.

[Afgewezen]

Ik ben het compleet met je eens dat genade een gave van God is. Maar door in de prediking eenzijdig te benaderen dat het een mens van boven gegeven moet worden, laat je de Schrift volledig buikspreken. Voor iemand die nog niet geloofd geldt heel simpel: bekeert u en gelooft het evangelie. Voor iemand die daarop geantwoord heeft door in het geloof Jezus aan te nemen geldt: God gaf je het geloof, de Heilige Geest schonk het en heeft het in je gewerkt.

Het een sluit het ander niet uit.

In gesprek met mensen die niet kunnen geloven vraag ik altijd wat hen dan belet. Soms kom je dan tegen dat mensen zich te slecht voelen. Daar is een bijbels antwoord op nodig en bovendien een aanhoudend gebed. Ik denk dat wij te weinig mensen het Koninkrijk 'inbidden'. Als God je mensen op het hart bindt, vaak doordat je met ze gesproken hebt, dan gebeuren er wonderen van genade.

Zo kun je ook met mensen 'in gesprek gaan' in de preek. Nogmaals, ook ik vind de preek in kwestie niet gelukkig, maar om de genoemde bevindingen zó af te kraken, dat gaat me te ver. Daar gaat het me om.

Dat wat gebeurt in deze preek is heel simpel. Iemand heeft ontzettend honger. Je hebt een kast vol eten en je zegt tegen zo iemand: ik hoop dat je je honger goed voelt, misschien dat de broodtrommel dan een keer opengaat voor je. Dat is natuurlijk barbaars, geef zo iemand te eten! Wee zulke herders, lees daar maar eens over in Ezechiel 34. Herders die zichzelf weiden, maar de schapen weiden ze niet. Ze brengen ze niet naar de grazige weiden van het evangelie.

Ik kan dat in deze preek nu niet zo terugvinden, nee. Er wordt hier besproken wat iemand meemaakt die zoekende is en nog niet gevonden heeft. Moet daar zo lelijk over gedaan worden?

Zo gaan veel kinderen van God met een ingebeelde hel naar de hemel. En ondertussen hebben ze op aarde de liefde van God en de vrijheid van Zijn kinderen moeten missen. Ze hebben hun gaven door de Geest gegeven niet kunnen gebruiken. En de duivel vind het fantastisch, weer iemand onschadelijk gemaakt, weer geen blij getuigenis van het evangelie. Echt ik moet hier niets van hebben, helemaal niets, laat ik er verder maar het zwijgen toe doen.

Je kunt het werk van de Geest niet afdwingen. Je had het net over 'bidden'. Dat is een betere remedie dan iemand zaken aanpraten die hij/zij niet heeft en die dat ook weet! Daar help je iemand ook niet mee. Je kunt het Evangelie brengen, maar je kunt het niet bij iemand binnenbrengen, ook niet bij een heilbegerige ziel. Het is de Geest Zelf Die de ogen moet openen voor het heil, al wordt het nog zo na aan het hart gelegd.
Waarom moet je daar zo lelijk over doen?

[Afgewezen]

Bedankt voor de vriendelijkheid, Afgewezen.
Ik had niet verwacht dat ik je zou raken...

Beste PvS, mijn reacties in deze topic zijn duidelijk geweest. Jij snijdt een onderwerp aan waar je zelf een duidelijke mening over hebt, je trekt je vervolgens terug en laat anderen uitgebreid discussiëren, en vervolgens verschijn je weer ten tonele en gaat dan verantwoording afeisen van iemand die al meer dan genoeg gezegd heeft, met ook nog een voorwaarde erbij, "graag eenvoudig". Daar laat ik me niet voor gebruiken, nee.

Misschien zijn ze voor de meeste forummers duidelijk geweest.
Voor mij echter niet.
Anders vraag ik ook niet om een eenvoudig antwoord.

Dan is het logischer dat je op een van mijn postings ingaat. Zo maar in het wilde weg vragen wat ik bedoel, werkt niet echt.

[Ander]

---knip---

[Afgewezen]

En dit was mijn eerste reactie. Echter geen reactie van PvS.

Welke kant wil je op, PvS?
Wat die jonge vrouw beleeft, kun je niet ontkennen, want dat is een feit.
Dat de geschiedenis van Anna verkeerd uitgelegd wordt, echter ook.
Alhoewel, je kunt natuurlijk van het verlangen van Anna een beeld maken van het verlangen naar de zaligheid (zoiets doet Kohlbrugge ook bij de geschiedenis van Simeon). Alleen moet je dan niet de zielservaringen van een uitziende koppelen aan de zielservaringen van Anna, want dan maak je van beeld werkelijkheid. Dat is wat in deze preek gebeurde.

[PvS]

.

[Afgewezen]

En dit was mijn eerste reactie. Echter geen reactie van PvS.

Welke kant wil je op, PvS?
Wat die jonge vrouw beleeft, kun je niet ontkennen, want dat is een feit.
Dat de geschiedenis van Anna verkeerd uitgelegd wordt, echter ook.
Alhoewel, je kunt natuurlijk van het verlangen van Anna een beeld maken van het verlangen naar de zaligheid (zoiets doet Kohlbrugge ook bij de geschiedenis van Simeon). Alleen moet je dan niet de zielservaringen van een uitziende koppelen aan de zielservaringen van Anna, want dan maak je van beeld werkelijkheid. Dat is wat in deze preek gebeurde.

Afgewezen, mijn excuses dat ik je daar niet op geantwoord heb.
Predikant leert hier in het stuk "leven op de toeleidende weg", want de jonge vrouw zou een "levend gemis" overhouden.
Echter de jonge vrouw spreekt van een heimwee naar Christus.
Zo moet zij Christus gekend hebben, want voor de afsnijding is er geen heimwee.
Vijanden worden met God verzoend.

En dit volg ik nu weer niet.
Ik weet niet precies wat bij de jonge vrouw bedoeld wordt met een 'heimwee naar Christus', maar ik geloof niet dat daarmee bedoeld wordt dat ze Hem kende. Want dan is er geen sprake meer van heimwee. Of het moest zijn om Hem ná dit leven te zien in Zijn heerlijkheid.

[PvS]

.

[Afgewezen]

”Zeg mij aan, Gij, Dien mijn ziel liefheeft, waar Gij weidt, waar Gij de kudde legert in den middag; want waarom zou ik zijn als een, die zich bedekt bij de kudden Uwer metgezellen?”

Is geen heimwee?

Nee. Dat zou ik geen heimwee noemen. Overigens, dat maakt het ingewikkeld, zal genoemde 'jonge vrouw' wellicht een dergelijke tekst ook tot de hare willen maken, mijns inziens onterecht. Het gaat in deze tekst om iemand die Christus toebehoort.
In het bevindelijk spraakgebruik is het woord 'heimwee' toch het meest geschikt om uit te drukken wat iemand ervaart die er nog buiten staat maar er niet meer buiten kan.

[PvS]

.

[theoloog]

Ik ben het compleet met je eens dat genade een gave van God is. Maar door in de prediking eenzijdig te benaderen dat het een mens van boven gegeven moet worden, laat je de Schrift volledig buikspreken. Voor iemand die nog niet geloofd geldt heel simpel: bekeert u en gelooft het evangelie. Voor iemand die daarop geantwoord heeft door in het geloof Jezus aan te nemen geldt: God gaf je het geloof, de Heilige Geest schonk het en heeft het in je gewerkt.

Het een sluit het ander niet uit.

In gesprek met mensen die niet kunnen geloven vraag ik altijd wat hen dan belet. Soms kom je dan tegen dat mensen zich te slecht voelen. Daar is een bijbels antwoord op nodig en bovendien een aanhoudend gebed. Ik denk dat wij te weinig mensen het Koninkrijk 'inbidden'. Als God je mensen op het hart bindt, vaak doordat je met ze gesproken hebt, dan gebeuren er wonderen van genade.

Zo kun je ook met mensen 'in gesprek gaan' in de preek. Nogmaals, ook ik vind de preek in kwestie niet gelukkig, maar om de genoemde bevindingen zó af te kraken, dat gaat me te ver. Daar gaat het me om.

Dat wat gebeurt in deze preek is heel simpel. Iemand heeft ontzettend honger. Je hebt een kast vol eten en je zegt tegen zo iemand: ik hoop dat je je honger goed voelt, misschien dat de broodtrommel dan een keer opengaat voor je. Dat is natuurlijk barbaars, geef zo iemand te eten! Wee zulke herders, lees daar maar eens over in Ezechiel 34. Herders die zichzelf weiden, maar de schapen weiden ze niet. Ze brengen ze niet naar de grazige weiden van het evangelie.

Ik kan dat in deze preek nu niet zo terugvinden, nee. Er wordt hier besproken wat iemand meemaakt die zoekende is en nog niet gevonden heeft. Moet daar zo lelijk over gedaan worden?

Zo gaan veel kinderen van God met een ingebeelde hel naar de hemel. En ondertussen hebben ze op aarde de liefde van God en de vrijheid van Zijn kinderen moeten missen. Ze hebben hun gaven door de Geest gegeven niet kunnen gebruiken. En de duivel vind het fantastisch, weer iemand onschadelijk gemaakt, weer geen blij getuigenis van het evangelie. Echt ik moet hier niets van hebben, helemaal niets, laat ik er verder maar het zwijgen toe doen.

Je kunt het werk van de Geest niet afdwingen. Je had het net over 'bidden'. Dat is een betere remedie dan iemand zaken aanpraten die hij/zij niet heeft en die dat ook weet! Daar help je iemand ook niet mee. Je kunt het Evangelie brengen, maar je kunt het niet bij iemand binnenbrengen, ook niet bij een heilbegerige ziel. Het is de Geest Zelf Die de ogen moet openen voor het heil, al wordt het nog zo na aan het hart gelegd.
Waarom moet je daar zo lelijk over doen?

Ik doe er zo lelijk over omdat het niet bijbels is en wel zo verkocht wordt.

[Mister]

”Zeg mij aan, Gij, Dien mijn ziel liefheeft, waar Gij weidt, waar Gij de kudde legert in den middag; want waarom zou ik zijn als een, die zich bedekt bij de kudden Uwer metgezellen?”

Is geen heimwee?

Nee. Dat zou ik geen heimwee noemen. Overigens, dat maakt het ingewikkeld, zal genoemde 'jonge vrouw' wellicht een dergelijke tekst ook tot de hare willen maken, mijns inziens onterecht. Het gaat in deze tekst om iemand die Christus toebehoort.
In het bevindelijk spraakgebruik is het woord 'heimwee' toch het meest geschikt om uit te drukken wat iemand ervaart die er nog buiten staat maar er niet meer buiten kan.

Heimwee is een Duits leenwoord, waarmee een verlangen of weemoed wordt uitgedrukt naar de geborgenheid en zekerheid van het bekende.

Volgens Van Dale is heimwee 'ziekelijk verlangen naar huis'

[theoloog]

Waarom, oh waarom is het allemaal zo ingewikkeld geworden.

[Afgewezen]

”Zeg mij aan, Gij, Dien mijn ziel liefheeft, waar Gij weidt, waar Gij de kudde legert in den middag; want waarom zou ik zijn als een, die zich bedekt bij de kudden Uwer metgezellen?”

Is geen heimwee?

Nee. Dat zou ik geen heimwee noemen. Overigens, dat maakt het ingewikkeld, zal genoemde 'jonge vrouw' wellicht een dergelijke tekst ook tot de hare willen maken, mijns inziens onterecht. Het gaat in deze tekst om iemand die Christus toebehoort.
In het bevindelijk spraakgebruik is het woord 'heimwee' toch het meest geschikt om uit te drukken wat iemand ervaart die er nog buiten staat maar er niet meer buiten kan.

Heimwee is een Duits leenwoord, waarmee een verlangen of weemoed wordt uitgedrukt naar de geborgenheid en zekerheid van het bekende.

Dat kan. Maar in een bepaald jargon heeft zo'n woord nu eenmaal zijn eigen betekenis gekregen en zo wordt het woord dan ook gebruikt. Je kunt niet op je eentje de taal gaan herijken.
Overigens, als iemand heimwee naar God krijgt, dan is dat toch de God uit het paradijs, de God die de mens ooit wél gekend heeft?

[Afgewezen]

Ik doe er zo lelijk over omdat het niet bijbels is en wel zo verkocht wordt.

Als de Heilige Geest iemand zó leidt, dan kun je daar wel lelijk over doen, maar dat heeft weinig zin. Feiten kun je niet ontkennen.

[Afgewezen]

Waarom, oh waarom is het allemaal zo ingewikkeld geworden.

Omdat mensen nu eenmaal ingewikkelde wezens zijn. Geen machines die je kunt instellen volgens een vast stramien met een overzichtelijk knoppenbord.