Dat probleem hebben dan blijkbaar alleen maar Nederlandse kinderen in de bible belt. Want in praktisch alle landen van de wereld, inclusief delen van ons eigen land, zitten reformatorische kinderen wél met anderen op school en groeien daarbij ook nog eens op tot stabiele christenen. Misschien wel juist dankzij dat omgaan met (net iets) anders denkenden.
De wereld zit ook ingewikkeld in elkaar.
Onze buren gaan naar dezelfde kerk. Hebben wel een kerstboom. Wij niet.
Op de sportclub (doordeweeks) komen de kinderen andere kinderen tegen die meer of minder mgoen dan zij.
Wij mochten vroeger dingen niet die mijn kinderen wel mogen en andersom.
Bovendien: (semi-)wereldse kinderen mogen ook heus niet alles. Ik ken mensen die heel streng heiden zijn en die toch niet bepaalde programma's kijken "want al dat gevloek in de kamer is maar niks".
Wij geven aan de kinderen aan, dat wij keuzes maken op grond van ons geloof en dat anderen dat ook doen. Dat zij daarbij soms tot andere keuzes komen.
De Bijbel is nu eenmaal geen boekje waarin je simpelweg kunt opzoeken bij de M "Mag je een legging aan?" of bij de I "Is de zondag wel bedoeld om Monopoly et spelen?", bij de K "Kiezen we voor het RD of het ND?" En dat proberen wij onze kinderen mee te geven. Dan voorkom je ook dat kinderen mensen na gaan roepen vanwege hun lange broek (v) of lang haar (m) (zoals ik vroeger zelf deed)
Lastig? Best wel, maar ze moeten het een keer leren. Anders komen zij later zelf in 't schoolbestuur en wijzen daar medegelovigen af wegens wandelen op zondag of te grote oorbellen.