vlinder schreef:Genade door recht schreef:Ik sta versteld van de reacties.
Vlinder: ik zou het niet durven om op zondag gebruik te maken van het openbaar vervoer. Het openbaar vervoer behoort niet tot het noodzakelijke werk van barmharigheid, ook niet als het werk van de passagier noodzakelijk is. Iedereen weet dat de buschauffeur betaald wordt - het is dan immers zijn werk om mensen te vervoeren voor allerlei (onbekende) doeleinden. En dat verbiedt God toch duidelijk, onnodig werken op zondag? Je moet jouw praktisch probleem niet oplossen door gebruik te maken van een ongeoorloofd middel.
Ik geloof dat ik deze nieuwe werkkring van God heb gekregen. De weg was namelijk niet vanzelfsprekend daarheen...en toch...ik ben aangenomen. Ik heb lang getwijfeld. Bijv: ik weet wat ik nu heb, stel dat ik toch over een jaar bijv. moeder zou zijn enz. Maar de Heere heeft deuren geopend die potdicht zaten! Dus ja ik ga daar wel werken. Daarnaast: jij doet toch ook werk wat je leuk vind? Waarom zou ik niet in een ziekenhuis mogen werken? Alleen voro het punt van OV?
En dan nog iets: ik heb het idee dat jij het liefst ziet dat ik mijn werk op zondag het liefst gratis moet doen. Ik wordt ook uitbetaald voor zondagswerk. (nog extra ook)....
Een concrete vraag: naast het opzeggen van de baan die ik uit Gods hand heb ontvangen: wat heb je nog meer voor practische oplossingen?
@ Albion: Als Memento mij elke 14 dagen moet halen en brengen is niet handig. Moet hij elke zondag om 6.30 uur zijn bed uit. Voor hem is dan de functie rustdag ook niet zo meer. Ik heb ook 1x in de maand een zondag dienst tot 18.00 uur. Kan hij direct ook niet meer naar de kerk...
Lastig...(memento heeft er minder moeite meer dan ik...

)
Beste Vlinder, vooropgesteld: ik wil graag je indruk wegnemen dat ik zou menen dat je werk op zondag niet betaald mag worden. Je mag van mij betaald werk op zondag verrichten. Het is immers noodzakelijke arbeid, die verricht mag worden. Dat dit betaald wordt, is geen probleem en mijns inziens in het geheel niet onbijbels.
Ik zelf zou er moeite mee hebben om op zondag met het openbaar vervoer naar mijn werk te gaan. Hier is al veel over gezegd in dit topic, maar wat mij opvalt is dat degenen die menen dat dit Bijbels gezien geen probleem is, dit benaderen vanuit jouw specifieke situatie. Zo vragen sommigen aan degenen die tegen zijn: bedenk dan een oplossing voor Vlinder. Mijns inziens redeneer je dan omgekeerd. Niet moet gekeken worden hoe jouw wensen in het Bijbels gebod passen, maar: staat het Bijbels gebod mij toe dat ik gebruik maak van het openbaar vervoer op zondag? Velen lijken een verschil te zien in de situatie dat jij wel of niet over een auto beschikt. Als je wel een auto zou hebben, zou je geen gebruik mogen maken van het openbaar vervoer, en nu je er geen hebt mag het wel (dat is dan de oplossing). Maar, zijn Gods geboden niet universeel? Gelden ze niet voor alle mensen? De situatie van memento en jou weet ik niet, maar de inhoud en de reikwijdte van Gods geboden verandert niet door iemands persoonlijke situatie. Hiermee wil ik jullie situatie niet met een handwenk afdoen, maar als je Gods geboden gaat zien in het licht van je persoonlijke situatie, is het einde zoek.
Mag ik vragen welk argument jou over de streept heeft getrokken om wél gebruik te gaan maken van het openbaar vervoer op zondag.