Gisteravond had ik het nieuwd boek van ds. H.J. Hegger in handen; Vader, ik klaag u aan. Het zou eind augustus in de winkels liggen, maar nu is het er blijkbaar al.
In vergelijking met het concept wat aanvankelijk via de mail Nederland doorsnelde is het wel weer wat uitgebreider. Veel reacties van jongeren in het boek opgenomen.
Het boek heeft echter hetzelfde nadeel als alle ander boeken van Hegger (uitgezonderd Mijn weg naar het licht): erg rommelig, van de hak op de tak maar de boodschap is wel duidelijk! Errug scherp soms ('De Saambinder het niveau van een roddelblad' bijv.).
Zijn er luitjes op OSW die het boek ook al in bezit hebben?? (ik ga vanavond even naar de boekwinkel).
Hoewel de discussie zou kunnen gaan over gergem etc. etc. heb ik het toch maar onder 'boeken' neergezet.
[Aangepast op 15/8/03 door Kislev]
Vader, ik klaag u aan!
-
Lecram
-
Lecram
Ik heb niet de indruk bij Hegger dat hij per se wil schoppen. Hij heeft een totaal andere achtergrond, niet alleen RK, maar is in Brazilie tot geloof gekomen. Hij stelt misstanden aan de kaak. Dat kan hij vanuit zijn positie doen. Maar of dat over wordt genomen is de vraag. Ik denk dat ds. Harinck meer zeggingskracht heeft.Oorspronkelijk gepost door Pim
Graag zou ik dan ook willen zien dat we zijn doel kunnen achterhalen. Schoppen vind ik niet nobel namelijk!!
Pim.
-
Lecram
De reden waarom Hegger het boek heeft geschreven geeft hij in het Voorwoord. Proef overigens in zijn boek wel meer bewogenheid dan in de boeken van Harinck / Blaauwendraad. Die zijn vrij zakelijk in hun schrijven. Hegger is vaak geemotioneerd. Dat is wel bijzonder om te lezen. Ik meen dat hij het boek ook afsluit met een gebed.
[Aangepast op 15/8/03 door Kislev]
[Aangepast op 15/8/03 door Kislev]
-
Refojongere
Hegger klaagt Gereformeerde Gemeenten aan
door onze redacteur Roel Sikkema
KAMPEN - Het reeds in het voorjaar aangekondigde boek Vader, ik klaag u aan van ds. H.J. Hegger staat op het punt van verschijnen. Het bevat een ongemeen felle aanval op de leiding van de Gereformeerde Gemeenten. Directe aanleiding is de afwijzing in het kerkblad De Saambinder van reformatorische jongerenavonden waarop Hegger een van de sprekers is.
In het boek verwijt Hegger de kerkelijke leidslieden onder meer dat ze hun standpunten niet willen laten corrigeren door mensen die vanuit de Heilige Schrift daarop kritiek hebben. Het 'Sola Scriptura' (alleen de Schrift) van de Reformatie is ingeruild voor een 'Sola Doctrina' (alleen de kerkelijke leer), stelt de hoogbejaarde Hegger (86).
Verder vergelijkt hij de opstelling van de kerkleiders met die van de zestiende-eeuwse Rooms-Katholieke Kerk. De titel van het boek is daarom een verwijzing naar Moeder, ik klaag u aan, het boek dat Hegger in 1959 schreef. Daarin motiveerde hij de overstap die hij in 1948 in Brazilië als rooms-katholiek priester maakte naar het protestantisme.
Hegger stelt onder meer dat de protestantse leiders die hij bestrijdt ,,vanwege de zure verbetenheid waarmee ze hun keiharde (bevindelijke) dogma's de kerkleden willen opleggen, oorzaak (zijn) geworden van heel veel opgekropte woede en verbittering onder de kinderen van God''.
Waarom zo'n felle toon? ,,Ik zie zowel in het Oude als Nieuwe Testament een felle toon bij profeten'', zegt Hegger desgevraagd. ,,Zelfs de zachtmoedige Johannes wordt radicaal als hij dwalingen bestrijdt. Ik doe dit niet omdat ik het zelf graag wil, maar omdat het mij wordt opgedrongen.''
Hegger wijst op de profeet Jeremia, die zich tegen God verzette, maar toch gedwongen werd zijn profetisch werk te doen. ,,God geeft verschillende gaven in de gemeente. Anderen kunnen het misschien beter met zachtmoedigheid doen, ik met profetische felheid.''
Opvallend is dat Hegger in het boek weinig citeert uit de artikelen in De Saambinder, die hij uitgebreid bestrijdt. ,,Dat is goed mogelijk, wellicht moet ik in een eventuele tweede druk wat meer citaten toevoegen.'' Overigens was er volgens hem ook niet veel zinnigs te citeren. ,,Veel verder dan dat er op de jongerenavonden een verkeerd evangelie werd verkondigd - zonder verdere motivatie - kwamen de artikelen niet.''
Beneden peil
Hegger heeft de concepttekst van het boek aan de redactie van De Saambinder opgestuurd, maar daarop nooit een reactie gekregen. ,,We vonden de toon waarop ds. Hegger schreef, beneden alle peil'', zegt ds. A. Moerkerken, eindredacteur van De Saambinder desgevraagd. Hij voegt eraan toe dat dit niets zegt over de persoon van Hegger. ,,We hebben de indruk dat hij de intenties niet heeft gepeild waarmee de artikelen zijn geschreven. Ze zijn niet geschreven vanuit een idee van macht, van starheid of farizeïsme, zoals hij suggereert. Wij schreven dit vanuit echte zorg over het eeuwig welzijn van onze jongeren.''
Overigens richtten de artikelen zich volgens Moerkerken ook niet tegen alle reformatorische jongerenavonden. ,,Het ging om een bepaald type, waarvan wij denken dat daar het evangelie niet volledig wordt verkondigd. In de artikelen is duidelijk aangegeven op welke punten wij onze zorgen hebben. We gingen niet over een nacht ijs, maar hebben ons op een stuk of tien lezingen gebaseerd. Daaruit hebben we geciteerd en dat van commentaar voorzien''.
Een hartstochtelijke aanklacht tegen 'vader'
van onze redacteur Roel Sikkema
BARNEVELD - Het nieuwste boek van ds. H.J. Hegger, Vader, ik klaag u aan (uitg. Kok-Kampen, 264 pag., 24,90 euro) is een hartstochtelijk geschreven werk, maar dan gericht tegen protestants machtsdenken. En dan vooral dat binnen de Gereformeerde Gemeenten.
Hegger heeft het boek niet zo maar geschreven, zegt hij in de inleiding. Moet je als bijna 87-jarige nog zo'n strijd voeren, vraagt hij zich af. Maar de omstandigheden dwongen hem.
De oorsprong van het boek ligt in een aantal jongerenavonden in bevindelijk-gereformeerde kring, waar hij regelmatig spreekt. De avonden worden belegd door jongeren die steeds grotere bezwaren kregen tegen de prediking in hun kerk (vooral de Gereformeerde Gemeenten al dan niet 'in Nederland', en de Oud-Gereformeerde Gemeenten). Op de avonden spreken predikanten uit bevindelijke hoek, die een wat ruimer aanbod van genade bieden dan de jongeren in hun kerk gewend zijn te horen.
De leiding van deze gemeenten moet daar niet veel van hebben. In De Saambinder, het blad van de Gereformeerde Gemeenten, verschenen vier kritische artikelen over de avonden. Daarin werd onder meer geconcludeerd dat de sprekers op de avonden weinig moeten hebben van preken, waarin voorwaarden worden gesteld voor het geloof. Een van de sprekers zou hebben gezegd dat de mens in staat is gesteld om te geloven in de oproep van Christus. ,,Voelt u hoe de aandacht verschuift van het werk Gods in de mens naar het werk van de mens?'' Daartegenover stelt Hegger dat het geloof door de Heilige Geest in het hart van de mens wordt gelegd en dat een mens pas zijn zonde als ellende kan zien, als hij gelooft.
Ook in het Kerkblad van de Oud-Gereformeerde Gemeenten liet ds. H. Kort weinig heel van de reformatorische jongerenavonden.
Heggers boek wordt door hem vooral gepresenteerd als een reactie op die artikelen. En juist op dat punt stelt het wat teleur. Je zou verwachten dat hij dan duidelijke citaten noemt, waartegen hij zijn betoog opbouwt. Het aantal citaten dat hij noemt, zowel uit het artikel van Kort als dat uit de De Saambinder-serie is erg klein, vooral afgemeten aan de ruimte die Hegger gebruikt om voor zijn aanval op de denkbeelden van de kerkelijke leiders. De kritiek op hen baseert hij vooral op citaten uit e-mails en brieven die hij kreeg, nadat hij een concept van zijn boek aan een aantal mensen had gestuurd.
Een groot deel van het boek bestaat uit een vergelijking tussen het theologisch machtsdenken in de Rooms-Katholieke Kerk en dat van de reformatorische kerkleiders uit onze tijd. Volgens Hegger was er in beide gevallen sprake van een systeem waarin allerlei menselijke regels boven het Woord van God worden gesteld.
De felheid en ongerichtheid waarmee Hegger het ,,reformatorische machtsdenken'' aan de kaak stelt, maakt het lezen er niet gemakkelijker op. En het geeft zijn tegenstanders een gemakkelijk handvat om de kritiek niet al te serieus te nemen, zoals ds. Moerkerken dat tegenover ons al deed.
Zieleroerselen
Toch bevat het boek te veel waardevols om het achteloos aan de kant te gooien. Allereerst die e-mails. Er blijkt onder bepaalde reformatorische jongeren een honger naar het evangelie te zijn, die kennelijk in de eigen gemeente niet wordt gestild. Dan gaat het niet om jongeren die in de week graag naar de disco gaan en dan 's zondags ook nog even een ,,woordje voor de ziel'' willen horen. Nee, er blijkt een echt verlangen naar een leven met Christus uit.
Hegger gaat daarop in. Terecht heeft hij niet alleen kritiek op de predikanten die volgens hem een half evangelie verkondigen. Nee, hij laat ook zien hoe het dan wel in elkaar steekt. Dat het bij het tot geloof komen niet gaat om een wroeten in je diepste zieleroerselen. Niet om zo klein te worden als een wormpje, voordat de grote God je in genade kan aannemen. Genade betekent: om niet, gratis, zonder voorwaarden. Die genade kun je pas aannemen als je gelooft. Het is dus niet zo - zoals vaak in de Gereformeerde Gemeenten wordt gezegd - dat je een uitgebreide ,,toeleidende weg'' tot het geloof in Christus moet hebben. Nee, Christus werkt het geloof in je, en dan verandert dat je wil. Dan zie je pas hoe je leven is aangevreten door de zonde. Je wilt dan niet meer in zonde leven, je wilt alleen een leven met Hem en voor Hem. De gedeelten in het boek waarin Hegger dat uitlegt, met name de hoofdstukken 14 tot 17, behoren tot de sterkste van het boek.
Wie het boek van Hegger naast de artikelen van De Saambinder legt, krijgt de indruk van twee schepen die elkaar in de nacht passeren. Hegger en Moerkerken zitten niet op dezelfde golflengte. En dat is jammer. Want dat maakt een gesprek over deze dingen - waarvoor bijvoorbeeld drs. I.A. Kole en ds. C. Harinck vorige week in CV.Koers pleitten - erg moeilijk. En toch is dat noodzakelijk, omdat anders nog meer serieuze jongeren het spoor bijster zullen raken.
door onze redacteur Roel Sikkema
KAMPEN - Het reeds in het voorjaar aangekondigde boek Vader, ik klaag u aan van ds. H.J. Hegger staat op het punt van verschijnen. Het bevat een ongemeen felle aanval op de leiding van de Gereformeerde Gemeenten. Directe aanleiding is de afwijzing in het kerkblad De Saambinder van reformatorische jongerenavonden waarop Hegger een van de sprekers is.
In het boek verwijt Hegger de kerkelijke leidslieden onder meer dat ze hun standpunten niet willen laten corrigeren door mensen die vanuit de Heilige Schrift daarop kritiek hebben. Het 'Sola Scriptura' (alleen de Schrift) van de Reformatie is ingeruild voor een 'Sola Doctrina' (alleen de kerkelijke leer), stelt de hoogbejaarde Hegger (86).
Verder vergelijkt hij de opstelling van de kerkleiders met die van de zestiende-eeuwse Rooms-Katholieke Kerk. De titel van het boek is daarom een verwijzing naar Moeder, ik klaag u aan, het boek dat Hegger in 1959 schreef. Daarin motiveerde hij de overstap die hij in 1948 in Brazilië als rooms-katholiek priester maakte naar het protestantisme.
Hegger stelt onder meer dat de protestantse leiders die hij bestrijdt ,,vanwege de zure verbetenheid waarmee ze hun keiharde (bevindelijke) dogma's de kerkleden willen opleggen, oorzaak (zijn) geworden van heel veel opgekropte woede en verbittering onder de kinderen van God''.
Waarom zo'n felle toon? ,,Ik zie zowel in het Oude als Nieuwe Testament een felle toon bij profeten'', zegt Hegger desgevraagd. ,,Zelfs de zachtmoedige Johannes wordt radicaal als hij dwalingen bestrijdt. Ik doe dit niet omdat ik het zelf graag wil, maar omdat het mij wordt opgedrongen.''
Hegger wijst op de profeet Jeremia, die zich tegen God verzette, maar toch gedwongen werd zijn profetisch werk te doen. ,,God geeft verschillende gaven in de gemeente. Anderen kunnen het misschien beter met zachtmoedigheid doen, ik met profetische felheid.''
Opvallend is dat Hegger in het boek weinig citeert uit de artikelen in De Saambinder, die hij uitgebreid bestrijdt. ,,Dat is goed mogelijk, wellicht moet ik in een eventuele tweede druk wat meer citaten toevoegen.'' Overigens was er volgens hem ook niet veel zinnigs te citeren. ,,Veel verder dan dat er op de jongerenavonden een verkeerd evangelie werd verkondigd - zonder verdere motivatie - kwamen de artikelen niet.''
Beneden peil
Hegger heeft de concepttekst van het boek aan de redactie van De Saambinder opgestuurd, maar daarop nooit een reactie gekregen. ,,We vonden de toon waarop ds. Hegger schreef, beneden alle peil'', zegt ds. A. Moerkerken, eindredacteur van De Saambinder desgevraagd. Hij voegt eraan toe dat dit niets zegt over de persoon van Hegger. ,,We hebben de indruk dat hij de intenties niet heeft gepeild waarmee de artikelen zijn geschreven. Ze zijn niet geschreven vanuit een idee van macht, van starheid of farizeïsme, zoals hij suggereert. Wij schreven dit vanuit echte zorg over het eeuwig welzijn van onze jongeren.''
Overigens richtten de artikelen zich volgens Moerkerken ook niet tegen alle reformatorische jongerenavonden. ,,Het ging om een bepaald type, waarvan wij denken dat daar het evangelie niet volledig wordt verkondigd. In de artikelen is duidelijk aangegeven op welke punten wij onze zorgen hebben. We gingen niet over een nacht ijs, maar hebben ons op een stuk of tien lezingen gebaseerd. Daaruit hebben we geciteerd en dat van commentaar voorzien''.
Een hartstochtelijke aanklacht tegen 'vader'
van onze redacteur Roel Sikkema
BARNEVELD - Het nieuwste boek van ds. H.J. Hegger, Vader, ik klaag u aan (uitg. Kok-Kampen, 264 pag., 24,90 euro) is een hartstochtelijk geschreven werk, maar dan gericht tegen protestants machtsdenken. En dan vooral dat binnen de Gereformeerde Gemeenten.
Hegger heeft het boek niet zo maar geschreven, zegt hij in de inleiding. Moet je als bijna 87-jarige nog zo'n strijd voeren, vraagt hij zich af. Maar de omstandigheden dwongen hem.
De oorsprong van het boek ligt in een aantal jongerenavonden in bevindelijk-gereformeerde kring, waar hij regelmatig spreekt. De avonden worden belegd door jongeren die steeds grotere bezwaren kregen tegen de prediking in hun kerk (vooral de Gereformeerde Gemeenten al dan niet 'in Nederland', en de Oud-Gereformeerde Gemeenten). Op de avonden spreken predikanten uit bevindelijke hoek, die een wat ruimer aanbod van genade bieden dan de jongeren in hun kerk gewend zijn te horen.
De leiding van deze gemeenten moet daar niet veel van hebben. In De Saambinder, het blad van de Gereformeerde Gemeenten, verschenen vier kritische artikelen over de avonden. Daarin werd onder meer geconcludeerd dat de sprekers op de avonden weinig moeten hebben van preken, waarin voorwaarden worden gesteld voor het geloof. Een van de sprekers zou hebben gezegd dat de mens in staat is gesteld om te geloven in de oproep van Christus. ,,Voelt u hoe de aandacht verschuift van het werk Gods in de mens naar het werk van de mens?'' Daartegenover stelt Hegger dat het geloof door de Heilige Geest in het hart van de mens wordt gelegd en dat een mens pas zijn zonde als ellende kan zien, als hij gelooft.
Ook in het Kerkblad van de Oud-Gereformeerde Gemeenten liet ds. H. Kort weinig heel van de reformatorische jongerenavonden.
Heggers boek wordt door hem vooral gepresenteerd als een reactie op die artikelen. En juist op dat punt stelt het wat teleur. Je zou verwachten dat hij dan duidelijke citaten noemt, waartegen hij zijn betoog opbouwt. Het aantal citaten dat hij noemt, zowel uit het artikel van Kort als dat uit de De Saambinder-serie is erg klein, vooral afgemeten aan de ruimte die Hegger gebruikt om voor zijn aanval op de denkbeelden van de kerkelijke leiders. De kritiek op hen baseert hij vooral op citaten uit e-mails en brieven die hij kreeg, nadat hij een concept van zijn boek aan een aantal mensen had gestuurd.
Een groot deel van het boek bestaat uit een vergelijking tussen het theologisch machtsdenken in de Rooms-Katholieke Kerk en dat van de reformatorische kerkleiders uit onze tijd. Volgens Hegger was er in beide gevallen sprake van een systeem waarin allerlei menselijke regels boven het Woord van God worden gesteld.
De felheid en ongerichtheid waarmee Hegger het ,,reformatorische machtsdenken'' aan de kaak stelt, maakt het lezen er niet gemakkelijker op. En het geeft zijn tegenstanders een gemakkelijk handvat om de kritiek niet al te serieus te nemen, zoals ds. Moerkerken dat tegenover ons al deed.
Zieleroerselen
Toch bevat het boek te veel waardevols om het achteloos aan de kant te gooien. Allereerst die e-mails. Er blijkt onder bepaalde reformatorische jongeren een honger naar het evangelie te zijn, die kennelijk in de eigen gemeente niet wordt gestild. Dan gaat het niet om jongeren die in de week graag naar de disco gaan en dan 's zondags ook nog even een ,,woordje voor de ziel'' willen horen. Nee, er blijkt een echt verlangen naar een leven met Christus uit.
Hegger gaat daarop in. Terecht heeft hij niet alleen kritiek op de predikanten die volgens hem een half evangelie verkondigen. Nee, hij laat ook zien hoe het dan wel in elkaar steekt. Dat het bij het tot geloof komen niet gaat om een wroeten in je diepste zieleroerselen. Niet om zo klein te worden als een wormpje, voordat de grote God je in genade kan aannemen. Genade betekent: om niet, gratis, zonder voorwaarden. Die genade kun je pas aannemen als je gelooft. Het is dus niet zo - zoals vaak in de Gereformeerde Gemeenten wordt gezegd - dat je een uitgebreide ,,toeleidende weg'' tot het geloof in Christus moet hebben. Nee, Christus werkt het geloof in je, en dan verandert dat je wil. Dan zie je pas hoe je leven is aangevreten door de zonde. Je wilt dan niet meer in zonde leven, je wilt alleen een leven met Hem en voor Hem. De gedeelten in het boek waarin Hegger dat uitlegt, met name de hoofdstukken 14 tot 17, behoren tot de sterkste van het boek.
Wie het boek van Hegger naast de artikelen van De Saambinder legt, krijgt de indruk van twee schepen die elkaar in de nacht passeren. Hegger en Moerkerken zitten niet op dezelfde golflengte. En dat is jammer. Want dat maakt een gesprek over deze dingen - waarvoor bijvoorbeeld drs. I.A. Kole en ds. C. Harinck vorige week in CV.Koers pleitten - erg moeilijk. En toch is dat noodzakelijk, omdat anders nog meer serieuze jongeren het spoor bijster zullen raken.
-
Lecram
Waarom geven ze dan de indruk in de artikelen dat ze alles op 1 grote hoop gooien? Nu hebben de artikelen hun polariserende werking al gehad. Het zou fair zijn als hij deze reactie ook nog eens in de Saambinder zou plaatsen.Oorspronkelijk gepost door Ds. Moerkerken
Overigens richtten de artikelen zich volgens Moerkerken ook niet tegen alle reformatorische jongerenavonden. ,,Het ging om een bepaald type, waarvan wij denken dat daar het evangelie niet volledig wordt verkondigd. In de artikelen is duidelijk aangegeven op welke punten wij onze zorgen hebben. We gingen niet over een nacht ijs, maar hebben ons op een stuk of tien lezingen gebaseerd. Daaruit hebben we geciteerd en dat van commentaar voorzien''.
-
Lecram
En er wordt nog steeds op afgegeven. Gisteren werd (overigen niet door ds. M.) met 2 Tim. 4:3 "Want er zal een tijd zijn, wanneer zij de gezonde leer niet zullen verdragen; maar kittelachtig zijnde van gehoor, zullen zij zichzelven leraars opgaderen, naar hun eigen begeerlijkheden;" in de hand nog een sneer gegeven. Bij deze tekst werd verwezen naar hen die bijeenkomsten bezoeken om 'de accu op te laden' (ref. jongerenavonden)......Oorspronkelijk gepost door LecramWaarom geven ze dan de indruk in de artikelen dat ze alles op 1 grote hoop gooien? Nu hebben de artikelen hun polariserende werking al gehad. Het zou fair zijn als hij deze reactie ook nog eens in de Saambinder zou plaatsen.Oorspronkelijk gepost door Ds. Moerkerken
Overigens richtten de artikelen zich volgens Moerkerken ook niet tegen alle reformatorische jongerenavonden. ,,Het ging om een bepaald type, waarvan wij denken dat daar het evangelie niet volledig wordt verkondigd. In de artikelen is duidelijk aangegeven op welke punten wij onze zorgen hebben. We gingen niet over een nacht ijs, maar hebben ons op een stuk of tien lezingen gebaseerd. Daaruit hebben we geciteerd en dat van commentaar voorzien''.
Jammer he.......
Pim.
[Aangepast op 18/8/03 door Pim]
-
Lecram