Ik denk dat de constructie van de "Drieverbonden" het meest recht doet aan de Schrift,maar de leer van de verbonden blijft een indirecte afleiding uit de Bijbel. Dat maakt mij mild en deel Reformatoren en oudvaders absoluut niet in in twee of drieverbonders. Beide leren hebben een gevaar en dat is ook in de praktijk bewezen.
1. De drieverbonden met een automatisme van de vervulling van de verbondsbelofte.
2. De tweeverbonden met een sterke nadruk op de verkiezing (Genadeverbond met zijn beloften alleen voor de uitverkorenen)
Mijn avatar (Thomas Boston) was dogmatisch de tweeverbondenleer toegedaan maar liet dat in zijn preken absoluut niet blijken . Een ruim aanbod voor alle hoorders (Hij was niet voor niets één van de Marrow men)
Ik tel dus niet de verbonden bij de oudvaders maar let op praktische uitwerking van hun opvatting.
Heel mooi, verrijkend antwoord.
Gods weg is niet de gemakkelijkste, maar wel de mooiste!
Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door Zonderling »

Het verschil tussen DWW en mij vat DWW als volgt samen:
De tekenen van het verbond kunnen we, en mogen we niet loskoppelen aangaande het volk met wie dat verbond gesloten is.

Het aardse verkoren Israel bestaat uit : Tarwe en onkruid.

Het geestelijk verkoren Israel bestaat alleen uit : Tarwe. (hoewel dit geestelijke tarwe wel opwast met het onkruid)


Zie daar ons verschil, Zonderling.
Dit is echter een onjuiste weergave van ons verschil zoals ik ook DWW gemaild heb:
Van: Zonderling
Verzonden: zaterdag 17 april 2010 11:54
Aan: DWW
Onderwerp: RE: De Heilige Doop

DWW,

Met alle respect, maar dat is ons verschil NIET. Nergens schrijf ik dat de Doop een sacrament is van een uitwendige zaak of voor ongelovigen.

Zowel onder het OT als het NT is het geloof vereist voor het recht ontvangen van de sacramenten.
Maar de beloftenissen en daarmee ook het sacrament van inlijving gelden de gelovigen EN hun zaad. Waarbij ook aan het zaad het geloof vereist wordt wanneer zij tot jaren van onderscheid gekomen zijn. Dát is ons verschil.
Daarom is het ook niet óf geloofsdoop, óf verbondsdoop.

Nee, het is beide. Op de ouders ligt de eis des geloof. Op de kinderen ligt deze eis ook wanneer zij tot jaren van onderscheid gekomen zijn. De ouders treden in de Doop in de plaats van de kinderen (zij beantwoorden ook de doopvragen) en omdat de kinderen zijn afgezonderd, ja heilig genoemd worden (1 Korinthe 7:14), delen deze kinderen in dezelfde beloften van het Evangelies die hen van Gods zijde in hun Doop worden verzegeld. Mits zij deze in het opgroeien ook zelf met een waarachtig, zielzaligend geloof aannemen en omhelzen.

Het is dus niet waar dat mijn visie zou zijn dat tarwe én onkruid gedoopt moeten worden.
Het geloof is vereist in ieder die het geloof voor zichzelf of voor zijn kind ontvangt.
Maar het is wel zo dat de Kerk niet oordeelt over het hart van de ouders én ook niet weet of de kinderen tot een waar geloof komen zullen.
God biedt Zijn beloften de dopeling als uitwendig en afgezonderd lid van de Gemeente aan en verzegelt deze geestelijke beloften in het teken van de Doop, hetzij de ouders of de kinderen het in geloof aannemen of in ongeloof verwerpen. De Doop is dan ook geen verzegeling van het geloof, maar van de waarachtige beloften Gods (hetzij deze in geloof worden aangenomen of verworpen).

Verder is van belang dat het sacrament niet het verbond zelf is, maar behoort tot de bediening (of bedeling) van het verbond evenals de prediking. Dit op grond van Mattheüs 28:19. Op grond van dit onderscheid tussen het verbond en de bediening des verbonds spreken we ook met recht van een inwendige en uitwendige zijde van het verbond, óók onder het Nieuwe Testament.
Gebruikersavatar
DWW
Berichten: 645
Lid geworden op: 11 jun 2009, 19:57
Locatie: Katwijk
Contacteer:

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door DWW »

Citaat van Zonderling :
Daarom is het ook niet óf geloofsdoop, óf verbondsdoop.
Nee, het is beide. Op de ouders ligt de eis des geloof. Op de kinderen ligt deze eis ook wanneer zij tot jaren van onderscheid gekomen zijn. De ouders treden in de Doop in de plaats van de kinderen (zij beantwoorden ook de doopvragen) en omdat de kinderen zijn afgezonderd, ja heilig genoemd worden (1 Korinthe 7:14), delen deze kinderen in dezelfde beloften van het Evangelies die hen van Gods zijde in hun Doop worden verzegeld. Mits zij deze in het opgroeien ook zelf met een waarachtig, zielzaligend geloof aannemen en omhelzen.
Mits zij deze in het opgroeien ook zelf met een waarachtig, zielzaligend geloof aannemen en omhelzen.

DWW : Zie daar de veronderstelling in deze uitleg van leer. De kinderen hebben het teken van het verbond, van de afwassing der zonden aan hun voorhoofdjes. Maar het moet nog wel worden toegepast. Het moet nog een voetje zakken, wil het wel zijn voor de eeuwigheid. Deze manier van uitleg is heel goed te vergelijken op de veronderstelde wedergeboorteleer. "Wel wedergeboren, maar het moet nog wel in Christus komen....!"

--------------------------------------------------------------------

4 gelovige huisgezinnen

En Crispus, de overste der synagoge, geloofde aan den Heere met geheel zijn huis; en velen van de Korinthiërs, hem horende, geloofden, en werden gedoopt, Hand. 18:8.

Het gehele huisgezin van Crispus geloofde aan de Heere, en velen van de Korinthiërs met hen. Het geloof was ook bij hen door het gehoor, en hun gehoor was door het gepredikte Woord Gods. Het geloof ging bij hen dus voorop. In andere tekstgedeelten uit de handelingen der apostelen komt duidelijk naar voren dat de gelovigen door het geloof de Werkmeester van dat zaligmakende geloof ook ontvingen, namelijk de Heilige Geest. In dit geval mogen we hier ook spreken van de Geest der levendmaking, de verworven Geest van Christus Jezus, Rom. 8:9, Joh. 16:13-15. Dit is de Geest der aanneming tot kinderen, door Wie zij roepen: ‘Abba, lieve Vader!’ Mijn vraag is dan, zou het huis van Lydia en het huisgezin van Stefanus dan ook niet eerst geloofd hebben….?? Ik acht van zeker wel. Hoe ben ik daar zo zeker van? Wel, dat kunt u dus opmaken uit andere Schriftgedeelten uit de Handelingen der apostelen. Lees hier:

De drieduizend Pinksterlingen
En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders? En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen. Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal. En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht! Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen. Hand. 2:37-41.

De kamerling van Candace
En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden? En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is. En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem, Hand. 8:36-38.

Het huis van Cornelius en zijn vrienden
Als Petrus nog deze woorden sprak, viel de Heilige Geest op allen, die het Woord hoorden.
En de gelovigen, die uit de besnijdenis waren, zovelen als met Petrus gekomen waren, ontzetten zich, dat de gave des Heiligen Geestes ook op de heidenen uitgestort werd. Want zij hoorden hen spreken met vreemde talen, en God groot maken. Toen antwoordde Petrus:
Kan ook iemand het water weren, dat dezen niet gedoopt zouden worden, welke den Heiligen Geest ontvangen hebben, gelijk als ook wij?, Hand. 10:24-47.

De stokbewaarder en zijn huisgezin
En de stokbewaarder, wakker geworden zijnde, en ziende de deuren der gevangenis geopend, trok een zwaard, en zou zichzelven omgebracht hebben, menende, dat de gevangenen ontvloden waren. Maar Paulus riep met grote stem, zeggende: Doe uzelven geen kwaad; want wij zijn allen hier. En als hij licht geëist had, sprong hij in, en werd zeer bevende, en viel voor Paulus en Silas neder aan de voeten; En hen buiten gebracht hebbende, zeide hij: Lieve heren, wat moet ik doen, opdat ik zalig worde? En zij zeiden: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis(= dit was dus een profetie). En zij spraken tot hem het woord des Heeren, en tot allen, die in zijn huis waren. En hij nam hen tot zich in dezelve ure des nachts, en wies hen van de striemen; en hij werd terstond gedoopt, en al de zijnen. En hij bracht hen in zijn huis, en zette hun de tafel voor, en verheugde zich, dat hij met al zijn huis aan God gelovig geworden was, Hand. 16:27-34.

Mijn vraag dan weer : ‘Indien al deze huisgezinnen eerst geloofd hebben door het gehoor van het gepredikte Woord Gods, zou het dan bij het huisgezin van Stefanus en het huis van Lydia wezenlijk anders zijn gegaan??” Zouden zij allen dan ook niet eerst geloofd hebben???

Die gelooft zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden.
Want, de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zaligen, dat verloren was.
http://www.dewoesteweg.nl
Gebruikersavatar
MarthaMartha
Berichten: 13043
Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
Locatie: Linquenda

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door MarthaMartha »

DWW schreef:Citaat van Zonderling :
Daarom is het ook niet óf geloofsdoop, óf verbondsdoop.
Nee, het is beide. Op de ouders ligt de eis des geloof. Op de kinderen ligt deze eis ook wanneer zij tot jaren van onderscheid gekomen zijn. De ouders treden in de Doop in de plaats van de kinderen (zij beantwoorden ook de doopvragen) en omdat de kinderen zijn afgezonderd, ja heilig genoemd worden (1 Korinthe 7:14), delen deze kinderen in dezelfde beloften van het Evangelies die hen van Gods zijde in hun Doop worden verzegeld. Mits zij deze in het opgroeien ook zelf met een waarachtig, zielzaligend geloof aannemen en omhelzen.
Mits zij deze in het opgroeien ook zelf met een waarachtig, zielzaligend geloof aannemen en omhelzen.

DWW : Zie daar de veronderstelling in deze uitleg van leer. De kinderen hebben het teken van het verbond, van de afwassing der zonden aan hun voorhoofdjes. Maar het moet nog wel worden toegepast. Het moet nog een voetje zakken, wil het wel zijn voor de eeuwigheid. Deze manier van uitleg is heel goed te vergelijken op de veronderstelde wedergeboorteleer. "Wel wedergeboren, maar het moet nog wel in Christus komen....!"
snap niet waar je die conclusie uit trekt, zonderling geeft aan dat ze dit met een waarachtig, zielzaligend geloof moeten aannemen en omhelzen.... dat is hetzelfde als "dat voetje zakken". De belofte die door God aan het voorhoofd is verzegeld, vereist geloof en bekering (overmits in alle verbonden twee delen begrepen zijn, enz...)
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
GJdeBruijn
Berichten: 2198
Lid geworden op: 09 mar 2010, 13:37

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door GJdeBruijn »

DWW, wil je eens op mijn post reageren waar ik met name jouw vraag beantwoord of omgekeerde conclusies getrokken mogen worden? Want je blijft hameren op een aambeeld dat niet deugt. Zo blijf je vastzitten in een verkeerde menselijke redenering en zet je jezelf buiten het spoor der godvruchtige vaderen, dat door Zonderling op uitnemende wijze is weergegeven.
Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door Zonderling »

DWW schreef:Citaat van Zonderling :
Daarom is het ook niet óf geloofsdoop, óf verbondsdoop.
Nee, het is beide. Op de ouders ligt de eis des geloof. Op de kinderen ligt deze eis ook wanneer zij tot jaren van onderscheid gekomen zijn. De ouders treden in de Doop in de plaats van de kinderen (zij beantwoorden ook de doopvragen) en omdat de kinderen zijn afgezonderd, ja heilig genoemd worden (1 Korinthe 7:14), delen deze kinderen in dezelfde beloften van het Evangelies die hen van Gods zijde in hun Doop worden verzegeld. Mits zij deze in het opgroeien ook zelf met een waarachtig, zielzaligend geloof aannemen en omhelzen.
Mits zij deze in het opgroeien ook zelf met een waarachtig, zielzaligend geloof aannemen en omhelzen.

DWW : Zie daar de veronderstelling in deze uitleg van leer. De kinderen hebben het teken van het verbond, van de afwassing der zonden aan hun voorhoofdjes. Maar het moet nog wel worden toegepast. Het moet nog een voetje zakken, wil het wel zijn voor de eeuwigheid. Deze manier van uitleg is heel goed te vergelijken op de veronderstelde wedergeboorteleer. "Wel wedergeboren, maar het moet nog wel in Christus komen....!"
Nergens heb ik iets geschreven in de zin dat het geloof of de wedergeboorte verondersteld wordt.

Waar het om gaat is dat Gods beloften in het sacrament aan de dopeling waarlijk worden verzegeld.
God is waarachtig in Zijn toezegging en op grond van Gods toezegging worden de kinderen gedoopt.
Wanneer de mensen dit door ongeloof verwerpen, doet dit niets af aan de waarheid en de trouw Gods.

Hier geldt voor de ware NT Gemeente hetzelfde als gold voor het Joodse volk:
1 Welk is dan het voordeel van den Jood? Of welke is de nuttigheid der besnijdenis?
2 Veel in alle manier. Want dit is wel het eerste, dat hun de woorden Gods zijn toebetrouwd.
3 Want wat is het, al zijn sommigen ongelovig geweest? Zal hun ongelovigheid het geloof [=de trouw] Gods tenietdoen?
4 Dat zij verre. Doch God zij waarachtig, maar alle mens leugenachtig, gelijk als geschreven is: Opdat Gij gerechtvaardigd wordt in Uw woorden, en overwint wanneer Gij oordeelt.
Zeg je dan ook op snerende wijze: Wat Paulus hier schrijft is vergelijkbaar met de veronderstelde wedergeboorteleer...
Het gaat in bovenstaande tekst namelijk primair om geestelijke beloften en dus niet om de specifieke aardse beloften aan het Joodse volk. Wanneer dat op deze wijze gezegd kan worden van het Joodse volk zoals Paulus dat doet, dan kan en mag dit ook gezegd worden van de NT gemeente: hun zijn de woorden Gods toebetrouwd en hun ongeloof zal het geloof Gods, dat is de trouw Gods in Zijn toezeggingen niet tenietdoen. Want God zij waarachtig, maar alle mens leugenachtig.

De Schrift leert ons dingen die jij kennelijk geheel veronachtzaamt:
- U komt de beloften toe en uw kinderen (Hand. 2:39)
- ... anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig (1 Kor. 7:14)

Voor jou heeft dat spreken van de Schrift kennelijk geen of nauwelijks enige betekenis onder het NT, maar ook dát deel van de Schrift mogen we niet veronachtzamen. Net zo min als de Reformatoren en Nadere Reformatoren dat gedaan hebben.
Laatst gewijzigd door Zonderling op 20 apr 2010, 21:28, 1 keer totaal gewijzigd.
Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door Zonderling »

DWW schreef:4 gelovige huisgezinnen
Van Crispus en de stokbewaarder lezen we inderdaad dat zij met geheel hun huis gelovig worden waren. Nergens lezen we daarbij dat dit betekent dat de jonge kinderen daar niet bij inbegrepen waren en van de Doop zijn uitgesloten geweest. OF dat er geen jonge kinderen waren. De bewijskracht die DWW in deze teksten ziet, zijn dus gebaseerd op veronderstellingen.

Inderdaad, we lezen ook niet dat er wél jonge kinderen onder waren die wél gedoopt werden. Maar we lezen wel, dat allen van het huisgezin gedoopt werden. Dat lezen we ook van de andere voorbeelden, het huis van Lydia en het huis van Stefanas. Op zichzelf misschien onvoldoende bewijs, maar samen met de diverse andere bewijsgronden voor de doop aan de kinderen vormt dit dopen van de huisgezinnen van de stokbewaarder, Lydia en Stefanas wel degelijk een krachtig bewijs.
Gebruikersavatar
vogeltje
Berichten: 830
Lid geworden op: 20 okt 2009, 22:27
Locatie: onbekend

Re: Olevianus over de Heilige Doop

Bericht door vogeltje »

De oudste getuige uit de na-apostolische tijd is de martelaar Polycarpus. Toen men van hem wilde eisen Christus te verloochenen, zei hij:
“Zesentachtig jaar dien ik Hem en in niets heeft Hij mij kwaad gedaan. Hoe kan ik dan mijn Koning, die mij gered heeft, lasteren?”
Hij was 86 jaar oud en volgens zijn zeggen had hij Christus al 86 jaar gediend.

Hoe kan je als baby Christus al dienen, vragen we ons dan af. Zijn opmerking is alleen begrijpelijk als we weten dat je volgens de taal van die tijd na je doop een dienaar van Christus werd genoemd. Hij stierf de marteldood in 155. Dat betekent dat hij vermoedelijk in 69 na Chr. is gedoopt, dus ten tijde van de apostelen en het tot stand komen van het Nieuwe Testament.

Bij de leerling van Polycarpus, de kerkvader Irenaeus (120-202) – dat is al veel eerder dan het einde van de tweede eeuw - vinden we een duidelijk pleidooi voor de kinderdoop. Hij heeft dus van Polycarpus geleerd dat ook kinderen gedoopt moeten worden. Hij schrijft:
“Christus kwam om allen zalig te maken, allen, zeg ik, die door Hem in God worden wedergeboren (d.i gedoopt), zowel zuigelingen en baby’s als kinderen, jongelingen en ouderen” (Adv., Her. 2,22,4).
Gods weg is niet de gemakkelijkste, maar wel de mooiste!
Plaats reactie