fluitje schreef:De handdruk is een bevestiging van de kerkenraad aan de predikant of de lezer waarbij de kerkenraad hem Gods zegen wenst.
Na de prediking is het een bevestiging namens de kerkenraad aan de predikant dat de KR zich aansluit en instemt met het verkondigde Evangelie.
Iemand zei eens: als iemand jou groet kijk je hem ook aan. Ik houd dus bij de votum en groet mijn ogen open.
Mijn mening is: ik kan de Heere niet aankijken. Zelfs Johannes viel als dood aan Zijn voeten. Zou ik Hem dan kunnen aanzien?
T.a.v. votum: onze predikant houdt met het votum zijn handen gespreid en naar boven gericht en bij de groet naar de gemeente toe.
De zegenbede vind ik wel bijzonder. Zelf houd ik mijn handen dan altijd open ipv gevouwen. Om zo de zegen te mogen ontvangen.
Ik vind de groet, verwoord uit Openb.1 wel bijzonder om te horen iedere keer. Laat de woorden eens tot je doordringen.
Fluitje, daar verschillen dus meningen over.
Wij menen, dat de handdruk voor de dienst betekend dat de kerkeraad namens de kerkeraad de bevoegdheid krijgt om het Woord te brengen. De handdruk na de dienst (bij ons ook slechts door 1 ouderling), is dat hij weer afstand doet van de bevoegdheid.
De instemming met de preek, namens de kerkeraad, zou nooit door 1 ouderling alleen kunnen geschieden, voor eerst met de kerkeraad te overleggen... En handdruk van iedere ouderling in het openbaar direkt na de dienst zou tot een circus kunnen uitlopen als er degenen waren die niet helemaal met de preek instemmen...
Dus kan de goedkeuring van een preek altijd alleen in de kerkeraad geschieden, achter gesloten deur...
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.