Luther schreef:De Rooms-Katholieke kerk is niet de antichrist. Er zijn sporen van de ware kerk in te vinden. Bovendien: de zonde van de paus (plaatsvervanger van Christus op aarde) is toch wel vergelijkbaar met elk mens, dat zonder God leeft: eigen haan kraait dan koning, in plaats van Christus.
Ho ho, de RKK zit duidelijk zelf op de troon, het oordeelt, vergeeft zonden, heeft talloze mensen om het leven gebracht die de Waarheid zochten, ( de schilderijen van de rivieren vol bloed der hugenoten prijken nog steeds in het Vaticaan), de aflaten,folteringen, inquisitie en leugens over Maria, de grote macht van de Paus is goed ingedamd na 1260 jaar.
Lees dit maar eens (ja; copy/paste, maar zeer aannemenswaardig)et is bekend, dat de werkzaamheid van Jezus als Messias hier op aarde drie en een half jaar duurde.We zien dus aan deze voorbeelden, hoe de profetische tijd moet worden berekend, een dag in de profetie is in de vervulling een jaar. Deze sleutel, toegepast op het profetische woord wat tijd aangeeft, ontsluit menige verborgenheid.
2. Daniël 7 : 25 laatste deel nu spreekt van tijd, tijden en een gedeelte eens tijds.Volgens vele bijbeluitleggers, moeten we onder „tijd" een jaar verstaan. „Tijden" zijn dan minstens „twee jaren" en „een gedeelte eens tijds" is volgens Daniël 12: 7 een half jaar. Hier wordt dus een tijdvak genoemd van drie en een half jaar, d.w.z. drie en halve profetische jaren.Dit tijdvak wordt zevenmaal in de Bijbelse profetie genoemd:Daniël 7 : 25: „Tijd, tijden en een gedeelte eens tijds". Daniel 12: 7: „Drie en een halve tijd".Openbaring 12: 14:„Drie en een halve tijd".Openbaring 13: 5:„Twee en veertig maanden" (is ook drieen een half jaar).
„Twee en veertig maanden".Openbaring 11:2:Openbaring 12:6:„Twaalf honderd en zestig dagen".Openbaring 11 :3:„Twaalf honderd en zestig dagen".De Bijbel rekent met maanden van 30 dagen. Drie en een half jaar telt 42 maanden en 42 maanden van 30 dagen vormen twaalf honderd en zestig dagen. En daar dit profetisch is, hebben we hier dus een tijdvak van 1260 jaren in werkelijkheid.
is onze verklaring juist, dan moet er in de geschiedenis van het Pausdom dus een tijdvak aan te wijzen fijn van 1260 jaren van bijzondere werkzaamheid en macht.3. De vervulling.Toen in het jaar 533 n. Chr. de bisschop van Rome door een decreet van de Romeinse keizer Justitianus, boven alle andere bisschoppen verheven werd, was dit het begin van de machtsontplooiing van de latere pausen. Maar eerst nadat in 538 n. Chr. de laatste van de drie horens was uitgerukt, was de weg vrij voor de ontvouwing van de pauselijke macht. Met de benoeming. van Paus Vigillius (538-555) bereikte het Pausdom grote invloed en macht over de overige wereld en de kerk.Het beginpunt van de pauselijke heerschappij ligt dus in de jaren 533-538 n. Chr. Rekenen we nu vanaf die datums 1260
jaren verder dan komen we tot de jaren 1793-1798 n. Chr. Wat gebeurde er die tijd met het Pausdom? De algemene geschiedenis geeft hierop het antwoord. In 1793 was de grote Franse revolutie, waarin alle godsdienst, ook de Roomse, verboden werd. Vijf jaar later, dus in het jaar 1798, werd op last van Napoleon Paus Plus de VI gevangen genomen en deze paus stierf na een jaar gevangenschap in Valancien in Frankrijk. Dit was het einde van de heerschappij van het Pausdom. Deze gebeurtenis wordt beschouwd als de dodelijke wonde die deze macht werd toegebracht. De wereld dacht dat dit het einde zou betekenen van de pauselijke macht. De profetie had zich dus vervuld, er brak een andere tijd aan.
4. Verdere gegevens tot herkenning van de anti-christelijke macht.
Niet alleen in het boek Daniël, maar ook in de Openbaring, het laatste boek van de Bijbel, wordt ons deze macht beschreven. Het is een bekend feit, dat belde boeken elkaar aanvullen. Openbaring 13: 1-5. In deze verzen wordt dezelfde macht beschreven die in Daniël 7 de kleine hoorn genoemd wordt. Johannes op Patmos schildert deze macht in zijn gezicht als „het beest dat uit de zee opkomt". De ziener van Patmos ziet hier de karaktereigenschappen van de vier wereldrijken uit Darliël 7 samengevat in één macht: „het beest dat uit de zee opkomt".
Hier zijn ook weer de tien horens, dus het Romeinse rijk.
Openbaring 13 2: Het beest ontvangt grote macht.
Openbaring 13: 5: Het spreekt grote godslasterlijke dingen. Gedurende twee en veertig maanden.Openbaring 13: 3: Het ontvangt een dodelijke wonde (1798).Openbaring 13: 3: De gehele aarde verwonderde zich achter het beest, omdat de wonde weer genas.
De profetie in de Openbaring gaat dus iets verder en spreekt van de genezing van de dodelijke wonde. Ook hier weer wijst de geschiedenis ons de weg. Het Pausdom herstelde zich van deze wonde. Een volledig herstel van haar souvereiniteit verkreeg het In het jaar 1929, toen de Italiaanse dictator Mussolini de erkenning van de kerkelijke staat ondertekende, op 11 februari 1929. Reeds op 7 februari van dat jaar schreven de dagbladen: „De wereld staat voor het feit der volkomen verzoening tussen de Heilige Stoel en de Italiaanse staat, een gebeurtenis van wereldhistorische betekenis. Een open wonde aan het lichaam der wereldkerk, die alle katholieken tegelijkertijd als hun eigen wonde gevoelen, is genezen en vergroeid..."
Why do we spend money we don’t have on things we don’t need to create impressions that don’t last on people we don’t care about ?
