Hendrikus schreef:hmprff schreef:Bij mij in de gemeente zijn de jonge echtparen die naar HeartCry gaan juist de actievere leden in de gemeente. Het hoeft dus helemaal niet loswekend te werken...
Het ligt er maar net aan hoe de eigen gemeente ermee omgaat.
Als je in eigen gemeente verdacht wordt gemaakt, argwanend wordt bekeken omdat je naar HeartCry gaat, dan werkt die houding inderdaad niet samenbindend. Maar dan is het de gemeente die zich losweekt van de HC-ganger en niet andersom!
Zeer incidenteel misschien, maar zeker niet altijd.
In onze gemeente en die van Luther (wiens gemeente ik ook vrij goed ken) wordt er niet argwanend naar HC-gangers gekeken. Integendeel, zou ik haast zeggen. Bij ons en bij hen heerst meer de insteek van Snoek (ik typ even letterlijk over):
"Vaak worden deze avonden over één kam geschoren en geassocieerd met het evangelische gedachtegoed. Als we zulke dingen beweren, is het van belang dat we ons verdiepen in deze stichtingen en mensen. We zijn oneerlijk bezig als we deze bijeenkomsten zonder enige verdieping verwerpen als 'ketters'.
Als je daar komt, zit je niet opeens tussen hindoes of Rooms-Katholieken, maar tussen betrokken mensen die er opvattingen op nahouden waarvan niet altijd even duidelijk is waarin ze verschillen van opvattingen uit de reformatorische traditie.
De massale toestroom van reformatorische jongeren naar deze interkerkelijke avonden baart mij wel veel zorgen. Kiezen voor een tussenvorm tussen reformatorisch en evangelisch heeft namelijk een groot nadeel. De kans is groot dat jonge mensen worden losgeweekt van de gemeente waar ze bij horen, omdat ze los van hun gemeente een soort onderdak hebben gevonden.
Waarom is het zo belangrijk om je bij een kerkelijke gemeente te voegen waar het Woord en de sacramenten bediend worden en waar sprake is van ambtelijk gezag? De Heere Jezus heeft Zijn kerk georganiseerd in gemeenten. In gemeenschappen die een lichaam vormen en waarom elk lid betekenis heeft."
(Tot zover een citaat van Snoek, in afwachting van het volledig ingescande artikel.)
Maar wat je wel ziet, dat men bekoord raakt door de gezelligheid, veel zingen, boeiende sprekers, etc. Dat missen ze in de eigen gemeente.
In eerste instantie lijken ze dan betrokkener mensen te worden/zijn: ze stellen actievere vragen op verenigingen, organiseren van alles, etc. Totdat ze zich (op de één of andere wijze) realiseren dat het niet mogelijk is om dat HC-concept (zo noem ik het maar gemakshalve) in een gemeente te implementeren. Want in een gemeente zitten niet alleen betrokken, enthousiaste mensen, maar ook stugge, introverte lieden en roddelzieke tantetjes en materialistische boeven, etc. Vaak krijgen de HC-gangers in toenemende mate moeite met en kritiek op de belijdenisgeschriften. "Sola Scriptura, nietwaar? Alleen de Bijbel. Die oude documenten waren toen wel mooi, maar moeten nodig geactualiseerd worden".
Dan verdwijnen ze soms, met hun kinderen inderdaad.
Overigens zijn er ook mensen die blijven in hun gemeente.
Waar ze blijven? Naar lichtere kerken en soms vliegen ze er daar na enkele jaren aan de linkerkant weer uit.
