Het recht op de beloften met de eis van geloof en bekering, volgens mij
Als ik jou hoor is er geen verschil tussen iemand die gedoopt is en een onkerkelijk persoon. Wat is volgens jou het verschil dan? Alleen extra verantwoordelijkheden? Je zou wel wreed zijn om je kinderen te laten dopen als er alleen maar zwaardere eisen gesteld worden zonder enige troost te kunnen putten uit de doop.
[Aangepast op 8/6/04 door wim]
Twee Drie-verbondsleren?
-
Orckie
Ik schrik toch wel een beetje van deze koude en onbijbelse kijk op het verbond, Adrianus. Een extra recht heeft een verbondskind wellicht niet, maar wel heel veel extra voorrechten Dat hen de woorden Gods zijn toebetrouwd! Dat Hij aan hun hoofd persoonlijk heeft willen verzegelen dat Hij nog genadig wil zijn. Deze verklaring van de doop verzin ik niet zelf, maar hoorde ik van ds. W. Visscher en lees ik bij ds. Van Aalst.Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Welk extra recht heeft een Verbondskind ten opzichte van een onkerkelijk mens?
Wat een voorrecht onder de bediening van het verbond te mogen leven! Daar waar God Zijn voetstappen zet! Daar waar Hij wil werken door Woord en Geest, en harten aan wil raken! Mocht het niet eenmaal tegen ons getuigen.
Adrianus, het gevoel blijft me bekruipen dat je ds. F. Mallan rechts in wilt halen.
[Aangepast op 8/6/04 door Orckie]
Dit zijn de rechten:
Want als wij gedoopt worden in den naam des Vaders, zo betuigt en verzegelt ons God de Vader, dat Hij met ons een eeuwig verbond der genade opricht, ons tot zijn kinderen en erfgenamen aanneemt, en daarom van alle goed ons verzorgen, en alle kwaad van ons weren, of ten onzen beste keren wil. En als wij in den naam des Zoons gedoopt worden, zo verzegelt ons de Zoon, dat Hij ons wast in zijn bloed van al onze zonden, ons in de gemeenschap zijns doods en zijner wederopstanding inlijvende, alzo dat wij van al onze zonden bevrijd, en rechtvaardig voor God gerekend worden. Desgelijks als wij gedoopt worden in den naam des Heiligen Geestes, zo verzekert ons de Heilige Geest door dit heilig Sacrament, dat Hij in ons wonen, en ons tot lidmaten van Christus heiligen wil, ons toeeigenende hetgeen wij in Christus hebben, namelijk, de afwassing onzer zonden, en de dagelijkse vernieuwing onzes levens, totdat wij eindelijk onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden.
Natuurlijk kun je er de verkeerde kant mee opgaan. Neemt niet weg dat dat allemaal rechten zijn. Zelfs voorrecht is te zwak uitgedrukt.
Maar wel geldt ook het volgende:
overmits in alle verbonden twee delen begrepen zijn, zo worden wij ook weder van God door den Doop vermaand en verplicht tot een nieuwe gehoorzaamheid, namelijk, dat wij dezen enigen God, Vader, Zoon en Heiligen Geest, aanhangen, betrouwen en liefhebben van ganser harte, van ganser ziele, van gansen gemoede en met alle krachten, de wereld verlaten, onze oude natuur doden, en in een nieuw godzalig leven wandelen. En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonde blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond der genade met God hebben.
En dat is zo mooi geformuleerd. Niks geen 'plaatsmakend werk'. De plaats is al gemaakt. Je mag zomaar naar binnen lopen. Deden dat maar meer mensen.
Want als wij gedoopt worden in den naam des Vaders, zo betuigt en verzegelt ons God de Vader, dat Hij met ons een eeuwig verbond der genade opricht, ons tot zijn kinderen en erfgenamen aanneemt, en daarom van alle goed ons verzorgen, en alle kwaad van ons weren, of ten onzen beste keren wil. En als wij in den naam des Zoons gedoopt worden, zo verzegelt ons de Zoon, dat Hij ons wast in zijn bloed van al onze zonden, ons in de gemeenschap zijns doods en zijner wederopstanding inlijvende, alzo dat wij van al onze zonden bevrijd, en rechtvaardig voor God gerekend worden. Desgelijks als wij gedoopt worden in den naam des Heiligen Geestes, zo verzekert ons de Heilige Geest door dit heilig Sacrament, dat Hij in ons wonen, en ons tot lidmaten van Christus heiligen wil, ons toeeigenende hetgeen wij in Christus hebben, namelijk, de afwassing onzer zonden, en de dagelijkse vernieuwing onzes levens, totdat wij eindelijk onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden.
Natuurlijk kun je er de verkeerde kant mee opgaan. Neemt niet weg dat dat allemaal rechten zijn. Zelfs voorrecht is te zwak uitgedrukt.
Maar wel geldt ook het volgende:
overmits in alle verbonden twee delen begrepen zijn, zo worden wij ook weder van God door den Doop vermaand en verplicht tot een nieuwe gehoorzaamheid, namelijk, dat wij dezen enigen God, Vader, Zoon en Heiligen Geest, aanhangen, betrouwen en liefhebben van ganser harte, van ganser ziele, van gansen gemoede en met alle krachten, de wereld verlaten, onze oude natuur doden, en in een nieuw godzalig leven wandelen. En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonde blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond der genade met God hebben.
En dat is zo mooi geformuleerd. Niks geen 'plaatsmakend werk'. De plaats is al gemaakt. Je mag zomaar naar binnen lopen. Deden dat maar meer mensen.
Dus lees het alsjeblieft niet zoals het er staat. Je zou verkeerde ideeen krijgen. Eigenlijk konden ze in die tijd niet formuleren. Anders zou zo'n boekje van ds. Van Aalst niet nodig zijn...Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Refo,
Ik adviseer je het boekje van s Van Aalst over het doopformulier te lezen (elders dacht ik ook al aanbevolen dro Orckie).
daar staat precies in hoe je deze passages dient te lezen.
Die opstellers van het formulier wisten deksels goed waar ze het over hadden. En hebben het willens en wetens zo geformuleerd.
Een uitspraak uit het OT: "Mijn kinderen hebt gij genomen en ze de Moloch opgeofferd." God is boos op Israel omdat ze ZIJN KINDEREN aan de Moloch geofferd hebben. Dat waren kinderen van het VERBOND. Dat de GG een in- en een uitwendig deel onderscheiden is dus heel kwalijk. Uitwendig betekent dat je er in feite nooit in bent geweest. Maar hoe kan God dan Israel verwijten het verbond telkens te breken? Van God uit gezien zijn die mensen toch nooit in het verbond geweest?
Een uitspraak uit het OT: "Mijn kinderen hebt gij genomen en ze de Moloch opgeofferd." God is boos op Israel omdat ze ZIJN KINDEREN aan de Moloch geofferd hebben. Dat waren kinderen van het VERBOND. Dat de GG een in- en een uitwendig deel onderscheiden is dus heel kwalijk. Uitwendig betekent dat je er in feite nooit in bent geweest. Maar hoe kan God dan Israel verwijten het verbond telkens te breken? Van God uit gezien zijn die mensen toch nooit in het verbond geweest?
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Mooi hè, dat we de formulieren nog hebben! In vraag en antwoord 74 horen we de opstellers: ‘zal men ook de jonge kinderen dopen’? Ja, want daar zij evengoed als de volwassenen, in het verbond van God en in Zijn gemeente begrepen zijn, en dat hun door Christus’ bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, Die het geloof werkt, niet minder dan de volwassenen toegezegd wordt, zo moeten zij ook door den Doop, als door het teken des verbonds, der Christelijke Kerk ingelijfd en van de kinderen der ongelovigen onderscheiden worden, gelijk in het Oude Verbond of Testament door de Besnijdenis geschied is, voor dewelke in het Nieuwe Verbond de Doop ingezet is.
Als je dan de argumenten leest van Zacharias Ursinus:
Eerst betoogt hij dat alleen de discipelen van Christus de Doop mogen eisen en toegelaten moeten worden. Dit was naar het bevel van Christus zelf. ‘Maakt alle volken tot discipelen, hen dopende enz. .’
Natuurlijk zijn er soms huichelaars, maar over de verborgen dingen behoort de Kerk niet te oordelen.
Dan vervolgt hij […] en men kan niet ontkennen, dat de kinderen der gelovigen – hetzij zij mét de ouders tot de Gemeente overgaan, of in de gemeente geboren worden, daar zij daarmee ook het recht en lidmaatschap der Kerk verkrijgen.[…] Genesis 17,7
Dan voert hij 4 bewijzen aan voor de kinderdoop:
Het eerste bewijs: Dat allen die tot de Gemeente en het Verbond Gods behoren, ook behoren gedoopt te worden. De kleine kinderen behoren evengoed tot het Verbond en Gods Gemeente, als de volwassenen. Daarom behoren de kleine kinderen der Christenen evengoed gedoopt te worden.
Het tweede bewijs: Wie de weldaad van de vergeving der zonden en der wedergeboorte toekomt – of: zoals in de Catechismus staat, aan wie de vergeving der zonden door het bloed van Christus, en de Heilige Geest, Die het geloof werkt, toegezegd wordt – die moeten van de Doop niet geweerd worden. Ook de kleine kinderen der Christenen komt de weldaad van de vergeving der zonden en der wedergeboorte toe, of: aan de kleine kinderen is evengoed als aan de volwassenen de vergeving der zonden door het bloed van Christus, en de Heilige Geest Die het geloof werkt, toegezegd. Daarom behoren de kleine kinderen evenmin van de Doop geweerd te worden.
Het derde bewijs: Het sacrament, dat van Godswege tot dat doel ingesteld is, dat het een publieke opneming betekent in de Gemeente, komt aan allen toe, die in het verbond zijn en in de Kerk behoren opgenomen en van andere sekten onderscheiden te worden.
Het vierde bewijs: De besnijdenis behoorde onder het Oude Testament zowel tot de ouderen als jongeren. Nu is de Doop in de plaats van de Besnijdenis gekomen. Daarom behoort ook de Doop aan de kleine kinderen en volwassenen.
Hij eindigt met een troost:
Voor de kinderen betekent het een grote troost en zekerheid, dat zij mede door de genade Gods verzekerd en Zijn Kerk ingelijfd zijn, en dat zij weten, dat andere lidmaten destemeer zorg voor het dragen en gedragen hebben; en daarom worden zij, zodra zij beginnen groot te worden, door hun Doop vermaand en aangespoord tot gedurige dankbaarheid voor die genade en tot een ernstige dienst van God, hun hemelse Vader, Die hen verwaardigde tot Zijn kinderen aan te nemen, en hen met zulke waartekenen in hun onmondige dagen daarvan te verzekeren, nog voordat zij Hem konden kennen, ja zonder dat zij het ook maar enigermate verdiend hadden.
Heerlijk, die oudvaders. Ze spreken van een troost uit de Doop. Waar wordt er nog zó over de kinderdoop gesproken / gepredikt? Of komen we gelijk aan met: ja, maar …. , of ….
Groeten,
Als je dan de argumenten leest van Zacharias Ursinus:
Eerst betoogt hij dat alleen de discipelen van Christus de Doop mogen eisen en toegelaten moeten worden. Dit was naar het bevel van Christus zelf. ‘Maakt alle volken tot discipelen, hen dopende enz. .’
Natuurlijk zijn er soms huichelaars, maar over de verborgen dingen behoort de Kerk niet te oordelen.
Dan vervolgt hij […] en men kan niet ontkennen, dat de kinderen der gelovigen – hetzij zij mét de ouders tot de Gemeente overgaan, of in de gemeente geboren worden, daar zij daarmee ook het recht en lidmaatschap der Kerk verkrijgen.[…] Genesis 17,7
Dan voert hij 4 bewijzen aan voor de kinderdoop:
Het eerste bewijs: Dat allen die tot de Gemeente en het Verbond Gods behoren, ook behoren gedoopt te worden. De kleine kinderen behoren evengoed tot het Verbond en Gods Gemeente, als de volwassenen. Daarom behoren de kleine kinderen der Christenen evengoed gedoopt te worden.
Het tweede bewijs: Wie de weldaad van de vergeving der zonden en der wedergeboorte toekomt – of: zoals in de Catechismus staat, aan wie de vergeving der zonden door het bloed van Christus, en de Heilige Geest, Die het geloof werkt, toegezegd wordt – die moeten van de Doop niet geweerd worden. Ook de kleine kinderen der Christenen komt de weldaad van de vergeving der zonden en der wedergeboorte toe, of: aan de kleine kinderen is evengoed als aan de volwassenen de vergeving der zonden door het bloed van Christus, en de Heilige Geest Die het geloof werkt, toegezegd. Daarom behoren de kleine kinderen evenmin van de Doop geweerd te worden.
Het derde bewijs: Het sacrament, dat van Godswege tot dat doel ingesteld is, dat het een publieke opneming betekent in de Gemeente, komt aan allen toe, die in het verbond zijn en in de Kerk behoren opgenomen en van andere sekten onderscheiden te worden.
Het vierde bewijs: De besnijdenis behoorde onder het Oude Testament zowel tot de ouderen als jongeren. Nu is de Doop in de plaats van de Besnijdenis gekomen. Daarom behoort ook de Doop aan de kleine kinderen en volwassenen.
Hij eindigt met een troost:
Voor de kinderen betekent het een grote troost en zekerheid, dat zij mede door de genade Gods verzekerd en Zijn Kerk ingelijfd zijn, en dat zij weten, dat andere lidmaten destemeer zorg voor het dragen en gedragen hebben; en daarom worden zij, zodra zij beginnen groot te worden, door hun Doop vermaand en aangespoord tot gedurige dankbaarheid voor die genade en tot een ernstige dienst van God, hun hemelse Vader, Die hen verwaardigde tot Zijn kinderen aan te nemen, en hen met zulke waartekenen in hun onmondige dagen daarvan te verzekeren, nog voordat zij Hem konden kennen, ja zonder dat zij het ook maar enigermate verdiend hadden.
Heerlijk, die oudvaders. Ze spreken van een troost uit de Doop. Waar wordt er nog zó over de kinderdoop gesproken / gepredikt? Of komen we gelijk aan met: ja, maar …. , of ….
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini