Niet durven geloven...

[vogeltje]

Veel jongeren die ik in mijn omgeving zie zijn totaal niet bezig met de vraag of hun geloof Gods werk is, maar dienen met plezier de zonde. Maar dat zou anders kunnen zijn in de Bond (dat meen ik serieus) of in jullie ervaringen? Ik zou dit citaat echter niet zo over willen nemen.

Ik weet niet hoe het met reformatorische jongeren buiten de PKN gaat. Zoveel contact heb ik daar niet mee of het moet via Refoforum zijn.
Ik merk via mijn kids, die contact hebben met pubers in de GerGem in ned, dat dat reformatorische pubers op een andere manier tobben over het geloof. Uitverkiezing is iets wat bij ons eigenlijk nooit een probleem is, evenals aanbieding of voor wie de beloften zijn. Maar als mijn kinderen vanuit de 'onze leer' uitleggen hoe ze erover denken, reageren de gergempubers erg star. Ze zeggen: Wat maakt het uit hoe ik leef, zolang ik niet weet of ik uitverkoren ben...

Dit is misschien erg zwart-wit. En ik ben maar een outsider natuurlijk.

Wij hebben de jv en de cat. Er zijn geloofsvragen, discussies en vooral veel openheid. Heel open! Wordt rechtstreeks met elkaar gepraat. Zo van: 'Wat vindt jij daar van, hoe ervaar jij dat, hoe sta jij daar in...'

Ik heb het gevraagd aan mijn 'puber'. ( tussen de 15-18) Die zegt dat zij ervaart dat haar leeftijdtijdsgenoten op de jv en cat. totaal anders zijn dan haar leeftijdsgenoten op de reformatorische school.
Ze zijn op jv en cat. heel open over het geloof. Als iemand iets niet snapt leggen ze het aan elkaar uit. Heerst een goede sfeer, net alsof iedereen vrienden van elkaar is.
Als er op de reformatorische school over het geloof gepraat wordt, wordt er volgens haar net gedaan alsof je daar niet over hoort te praten met elkaar. Of kijken ze je raar aan.
Wie zal zeggen dat jij één van die schaapjes bent, of uitverkoren bent.
Best pittig.

Ik denk idd dat er een verschil is tussen jeugd van zwaardere gemeentes ( niet lelijk bedoeld hoor) of de wat lichtere kerk.

[Fjodor]

Veel jongeren die ik in mijn omgeving zie zijn totaal niet bezig met de vraag of hun geloof Gods werk is, maar dienen met plezier de zonde. Maar dat zou anders kunnen zijn in de Bond (dat meen ik serieus) of in jullie ervaringen? Ik zou dit citaat echter niet zo over willen nemen.

Ik weet niet hoe het met reformatorische jongeren buiten de PKN gaat. Zoveel contact heb ik daar niet mee of het moet via Refoforum zijn.
Ik merk via mijn kids, die contact hebben met pubers in de GerGem in ned, dat dat reformatorische pubers op een andere manier tobben over het geloof. Uitverkiezing is iets wat bij ons eigenlijk nooit een probleem is, evenals aanbieding of voor wie de beloften zijn. Maar als mijn kinderen vanuit de 'onze leer' uitleggen hoe ze erover denken, reageren de gergempubers erg star. Ze zeggen: Wat maakt het uit hoe ik leef, zolang ik niet weet of ik uitverkoren ben...

Dit is misschien erg zwart-wit. En ik ben maar een outsider natuurlijk.

Wij hebben de jv en de cat. Er zijn geloofsvragen, discussies en vooral veel openheid. Heel open! Wordt rechtstreeks met elkaar gepraat. Zo van: 'Wat vindt jij daar van, hoe ervaar jij dat, hoe sta jij daar in...'

Ik heb het gevraagd aan mijn 'puber'. ( tussen de 15-18) Die zegt dat zij ervaart dat haar leeftijdtijdsgenoten op de jv en cat. totaal anders zijn dan haar leeftijdsgenoten op de reformatorische school.
Ze zijn op jv en cat. heel open over het geloof. Als iemand iets niet snapt leggen ze het aan elkaar uit. Heerst een goede sfeer, net alsof iedereen vrienden van elkaar is.
Als er op de reformatorische school over het geloof gepraat wordt, wordt er volgens haar net gedaan alsof je daar niet over hoort te praten met elkaar. Of kijken ze je raar aan.
Wie zal zeggen dat jij één van die schaapjes bent, of uitverkoren bent.
Best pittig.

Ik denk idd dat er een verschil is tussen jeugd van zwaardere gemeentes ( niet lelijk bedoeld hoor) of de wat lichtere kerk.

Ik ken geen enkel kerkverband zo goed hier iets algemeens over te kunnen zeggen. Voor zover ik het kan zien loopt het door elkaar heen. Ik ken jongeren uit Bondsgemeenten die met plezier de zonde dienen en die in het geheel niet bezig zijn met hun positie in verhouding met God. Maar ook jongeren uit Bondsgemeenten die wel degelijk heel serieus bezig zijn met hun/het geloof. En ik ken ook jongeren binnen Bondsgemeenten die niet over hun persoonlijk geloof kunnen/willen praten. En dit soort onderscheidingen ken ik ook van jongeren uit meer bevindelijke kringen tot in de OGG.

Maar nu lees ik Jongere's post nog eens, het gevoelen van 'eerlijk onbekeerd' dat herken ik niet vanuit de Bond en vanuit de confessionele richting, in ieder geval niet op grote schaal. Wel dat mensen geloven dat ze christen zijn en toch niet zien dat de zonde die ze doen niet kan. Maar dat is denk ik typisch een probleem van de linksere kerk.

[helma]

op VLC is een Bijbelstudiegroepje. Bestaat al een aantal jaren; initiatief van jongeren zelf.
Ze komen in een pauze samen. Dat vind ik heel bijzonder. Ik kwam destijds op VLC weinig/geen klasgenoten tegen met wie ik kon praten over geestelijke dingen. Dat is nu wel heel anders. Mijn kinderen praten veel met medescholieren over geloofszaken. Vooral onderweg op de fiets.
Inderdaad is de uitverkiezing een groot obstakel bij veel jongeren op VLC. Maar er zijn ook een heel aantal jongeren die wel belijden dat ze Christus willen navolgen. En in wiens leven dat ook zichtbaar is.
En ik ken er verschillenden die tobben over de toe-eigening van het heil. Hóe kom ik er aan.

Op het Ichthus is er een leerlingengebedsgroep die goed bezocht wordt. Van de jongeren die daar heen gaan ken ik maar een enkeling en dat zijn betrokken serieuze jongeren.

En als ik zie hoeveel jongeren er naar de jongerenavonden van Jijdaar gaan, en ik zie hóe ze luisteren, dan ben ik blij dat er onder de jeugd zoveel belangstelling is voor zulke dingen. En ik hoop, bid en verwacht dat God daar Zijn zegen aan verbindt.

[vogeltje]

op VLC is een Bijbelstudiegroepje. Bestaat al een aantal jaren; initiatief van jongeren zelf.
Ze komen in een pauze samen. Dat vind ik heel bijzonder. Ik kwam destijds op VLC weinig/geen klasgenoten tegen met wie ik kon praten over geestelijke dingen. Dat is nu wel heel anders. Mijn kinderen praten veel met medescholieren over geloofszaken. Vooral onderweg op de fiets.
Inderdaad is de uitverkiezing een groot obstakel bij veel jongeren op VLC. Maar er zijn ook een heel aantal jongeren die wel belijden dat ze Christus willen navolgen. En in wiens leven dat ook zichtbaar is.
En ik ken er verschillenden die tobben over de toe-eigening van het heil. Hóe kom ik er aan.

Op het Ichthus is er een leerlingengebedsgroep die goed bezocht wordt. Van de jongeren die daar heen gaan ken ik maar een enkeling en dat zijn betrokken serieuze jongeren.

En als ik zie hoeveel jongeren er naar de jongerenavonden van Jijdaar gaan, en ik zie hóe ze luisteren, dan ben ik blij dat er onder de jeugd zoveel belangstelling is voor zulke dingen. En ik hoop, bid en verwacht dat God daar Zijn zegen aan verbindt.

Mooi, zo'n positief verhaal!
Wat voor niveau hebben de jongeren van het VCL? ( bidgroepje) Havo/VWO misschien?

[Rens]

Ik mis in de rechterflank het vrije en blije, kinderlijke ongecompliceerde geloof, waar ik graag het broertje van Marnix als lichtend voorbeeld wil stellen!!

Zó te geloven is hartverwarmend..........

[vogeltje]

Ik mis in de rechterflank het vrije en blije, kinderlijke ongecompliceerde geloof, waar ik graag het broertje van Marnix als lichtend voorbeeld wil stellen!!

Zó te geloven is hartverwarmend..........

Daarom hebben we elkaar zo hard nodig! Het ene kooltje kan het andere aansteken toch!