Kaw schreef:Persoonlijk geef ik niets om 2 of 3 verbonden. Waar ik wel wat om geef is de waardering en positionering van bijvoorbeeld de doop. Ik hoorde nog niet zo lang geleden een HHK-predikant ronduit zeggen dat gedoopten wel degelijk kinderen van God zijn. (Ten overvloede: nee, hij vergat niet de verbondseis) Dat zal ds. Vreugdenhil niet zeggen lijkt mij, tenzij hij problemen wil hebben met de overige dominees in zijn kerkverband. De meeste Ger.Gem. dominees zeggen wel dat je mag pleiten op je doop. Die HHK dominee zei dat pleiten op je doop zinloos is als je niet geloofd in Jezus Christus.
Ik snap dat ik me niet populair maak met het vergroten van tegenstellingen en het aangeven dat 'ik die linkse Ger.Gemmers niet zo hoef'. Misschien moet ik dat ook niet zeggen. Maar ik zie er als een berg tegenop dat we in de HHK ook gunnende predikanten krijgen en het hele ritueel wat daar bij hoort.
Zomaar enkele reflecties als reactie:
1. Er bestaan duidelijke verschillen in verbondsvisie in de HHK. Dat is een feit. Over een losse zin van een predikant zonder context etc is moeilijk wat te zeggen. Het spreken over 'gedoopten als kinderen van God' lijkt me in ieder geval niet echt een typisch hervormd-gereformeerde formulering, maar klinkt meer als de terminologie van de GK/GKV.
Zonder te willen ontkennen dat die uitspraak in een bepaald opzicht zeker gereformeerd te duiden is (denk aan Doopformulier), denk ik dat veruit het overgrote merendeel van de HHK predikanten dit niet zomaar zal nazeggen.
Begrijpelijk, want de term komt behoorlijk neo-calvinistisch over, en je moet dan wel heel zorgvuldig en nadrukkelijk ook andere noties dan naar voren brengen, om niet de evenwichtigheid van de Schrift te verliezen.
Overigens kan de eis en de belofte van het verbond ook voluit functioneren zonder dergelijke uitdrukkingen te gebruiken, die mogelijk misverstand kunnen oproepen. Denk aan de bekende ds. I. Kievit die - in navolging van Calvijn - spreekt over 'tweeerlei kinderen des verbonds'.
2. Ook al zou ds. Vreugdenhil dat de betreffende predikant niet letterlijk nazeggen, dan zegt dat nog helemaal niets over de vraag of hij goed binnen de HHK zou passen. Voor die vraag gaat het om het fundament van Schrift en belijdenis. Dat is bepalend voor hervormd willen zijn in de HHK. En niet de persoonlijke voorkeur voor een predikant of verbondsvisie.
3. Met inachtneming van het voorgaande denk ik dat de prediking van iemand als de genoemde GG predikant binnen de HHK zeker een breed draagvlak zou hebben. Waarschijnlijk wat minder aan de echte rechterflank (!) van de HHK...
4. Een laatste theologische vraag: is pleiten op je doop dan iets echt
anders dan geloven in Jezus Christus? En wat is er mis mee wanneer gezegd wordt dat je mag pleiten op je doop? Dat is overigens zeker niet iets typisch van de GG. Integendeel; ik denk dat deze notie zeker niet kerkverband breed in de GG helder verkondigd wordt.