Doperse dwalingen

[Tiberius]

Misschien kun je dan meteen uitleggen waarom kinderen in het OT wél het Pascha, maar in het NT níét het Avondmaal meevieren.

Omdat het Pascha voor het hele verbondvolk Israël was om de Exodus uit Egypte te herdenken en het was natuurlijk ook een heenwijzing naar de komende Messias.

Daarmee blijft de vraag onbeantwoord: mochten de kinderen daarin wél meedoen in het OT en níét in het NT?

Het Pascha is een ander sacrament dan het Heilig Avondmaal.
Het Pascha is ter gedachtenis van de uitleiding uit Egypte, dat geldt voor heel Israël. Het Avondmaal is ingesteld ter gedachtenis aan Jezus' dood, dat is alleen voor hen die daarin mogen delen.
Bovendien: Voor het Heilig Avondmaal is zelfbeproeving nodig, dat kan je van kinderen nog niet verwachten. En wanneer ze daar wel toe in staat zijn, zijn ze ook in staat om zelf belijdenis af te leggen (waarmee ze toegang tot het HA hebben).

[Afgewezen]

Misschien kun je dan meteen uitleggen waarom kinderen in het OT wél het Pascha, maar in het NT níét het Avondmaal meevieren.

Omdat het Pascha voor het hele verbondvolk Israël was om de Exodus uit Egypte te herdenken en het was natuurlijk ook een heenwijzing naar de komende Messias.

Daarmee blijft de vraag onbeantwoord: mochten de kinderen daarin wél meedoen in het OT en níét in het NT?

Het Pascha is een ander sacrament dan het Heilig Avondmaal.
Het Pascha is ter gedachtenis van de uitleiding uit Egypte, dat geldt voor heel Israël. Het Avondmaal is ingesteld ter gedachtenis aan Jezus' dood, dat is alleen voor hen die daarin mogen delen.
Bovendien: Voor het Heilig Avondmaal is zelfbeproeving nodig, dat kan je van kinderen nog niet verwachten. En wanneer ze daar wel toe in staat zijn, zijn ze ook in staat om zelf belijdenis af te leggen (waarmee ze toegang tot het HA hebben).

Dat betekent dus dat het vervulde Pascha (het Avondmaal is immers de vervulde gestalte van het Pascha, denk maar aan het moment van de instelling ervan) toch een ander karakter heeft dan het OT Pascha!
Zou ditzelfde dan níét gelden voor de doop versus de besnijdenis?

[Joannah]

Als ik lees dat de kinderen van gelovige ouders, zelfs van 1 ouder al, geheiligd zijn, apartgezet, ga ik er van uit dat de Rechtvaardige er een goed heenkomen voor heeft.
Als dat niet zo is, is het nog steeds rechtvaardig, want God is almachtig en wie ben ik om te zeggen wat rechtvaardig is en wat niet.Aan Hem is het oordeel, hij ziet ieder (kinder)hart aan.
Ik laat me niet verleiden tot een oordeel over Gods wegen, Democritus.
God heeft ons de doop gegeven ter afwassing van ons oude vuile leven(de zondige binnenkant, niet het lichaam), om met het gebed van een goed geweten tot Hem te komen en zoals hij begraven is en weer opgestaan, zo wij ook een wedergeboorte mogen meemaken.
De Doop is een teken van de besnijdenis des harten.De doop is niet in de plaats van de besnijdenis gekomen, maar de besnijdenis des harten is de geestelijke realiteit, die afgeschaduwd werd door de besnijdenis van het oude verbond.

Reageer dan op de door jouw aangehaalde tekst 1 kor 7 : 14 ,wordt de ongelovige man dan ook zalig.
Dit kun je toch niet volhouden .
Toch een beetje het probleem op dit forum . Wij geven nooit toe dat we er ietwat naast zaten.
Ben zelf ook zo hoor

zalig en geheiligd zijn, zijn verschillende zaken...iedereen is verantwoordelijk voor eigen daden, dus dat de ongelovige, bewust ongelovige man van een bekeerde vrouw, zalig zou zijn, betwijfel ik ten zeerste..., maar durf er niet over te oordelen, gaat me te diep.

[Afgewezen]

Onder vervangingstheologie versta ik dat de heidenen de plaats hebben ingenomen van Israël.
Dit is m.i. onbijbels tot voor kort in sommige kerken geleerd (Vooral de vrijgemaakte kerk leerde dit )
Paulus laat in de prachtige Hst van de Romeinenbrief zien dat dat nu net niet waar is.

Ik denk dat je e.e.a. te simpel weergeeft, maar het voert te ver voor dit topic om hier uitgebreid op in te gaan. Verder is het niet zo dat deze leer nu 'afgeschaft' zou zijn; de vraag blijft nog steeds wat de Bijbel zegt, niet welke theologie er in de mode is.
Maar genoeg hierover.

Dus schreef ik "Israël komt eerst dan de heidenen ingeënt (dus niet roemen ) en Israël als slotstuk De Heere laat niet varen wat Zijn hand begon" Ons verschil is dan ook dat jij zegt dat in de eerste plaats de beloften voor Israël zijn (eens met je)
maar Paulus zegt dat ook in de laatste plaats de beloften voor Israël zijn.

Ik zie het verschil niet in dit verband. Want 'in de eerste plaats' betekent niet per se 'chronologisch' eerst.

En zoals ik je begrijp zeg jij dat in het nieuwe verbond heidenen en Israël gelijk zijn .
Dat is niet zo lees Rom 11 :15-19 eerst de Jood dan de Griek dat is en blijft de volgorde in het Koninkrijk Gods.

Het nieuwe verbond is niet anders dan de vervulling van het oude verbond, en die vervulling heeft plaatsgevonden door de komst van Christus en het heil in Hem. En dáárvan lees ik in Gal. 3: 27 e.v.: "Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan. Daarin is noch Jood noch Griek, daarin is noch dienstbare, noch vrije, daarin is geen man en vrouw. Want gij zijt één in Christus Jezus. En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen."
Duidelijker kan het toch niet?

[Tiberius]

Omdat het Pascha voor het hele verbondvolk Israël was om de Exodus uit Egypte te herdenken en het was natuurlijk ook een heenwijzing naar de komende Messias.

Daarmee blijft de vraag onbeantwoord: mochten de kinderen daarin wél meedoen in het OT en níét in het NT?

Het Pascha is een ander sacrament dan het Heilig Avondmaal.
Het Pascha is ter gedachtenis van de uitleiding uit Egypte, dat geldt voor heel Israël. Het Avondmaal is ingesteld ter gedachtenis aan Jezus' dood, dat is alleen voor hen die daarin mogen delen.
Bovendien: Voor het Heilig Avondmaal is zelfbeproeving nodig, dat kan je van kinderen nog niet verwachten. En wanneer ze daar wel toe in staat zijn, zijn ze ook in staat om zelf belijdenis af te leggen (waarmee ze toegang tot het HA hebben).

Dat betekent dus dat het vervulde Pascha (het Avondmaal is immers de vervulde gestalte van het Pascha, denk maar aan het moment van de instelling ervan) toch een ander karakter heeft dan het OT Pascha!
Zou ditzelfde dan níét gelden voor de doop versus de besnijdenis?

Ik vraag me dat af.
Het sacrament van de besnijdenis is ingesteld met Abraham en zijn zaad, van wie Jesaja en Paulus aangeven dat de gelovigen uit de heidenen ook tot Abrahams zaad gerekend mogen worden. Daarom is de doop in de plaats van de besnijdenis gekomen, beiden als teken en zegel van het verbond.
Bovendien lezen we in Handelingen uitdrukkelijk dat de apostelen de besnijdenis niet voorschreven aan de heidenen.

Bij het Pascha is dat niet zozeer het geval. We lezen dat Paulus zegt: ons Pascha is voor ons geslacht. Daarmee wijst het Pascha dus eigenlijk op Christus Zelf, een afschaduwing van Hem dus, zoals de hele ceremoniële dienst in het OT was, maar niet zozeer als een teken en zegel van het verbond.

[Afgewezen]

Dat betekent dus dat het vervulde Pascha (het Avondmaal is immers de vervulde gestalte van het Pascha, denk maar aan het moment van de instelling ervan) toch een ander karakter heeft dan het OT Pascha!
Zou ditzelfde dan níét gelden voor de doop versus de besnijdenis?

Ik vraag me dat af.
Het sacrament van de besnijdenis is ingesteld met Abraham en zijn zaad, van wie Jesaja en Paulus aangeven dat de gelovigen uit de heidenen ook tot Abrahams zaad gerekend mogen worden. Daarom is de doop in de plaats van de besnijdenis gekomen, beiden als teken en zegel van het verbond.
Bovendien lezen we in Handelingen uitdrukkelijk dat de apostelen de besnijdenis niet voorschreven aan de heidenen.

Bij het Pascha is dat niet zozeer het geval. We lezen dat Paulus zegt: ons Pascha is voor ons geslacht. Daarmee wijst het Pascha dus eigenlijk op Christus Zelf, een afschaduwing van Hem dus, zoals de hele ceremoniële dienst in het OT was, maar niet zozeer als een teken en zegel van het verbond.

Ik hoop dat je zelf inziet dat dit wel een heel rammelend betoog is. Noch Pascha, noch besnijdenis, zijn door de apostelen voorgeschreven aan de heidenen. Beide behoren namelijk tot het oude verbond. Immers, wie zich laat besnijden, verplicht zich ook om de wet te doen, zegt Paulus in de Galatenbrief.
In het NT hebben we twee nieuwe sacramenten, doop en avondmaal. Beide hebben hun schaduwachtige 'voorgangers' in het OT, beide zijn ze nu voor de gemeente van Christus.
Waarom op grond van de besnijdenis de doop wél doortrekken naar de kleine kinderen, en waarom op niet op grond van het Pascha het avondmaal doortrekken naar de (kleine) kinderen?
Ja, maar het avondmaal heeft een ander karakter dan het Pascha, zeg je dan. Dat zal waar zijn, maar heeft de doop dan níét een ander karakter dan de besnijdenis?

[Tiberius]

Dat betekent dus dat het vervulde Pascha (het Avondmaal is immers de vervulde gestalte van het Pascha, denk maar aan het moment van de instelling ervan) toch een ander karakter heeft dan het OT Pascha!
Zou ditzelfde dan níét gelden voor de doop versus de besnijdenis?

Ik vraag me dat af.
Het sacrament van de besnijdenis is ingesteld met Abraham en zijn zaad, van wie Jesaja en Paulus aangeven dat de gelovigen uit de heidenen ook tot Abrahams zaad gerekend mogen worden. Daarom is de doop in de plaats van de besnijdenis gekomen, beiden als teken en zegel van het verbond.
Bovendien lezen we in Handelingen uitdrukkelijk dat de apostelen de besnijdenis niet voorschreven aan de heidenen.

Bij het Pascha is dat niet zozeer het geval. We lezen dat Paulus zegt: ons Pascha is voor ons geslacht. Daarmee wijst het Pascha dus eigenlijk op Christus Zelf, een afschaduwing van Hem dus, zoals de hele ceremoniële dienst in het OT was, maar niet zozeer als een teken en zegel van het verbond.

Ik hoop dat je zelf inziet dat dit wel een heel rammelend betoog is. Noch Pascha, noch besnijdenis, zijn door de apostelen voorgeschreven aan de heidenen. Beide behoren namelijk tot het oude verbond. Immers, wie zich laat besnijden, verplicht zich ook om de wet te doen, zegt Paulus in de Galatenbrief.
In het NT hebben we twee nieuwe sacramenten, doop en avondmaal. Beide hebben hun schaduwachtige 'voorgangers' in het OT, beide zijn ze nu voor de gemeente van Christus.
Waarom op grond van de besnijdenis de doop wél doortrekken naar de kleine kinderen, en waarom op niet op grond van het Pascha het avondmaal doortrekken naar de (kleine) kinderen?
Ja, maar het avondmaal heeft een ander karakter dan het Pascha, zeg je dan. Dat zal waar zijn, maar heeft de doop dan níét een ander karakter dan de besnijdenis?

Eerst even terug naar het eerste deel. Waarom vind je dat een rammelend betoog?
Het Pascha is inderdaad niet voorgeschreven, maar ook niet afgeschaft en zeker niet bestreden door de apostelen. Dat is met de besnijdenis wel het geval, zie bijvoorbeeld de Galatenbrief.
We lezen verder dat Paulus probeerde om voor de pinksterdag in Jeruzalem te zijn, waaruit we kunnen afnemen, dat hij de Joodse feesten in ere hield.

Beide sacramenten hebben inderdaad hun schaduwachtige voorgangers, okay, maar beide hebben ze ook hun eigen karakter. De besnijdenis en de doop zijn een teken en zegel van het verbond; het Pascha en het Avondmaal wijzen heen naar het lijden en sterven van Christus.

[Joannah]

Misschien kun je dan meteen uitleggen waarom kinderen in het OT wél het Pascha, maar in het NT níét het Avondmaal meevieren.

Omdat het Pascha voor het hele verbondvolk Israël was om de Exodus uit Egypte te herdenken en het was natuurlijk ook een heenwijzing naar de komende Messias.

Daarmee blijft de vraag onbeantwoord: mochten de kinderen daarin wél meedoen in het OT en níét in het NT?

Het Pascha is een ander sacrament dan het Heilig Avondmaal.
Het Pascha is ter gedachtenis van de uitleiding uit Egypte, dat geldt voor heel Israël. Het Avondmaal is ingesteld ter gedachtenis aan Jezus' dood, dat is alleen voor hen die daarin mogen delen.
Bovendien: Voor het Heilig Avondmaal is zelfbeproeving nodig, dat kan je van kinderen nog niet verwachten. En wanneer ze daar wel toe in staat zijn, zijn ze ook in staat om zelf belijdenis af te leggen (waarmee ze toegang tot het HA hebben).

Voor de Doop is ook belijdenis en zelfbeproeving vereist.

In Handelingen 2:38 lezen we: “Bekeert u en een ieder van u late zich dopen.” Het antwoord van Filippus aan de kamerling uit Ethiopiė op de vraag om gedoopt te worden was heel duidelijk: “Indien gij van ganser harte gelooft is het geoorloofd.” (Handelingen 8:36-38)

Omdat men meent dat de kerk de plaats van Israėl ingenomen heeft wordt de doop nu gezien als de besnijdenis en toetreding tot de kerk, Gods huidige verbondsvolk, waarbij niet alleen de jongetjes maar ook de meisjes besneden (gedoopt) worden.

[huisman]

Als ik lees dat de kinderen van gelovige ouders, zelfs van 1 ouder al, geheiligd zijn, apartgezet, ga ik er van uit dat de Rechtvaardige er een goed heenkomen voor heeft.
Als dat niet zo is, is het nog steeds rechtvaardig, want God is almachtig en wie ben ik om te zeggen wat rechtvaardig is en wat niet.Aan Hem is het oordeel, hij ziet ieder (kinder)hart aan.
Ik laat me niet verleiden tot een oordeel over Gods wegen, Democritus.
God heeft ons de doop gegeven ter afwassing van ons oude vuile leven(de zondige binnenkant, niet het lichaam), om met het gebed van een goed geweten tot Hem te komen en zoals hij begraven is en weer opgestaan, zo wij ook een wedergeboorte mogen meemaken.
De Doop is een teken van de besnijdenis des harten.De doop is niet in de plaats van de besnijdenis gekomen, maar de besnijdenis des harten is de geestelijke realiteit, die afgeschaduwd werd door de besnijdenis van het oude verbond.

Reageer dan op de door jouw aangehaalde tekst 1 kor 7 : 14 ,wordt de ongelovige man dan ook zalig.
Dit kun je toch niet volhouden .
Toch een beetje het probleem op dit forum . Wij geven nooit toe dat we er ietwat naast zaten.
Ben zelf ook zo hoor

zalig en geheiligd zijn, zijn verschillende zaken...iedereen is verantwoordelijk voor eigen daden, dus dat de ongelovige, bewust ongelovige man van een bekeerde vrouw, zalig zou zijn, betwijfel ik ten zeerste..., maar durf er niet over te oordelen, gaat me te diep.

Ja ik ook , maar jij haalt deze tekst voor de helft aan (Kinderen geheiligd in gelovige ouders0
Ik probeer aan te tonen dat deze tekst hiervoor niet passend is omdat het op dezelfde toonhoogte spreekt over
ongelovige man geheiligd in gelovige vrouw .Hier spreekt geheiligd absoluut niet van zalig worden.
Om troost voor onze kinderen te krijgen is m.i. een Bijbelse verbondsvisie nodig op grond waarvan wij dopen.

[Tiberius]

Voor de Doop is ook belijdenis en zelfbeproeving vereist.

Nee, dat is slechts ten dele correct.
De doop is een teken en zegel van het verbond, niet van het persoonlijk, individueel geloof.
Mensen die van buiten tot het christelijk geloof overgaan, zoals de kamerling, moeten belijdenis van hun geloof afleggen; mensen die in het verbond geboren zijn, hoeven dat niet, evenmin als de kinderen onder het OT dat moesten.
(Wat overigens onverlet de verplichting tot een nieuwe gehoorzaamheid laat staan.).

Omdat men meent dat de kerk de plaats van Israėl ingenomen heeft wordt de doop nu gezien als de besnijdenis en toetreding tot de kerk, Gods huidige verbondsvolk, waarbij niet alleen de jongetjes maar ook de meisjes besneden (gedoopt) worden.

Je gebruikt nu de argumenten van de anti-vervangingstheologie-drijvers. Maar die geven niet goed weer wat Paulus (in navolging van hem alle gereformeerden) leert. Het is namelijk geen vervangingstheologie, maar vervullingstheologie.

(Wel een beetje lastig: op twee fronten strijden. ).

[huisman]

Onder vervangingstheologie versta ik dat de heidenen de plaats hebben ingenomen van Israël.
Dit is m.i. onbijbels tot voor kort in sommige kerken geleerd (Vooral de vrijgemaakte kerk leerde dit )
Paulus laat in de prachtige Hst van de Romeinenbrief zien dat dat nu net niet waar is.

Ik denk dat je e.e.a. te simpel weergeeft, maar het voert te ver voor dit topic om hier uitgebreid op in te gaan. Verder is het niet zo dat deze leer nu 'afgeschaft' zou zijn; de vraag blijft nog steeds wat de Bijbel zegt, niet welke theologie er in de mode is.
Maar genoeg hierover.

Dus schreef ik "Israël komt eerst dan de heidenen ingeënt (dus niet roemen ) en Israël als slotstuk De Heere laat niet varen wat Zijn hand begon" Ons verschil is dan ook dat jij zegt dat in de eerste plaats de beloften voor Israël zijn (eens met je)
maar Paulus zegt dat ook in de laatste plaats de beloften voor Israël zijn.

Ik zie het verschil niet in dit verband. Want 'in de eerste plaats' betekent niet per se 'chronologisch' eerst.

En zoals ik je begrijp zeg jij dat in het nieuwe verbond heidenen en Israël gelijk zijn .
Dat is niet zo lees Rom 11 :15-19 eerst de Jood dan de Griek dat is en blijft de volgorde in het Koninkrijk Gods.

Het nieuwe verbond is niet anders dan de vervulling van het oude verbond, en die vervulling heeft plaatsgevonden door de komst van Christus en het heil in Hem. En dáárvan lees ik in Gal. 3: 27 e.v.: "Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan. Daarin is noch Jood noch Griek, daarin is noch dienstbare, noch vrije, daarin is geen man en vrouw. Want gij zijt één in Christus Jezus. En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen."
Duidelijker kan het toch niet?

Natuurlijk is dat duidelijk in Christus is er geen verschil. Maar daar gaat onze discussie niet over.

Het nieuwe verbond is niet anders dan de vervulling van het oude verbond

Vervulling ja! vervanging nee! Bij jou proef ik toch niet wat ik bij Paulus lees , dat wij als heidenen dankbaar mogen zijn
dat wij mogen delen in het heil dat op de eerste plaats bestemt was en is voor Israël.
Waar lees jij dat God Zijn verbond met Abraham heeft verbroken.
God blijft zich bekent maken als de God van Abraham ,Izaäk en Jacob en als Vader van onze Heere Jezus Christus.
Als het zo zou zij dat onze(Israëls) ontrouw Gods trouw ongedaan kon maken was er geen Evangelie en zalig worden mogelijk

[Joannah]

De Heere Jezus heeft aan de gemeente twee verordeningen gegeven, namelijk het Heilig Avondmaal en de Doop. De protestantse kerken noemen deze verordeningen “sacramenten” wat betekent: “Door Christus ingestelde handelingen, waardoor ons door bemiddeling van aardse tekenen, hemelse gaven gegeven worden.”.
Echter, er wordt ons in deze sacramenten niets gegeven. Ze zijn een beeld, een getuigenis, van iets dat al gegeven is, of van iets dat zich reeds voltrokken heeft.

Het zijn dus ook geen ”genade bemiddelende krachten”, zoals de Rooms Katholieke Kerk dit leert. (Latijn: Ex opere operato – concilie van Trente)

De Bijbel leert ons niet, dat we via deze sacramenten iets ontvangen maar dat we door gehoorzaamheid aan zijn inzettingen door Hem gezegend zullen worden.

De Here Jezus heeft de doop zelf ingesteld. Hij gaf voor zijn hemelvaart de opdracht: “Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vader en des Zoons en des Heilige Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb.”. (Mattheüs 28:19)
Zou Jezus het ons niet gezegd hebben als de doop in plaats van de besnijdenis was?
Hoe kunnen alle joodse messiasbelijders anders nog hun zoontjes besnijden tot op de dag van vandaag.?
Want de nu levende joodse"christenen" moeten toch echt het overblijfsel zijn, waarover de bijbel het heeft...

[Tiberius]

Zou Jezus het ons niet gezegd hebben als de doop in plaats van de besnijdenis was?

Niet perse, nee.
Veel zaken zijn ons door de apostelen overgeleverd.

Hoe kunnen alle joodse messiasbelijders anders nog hun zoontjes besnijden tot op de dag van vandaag.?

Dat weet ik niet, ik ben geen joodse messiasbelijder.

[Luther]

De Heere Jezus heeft aan de gemeente twee verordeningen gegeven, namelijk het Heilig Avondmaal en de Doop. De protestantse kerken noemen deze verordeningen “sacramenten” wat betekent: “Door Christus ingestelde handelingen, waardoor ons door bemiddeling van aardse tekenen, hemelse gaven gegeven worden.”.
Echter, er wordt ons in deze sacramenten niets gegeven. Ze zijn een beeld, een getuigenis, van iets dat al gegeven is, of van iets dat zich reeds voltrokken heeft.

Het zijn dus ook geen ”genade bemiddelende krachten”, zoals de Rooms Katholieke Kerk dit leert. (Latijn: Ex opere operato – concilie van Trente)

De Bijbel leert ons niet, dat we via deze sacramenten iets ontvangen maar dat we door gehoorzaamheid aan zijn inzettingen door Hem gezegend zullen worden.

De Here Jezus heeft de doop zelf ingesteld. Hij gaf voor zijn hemelvaart de opdracht: “Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vader en des Zoons en des Heilige Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb.”. (Mattheüs 28:19)
Zou Jezus het ons niet gezegd hebben als de doop in plaats van de besnijdenis was?
Hoe kunnen alle joodse messiasbelijders anders nog hun zoontjes besnijden tot op de dag van vandaag.?
Want de nu levende joodse"christenen" moeten toch echt het overblijfsel zijn, waarover de bijbel het heeft...

Lees eerst Handelingen 15 eens, voordat je dit post.

[Joannah]

De Heere Jezus heeft aan de gemeente twee verordeningen gegeven, namelijk het Heilig Avondmaal en de Doop. De protestantse kerken noemen deze verordeningen “sacramenten” wat betekent: “Door Christus ingestelde handelingen, waardoor ons door bemiddeling van aardse tekenen, hemelse gaven gegeven worden.”.
Echter, er wordt ons in deze sacramenten niets gegeven. Ze zijn een beeld, een getuigenis, van iets dat al gegeven is, of van iets dat zich reeds voltrokken heeft.

Het zijn dus ook geen ”genade bemiddelende krachten”, zoals de Rooms Katholieke Kerk dit leert. (Latijn: Ex opere operato – concilie van Trente)

De Bijbel leert ons niet, dat we via deze sacramenten iets ontvangen maar dat we door gehoorzaamheid aan zijn inzettingen door Hem gezegend zullen worden.

De Here Jezus heeft de doop zelf ingesteld. Hij gaf voor zijn hemelvaart de opdracht: “Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vader en des Zoons en des Heilige Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb.”. (Mattheüs 28:19)
Zou Jezus het ons niet gezegd hebben als de doop in plaats van de besnijdenis was?
Hoe kunnen alle joodse messiasbelijders anders nog hun zoontjes besnijden tot op de dag van vandaag.?
Want de nu levende joodse"christenen" moeten toch echt het overblijfsel zijn, waarover de bijbel het heeft...

Lees eerst Handelingen 15 eens, voordat je dit post.

Gedaan, inmiddels, en voor ik het wist zat ik bij Hand 16.
Waar Paulus Timotheus , een "halve" jood, persoonlijk besneed.