Ndonselaar, waarom bidden predikanten om de opening van het Woord?
Dat is toch omdat het Woord anders maar uitwendig tot de mens komt, het gaat erom dat het inwendig tot de mens komt. Het gaat toch om het volgende uit 1 Thess. 2:
Daarom danken wij ook God zonder ophouden, dat, als gij het Woord der prediking van God van ons ontvangen hebt, gij dat aangenomen hebt, niet als der mensen woord, maar (gelijk het waarlijk is) als Gods Woord, dat ook werkt in u, die gelooft.
Daarvoor moet dus het hart geopend worden, om Gods Woord werkelijk als Gods Woord te horen! Dus niet van: Ik geloof in Jezus, dus mag ik dit en dat concluderen. Nee, hij moet het van God Zelf horen.
Zoals dat geschreven staat in Galaten 4:6 dat de Heilige Geest getuigt dat wij kinderen van God zijn en Hij, niet wij, doet ons uitroepen: Abba, Vader.
De Heilige Geest, Die als een onderpand in uw harten u verzekert van deze genadige aanneming tot kinderen, en van de erfenis die de kinderen toekomt; 2 Kor. 1:22, en 2 Kor. 5:5; Ef. 1:13.
Afwachten of Verwachten?
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Bidden om de opening van het Woord?
Dat is de worsteling die volgens mij een predikant iedere keer weer heeft als hij het Woord mag bedienen. Hij is namelijk in die hoedanigheid 'bezitter van de sleutelmacht' en mag dan vragen of God Zijn Woord wil openleggen zodat hij uit die Schat de mensen 'oude en nieuwe dingen' voort mag brengen.
Het is echter Woord en Geest. Aan deze twee-eenheid mag niet getornd worden. Onmisbaar is het werk van Gods Geest. Hij moet de harten (van de luisteraars) openen zodat ze het verstaan. God werkt echter nooit buiten Zijn Woord om.
Dat is de worsteling die volgens mij een predikant iedere keer weer heeft als hij het Woord mag bedienen. Hij is namelijk in die hoedanigheid 'bezitter van de sleutelmacht' en mag dan vragen of God Zijn Woord wil openleggen zodat hij uit die Schat de mensen 'oude en nieuwe dingen' voort mag brengen.
Het is echter Woord en Geest. Aan deze twee-eenheid mag niet getornd worden. Onmisbaar is het werk van Gods Geest. Hij moet de harten (van de luisteraars) openen zodat ze het verstaan. God werkt echter nooit buiten Zijn Woord om.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
nicname
Natuurlijk spreekt God door ZIjn Woord, maar je zegt: "Alleen door Zijn Woord", maar later zeg je toch door Woord en Geest. Dat is wat ik ook bedoelde te zeggen, de Heilige Geest werkt de zekerheid in het hart, de Heere gebruikt hier ZIjn Woord voor.Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Toch zegt de jongere ook dat het er niet om gaat dat anderen hem aanpraten en bemoedigen, maar dat hij van GOd bevestiging krijgt.
Ofwel, die vraag die hij of zij heeft kan alleen door God beantwoordt worden, en door Zijn Woord.
Hoe wordt iemand bevestigd? Toch alleen door Zijn Woord, want in Zijn Woord spreekt God. Hier komt toch wellicht, ongewild, een kleine opening voor iets bijzonders buiten Zijn Woord.'
Dan wat betreft de Doop. Juist dan wijzen op de troostrijke belofte die in de Doop verzegelt ligt.
Ik begrijp niet wat Hans tegen het antwoord van Ds. Mulder heeft. Die zegt toch ook het volgende:
Maar nu is het wonder dat God in Zijn grondeloze barmhartigheid een weg heeft uitgedacht bij Hem vandaan. Hij wil zondaren zaligmaken. Die weg laat Hij bekendmaken. In Zijn Woord in de prediking van die ene Naam, de Naam van de Heere Jezus Christus. Wanneer de Heere ons zielsoog daarvoor opent, dan krijgen we hoop vanwege hetgeen buiten ons ligt. Wanneer de Heere die weg ons openbaart, gaan we geloven dat de Heere wil zalig maken omdat het in Zijn Woord staat, omdat de Heere Jezus gekomen is. En als ik door Woord en Geest eens geloven mag: ook voor mij, dan is de verwondering zo groot. En de verootmoediging en blijdschap. 'Heere, ook voor mijl' Dat is niet te begrijpen....
GRoetjes Nicname
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Toch zegt de jongere ook dat het er niet om gaat dat anderen hem aanpraten en bemoedigen, maar dat hij van GOd bevestiging krijgt.
Ofwel, die vraag die hij of zij heeft kan alleen door God beantwoordt worden, en door Zijn Woord. Dominee Mulder kan moeilijk zeggen dat die jongere bekeerd is, n.a.v. een brief.
Het ging mij om deze passage nicname.
Je zal het wel ongedacht hebben gedaan, maar hier is een ruimte gemaakt die er niet mag zijn.
Ofwel, die vraag die hij of zij heeft kan alleen door God beantwoordt worden, en door Zijn Woord. Dominee Mulder kan moeilijk zeggen dat die jongere bekeerd is, n.a.v. een brief.
Het ging mij om deze passage nicname.
Je zal het wel ongedacht hebben gedaan, maar hier is een ruimte gemaakt die er niet mag zijn.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
nicname
Oke, ik snap' m, ik had het woordje 'en' weg moeten laten. Desondanks geloof ik absoluut dat God door Zijn Woord tot ons spreekt, maar toch blijft staan: Zou er voor de Heere iets te wonderlijk zijn? Meestal gaat dat echter niet buiten Zijn Woord om.Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Toch zegt de jongere ook dat het er niet om gaat dat anderen hem aanpraten en bemoedigen, maar dat hij van GOd bevestiging krijgt.
Ofwel, die vraag die hij of zij heeft kan alleen door God beantwoordt worden, en door Zijn Woord. Dominee Mulder kan moeilijk zeggen dat die jongere bekeerd is, n.a.v. een brief.
Het ging mij om deze passage nicname.
Je zal het wel ongedacht hebben gedaan, maar hier is een ruimte gemaakt die er niet mag zijn.
In het geval van deze jongerer denk ik inderdaad dat hij of zij Gods bevestiging mag verwachten uit Zijn Woord.
Groetjes Nicname
-
Lecram
Het gaat erom dat wij leren om datgene wat God in Zijn Woord zegt, toe te eigenen.Oorspronkelijk gepost door nicnameOke, ik snap' m, ik had het woordje 'en' weg moeten laten. Desondanks geloof ik absoluut dat God door Zijn Woord tot ons spreekt, maar toch blijft staan: Zou er voor de Heere iets te wonderlijk zijn? Meestal gaat dat echter niet buiten Zijn Woord om.Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Toch zegt de jongere ook dat het er niet om gaat dat anderen hem aanpraten en bemoedigen, maar dat hij van GOd bevestiging krijgt.
Ofwel, die vraag die hij of zij heeft kan alleen door God beantwoordt worden, en door Zijn Woord. Dominee Mulder kan moeilijk zeggen dat die jongere bekeerd is, n.a.v. een brief.
Het ging mij om deze passage nicname.
Je zal het wel ongedacht hebben gedaan, maar hier is een ruimte gemaakt die er niet mag zijn.
In het geval van deze jongerer denk ik inderdaad dat hij of zij Gods bevestiging mag verwachten uit Zijn Woord.
Groetjes Nicname
Dan is het belangrijk dat wij weten wie God is en dat we Hem leren kennen uit Zijn Woord. Dus Bijbelonderzoek en gebed zijn de voornaamste middelen om tot zekerheid te komen. Daar zijn we zelf bij en we kunnen zelf dit verwaarlozen of hier actief mee bezig zijn. Zo leren we Zijn beloften op waarde te schatten.
-
nicname
Ben ik absoluut met je eens!Oorspronkelijk gepost door Lecram
Het gaat erom dat wij leren om datgene wat God in Zijn Woord zegt, toe te eigenen.
Dan is het belangrijk dat wij weten wie God is en dat we Hem leren kennen uit Zijn Woord. Dus Bijbelonderzoek en gebed zijn de voornaamste middelen om tot zekerheid te komen. Daar zijn we zelf bij en we kunnen zelf dit verwaarlozen of hier actief mee bezig zijn. Zo leren we Zijn beloften op waarde te schatten.
Toch begrijp ik dan de vraag van de jongere niet helemaal, wat verwacht hij of zijn van Ds. Mulder? Toch eeen bevestiging? Daaarvoor moet hij/zij toch op een ander Adres zijn.
Groetjes Nicname
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Nog even terug op de reactie van de jongere. Ook hoor ik wel eens 'ik bid er dagelijks om'. Zou dit niet komen omdat we horen 'bid er maar veel om, misschien ...'
Het enige wat we kunnen zeggen is 'stop maar met bidden'! Stoppen? En dan...? Werp je maar met het geloof van Esther op Hem 'kom ik om zo kom ik om.
Het enige wat we kunnen zeggen is 'stop maar met bidden'! Stoppen? En dan...? Werp je maar met het geloof van Esther op Hem 'kom ik om zo kom ik om.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Hans van Gemerden
GEREFORMEERDE EN EVANGELICALE THEOLOGEN OVER DE TOE-EIGENING DES HEILS
Zondebesef en zekerheid
De discussie over de toe-eigening des heils speelt volop in de kring van de bevindelijk-gereformeerden. Maar hoe staan andere christenen er tegenover? Is dit klassiek christelijke thema niet net zo relevant voor een christelijk-gereformeerde, baptist, pinksterman of een vrijgemaakte? Vier zegsmannen uit deze kerken over het aannemen van het heil.
Door Tjerk de Reus
De term ‘toe-eigening des heils’ wekt al heel snel vervreemding. Het zeventiende-eeuwse Nederlands roept dan wel herkenning op bij lezers van de Statenvertaling, voor christenen uit evangelische kring is het een onbekend begrip. De discussie hierover in de bevindelijke kringen gaat geheel aan hen voorbij. ‘Wat zegt u? Toe-eigening des…?’ Toch kunnen gelovigen uit de gehele breedte van bijbelgetrouw Nederland zich wel iets voorstellen bij het thema, als je uitlegt wat je ermee bedoelt. Want vragen rond het aannemen van en reageren op de evangelieboodschap, leven niet alleen binnen de gereformeerde gezindte.
Onopgeefbaar thema
CV.Koers sprak over de toe-eigening met een viertal theologen uit de volle breedte van de kerk: dr. A.N. Hendriks, voorheen gereformeerd-vrijgemaakt predikant; dr. Henk Bakker, baptistenpredikant te Katwijk aan Zee; prof. dr. J.W. Maris, hoogleraar te Apeldoorn (Christelijke Gereformeerde Kerken) en drs. Huib Zegwaart, theoloog aan de Pinksteropleiding Azusa van Vrije Universiteit. Alle vier zijn ze – opmerkelijk – overtuigd van het belang van het thema van de toe-eigening. Hoewel zij zich niet herkennen in de overaccentuering ervan in de behoudende bevindelijke kerken, zien de genoemde theologen onmiddellijk in dat we hier te maken hebben met een wezenlijk en onopgeefbaar thema uit het geloofsleven.
,,Het thema van de toe-eigening van het heil staat in het hart van het kerk-zijn en niet minder van het geestelijk leven van de leden van de kerk’’, zegt prof. dr. J.W. Maris. ,,Het heeft alles te maken met het feit, dat God de HERE in de kerk met Zijn Woord tot mensen spreekt. In die communicatie gaat het ergens over! Horen naar het Woord en als vrucht daarvan door de genadige werking van Gods Geest in ons hart daar ook antwoord op geven – dat is precies waar het in de prediking om gaat.’’
Dr. A.N. Hendriks beaamt dit. De toe-eigening des heils mag dan een oude uitdrukking zijn die je uit steeds moet leggen, ,,de zaak waarom het gaat, is van groot belang. Je kunt het zien als ‘klank en weerklank’: God spreekt mensen aan, zij antwoorden. Bij dat laatste zien we de Geest aan het werk.’’ Baptistenpredikant dr. Henk Bakker wordt in pastorale gesprekken vaak getroffen door dit ,,verborgen werk van de Geest.’’ Maar een inhoudelijke discussie over de toe-eigening is volgens hem niet zozeer aan de orde in baptistenkring: ,,Wij spreken niet over toe-eigening van het heil. We spreken meer over ‘geloven’, dus met je hart ingaan op de uitnodiging die de Here Jezus in de Schrift doet om Zijn geschenk van genade aan te nemen. Dat aannemen doe je weliswaar zelf, maar wel gedragen door Gods Geest. Als in de gemeente iemand lid wil worden, of gedoopt wordt, dan wordt over dit geloof en het persoonlijk aannemen uitvoerig gesproken. Want alleen zo wordt iemand een kind van God.’’
Ook drs. Huib Zegwaart signaleert dat in de kringen van de Pinkstergemeenten de thematiek niet vreemd is. ,,Veel leden zijn afkomstig uit andere kerkelijke tradities en zij nemen deze thema’s uit hun achtergrond mee. Pinksterprediking is over het algemeen uitnodigend en dringt soms – maar zeker niet in elke dienst – aan op een persoonlijke beslissing, op een keuze voor God, een keuze voor het geloofsleven: levensheiliging en discipelschap.’’ Volgens Zegwaart speelt iets als toe-eigening een rol in elke grote religieuze traditie die een genadeaanbod predikt. ,,Zo ook in de Pinkstergemeenten.’’
Legitieme vraag?
De kerkvader Augustinus voerde in zijn tijd, de vierde eeuw, al discussies over de toe-eigening. Vandaag de dag is het vooral een discussie in de kring van de bevindelijk gereformeerden. Dat brengt ook een specifieke inkleuring van het thema met zich mee. De vraag ‘Is het heil wel voor mij bedoeld?’ is een tamelijk centrale vraag. Hoe moet je tegen deze vraag aankijken? Komt deze vraag op bij iedere zondaar die tot inkeer komt? Of is het een vraag die voortkomt uit een specifieke prediking, waarin Gods heilsboodschap niet zonder meer tot alle mensen is gericht? Kortom, is deze vraag eigenlijk wel legitiem?
Zegwaart heeft daar zijn vraagtekens bij: ,,De grondtoon van het thema verschilt bij ons natuurlijk van de bevindelijke traditie. Men zet op verschillende punten in, zo lijkt het. Daardoor gaat het heel anders functioneren. De bevindelijken – ik gooi ze voor het gemak maar even op een hoop – komen door de leer van de uitverkiezing toch vaak tot de slotsom: je kunt niet weten of het heil voor jou weggelegd is. Pinkstergelovigen – ook hier veeg ik de verschillende varianten maar even op een hoop – zetten na een bewuste bekeringservaring vaak in met een zeker weten. Maar in beide tradities is er natuurlijk een andere kant. Bij de bevindelijken lopen er mensen rond met een geloofservaring die tot zeker weten leidt; in de Pinkstertraditie zijn er toch ook mensen die het na verloop van tijd juist niet zo zeker meer weten. De klappen van het leven en de persoonlijke misstappen zijn daar natuurlijk debet aan.’’
Hendriks (gereformeerd-vrijgemaakt) vindt de vraag ‘Is het ook voor mij bedoeld?’ uiteindelijk niet legitiem. Als iemand met deze vraag rondloopt, moet er volgens hem in de prediking helderheid geboden worden. ,,Wanneer de vraag toch steeds weer wordt gesteld en het geestelijk leven blijft frustreren, dan klopt er iets niet in de prediking van het Evangelie. Je doet dan tekort aan het waarachtige spreken van God, dat zowel algemeen is als heel persoonlijk, gericht op een ieder die de verkondiging hoort.â€
Zondebesef en zekerheid
De discussie over de toe-eigening des heils speelt volop in de kring van de bevindelijk-gereformeerden. Maar hoe staan andere christenen er tegenover? Is dit klassiek christelijke thema niet net zo relevant voor een christelijk-gereformeerde, baptist, pinksterman of een vrijgemaakte? Vier zegsmannen uit deze kerken over het aannemen van het heil.
Door Tjerk de Reus
De term ‘toe-eigening des heils’ wekt al heel snel vervreemding. Het zeventiende-eeuwse Nederlands roept dan wel herkenning op bij lezers van de Statenvertaling, voor christenen uit evangelische kring is het een onbekend begrip. De discussie hierover in de bevindelijke kringen gaat geheel aan hen voorbij. ‘Wat zegt u? Toe-eigening des…?’ Toch kunnen gelovigen uit de gehele breedte van bijbelgetrouw Nederland zich wel iets voorstellen bij het thema, als je uitlegt wat je ermee bedoelt. Want vragen rond het aannemen van en reageren op de evangelieboodschap, leven niet alleen binnen de gereformeerde gezindte.
Onopgeefbaar thema
CV.Koers sprak over de toe-eigening met een viertal theologen uit de volle breedte van de kerk: dr. A.N. Hendriks, voorheen gereformeerd-vrijgemaakt predikant; dr. Henk Bakker, baptistenpredikant te Katwijk aan Zee; prof. dr. J.W. Maris, hoogleraar te Apeldoorn (Christelijke Gereformeerde Kerken) en drs. Huib Zegwaart, theoloog aan de Pinksteropleiding Azusa van Vrije Universiteit. Alle vier zijn ze – opmerkelijk – overtuigd van het belang van het thema van de toe-eigening. Hoewel zij zich niet herkennen in de overaccentuering ervan in de behoudende bevindelijke kerken, zien de genoemde theologen onmiddellijk in dat we hier te maken hebben met een wezenlijk en onopgeefbaar thema uit het geloofsleven.
,,Het thema van de toe-eigening van het heil staat in het hart van het kerk-zijn en niet minder van het geestelijk leven van de leden van de kerk’’, zegt prof. dr. J.W. Maris. ,,Het heeft alles te maken met het feit, dat God de HERE in de kerk met Zijn Woord tot mensen spreekt. In die communicatie gaat het ergens over! Horen naar het Woord en als vrucht daarvan door de genadige werking van Gods Geest in ons hart daar ook antwoord op geven – dat is precies waar het in de prediking om gaat.’’
Dr. A.N. Hendriks beaamt dit. De toe-eigening des heils mag dan een oude uitdrukking zijn die je uit steeds moet leggen, ,,de zaak waarom het gaat, is van groot belang. Je kunt het zien als ‘klank en weerklank’: God spreekt mensen aan, zij antwoorden. Bij dat laatste zien we de Geest aan het werk.’’ Baptistenpredikant dr. Henk Bakker wordt in pastorale gesprekken vaak getroffen door dit ,,verborgen werk van de Geest.’’ Maar een inhoudelijke discussie over de toe-eigening is volgens hem niet zozeer aan de orde in baptistenkring: ,,Wij spreken niet over toe-eigening van het heil. We spreken meer over ‘geloven’, dus met je hart ingaan op de uitnodiging die de Here Jezus in de Schrift doet om Zijn geschenk van genade aan te nemen. Dat aannemen doe je weliswaar zelf, maar wel gedragen door Gods Geest. Als in de gemeente iemand lid wil worden, of gedoopt wordt, dan wordt over dit geloof en het persoonlijk aannemen uitvoerig gesproken. Want alleen zo wordt iemand een kind van God.’’
Ook drs. Huib Zegwaart signaleert dat in de kringen van de Pinkstergemeenten de thematiek niet vreemd is. ,,Veel leden zijn afkomstig uit andere kerkelijke tradities en zij nemen deze thema’s uit hun achtergrond mee. Pinksterprediking is over het algemeen uitnodigend en dringt soms – maar zeker niet in elke dienst – aan op een persoonlijke beslissing, op een keuze voor God, een keuze voor het geloofsleven: levensheiliging en discipelschap.’’ Volgens Zegwaart speelt iets als toe-eigening een rol in elke grote religieuze traditie die een genadeaanbod predikt. ,,Zo ook in de Pinkstergemeenten.’’
Legitieme vraag?
De kerkvader Augustinus voerde in zijn tijd, de vierde eeuw, al discussies over de toe-eigening. Vandaag de dag is het vooral een discussie in de kring van de bevindelijk gereformeerden. Dat brengt ook een specifieke inkleuring van het thema met zich mee. De vraag ‘Is het heil wel voor mij bedoeld?’ is een tamelijk centrale vraag. Hoe moet je tegen deze vraag aankijken? Komt deze vraag op bij iedere zondaar die tot inkeer komt? Of is het een vraag die voortkomt uit een specifieke prediking, waarin Gods heilsboodschap niet zonder meer tot alle mensen is gericht? Kortom, is deze vraag eigenlijk wel legitiem?
Zegwaart heeft daar zijn vraagtekens bij: ,,De grondtoon van het thema verschilt bij ons natuurlijk van de bevindelijke traditie. Men zet op verschillende punten in, zo lijkt het. Daardoor gaat het heel anders functioneren. De bevindelijken – ik gooi ze voor het gemak maar even op een hoop – komen door de leer van de uitverkiezing toch vaak tot de slotsom: je kunt niet weten of het heil voor jou weggelegd is. Pinkstergelovigen – ook hier veeg ik de verschillende varianten maar even op een hoop – zetten na een bewuste bekeringservaring vaak in met een zeker weten. Maar in beide tradities is er natuurlijk een andere kant. Bij de bevindelijken lopen er mensen rond met een geloofservaring die tot zeker weten leidt; in de Pinkstertraditie zijn er toch ook mensen die het na verloop van tijd juist niet zo zeker meer weten. De klappen van het leven en de persoonlijke misstappen zijn daar natuurlijk debet aan.’’
Hendriks (gereformeerd-vrijgemaakt) vindt de vraag ‘Is het ook voor mij bedoeld?’ uiteindelijk niet legitiem. Als iemand met deze vraag rondloopt, moet er volgens hem in de prediking helderheid geboden worden. ,,Wanneer de vraag toch steeds weer wordt gesteld en het geestelijk leven blijft frustreren, dan klopt er iets niet in de prediking van het Evangelie. Je doet dan tekort aan het waarachtige spreken van God, dat zowel algemeen is als heel persoonlijk, gericht op een ieder die de verkondiging hoort.â€
Deze manier van schrijven en weerleggen deed me erg denken aan ds. Moerkerken toen ik het las (en al het volk zei ja en amen):
http://www.katholieknieuwsblad.nl/actueel19/kn1923t.htm
Wie het vatte, die vatte het.
http://www.katholieknieuwsblad.nl/actueel19/kn1923t.htm
Wie het vatte, die vatte het.
-
Refojongere
[quote]Oorspronkelijk gepost door Hans van Gemerden
GEREFORMEERDE EN EVANGELICALE THEOLOGEN OVER DE TOE-EIGENING DES HEILS
Onopgeefbaar thema
CV.Koers sprak over de toe-eigening met een viertal theologen uit de volle breedte van de kerk: dr. A.N. Hendriks, voorheen gereformeerd-vrijgemaakt predikant; dr. Henk Bakker, baptistenpredikant te Katwijk aan Zee; prof. dr. J.W. Maris, hoogleraar te Apeldoorn (Christelijke Gereformeerde Kerken) en drs. Huib Zegwaart, theoloog aan de Pinksteropleiding Azusa van Vrije Universiteit. Alle vier zijn ze – opmerkelijk – overtuigd van het belang van het thema van de toe-eigening. Hoewel zij zich niet herkennen in de overaccentuering ervan in de behoudende bevindelijke kerken, zien de genoemde theologen onmiddellijk in dat we hier te maken hebben met een wezenlijk en onopgeefbaar thema uit het geloofsleven.
Zo te zien staat koers inderdaad ver af van de gereformeerde gezindte, 'de volle breedte' aanduiden met deze 4 personen? Prof. Maris zou dan de meest 'rechtse' persoon zijn?
Legitieme vraag?
Hendriks (gereformeerd-vrijgemaakt) vindt de vraag ‘Is het ook voor mij bedoeld?’ uiteindelijk niet legitiem. Als iemand met deze vraag rondloopt, moet er volgens hem in de prediking helderheid geboden worden. ,,Wanneer de vraag toch steeds weer wordt gesteld en het geestelijk leven blijft frustreren, dan klopt er iets niet in de prediking van het Evangelie. Je doet dan tekort aan het waarachtige spreken van God, dat zowel algemeen is als heel persoonlijk, gericht op een ieder die de verkondiging hoort.â€
GEREFORMEERDE EN EVANGELICALE THEOLOGEN OVER DE TOE-EIGENING DES HEILS
Onopgeefbaar thema
CV.Koers sprak over de toe-eigening met een viertal theologen uit de volle breedte van de kerk: dr. A.N. Hendriks, voorheen gereformeerd-vrijgemaakt predikant; dr. Henk Bakker, baptistenpredikant te Katwijk aan Zee; prof. dr. J.W. Maris, hoogleraar te Apeldoorn (Christelijke Gereformeerde Kerken) en drs. Huib Zegwaart, theoloog aan de Pinksteropleiding Azusa van Vrije Universiteit. Alle vier zijn ze – opmerkelijk – overtuigd van het belang van het thema van de toe-eigening. Hoewel zij zich niet herkennen in de overaccentuering ervan in de behoudende bevindelijke kerken, zien de genoemde theologen onmiddellijk in dat we hier te maken hebben met een wezenlijk en onopgeefbaar thema uit het geloofsleven.
Zo te zien staat koers inderdaad ver af van de gereformeerde gezindte, 'de volle breedte' aanduiden met deze 4 personen? Prof. Maris zou dan de meest 'rechtse' persoon zijn?
Legitieme vraag?
Hendriks (gereformeerd-vrijgemaakt) vindt de vraag ‘Is het ook voor mij bedoeld?’ uiteindelijk niet legitiem. Als iemand met deze vraag rondloopt, moet er volgens hem in de prediking helderheid geboden worden. ,,Wanneer de vraag toch steeds weer wordt gesteld en het geestelijk leven blijft frustreren, dan klopt er iets niet in de prediking van het Evangelie. Je doet dan tekort aan het waarachtige spreken van God, dat zowel algemeen is als heel persoonlijk, gericht op een ieder die de verkondiging hoort.â€
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Op vraag 1 kan alleen iemand vanuit de GG een antwoord geven. Ik blijf bij mijn mening dat het niet alleen de GG aangaat. We komen het tegen van NH tot OGG.Oorspronkelijk gepost door Refojongere
1. Is de prediking binnen de Gereformeerde Gemeenten in de afgelopen 96 jaar aantoonbaar veranderd?
2. Zo ja, graag bewijzen.
3. Zo nee, waarom nu opeens al die klachten over de prediking? Zit je dan gewoon niet bij het verkeerde kerkverband?
Bv. een voorbeeld. Dominee A (emeritus predikant NHK) bedient wel het Avondmaal, maar neemt zelf niet deel aan het Avondmaal.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini