beroepen

[sela]

@ josephus: lukt dat een beetje?

[sela]

Nou..het blijft knokken.

Ik wilde oprecht kapster worden.
Maar heb op aanraden van mijn ouders de zorg gekozen.

Ik heb dit werk altijd met veel liefde gedaan, maar als je me vraagt of dat nu echt was wat ik wilde gaan doen
weet ik dat niet.
Pas de laatste tijd realiseer ik me dat ik alles gewoon deed omdat mensen dat van me vroegen of omdat dat gewoon zo hoorde, praktisch was e.d.
Niet dat ik zielig ben, helemaal niet, maar ik onderging alles en deed gewoon met liefde mijn ding.

Maar achteraf denk ik wel eens, al had ik toen een bewuste keus kunnen maken dan had ik wat anders gekozen.

tja... bizar is dat, niet waar. en dat er dan nu al weer wat jaren voorbij zijn die gegaan zijn zoals ze zijn gegaan...
ga je alsnog kapster worden? of zit dat er niet meer in?

[Marnix]

Maar achteraf denk ik wel eens, al had ik toen een bewuste keus kunnen maken dan had ik wat anders gekozen.

Tegen jou hetzelfde advies als aan Josephus: probeer binnen je mogelijkheden toch je droom te realiseren.

Yup. Het leuke is alleen dat je verschillend kan kijken naar de vraag "wat valt binnen je mogelijkheden". Is dat wat jij wil, wat anderen van je verwachten? In hoeverre laat je je daarin leiden door de mening van anderen bijvoorbeeld? Het viel binnen haar mogelijkheden om kapster te worden maar heeft die droom niet gerealiseerd omdat anderen er kritisch tegenover stonden. Dus blijkbaar speelt dat vaak ook een rol... en kan in de loop van de tijd de visie op het meegaan met die wensen van anderen ook weer veranderen. Je advies is dus heel goed, maar in de praktijk werkt het toch niet altijd helemaal zo., dat mensen binnen hun mogelijkheden, hun dromen realiseren.

[Jongere]

Het is ook een afweging die je maakt. Mijn keuze om destijds niet naar het conservatorium te gaan was vooral gebaseerd op praktische motieven. Voor een solocarrière vond ik mezelf niet goed genoeg en ik voelde er weinig voor om mijn arbeidzame leven te slijten als muziekdocent (niet om daar minderwaardig over te doen, maar zoiets moet je gewoon liggen). Vandaar dat ik toen gekozen heb voor een heel andere studie. Nu fungeert de muziek vooral als uitlaatklep en kan ik er toch nog regelmatig anderen een plezier mee doen. Neemt niet weg dat ik soms heus wel eens twijfel of ik met dat talent toch niet meer had c.q. zou moeten doen...

Bij mij exact hetzelfde.
Al heb ik niet veel twijfel meer, bij mijn huidige studie ben ik zeker op mijn plaats. Alleen heb ik soms wel de neiging om het er nog naast te gaan doen.

[Ariene]

Nou..het blijft knokken.

Ik wilde oprecht kapster worden.
Maar heb op aanraden van mijn ouders de zorg gekozen.

Ik heb dit werk altijd met veel liefde gedaan, maar als je me vraagt of dat nu echt was wat ik wilde gaan doen
weet ik dat niet.
Pas de laatste tijd realiseer ik me dat ik alles gewoon deed omdat mensen dat van me vroegen of omdat dat gewoon zo hoorde, praktisch was e.d.
Niet dat ik zielig ben, helemaal niet, maar ik onderging alles en deed gewoon met liefde mijn ding.

Maar achteraf denk ik wel eens, al had ik toen een bewuste keus kunnen maken dan had ik wat anders gekozen.

tja... bizar is dat, niet waar. en dat er dan nu al weer wat jaren voorbij zijn die gegaan zijn zoals ze zijn gegaan...
ga je alsnog kapster worden? of zit dat er niet meer in?

Nee, het is niet verstandig dit nog te gaan realiseren.
Ten eerste is het een prijzige opleiding waarvoor je veel praktijkuren moet maken.
Ten tweede heb ik artrose in mijn rug, dus niet echt verstandig om dan het kappersvak in te gaan.

Maar ik knip wel mijn gezin, en vind het leuk om daar mee bezig te zijn.
Zo kwam er vroeger altijd een vriendinnetje hier met lang haar. Altijd als ze er was deed ik wel iets met haar haar. Invlechten of opsteken.
Zij vond het altijd geweldig.
Trouwens ik deed dat vroeger al met mijn eigen vriendin.

[Ariene]

Maar achteraf denk ik wel eens, al had ik toen een bewuste keus kunnen maken dan had ik wat anders gekozen.

Tegen jou hetzelfde advies als aan Josephus: probeer binnen je mogelijkheden toch je droom te realiseren.

Yup. Het leuke is alleen dat je verschillend kan kijken naar de vraag "wat valt binnen je mogelijkheden". Is dat wat jij wil, wat anderen van je verwachten? In hoeverre laat je je daarin leiden door de mening van anderen bijvoorbeeld? Het viel binnen haar mogelijkheden om kapster te worden maar heeft die droom niet gerealiseerd omdat anderen er kritisch tegenover stonden. Dus blijkbaar speelt dat vaak ook een rol... en kan in de loop van de tijd de visie op het meegaan met die wensen van anderen ook weer veranderen. Je advies is dus heel goed, maar in de praktijk werkt het toch niet altijd helemaal zo., dat mensen binnen hun mogelijkheden, hun dromen realiseren.

Ook de mogelijkheden veranderen...

Wat vroeger binnen mijn mogelijkheden viel maar niet geaccepteerd werd door mijn moeder, valt nu niet binnen mijn mogelijkheden omdat mijn persoonlijke situatie is veranderd.

Maar het advies is goed, je moet blijven kijken naar wat je mogelijkheden zijn om een droom te realiseren.
Ook je dromen kunnen nl. veranderen.

[sela]

Nee, het is niet verstandig dit nog te gaan realiseren.
Ten eerste is het een prijzige opleiding waarvoor je veel praktijkuren moet maken.
Ten tweede heb ik artrose in mijn rug, dus niet echt verstandig om dan het kappersvak in te gaan.

Maar ik knip wel mijn gezin, en vind het leuk om daar mee bezig te zijn.
Zo kwam er vroeger altijd een vriendinnetje hier met lang haar. Altijd als ze er was deed ik wel iets met haar haar. Invlechten of opsteken.
Zij vond het altijd geweldig.
Trouwens ik deed dat vroeger al met mijn eigen vriendin.

grappig. zitten er nog lastige koppen tussen?
dat van atrose is wel minder...

[sela]

Het is ook een afweging die je maakt. Mijn keuze om destijds niet naar het conservatorium te gaan was vooral gebaseerd op praktische motieven. Voor een solocarrière vond ik mezelf niet goed genoeg en ik voelde er weinig voor om mijn arbeidzame leven te slijten als muziekdocent (niet om daar minderwaardig over te doen, maar zoiets moet je gewoon liggen). Vandaar dat ik toen gekozen heb voor een heel andere studie. Nu fungeert de muziek vooral als uitlaatklep en kan ik er toch nog regelmatig anderen een plezier mee doen. Neemt niet weg dat ik soms heus wel eens twijfel of ik met dat talent toch niet meer had c.q. zou moeten doen...

Bij mij exact hetzelfde.
Al heb ik niet veel twijfel meer, bij mijn huidige studie ben ik zeker op mijn plaats. Alleen heb ik soms wel de neiging om het er nog naast te gaan doen.

ook muziek en toetsen? ben je ook iets heel anders gaan studeren?

[Ariene]

Nee, het is niet verstandig dit nog te gaan realiseren.
Ten eerste is het een prijzige opleiding waarvoor je veel praktijkuren moet maken.
Ten tweede heb ik artrose in mijn rug, dus niet echt verstandig om dan het kappersvak in te gaan.

Maar ik knip wel mijn gezin, en vind het leuk om daar mee bezig te zijn.
Zo kwam er vroeger altijd een vriendinnetje hier met lang haar. Altijd als ze er was deed ik wel iets met haar haar. Invlechten of opsteken.
Zij vond het altijd geweldig.
Trouwens ik deed dat vroeger al met mijn eigen vriendin.

grappig. zitten er nog lastige koppen tussen?
dat van atrose is wel minder...

Die koppen zijn juist het meest makkelijke deel.

[Marie-Henriëtte]

Ben ik helemaal met je eens, maar hoe breng je dat over op een tiener die al jááren helemaal geobsedeerd is van bewegen. En wat kan je als alternatief aanbieden?

Ik zou zeggen: iets in de richting van CIOS of KALO. Als bewegen z'n passie is, kun je daar in de richting van gymleraar of sportinstructeur best wat mee doen, zonder dat je direct in de wereld van ballet of dans terecht komt. Als gymnastiek/sportleraar werk je tegenwoordig ook wel met muziek, kun je ook wel enige mate van choreografie toepassen in je lessen, maar hoef je niet op zondag te werken en kom je niet in dat wel érg op het vleselijke en uiterlijk gerichte wereldje van ballet en dans terecht.

Heb je zelf weleens een sport beoefend, Hendrikus? Klassiek ballet is net als hardlopen goed voor het lichaam alleen word je er iets leniger van. Als ballerina kun je je keurig kleden zonder ook maar enige aanstoot te geven, en met mannen hoef je ook niet te dansen, want het kan gewoon solo. Je koppelt het trouwens aan iets waar ik het helemaal niet aan gekoppeld wil zien, maar wellicht doen meerdere heren dat.

[Hendrikus]

Ben ik helemaal met je eens, maar hoe breng je dat over op een tiener die al jááren helemaal geobsedeerd is van bewegen. En wat kan je als alternatief aanbieden?

Ik zou zeggen: iets in de richting van CIOS of KALO. Als bewegen z'n passie is, kun je daar in de richting van gymleraar of sportinstructeur best wat mee doen, zonder dat je direct in de wereld van ballet of dans terecht komt. Als gymnastiek/sportleraar werk je tegenwoordig ook wel met muziek, kun je ook wel enige mate van choreografie toepassen in je lessen, maar hoef je niet op zondag te werken en kom je niet in dat wel érg op het vleselijke en uiterlijk gerichte wereldje van ballet en dans terecht.

Heb je zelf weleens een sport beoefend, Hendrikus? Klassiek ballet is net als hardlopen goed voor het lichaam alleen word je er iets leniger van. Als ballerina kun je je keurig kleden zonder ook maar enige aanstoot te geven, en met mannen hoef je ook niet te dansen, want het kan gewoon solo. Je koppelt het trouwens aan iets waar ik het helemaal niet aan gekoppeld wil zien, maar wellicht doen meerdere heren dat.

Ik vrees dat ik het professionele danswereldje van dichterbij ken dan jij...

[sela]

oja? zijn er hier ervaringsdeskundigen?

[Marie-Henriëtte]

Ben ik helemaal met je eens, maar hoe breng je dat over op een tiener die al jááren helemaal geobsedeerd is van bewegen. En wat kan je als alternatief aanbieden?

Ik zou zeggen: iets in de richting van CIOS of KALO. Als bewegen z'n passie is, kun je daar in de richting van gymleraar of sportinstructeur best wat mee doen, zonder dat je direct in de wereld van ballet of dans terecht komt. Als gymnastiek/sportleraar werk je tegenwoordig ook wel met muziek, kun je ook wel enige mate van choreografie toepassen in je lessen, maar hoef je niet op zondag te werken en kom je niet in dat wel érg op het vleselijke en uiterlijk gerichte wereldje van ballet en dans terecht.

Heb je zelf weleens een sport beoefend, Hendrikus? Klassiek ballet is net als hardlopen goed voor het lichaam alleen word je er iets leniger van. Als ballerina kun je je keurig kleden zonder ook maar enige aanstoot te geven, en met mannen hoef je ook niet te dansen, want het kan gewoon solo. Je koppelt het trouwens aan iets waar ik het helemaal niet aan gekoppeld wil zien, maar wellicht doen meerdere heren dat.

Ik vrees dat ik het professionele danswereldje van dichterbij ken dan jij...

Vertel.

[Hendrikus]

Vertel.

6 jaar muziekvakopleiding waar ook balletafdeling bij hoorde, veel van dichtbij meegemaakt

[Marie-Henriëtte]

Vertel.

6 jaar muziekvakopleiding waar ook balletafdeling bij hoorde, veel van dichtbij meegemaakt

Ik ben nog steeds niet overtuigd. Wellicht zou je wat gedetailleerder jouw informatie willen weergeven, want ik vind het niet eerlijk hoe je hier over ballerina's schrijft. Dat het enkel om hun vlees en uiterlijk zou draaien. Volgens mij kan het genuanceerder.