Leer der Gereformeerde Gemeenten...

[DWW]

@ DIA,

Wat mij betreft mag je gerust man en paard noemen, als je ook de inhoud van hun prediking maar vermeld. Ik heb de naam van ds. Moerkerken toch ook genoemd, omdat het hier in dit TOPIC de leer der GG betreft, maar wél met een citaat van hem erbij. Laten we daarom nooit op de personen spelen, maar temeer op de inhoud van wat zij leren. Ik heb op dat punt ook al genoeg naar mijn hoofd geslingerd gekregen. En als het terecht Bijbels onderbouwd is, dan mag dat gerust, en zal ik mijn standpunten proberen te verdedigen. Maar als het zomaar wat loze kreten zijn, zoals hier de laatste paar postings, hebben we natuurlijk weinig om over te spreken.

[-DIA-]

@ DIA,

Wat mij betreft mag je gerust man en paard noemen, als je ook de inhoud van hun prediking maar vermeld. Ik heb de naam van ds. Moerkerken toch ook genoemd, omdat het hier in dit TOPIC de leer der GG betreft, maar wél met een citaat van hem erbij. Laten we daarom nooit op de personen spelen, maar temeer op de inhoud van wat zij leren. Ik heb op dat punt ook al genoeg naar mijn hoofd geslingerd gekregen. En als het terecht Bijbels onderbouwd is, dan mag dat gerust, en zal ik mijn standpunten proberen te verdedigen. Maar als het zomaar wat loze kreten zijn, zoals hier de laatste paar postings, hebben we natuurlijk weinig om over te spreken.

Ik heb je een mail gestuurd... Dat kan soms ellende voorkomen

[Wilhelm]

Toch vraag ik me af of de verschillen die er nu lijken te onstaan , werkelijk fundementele verschillen zijn. Worden er misschien andere accenten gelegd , of is er misschien soms wat onbegrip door de gekozen bewoordingen ?

Het verraste me toen ik een boekje aan het lezen was hoe er daarin over de ware bekering gesproken werd en de voorwaarden ontkracht werden voordat iemand tot Christus zou mogen komen. Een boekje waar we het waarschijnlijk allen van harte mee eens kunnen zijn. Wat vinden jullie van het volgende citaat ?

1.
De vernedering voor God in de ware boetvaardigen komt voort uit de liefde tot God, hun goedertieren Vader, en dus uit haat tegen die zonden , die Hem mishaagd hebben. En dit kan niet zonder geloof.
2.
De droefheid naar God, omdat wij Hem beledigd hebben door onze zonden ,bewijst al dat er een liefde tot God moet zijn. Nu is het onmogelijk dat wij God zouden liefhebben, voordat wij door het geloof weten dat wij door God geliefd zijn.
3.
Niemand kan zich tot God bekeren, tenzij hij eerst door God bekeerd wordt. En nadat hij bekeerd is, heeft hij berouw, zo zei Efraim (Jer 31v19) : Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben , heb ik berouw gehad. De waarheid is dat een zondaar die zich bekeerd , eerst gelooft dat God zal doen hetgeen Hij beloofd heeft, namelijk zijn zonden vergeven en zijn ongerechtigheden wegnemen. En dan berust hij in de hoop daarvan, en verlaat uit dien hoofde de zonde en zijn oude levenskoers, omdat deze God mishagen; en hij gaat doen hetgeen Hem behagelijk en aangenaam is. Dus eerst wordt Gods liefde ervaren, en de vergeving der zonden geloofd, en daarop volgt dan een verandering van levenswandel.

Als we dit kunnen onderschrijven, zullen we ook meer oog krijgen voor de verschillen waar er in dit topic over gesproken wordt.

De HC is in dezen wel een goede koerswijzer, en volgens mij de juiste drieslag.

Als we de HC maar nooit uitleggen als een standelijke heilsweg, wat veelal in de GG juist wél gedaan wordt.

In tegenstelling tot wat de Heere Jezus en Zijn apostelen, en ook de Reformatie leerden, namelijk als een stondelijke heilsleer.

Hier moet je eens over nadenken...

DWW, moet ik hieruit concluderen dat je het niet eens bent met het door mij geplaatste citaat ?

Punt 1 en 2, zijn van toepassing op Rom. 2:4, “Of veracht gij den rijkdom Zijner goedertierenheid, en verdraagzaamheid, en lankmoedigheid, niet wetende, dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt?”, waarin de zondaar nog besloten is tot op het geloof, Gal. 3:23, Rom. 7:6, vanwege zijn onvermogen daartoe. Waarom? Om de reden dat die zondaar aldaar nog niet verlost is van de heerschappij der dienstbaarheid van zijn eerste man (=de wet), Rom. 7:1-3. De zondaar kan daarom pas geloven, en is daarom pas bevrijd van het juk dat hem in dienstbaarheid hield, wanneer de Tweede Man hem hiervan heeft verlost. Christus kan geen bruid trouwen die nog verbonden is aan haar eerste man. Die verkoren bruid moet dus eerst verlost worden aan de macht en heerschappij van haar eerste geestelijke man. Hoe geschiedt dat? Geestelijk precies eender als hoe Christus Zijn leven aflegde onder de toorn van Zijn hemelse Vader aan het vloekhout van Golgotha. De wet heeft Hem vervloekt en tenslotte gedood, lees Gal. 4:4-7. Door de weg van de vloekdood, naar het leven. Door de vernedering naar de verhoging/opstanding, Rom. 6:4-8.

In de opzoekende liefde Gods (= de goedertierenheden) kan het weleens zo vol van binnen zijn, dat een ziel denkt dat alles vlak ligt tussen God en zijn ziel. Maar wanneer God door gaat werken, en die verkoren ziel tenslotte tot Zijn heilig recht gaat dagen, wordt die ziel vanbinnen gewaar, dat de reden van zijn geestelijke doodstaat nog moet worden weggenomen. Namelijk zijn vervloekte zonden, waardoor God (nog) geen gemeenschap met deze verkoren zondaar kon hebben. Daarom moet eerst zijn zonden er tussenuit, wil die zondaar ooit met Christus door het geloof verenigd kunnen zijn. En dat kan alleen in een weg van Gods heilig Recht. In dat Recht moet de verkoren zondaar sterven aan Gods rechtvaardigheid, majesteit en heiligheid. De zondaar voelt vanwege zijn innerlijke vervloekingen dat hij daar niet bij past, maar door de trekkende liefde des Vaders wordt die zondaar er voor ingewonnen om verloren te gaan, al in een punt des tijds. Dit is zalig verloren gaan, zeiden de oudjes vroeger. Omdat de zondaar daar verslonden ligt in de wille Gods, c.q. Gods eeuwig welbehagen.

Beste DWW, met veel omhaal van worden zeg je het niet eens te zijn met het citaat.

Het citaat is afkomstig uit "Het merg van het Evangelie" een boekje dat door oa Thomas Boston met hand en tand is verdedigd tegenover het Neonomianisme. Diezelfde Thomas Boston die jij ook zo graag citeert, en die je hoog hebt staan. Toch ?

Deze Neonomianen leerden voorwaarden voordat een ziel tot Christus mocht komen. Neem me niet kwalijk, maar diezelfde voorwaarden blijf ik in je postings lezen. Als ik dat verkeerd interpreteer dan hoop ik van harte dat je dat eens duidelijk wil posten hier.

[DWW]

@ Wilhelm,

Dan had je me de gehele preek moeten sturen. Ik dacht dit bedoeld was vanuit de weg der overtuiging waarin de zondaar nog aan een einde gebracht moest worden. Maar, wellicht was het bedoeld, vanuit de oefeningen des geloofs, waarin de ziel gelouterd word, en Christus in hem moet wassen. Misschien koester je nu het gevoel dat je mij er zgn. in hebt laten tuimelen, maar bij deze wil ik je zeggen, een liefhebber te zijn van Boston en de Erskines, die nooit enig geestelijk leven, nog minder zaligmakend geloof geleerd hebben alvorens een verkoren zondaar voor God verloren is gegaan.

Vriendelijke groet,

DWW

[jvdg]

Na al dit gekissebis zou graag eens willen horen hoe God een mens van zijn doodsstaat omkeert naar het eeuwige Leven, wat door Hem bereid is door Zijn Zoon, Jezus Christus, en wordt gewerkt door de Heilige Geest, uitgezonden door de Vader en de Zoon.

Al het onderstaande heb ik gelezen , met instemming, met afkeuring, met twijfel, en me afgevraagd wat we bereiken met dit dispuut.
En met wat we willen bereiken met deze discussie die bovendien conform de topictitel dient aan te sluiten bij de leer van een kerkverband.

Mss. een emotionele oproep, maar lieve mensen, besef toch waar het om gaat.
Predikt het Evangelie.

Hebt elkander hartelijk lief, en dient elkander door de Liefde.
En bevecht elkaar niet op de mm2.

[Wilhelm]

@ Wilhelm,

Dan had je me de gehele preek moeten sturen. Ik dacht dit bedoeld was vanuit de weg der overtuiging waarin de zondaar nog aan een einde gebracht moest worden. Maar, wellicht was het bedoeld, vanuit de oefeningen des geloofs, waarin de ziel gelouterd word, en Christus in hem moet wassen. Misschien koester je nu het gevoel dat je mij er zgn. in hebt laten tuimelen, maar bij deze wil ik je zeggen, een liefhebber te zijn van Boston en de Erskines, die nooit enig geestelijk leven, nog minder zaligmakend geloof geleerd hebben alvorens een verkoren zondaar voor God verloren is gegaan.

Vriendelijke groet,

DWW

@DWW, het was absoluut niet mijn bedoeling je erin te laten tuimelen, maar je hebt gelijk het was een klein citaat. Ik heb voor de helderheid nu een groter gedeelte, een aantal paragrafen rondom het eerste citaat, geciteerd uit dat boekje van Fisher
Een boekje dat zo gewaardeerd is door Boston en de Erskines, en voor velen tot zegen is geweest.
Maar proef je de pastorale toon ?

4. De evangelische bekering als gevolg van het geloof

Nomista: Maar, mijnheer, u ziet toch dat Christus een dorsten vereist voordat iemand tot Hem kan kome En dat kan, denk ik, niet zonder ware bekering.

Evangelista: In het laatste hoofdstuk van de Openbaringen (vs. 17), doet Christus dezelfde algemene nodiging: die dorst heeft, kome. En alsof de Heilige Geest zo lange tijd geleden, dezelfde tegenwerping als de uwe beantwoordde, volgt op deze woorden: en die wil, die neme het water des levens om niet (dus zelfs zonder dorsten). Want die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen (Joh. 6:37). Maar omdat u van mening schijnt te zijn, dat hij zich behoorde te bekeren voordat hij geloven zal, vraag ik u mij eens te zeggen, wat u onder de bekering verstaat.

Nomista: Ik denk dat de bekering bestaat_in de vernedering van zichzelf voor God, in een droefheid dat men door zijn zonden Hem beledigd heeft, en in een afkering van de zonde tot de Heere.

Evangelista: Wilt u dan dat iemand dit alles werkelijk zou moeten doen, voordat hij tot Christus komt door het geloof?

Nomista: Jazeker, ik denk dat het zeer gepast is, om dit te doen.

Evangelista: Wel, dan zeg ik u, dat u hem wilt laten doen, hetgeen onmogelijk is.
Want
1. De vernedering voor God in de ware boetvaardigen komt voort uit de liefde tot God, hun goedertieren Vader, en dus uit haat tegen die zonden, die Hem mishaagd hebben. En dit kan niet zonder geloof.
2. De droefheid naar God, omdat wij Hem beledigd hebben door onze zonden bewijst al dat er een liefde tot God moet zijn. Nu is het onmogelijk dat wij God zouden liefhebben, voordat wij door het geloof weten dat wij door God geliefd zijn.
3. Niemand kan zich tot God bekeren, tenzij hij eerst door God bekeerd wordt. En nadat hij bekeerd is, heeft hij berouw, zo zei Efraïm (Jer. 31:19): Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad. De waarheid is, dat een zondaar die zich bekeert, eerst gelooft dat God zal doen hetgeen Hij beloofd heeft, nl. zijn zonden vergeven en zijn ongerechtigheid wegnemen. En dan berust hij in de hoop daarvan, en verlaat uit dien hoofde de zonde en zijn oude levenskoers, omdat deze God mishagen; en hij gaat doen hetgeen Hem behagelijk en aangenaam is. Dus eerst wordt Gods liefde ervaren, en de vergeving der zonden geloofd, en daarop volgt dan een verandering van de levenswandel.

Nomista: Maar, mijnheer, de Schrift stelt toch, naar mijn gevoelen, dat de Heere verordend heeft, dat de bekering aan het geloof vooraf gaat. Want er wordt immers gezegd : Bekeert u, en gelooft het evangelie (Marc. 1:15).

Evangelista: Opdat u een goed en voldoende antwoord zou mogen ontvangen op deze tegenwerping, vraag ik u op de volgende twee dingen acht te willen geven.
1. Het woord bekeren betekent in de grondtekst een verandering van ons verstand van valse wegen tot rechte wegen, en een verandering van ons hart van het kwade tot het goede. Zoals die zoon in het evangelie zei, dat hij niet wilde werken in de wijngaard van zijn vader; maar daarna berouw hebbende, ging hij heen (Matth. 21:29), d.w.z. hij veranderde van gedachte en verstand, en ging heen.
2. In de dagen dat Johannes de Doper en onze Zaligmaker predikten, dwaalden bijna al hun toehoorders in hun verstand en oordeel. Want zij waren besmet met de zuurdesem of de leer van de Farizeeërs en van de Sadduceeërs, voor wie de Zaligmaker Zijn discipelen beval zich te wachten en toe te zien (Matth. 16:6 en 12). De meesten waren daardoor van gevoelen dat de Messias die zij verwachtten een groot en machtig Monarch zou zijn, die hen van hun tijdelijke dienstbaarheid verlossen zou, zoals ik tevoren al getoond heb. Ook waren er velen de mening van de Farizeeërs toegedaan, die stelden dat, zoals een uitwendige gelijkvormigheid aan de letter van de Wet voldoende was om de gunst en de achting van de mensen
te verkrijgen, deze ook genoegzaam was voor hun rechtvaardigmaking en aangenaamheid bij God; en daarom ook om hen in de hemel en tot de eeuwige gelukzaligheid te brengen. Tot dit doel waren zij dus zeer ijverig in vasten en bidden (Luc. 18:12), en zeer zorgvuldig in het vertienen van de munt, en de dille, en het komijn, maar lieten na hét zwaarste van de Wet, namelijk het oordeel, de barmhartigheid, het geloof, en de liefde Gods (Matth. 23:23 en Luc. 11:42). En zo reinigden zij het buitenste van de drinkbeker en van de schotel; maar van binnen waren zij vol van roof en onmatigheid, zoals de Zaligmaker van hen zegt (Matth. 23:25). Er waren ook verscheidenen van hen van het gevoelen van de Sadduceeërs (Hand. 23:8), die zeiden dat er geen opstanding is, noch geest, noch engel; en die daarom al hun hoop en troost hadden in de dingen van dit leven, in geen ander leven gelovend.
Toen onze Zaligmaker nu voor dit volk predikte, zei Hij: De tijd is vervuld, en het koninkrijk Gods is nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het evangelie. Daarmee zegt Hij, dat de tijd door de profeten voorzegd tot de openbaring van de Messias, is vervuld; en Zijn koninkrijk dat een geestelijk en hemels koninkrijk is, nabij gekomen is; verander daarom uw verstand van valse tot rechte wegen, en uw hart van het kwade tot het goede. Verbeeld u zich niet langer, dat de Messias Die u verwacht, Iemand zal zijn die u zal verlossen van uw natuurlijke vijanden, maar juist van uw geestelijke vijanden, namelijk van uw zonden, van de toom van God, en van de eeuwige verdoemenis. Vertrouw daarom niet langer op uw eigen gerechtigheid,
al wandelt u nog zo stipt naar de letter van de Wet maar geloof de blijde boodschap die u nu wordt gebracht namelijk dat deze Messias u zal verlossen van de zonde, van de toorn, van de duivel en van de hel; en u brengen tot het eeuwige leven en de heerlijkheid. Laat ook niemand van u zich langer verbeelden, dat er geen opstanding der doden zal zijn, en zo zijn verwachting alleen maar op dit leven stellen; maar geloof deze blijde boodschap, die u nu gebracht wordt van de Messias, en Hij zal u opwekken ten uitersten dage, en u een eeuwig leven geven. Ik wil mij onderwerpen aan een beter oordeel; maar ik geloof toch dat als er in de Heilige Schrift tot enige bekering vermaand wordt, voor in Christus te geloven; of als er enige bekering, hetzij in orde van natuur of van tijd, aan het geloof in Christus voorafgaat, het alleen zo’n bekering is als hierboven vermeld.

Nomista: Maar, mijnheer, denkt u dat er ook tegenwoordig bij de mensen zulk een soort van bekering is, die aan het geloof in Christus voorafgaat?

Evangelista: Dat denk ik zeker. Als voorbeeld noem ik u een onheilig vleselijk mens, die leeft alsof hij met de Sadduceeërs niet in een opstanding der doden,.een hemel en een hel gelooft, en die in zijn geweten ervan overtuigd wordt, dat als hij zo doorgaat met zijn buik te stellen tot zijn god, en met alleen maar aardse dingen te bedenken, zijn einde dan het verderf zal zijn. Daarop verandert hij van gedachte en wordt van een werelds mens een stipte Farizeeër, of (zoals sommigen deze noemen) een wettische belijder. Maar hij wordt er verder van overtuigd, dat al zijn eigen gerechtigheid in het stuk van de rechtvaardigmaking hem niet zal baten, en dat het alleen de gerechtigheid van Christus is, die hierin gelden kan. Dan verandert hij van gedachte, en begeert met de apostel, om in Christus gevonden te worden, niet hebbende zijn rechtvaardigheid die uit de Wet is, maar die door het geloof van Christus is, namelijk de rechtvaardigheid die uit God is, door het geloof (Fil. 3:9). Nu denk ik, dat een mens die dit doet, van oordeel verandert en zich afkeert van verkeerde tot rechte wegen, en zijn hart verandert van het kwade tot het goede, en zich dus op zijn manier in waarheid bekeert, hoewel niet zaligmakend.

Nomista: Maar, mijnheer, wilt u dan stellen, dat de bekering volgens mijn beschrijving, niet aan het geloof in Christus voorafgaat, maar daarop volgt?

Evangelista: Jazeker, ik stel, dat de bekering niet aan. het geloof voorafgaat, maar erop volgt. Want wanneer iemand de liefde van God in Christus tot hem gelooft, dan heeft hij God lief, omdat God hem eerst heeft liefgehad. En die liefde dringt hem om zich te vernederen voor
Gods voetbank, en te erkennen dat hij veel geringer is dan al deze weldadigheden. Ja, dan gedenkt hij zijn boze wegen, en zijn handelingen, die niet goed waren; en heeft een walg van zichzelf vanwege zijn ongerechtigheden en zijn gruwelen (Ezech. 36:31). Dan wil hij ook zichzelf reinigen van alle besmetting des vleses en des geestes, en zo de heiligmaking voleindigen in de vreze Gods, lettende op al Gods geboden (2 Cor. 7:1 en Ps. 119:6).

Nomista: Welnu, mijnheer, ik ben door uw antwoord voldaan.


5. Het geestelijk huwelijk met Christus

Neophutus: Zeker, mijnheer, u hebt de gezindheid van Christus jegens arme zondaren goed verklaard en voorgesteld, en al mijn tegenwerpingen en twijfelingen nu zo beantwoord, dat ik nu in waarheid overreed ben dat Christus mij wil aannemen.. En ik ben ook zeker gewillig om tot Hem te komen en Hem aan te nemen; maar helaas, ik heb geen kracht.

Evangelista: Maar: zeg mij in waarheid, hebt u besloten al uw macht te gebruiken, en zo Christus aan te nemen?

Neophutus: Zeker, mijnheer; mij dunkt dat mijn besluit veel lijkt op het besluit van de vier melaatsen voor de poort van Samaria. Want deze zeiden: Indien wij in de stad gaan, zo is de honger in de stad en zullen wij daar sterven; en indien wij hier blijven, wij zullen ook sterven. Nu dan, komt en laat ons in het leger der Syriërs vallen; indien zij ons laten leven, wij zullen leven, en indien zij ons doden, wij zullen maar sterven (2 Kon. 7:4).
Zo zegt ook mijn hart: Indien ik terugkeer tot het Verbond der Werken om daaruit rechtvaardigmaking te zoeken, zal ik daar sterven; en indien ik stil zit en die nergens zoek, zal ik ook sterven. En daarom heb ik, hoewel ik bevreesd ben, toch besloten tot Christus te gaan; en indien ik omkom, dan kom ik om.

Evangelista: Wel, nu zeg ik u dat het huwelijk is gesloten, Christus is uwe, en u bent Zijne. Heden is uwen huize (ik bedoel uw ziel) zaligheid geschied. Want ook al hebt u de macht niet om zo snel tot Christus te lopen, en niet zo’n vaste greep om Hem aan te grijpen als u wel wensen zou; omdat u nochtans met zulk een voornemen om Christus aan te nemen komt, hebt u niet bezorgd te zijn over uw onmacht, want Christus zal u bekwaam maken om het te doen. Want staat er niet geschreven: Maar zovelen Hem aangenomen hebben, heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven (Joh. 1:12)? Sta daarom niet langer te twisten, maar wees volstrekt en onbeschroomd in uw geloof en met uzelf op God in Christus te werpen om genade, en laat de uitkomst dan zijn zoals die wezen mag. Laat ik u evenwel zeggen dat u met zulk een voornemen nooit naar de hel zal gaan. Ja, ik zal nog meer zeggen; indien een ziel in de hemel een plaats krijgt, dan zal het er zo één zijn; want God zal het niet over Zich verkrijgen zo’n ziel te verdoemen. Ik mag dan met zo veel vrijmoedigheid tot u zeggen, hetgeen de getrouwe John Careless tot de godzalige John Bradford zei, toen deze onder dezelfde bestrijdingen worstelde: ‘Hoort gij hemelen, en neigt uw oor o aarde, en geef mij getuigenis op die grote dag, dat ik hier getrouw en oprecht des Heeren boodschap verkondig aan zijn waarde dienaar en bijzonder beminde John Bradford, als ik zeg: gij man, zo bijzonder van God bemind, ik verkondig en betuig u, in het Woord en de Naam van de Heere Jehova, dat al uw zonden, hoe veel, hoe zwaar, hoe groot die ook zijn mogen, u volkomen en genadig vergeven zijn, door de barmhartigheid van God in Christus Jezus, de enige Heere en lieve Zaligmaker. Zo waarachtig als de Heere leeft, Hij wil niet dat gij de dood zult sterven; maar Hij heeft waarlijk voorgenomen en besloten, dat gij voor eeuwig met Hem leven zult’.

Neophutus: O mijnheer, had ik maar een goed recht om deze woorden op mijzelf toe te passen, zoals die lieve Bradford had; dan was ik een gelukkig mens.

Evangelista: Ik zeg u in de Naam van Christus, en onder de Hand des Geestes, dat uw persoon Hem aangenaam is, uw zonden uitgewist zijn, en dat u zalig zult worden. En ook dat als een engel uit de hemel u anders zou willen zeggen, die zij vervloekt! Daarom mag u zonder twijfel besluiten, dat u een gelukkig mens bent. Want door middel van deze uw ondertrouw met Christus, bent u één met Hem en één in Hem geworden: Gij blijft in Hem, en Hij in u (1 Joh. 4:13), Hij is uw Liefste, en gij zijt Zijne (Hoogl. 2:16); zodat de huwelijksvereniging tussen Christus en u meer is dan een pure bevatting van uw verstand. Want deze is een bijzondere en geestelijke vereniging; het is een vereniging tussen de natuur van Christus, als zijnde God en mens, en u. Het is niet alleen een verbinding en vereniging van uw verstand met een Zaligmaker, maar ook van uw gehele ziel met Hem. Daaruit moet dan volgen dat u niet veroordeeld kunt worden, want Christus kan niet zalig zijn, tenzij u met Hem gezaligd wordt. En zoals door een natuurlijk huwelijk alle dingen tussen man en vrouw gemeen worden, zo worden ook door dit geestelijk huwelijk tussen Christus en u alle dingen gemeen. Want wanneer Christus Zijn bruid getrouwd heeft, dan krijgt zij deel aan al Zijn schatten; zodat alles wat Christus is of heeft, u dat vrijmoedig mag eisen als zijnde van uzelf. Hij is u geworden wijsheid van God, en rechtvaardigheid, en heiligmaking, en verlossing (1 Cor. 1:30). En zeker, het is uit kracht van deze nauwe vereniging dat Christus genaamd wordt: de Heere, onze gerechtigheid (Jer. 23:6); maar ook dat de Kerk wordt genaamd; de Heere, onze gerechtigheid (Jer. 33:16). Ik zeg u, dat u uit kracht van deze vereniging vrijmoedig als van uzelf mag nemen Christus’ waken, onthouding, arbeid, gebeden, vervolgingen, lasteringen; ja Zijn tranen, Zijn zweet, Zijn bloed en al wat Hij ooit gedaan en geleden heeft in de tijd van drieëndertig jaren, met Zijn lijden, sterven, begraven worden, opstanding en hemelvaart; want die zijn alle de uwe. En zoals Christus al Zijn goed overmaakt aan Zijn bruid, zo wil Hij ook dat zij aan Hem alles zal overmaken. Als u met Hem getrouwd bent, moet u alles wat van uzelf is aan Hem geven. En in wezen hebt u niets van uzelf dan zonde, en daarom moet u die aan Hem geven. Ik bid u, zeg dan met vrijmoedigheid tot Christus: Ik geef U, als mijn dierbare Man, mijn ongeloof, mijn wantrouwen, mijn hoogmoed, mijn verwaandheid, mijn eerzucht, mijn toom en boosheid, mijn nijd, mijn begeerlijkheid, mijn kwade gedachten en genegenheden. Ik maak hiervan en van al mijn andere misdaden een bundel, en geef die aan U. Zo werd Christus Die geen zonde gekend heeft, zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem (2 Cor. 5:21). Laat ons nu, zegt Luther, deze dingen eens samen vergelijken, dan zullen wij een onwaardeerbare schat vinden. Christus is vol van genade, leven en zaligmakend heil; en de ziel is beladen met alle zonden, dood en verdoemenis. Maar laat het geloof tussen deze twee komen, en het zal gebeuren dat Christus beladen wordt met zonde, dood en hel, en aan de ziel genade, leven en zaligheid wordt toegerekend. Wie is dan bij machte, zegt hij, om het koninklijke van dit huwelijk te kunnen waarderen? Wie kan de heerlijke rijkdom van Zijn genade begrijpen, daar deze rijke en rechtvaardige Man deze arme en goddeloze hoer ter vrouw neemt, haar verlost van al haar duivelen en haar versiert met al Zijn eigen kleinodiën. Zodat u door de verzekering van uw geloof in Christus, uw Man, van alle zonden verlost, tegen de dood beveiligd, en van de hel bevrijd bent, en een eeuwige gerechtigheid leven en zaligheid geschonken is, van deze uw Man Christus. En daarom bent u nu onder het Verbond der Genade, en van de Wet als een Verbond der Werken, bevrijd. Want men kan op één en dezelfde tijd niet onder het Verbond der Werken én onder het Verbond der Genade zijn.

Neophutus: Mijnheer, ik weet niet goed, hoe ik deze vrijheid van de Wet als een Verbond der Werken, moet verstaan; en daarom vraag ik u om het mij zo duidelijk voor te stellen als u kunt.

Evangelista: Om dit stuk juist en helder te verstaan, moet u aanmerken, dat wanneer Christus als de tweede Adam, voor Zijn uitverkorenen de Wet als een Verbond der Werken, volmaakt vervulde, dat toen de goddelijke gerechtigheid die verbintenis overgaf aan Christus, Die dat handschrift dat tegen ons was, heeft uitgewist (Col. 2:14), zodat niemand van Zijn uitverkorenen meer daarmee van doen heeft, en dat handschrift ook niet met hem. En wanneer u nu door uw geloof in Christus verklaard heeft, dat u er één bent, die uitverkoren was in Hem, voor de grondlegging der wereld (Ef. 1:4), dan wordt Zijn vervullen van dat Verbond, en het uitwissen van dat handschrift u toegerekend. En zo bent u ontslagen van al uw overtredingen tegen dat Verbond, hetzij van het verleden, van het heden, of van de toekomst; en dus bent u, zoals de apostel zegt, om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing die in Christus Jezus is.

6. De rechtvaardigmaking voor het geloof verworpen

Antinomista: Mijnheer, vergun mij in het voorbijgaan ook iets te vragen. Was hij niet al tevoren gerechtvaardigd ?

Evangelista: Indien hij tevoren niet in Christus geloofd heeft zoals ik denk dat hij niet gedaan heeft, dan is hij ook zeker tevoren niet gerechtvaardigd geweest.

Antinomista: Maar, mijnheer, u weet dat het God is Die rechtvaardigt, zoals de apostel zegt. Maar God is eeuwig; en zoals u zei, mag van Christus gezegd worden, dat Hij van eeuwigheid het Verbond der Werken vervuld heeft. Indien hij nu Christus toebehoort, dan is hij de Zijne geweest van eeuwigheid. En daarom is hij, volgens mijn gedachte, van eeuwigheid gerechtvaardigd.

Evangelista: Het is waar, God is eeuwig. En aangezien God de onderneming van Christus, om in de tijd het Verbond der Werken te vervullen, aangenomen heeft, mogen wij ook zeggen dat Hij dat van eeuwigheid heeft vervuld.

XXX
Ook is waar dat hij ten aanzien van Gods verkiezing van eeuwigheid Christus heeft toebehoord, en daarom ook in Gods besluit van eeuwigheid gerechtvaardigd is. Ook ten aanzien van de verdienste is hij gerechtvaardigd geworden in de dood en de opstanding van Christus. Maar toch is hij dan nog niet dadelijk gerechtvaardigd voordat hij metterdaad in Christus gelooft. Want, zo zegt de apostel, door Hem wordt gerechtvaardigd een iegelijk die gelooft (Hand 13:39). Zodat in de daad van de rechtvaardigmaking het geloof en Christus een onderlinge betrekking moeten hebben, en altijd samen moeten komen: het geloof als de daad die aangrijpt, en Christus als het Voorwerp dat aangegrepen wordt. Want Christus rechtvaardigt niet zonder het geloof, en het geloof niet zonder dat het in Christus is.
XXX

Antinomista: Inderdaad, mijnheer, u hebt mij redelijk in dit stuk voldaan; en het bevalt mij bijzonder goed, dat u stelt dat geen geloof rechtvaardigt, dan dat waarvan Christus het Voorwerp is.

Evangelista: De waarheid is dat, hoewel iemand mocht geloven dat God barmhartig is en getrouw in Zijn belofte, dat Hij Zijn uitverkoren getal van eeuwigheid heeft, en dat hij zelf er één is van dat getal; indien dit geloof nochtans Christus niet aanschouwt, en niet ziet op God zoals Hij in Christus is, het zal hem niet kunnen baten. Want men kan niet met troost aan God denken buiten Christus onze Middelaar; want indien wij God in Christus niet vinden, zegt Calvijn, dan kan de zaligheid niet gekend worden.
Daarom, buurman Neophutus, zal ik tot u zeggen, hetgeen de lieve Mr. Bradford eens tot iemand zei: Indien u dan gerust en zeker in uw geweten wilt zijn, zo laat uw geloof door alle dingen heen breken; niet alleen door hetgeen binnen in u is, maar ook door alles wat in de hemel, op de aarde, en in de hel is; en rust nooit voordat het komt tot Christus, als gekruist zijnde, en tot de eeuwige dierbare barmhartigheid en goedertierenheid Gods in Christus.


XXX = Hoewel het daar nu niet overgaat voor de volledigheid : in de vertaling die Comrie heeft uitgegeven heeft hij dit gedeelte enigszins aangepast en wat toegevoegd, en is daarmee afgeweken van de oorspronkelijke tekst. Hij vertaalt dit gedeelte zo :

Ook is waar dat hij ten aanzien van Gods verkiezing van eeuwigheid Christus heeft toebehoord, en daarom ook in Gods besluit van eeuwigheid gerechtvaardigd is. Ook ten aanzien van de verdienste is hij gerechtvaardigd geworden in de dood en de opstanding van Christus. Maar toch is hij dan nog niet dadelijk gerechtvaardigd in de vierschaar Gods in zijn geweten. Doordat hij metterdaad in Christus geloofde, d.w.z. door de Heilige Geest de verzekering ontvangen had door middel van het geloof (dat alleen de belovende God schenkt), werd niet alleen anderen, maar ook hem vergeving, eeuwige gerechtigheid en zaligheid geschonken, uit loutere genade, alleen om de verdienste van Christus. Want, zo zegt de apostel, door Hem wordt gerechtvaardigd een iegelijk die gelooft (Hand 13:39). Zodat in de daad van de rechtvaardigmaking in het geweten het geloof en Christus een onderlinge betrekking moeten hebben, en altijd samen moeten komen: het geloof als de daad die aangrijpt, en Christus als het Voorwerp dat aangegrepen wordt; want Christus rechtvaardigt niet zonder het geloof, en het geloof niet zonder dat het in Christus is.

[Luther]

Na al dit gekissebis zou graag eens willen horen hoe God een mens van zijn doodsstaat omkeert naar het eeuwige Leven, wat door Hem bereid is door Zijn Zoon, Jezus Christus, en wordt gewerkt door de Heilige Geest, uitgezonden door de Vader en de Zoon.

Al het onderstaande heb ik gelezen , met instemming, met afkeuring, met twijfel, en me afgevraagd wat we bereiken met dit dispuut.
En met wat we willen bereiken met deze discussie die bovendien conform de topictitel dient aan te sluiten bij de leer van een kerkverband.

Mss. een emotionele oproep, maar lieve mensen, besef toch waar het om gaat.
Predikt het Evangelie.

Hebt elkander hartelijk lief, en dient elkander door de Liefde.
En bevecht elkaar niet op de mm2.

Amen!

[DWW]

Na al dit gekissebis zou graag eens willen horen hoe God een mens van zijn doodsstaat omkeert naar het eeuwige Leven, wat door Hem bereid is door Zijn Zoon, Jezus Christus, en wordt gewerkt door de Heilige Geest, uitgezonden door de Vader en de Zoon.

Al het onderstaande heb ik gelezen , met instemming, met afkeuring, met twijfel, en me afgevraagd wat we bereiken met dit dispuut. En met wat we willen bereiken met deze discussie die bovendien conform de topictitel dient aan te sluiten bij de leer van een kerkverband.

Mss. een emotionele oproep, maar lieve mensen, besef toch waar het om gaat.
Predikt het Evangelie.

Hebt elkander hartelijk lief, en dient elkander door de Liefde.
En bevecht elkaar niet op de mm2.

Hartelijk mee eens! Het spijt me wanneer ik iemand zeer, of tekort heb gedaan. Ik heb alleen getracht het Woord uit te leggen. Maar als ik alle kritiek op mijn schrijven zo eens optel, na ong. 20 pagina's in dit topic meegeschreven te hebben, en ook het begin van deze posting weer lees, vraag ik mezelf toch af, of ik wel de gave heb tot een eenvoudige uitleg. John Owen heeft het gezegd over John Bunyan, dat hij wel al zijn geleerdheid wenste in te ruilen voor de eenvoud waarmee Bunyan mocht spreken en schrijven. En toch ben ik niet geleerd en heb ik ook niet veel gestudeerd, wel héél veel onderzocht, en weet nog maar een fraktie van wat ik eigenlijk zou moeten weten. Hetgeen ik schreef heeft de Heere me laten zien vanuit Zijn Woord, en heb ik bevestigd gevonden bij de oudvaders die ik weleens citeer, en heb ik ook zelf zielsbevindelijk alzo ondervonden.

Goeie zondag!

[Jean le Fontain]

Na al dit gekissebis zou graag eens willen horen hoe God een mens van zijn doodsstaat omkeert naar het eeuwige Leven, wat door Hem bereid is door Zijn Zoon, Jezus Christus, en wordt gewerkt door de Heilige Geest, uitgezonden door de Vader en de Zoon.

Al het onderstaande heb ik gelezen , met instemming, met afkeuring, met twijfel, en me afgevraagd wat we bereiken met dit dispuut. En met wat we willen bereiken met deze discussie die bovendien conform de topictitel dient aan te sluiten bij de leer van een kerkverband.

Mss. een emotionele oproep, maar lieve mensen, besef toch waar het om gaat.
Predikt het Evangelie.

Hebt elkander hartelijk lief, en dient elkander door de Liefde.
En bevecht elkaar niet op de mm2.

Hartelijk mee eens! Het spijt me wanneer ik iemand zeer, of tekort heb gedaan. Ik heb alleen getracht het Woord uit te leggen. Maar als ik alle kritiek op mijn schrijven zo eens optel, na ong. 20 pagina's in dit topic meegeschreven te hebben, en ook deze posting lees, vraag ik mezelf toch af, of ik wel de gave heb tot een eenvoudige uitleg. John Owen heeft het gezegd over John Bunyan, dat hij wel al zijn geleerdheid wenste in te ruilen voor de eenvoud waarmee Bunyan mocht spreken en schrijven. En toch ben ik niet geleerd en heb ik ook niet veel gestudeerd, wel héél veel onderzocht, en weet nog maar een fraktie van wat ik eigenlijk zou moeten weten. Hetgeen ik schreef heeft de Heere me laten zien vanuit Zijn Woord, en heb ik bevestigd gevonden bij de oudvaders die ik weleens citeer, en heb ik ook zelf zielsbevindelijk alzo geleerd.

Broeder DWW,

Laten we daarom ook maar een punt zetten achter deze discussie. Ik wens je van harte het eenvoudige Woord van de apostel Johannes toe: Die de Zoon heeft, die heeft het leven. Die de Zoon niet heeft, heeft het leven niet. Hier gaat het uiteindelijk om: zijn we veilig achter het bloed van Christus.
Een gezegende zondag toegewenst!

Hartelijke groet van je broeder in Christus,
Jean

[DWW]

Na al dit gekissebis zou graag eens willen horen hoe God een mens van zijn doodsstaat omkeert naar het eeuwige Leven, wat door Hem bereid is door Zijn Zoon, Jezus Christus, en wordt gewerkt door de Heilige Geest, uitgezonden door de Vader en de Zoon.

Al het onderstaande heb ik gelezen , met instemming, met afkeuring, met twijfel, en me afgevraagd wat we bereiken met dit dispuut. En met wat we willen bereiken met deze discussie die bovendien conform de topictitel dient aan te sluiten bij de leer van een kerkverband.

Mss. een emotionele oproep, maar lieve mensen, besef toch waar het om gaat.
Predikt het Evangelie.

Hebt elkander hartelijk lief, en dient elkander door de Liefde.
En bevecht elkaar niet op de mm2.

Hartelijk mee eens! Het spijt me wanneer ik iemand zeer, of tekort heb gedaan. Ik heb alleen getracht het Woord uit te leggen. Maar als ik alle kritiek op mijn schrijven zo eens optel, na ong. 20 pagina's in dit topic meegeschreven te hebben, en ook deze posting lees, vraag ik mezelf toch af, of ik wel de gave heb tot een eenvoudige uitleg. John Owen heeft het gezegd over John Bunyan, dat hij wel al zijn geleerdheid wenste in te ruilen voor de eenvoud waarmee Bunyan mocht spreken en schrijven. En toch ben ik niet geleerd en heb ik ook niet veel gestudeerd, wel héél veel onderzocht, en weet nog maar een fraktie van wat ik eigenlijk zou moeten weten. Hetgeen ik schreef heeft de Heere me laten zien vanuit Zijn Woord, en heb ik bevestigd gevonden bij de oudvaders die ik weleens citeer, en heb ik ook zelf zielsbevindelijk alzo geleerd.

Broeder DWW,

Laten we daarom ook maar een punt zetten achter deze discussie. Ik wens je van harte het eenvoudige Woord van de apostel Johannes toe: Die de Zoon heeft, die heeft het leven. Die de Zoon niet heeft, heeft het leven niet. Hier gaat het uiteindelijk om: zijn we veilig achter het bloed van Christus.
Een gezegende zondag toegewenst!

Hartelijke groet van je broeder in Christus,
Jean

Amen

[jvdg]

Een groot wonder.
We zijn het in dit forum in hoofdlijnen met elkaar eens.

Zullen we deze discussie dan maar sluiten.

En laat ons allen bidden om die ware Éénheid in het Hoofd van de Kerk: de Heere Jezus Christus.

Hem zij alle Eer!

Soli Deo Gloria!

En dat voor ellendigen.

[pierre27]

èèn in Christus, wat een machtig iets zal dat zijn, hier elkaar niet herkennen en dan in de Hemel met elkaar Hem groot maken.
Geve God dat we dat zullen doen.

[refo]

Het lijkt wel leuk om zo af te sluiten. De amens vliegen in het rond. Inclusief de verzoeken om slotjes. De beroepen op 'eenheid in Christus'.
Intussen is er niets opgelost.
Want waar was Christus in deze discussie? En welke rol speelt Hij in het zaligen van zondaars? Als kers op de zelfgebakken taart van het heil? Ik kan me toch niet aan de indruk onttrekken dat de wet (zelfs met een beroep op Galaten. Wonderlijk!) een veel te grote en belangrijke plek krijgt in al de posts.

[jvdg]

Het lijkt wel leuk om zo af te sluiten. De amens vliegen in het rond. Inclusief de verzoeken om slotjes. De beroepen op 'eenheid in Christus'.
Intussen is er niets opgelost.
Want waar was Christus in deze discussie? En welke rol speelt Hij in het zaligen van zondaars? Als kers op de zelfgebakken taart van het heil? Ik kan me toch niet aan de indruk onttrekken dat de wet (zelfs met een beroep op Galaten. Wonderlijk!) een veel te grote en belangrijke plek krijgt in al de posts.

Zo'n refo toch....
Denkt na 8 jaar nog steeds dat een discussieforum oplossingen biedt.

[Jean le Fontain]

Een groot wonder.
We zijn het in dit forum in hoofdlijnen met elkaar eens.

Zullen we deze discussie dan maar sluiten.

En laat ons allen bidden om die ware Éénheid in het Hoofd van de Kerk: de Heere Jezus Christus.

Hem zij alle Eer!

Soli Deo Gloria!

En dat voor ellendigen.

Dat lijkt me prima!