Volgens mij wordt er ook soms (vaak?) te snel en gemakkelijk gezegd, dat is de ondervinding/bevinding van al Gods kinderen.freek schreef:Volgens mij is dat het grote probleem met de bevindelijke prediking. Er wordt gepreekt over bevindingen en ervaringen en gestalten die op zichzelf heel herkenbaar zijn, en die je bij de bijbelheiligen(voor een deel) ook wel terug kunt vinden, soms met enige moeite en inleg. Te stellen dat dat allemaal onzin zou zijn is onzin. Het is echter wel de vraag of de prediking in de gemeentelijke samenkomsten moet bestaan uit beschouwingen over de ervaringen van Gods kinderen. Voor een bepaald soort mensen is het misschien erg aangenaam, maar het heeft weinig meer te maken met de bijbelse typering van het evangelie als een kracht van God tot zaligheid. Want van het luisteren naar verhalen over hoe missend Gods volk kan zijn, wordt niemand zalig. "Hoort wat mij God deed ondervinden, wat hij gedaan heeft aan mijn geest", heeft daar ook heel weinig mee te maken.Da Capo schreef:Fijn! Nu maar hopen dat men over 5 pagina's daar nog aan denkt.Tiberius schreef:Op verzoek van de topicstarter heb ik dit topic weer heropend.
Voorwaarde is wel, dat er NIET op de persoon van predikanten gespeeld wordt.
Opmerkelijk trouwens, daar de topic titel Reactie's gevraagd, Bijbels onderbouwd. is. In grote delen van de discussie wordt daaraan voorbijgegaan en valt het kwartje bij sommigen niet dat de genoemde bevindingen in de startpost op zichzelf wel waar (kunnen) zijn, maar dat de Schrift bij de geschiedenis van Anna geen grond geeft omdat zo op Anna te 'projecteren'.
Daarom trof de preek van het eerder aangehaalde citaat over de gelijkenis van de verloren zoon mij ook.
Ik hoop daarom ook op een vervolg van de discussie waar bijbelse argumenten worden aangedragen waarom je wel/niet de genoemde bevindingen op Anna mag 'projecteren'/toepassen. Want daar gaat het m.i.z. om.
En wat de prediking betreft, zoals ergens anders op het forum gezegd werd, men moet preken wat er staat.
En ik zou zeggen als je dan in één Bijbelvers niet genoeg preekstof vind neem dan een groter gedeelte, in de Reformatie preekte men eerder over een perikoop en als die te lang was dan werd het in stukjes verdeeld. Maar wat wel eens tegenwoordig gebeurt preken over 1 zinsnede of over 1 woord zelfs dat was toen zeker niet gebruikelijk. En zeer goed het verband in het oog houden kan voor veel valkuilen, ook de prediker, behoeden.
En wat betreft bevinding in het ene Bijbelgedeelte valt daar meer van de vinden dan in anderen. Iedereen zal het eens zijn dat de Psalmen uit het hart gegrepen zijn, dat gaat duidelijk over bevinding van gelovigen, maar dat wil nog niet zeggen dat iedere gelovige alles wat er in die 149 Psalmen (Ps 42 en 43 zijn één) genoemd wordt bevindelijk zal kennen. God gaat met een ieder van Zijn kinderen, Zijn Eigen weg.
Uiteindelijk gaat het niet om bevinding, maar of we HEM kennen, voor eigen hart en leven, in tijd en eeuwigheid. En in bevinding ligt geen grond maar alleen in HEM en Zijn volmaakte offer.