Dan moet je Levend Geloof eens lezen van C.G. Vreugdenhil.Oorspronkelijk gepost door ndonselaarVan harte mee eens, maar dat is niet de bevinding die deze predikanten bedoelen. We moeten het 'begin' aan kunnen wijzen.Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Bevinding betekend: persoonlijke geloofsbeleving, dus dat is dan voor iedereen anders.
Ware bevinding
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.


Ik heb het altijd zo geleerd:
1. Het evangelie wordt verkondigt.
2. De Heilige Geest komt er in mee en opent de hart en de oren van de dode ongelovige.
3. De dode ongelovige wordt door de Heilige Geest levend gemaakt en Leeft door het geloof in het evangelie.
Eigenlijk is er geen aanneming, al is het zelfs een in de bijbel gebruikte term, maar een verstaan en geloven van het evangelie.
En wat dan exact de volgorde is? Ik weet het niet. Ik weet enkel dat het evangelie verkondigt moet worden en dat we er in geloven moeten om zalig te worden.
1. Het evangelie wordt verkondigt.
2. De Heilige Geest komt er in mee en opent de hart en de oren van de dode ongelovige.
3. De dode ongelovige wordt door de Heilige Geest levend gemaakt en Leeft door het geloof in het evangelie.
Eigenlijk is er geen aanneming, al is het zelfs een in de bijbel gebruikte term, maar een verstaan en geloven van het evangelie.
En wat dan exact de volgorde is? Ik weet het niet. Ik weet enkel dat het evangelie verkondigt moet worden en dat we er in geloven moeten om zalig te worden.
Niek, ik denk dat men de mist ingaat door het Woord en de Geest te scheiden. Het is niet meer 'het Woord Gods is een kracht tot zaligheid' maar 'het toegepaste Woord Gods is een kracht tot zaligheid.'
Opzich is daar nog niet zoveel mis mee (praktisch gezien althans), als men maar zou stellen dat als het Woord je raakt, dat dat komt door de toepassing van de Geest. Echter, men maakt ervan dat het Woord niet voor jou is, tenzij het toegepast wordt. En daar heb ik bezwaar tegen...
Opzich is daar nog niet zoveel mis mee (praktisch gezien althans), als men maar zou stellen dat als het Woord je raakt, dat dat komt door de toepassing van de Geest. Echter, men maakt ervan dat het Woord niet voor jou is, tenzij het toegepast wordt. En daar heb ik bezwaar tegen...
Hé, daar had de HHK dominee het zondag ook nog over! We moesten waken voor het idee dat het de bijbel niet altijd het Woord van God zou zijn dat tot jou spreekt.Oorspronkelijk gepost door memento
Echter, men maakt ervan dat het Woord niet voor jou is, tenzij het toegepast wordt. En daar heb ik bezwaar tegen...
Dit is ook waar ik wel eens tegen aan ben gelopen in gesprekken met onbekeerde bevindelijken. Ja, die tekst staat in de bijbel, maar die geld alleen voor de uitverkorenen.
- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Memento,Oorspronkelijk gepost door memento
Niek, ik denk dat men de mist ingaat door het Woord en de Geest te scheiden. Het is niet meer 'het Woord Gods is een kracht tot zaligheid' maar 'het toegepaste Woord Gods is een kracht tot zaligheid.'
[...]
Waar vind de toepassing plaats? In de Woordverkondiging, of in de mens?
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
De grote vraag is maar: wat is het begin?Oorspronkelijk gepost door LizzyDan moet je Levend Geloof eens lezen van C.G. Vreugdenhil.Oorspronkelijk gepost door ndonselaarVan harte mee eens, maar dat is niet de bevinding die deze predikanten bedoelen. We moeten het 'begin' aan kunnen wijzen.Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Bevinding betekend: persoonlijke geloofsbeleving, dus dat is dan voor iedereen anders.
Denk je dat dat werkelijk van belang is? Ik niet namelijk. God kan ook in je jeugd al begonnen zijn. De een leidt hij rustiger dan de ander.Oorspronkelijk gepost door AfgewezenDe grote vraag is maar: wat is het begin?Oorspronkelijk gepost door LizzyDan moet je Levend Geloof eens lezen van C.G. Vreugdenhil.Oorspronkelijk gepost door ndonselaarVan harte mee eens, maar dat is niet de bevinding die deze predikanten bedoelen. We moeten het 'begin' aan kunnen wijzen.Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Bevinding betekend: persoonlijke geloofsbeleving, dus dat is dan voor iedereen anders.
Is deze discussie niet wat onduidelijk aan het worden vraag ik me af?
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.


Dit stuk van de posting komt me erg bekend voor, Niek.Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
“Nog onlangs heeft men ook wel weer kunnen lezen dat een predikant van de Gereformeerde Gemeenten synodaal de opmerking heeft weten te maken: Er is een welgemeend, algemeen aanbod van genade, maar tussen het aanbieden en het aannemen ligt het werk van de Heilige Geest.”
Je zou denken dat ds. Mallan hier toch weinig tegenin kan brengen. Maar nee, wat zegt hij?
“Ik denk: ja, of het werk van de mens dat men voor het werk van de Heilige Geest houdt. Kijk, dat is nu het punt waarover het is gegaan en dat wil ik benadrukken.”
Het gaat dus helemaal niet over een leergeschil, maar over een ‘bevindelijkheidsverschil’.
Dat is ook het antwoord van ds. Roos, als hem gevraagd wordt: “Het grote verschil is dan toch eigenlijk de ware bevinding?”
Ds. Roos antwoordt dan: “Dat was het in 1953 ook.”
---------------------

In ieder geval wilde ik ermee aantonen dat er geen wezenlijk verschil is tussen GG en GGiN. Beide behoren tot de bevindelijke stroming in de Ger. Gezindte. Alleen bevindt zich in de GG ook een tamelijk krachtige 'linkse' stroom en van de GGiN weet ik dat niet.
Misschien kan een GGiN'er ons dat vertellen?
Ja, ik denk dat het wel van belang is dat je het erover eens bent wát je onder het begin verstaat.Oorspronkelijk gepost door LizzyDenk je dat dat werkelijk van belang is? Ik niet namelijk. God kan ook in je jeugd al begonnen zijn. De een leidt hij rustiger dan de ander.Oorspronkelijk gepost door AfgewezenDe grote vraag is maar: wat is het begin?Oorspronkelijk gepost door LizzyDan moet je Levend Geloof eens lezen van C.G. Vreugdenhil.Oorspronkelijk gepost door ndonselaar Van harte mee eens, maar dat is niet de bevinding die deze predikanten bedoelen. We moeten het 'begin' aan kunnen wijzen.
Versta je daaronder het moment dat God in je leven begint te werken? Dat zal iedereen niet zo precies aan kunnen wijzen.
Maar versta je daaronder het moment dat je zonden je vergeven worden, dan lijkt het me dat je dat toch weet. (Zoals bij Christen bij het kruis, toen het pak van zijn rug viel.)
[Aangepast op 22/8/05 door Afgewezen]
Dat is niet het begin dat God in je gaat werken lijkt me, dat is verder op de weg.Oorspronkelijk gepost door AfgewezenEen eind verder met wat?Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Als je zonden vergeven worden dat is niet het begin dan ben je al een eind verder lijkt me.
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.


- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Lizzy,
De vraag is natuurlijk wánneer zijn onze zonden vergeven.
In het boek van Ryle 'hoe is het met u', wat ik aan het lezen ben, benadrukt hij ontzettend het belang van de vrede met God [vergeving van de zonde].
Dit is ook ontzettend belangrijk. Hoe zullen / kunnen wij ooit God ontmoeten als onze zonden niet vergeven zijn, of niet gerechtvaardigd zijn.
Maar goed, wanneer zijn onze zonden nu vergeven? Wanneer ligt het nu goed tussen God en onze ziel. Wanneer zitten we nu op de trein met het juiste kaartje? Als we gerechtvaardigd zijn door het geloof.
Lees eens mee wat Jezus sprak nav de gelijkenis van de Farizeër en de tollenaar.
En de tollenaar, van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O God! wees mij zondaar genadig! Ik [Jezus] zeg ulieden: Deze ging af gerechtvaardigd in zijn huis, meer dan die; want een ieder, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden, en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden.
Ook de Heidelberger spreekt deze taal:
Hoe wordt het hemelrijk door de prediking des heiligen Evangelies ontsloten en toegesloten?
Alzo, als, volgens het bevel van Christus, aan de gelovigen, allen en een iegelijk, verkondigd en openlijk betuigd wordt dat hun, zo dikwijls als zij de beloftenis des Evangelies met een waar geloof aannemen, waarachtelijk al hun zonden van God, om der verdiensten van Christus wil, vergeven zijn;
Dus het geloof, rechtvaardiging en vergeving van de zonde liggen heel dichtbij elkaar. Zo dicht, dat ze nooit gescheiden kunnen / mogen worden.
Je ziet / leest ook dat de Heidelberger separeert in het geloof in de belofte van het Evangelie. De Heidelberger spreekt heel andere taal als genoemde predikanten. Zij moeten eigenlijk concluderen dat het heel moeilijk is om in het geloof te separeren. Ze constateren dan dat er veel geloof kan zijn, wat het ware geloof niet is. Hoe lossen ze dit op? Door het oordeel aan de Heere te laten; door de boom op zijn vruchten te beoordelen? Nee, door de wortel te bekijken. Vruchten zijn levensgevaarlijk. Het kan evengoed het werk van de mens zijn. Het begin moet goed zijn. Ze vergeten echter dat ook in dit begin niet te separeren is.
PS. Excuses richting Afgewezen. Ik had de bron moeten vermelden. Het lijkt wel plagiaat.
De vraag is natuurlijk wánneer zijn onze zonden vergeven.
In het boek van Ryle 'hoe is het met u', wat ik aan het lezen ben, benadrukt hij ontzettend het belang van de vrede met God [vergeving van de zonde].
Dit is ook ontzettend belangrijk. Hoe zullen / kunnen wij ooit God ontmoeten als onze zonden niet vergeven zijn, of niet gerechtvaardigd zijn.
Maar goed, wanneer zijn onze zonden nu vergeven? Wanneer ligt het nu goed tussen God en onze ziel. Wanneer zitten we nu op de trein met het juiste kaartje? Als we gerechtvaardigd zijn door het geloof.
Lees eens mee wat Jezus sprak nav de gelijkenis van de Farizeër en de tollenaar.
En de tollenaar, van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O God! wees mij zondaar genadig! Ik [Jezus] zeg ulieden: Deze ging af gerechtvaardigd in zijn huis, meer dan die; want een ieder, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden, en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden.
Ook de Heidelberger spreekt deze taal:
Hoe wordt het hemelrijk door de prediking des heiligen Evangelies ontsloten en toegesloten?
Alzo, als, volgens het bevel van Christus, aan de gelovigen, allen en een iegelijk, verkondigd en openlijk betuigd wordt dat hun, zo dikwijls als zij de beloftenis des Evangelies met een waar geloof aannemen, waarachtelijk al hun zonden van God, om der verdiensten van Christus wil, vergeven zijn;
Dus het geloof, rechtvaardiging en vergeving van de zonde liggen heel dichtbij elkaar. Zo dicht, dat ze nooit gescheiden kunnen / mogen worden.
Je ziet / leest ook dat de Heidelberger separeert in het geloof in de belofte van het Evangelie. De Heidelberger spreekt heel andere taal als genoemde predikanten. Zij moeten eigenlijk concluderen dat het heel moeilijk is om in het geloof te separeren. Ze constateren dan dat er veel geloof kan zijn, wat het ware geloof niet is. Hoe lossen ze dit op? Door het oordeel aan de Heere te laten; door de boom op zijn vruchten te beoordelen? Nee, door de wortel te bekijken. Vruchten zijn levensgevaarlijk. Het kan evengoed het werk van de mens zijn. Het begin moet goed zijn. Ze vergeten echter dat ook in dit begin niet te separeren is.
PS. Excuses richting Afgewezen. Ik had de bron moeten vermelden. Het lijkt wel plagiaat.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini