Smaadheid om Christus' wil...?

[Luther]

Ik weet niet of het wat toevoegt... Maar deze waarheid mag niet worden vergeten.

1 Petrus 3:15: 'Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze.'

Inderdaad Maria, zie punt 4 in mijn laatste bijdrage.

[Marnix]

Toch geloof ik ook dat een openbaar forum geen plaats is om elkaar te bevragen over onze geestelijke staat.
Ik kan Dia dan ook begrijpen dat hij hier niet concreet op ingaat.

Wel is het zo, en dat moeten we helder blijven stellen , dat we zonder genade, zonder kennis aan Christus, geen smaadheid kunnen lijden om Christus wil.
Dat moeten we altijd laten staan , want buiten Christus zijn we Zijn vijanden en vertreders van Zijn bloed, en haters van God en van vrije genade.

Dan is het geen smaadheid , maar een zondig zelfmedelijden als we om bepaalde opvattingen (die menigmaal voortkomen uit de eigengerechtigde werken van het werkverbond), niet begrepen worden.

Wel kan ik ook Albion begrijpen, vaak is de vraag genoeg om een discussie af te breken als deze niet beantwoord wordt.
Maar toch ook hier, hoe duidelijk spreekt Gods Woord hier niet over ?

1 Kor 2 : 14 Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen, die des Geestes Gods zijn; want zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden.

Precies... daarom is die staat wel weer belangrijk voor de discussie. Wat iemand zegt en wat zijn achtergrond is houden wel een beetje verband.

[-DIA-]

Ik krijg, lezende dit hele topic, de dringende behoefte om -DIA- de vraag te stellen, die de Heere Jezus ook aan Petrus stelde:
DIA, heb jij de Heere Jezus Christus lief?

Zo ja, dan kun je bepaalde aantijgingen relativeren. Dan ben je alleen maar gericht op het verspreiden van de geur van Christus en kun je anderen, ook in liefde waarschuwen, zonder daarin te vervallen in schematiek en terminologie.

Zo nee, dan heb je jezelf in een rechtzinnige slachtofferrol gedrukt. Dan zijn je klachten vooral een "zware" manier om te zegen: Ik dank U dat ik niet ben gelijk... Dan is jouw leidende gedachte: Gelukkig ben ik eerlijk onbekeerd.

Dus nogmaals: Wat mij betreft is de vraag aan de topic-opener: Hebt gij Hem lief?

Wijsheid... Voorzichtigheid... Schuchterheid... Kernwoorden die ik hier wat mis...
Allereerst: Je vraag zou ik niet op dit forum openbaar willen beantwoorden.
Ik moest denken aan wat we lezen: Wie het gebod onderhoudt, zal niets kwaads gewaar worden; en het hart eens wijzen zal tijd en wijze weten.
Jezus stelde de vraag niet uit wantrouwen, en ook niet temidden van farizeeërs, nee, dat lag en ligt heel teer... Ik heb veel mensen gekend die het van harte mochten zeggen, waar het stempel Gods op gedrukt was... maar nooit heb ik het geoefende volk op die wijze zo'n vraag horen stellen... Wel in de intimiteit, van hart tot hart, dat is wat anders. Het zou dwaasheid zijn je hele hart met alles zomaar te grabbel te gooien, daarvoor ligt dit te teer...
Ik hoop dat je er iets van beseft...

-DIA-, ik probeer werkelijk in alle liefde je toch een spiegel voor te houden. Ik hoop dat je er in wilt kijken. Uiteraard heb ik er alle begrip voor dat je niet op RF wilt antwoorden op die vraag, maar wel wil ik graag reageren op dit bovenstaande antwoord dat je wel geeft.

1. Je slaat de spijker op z'n kop: Ik mis in jouw bijdragen (in het beoordelen van anderen) vaak wijsheid, voorzichtigheid en schuchterheid. Ik ben bang dat je het werk van de Heere weleens tekort doet, door zo veroordelend te spreken over mensen, kerken, predikanten die de dingen net even iets anders verwoorden en in een net iets andere traditie staan dan jij. Maar bij wie de kernzaken toch gevonden worden.

2. Je citeert Prediker 8: 5; ik hoop dat je ook even naar de context van dat hoofdstuk kijkt. Ik zie het verband niet met mijn vraag, maar dat ligt wellicht aan mij.

3. Inderdaad, de Heere Jezus stelde de vraag niet uit wantrouwen. Ook niet temidden van de Farizeeën. Maar alleen al door dit zinnetje, bekruipt mij de gedachte: Wat heeft het voor zin om velen op RF nu te bestempelen als Farizeeën. Inderdaad, mijn hart is gedurig Farizeïstisch, en daarom moet ik vooral steeds de spiegel naar mezelf toe houden en niet klagen over het Farizeïsme om me heen.

4. De Heere Jezus stelde die vraag wel in het openbaar. Het kindschap van Petrus is reeds hersteld, toen de Opgestane Petrus alleen ontmoette. (En is van Cefas gezien...) Maar hier wordt Petrus in zijn ambt hersteld. Hij moest immers in het openbaar gaan spreken. En wie in het openbaar spreekt, aan diegene mag immers ook in het openbaar gevraagd worden wie de Zaligmaker voor hem is. Bovendien ken je ongetwijfeld het woord van Petrus zelf: Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze. (1 Petrus 3 vers 15)

5. Het is voor mij geen argument dat jij het geoefende volk zo'n vraag nooit hebt horen stellen. Ik heb het geoefende volk dat ik nog steeds mag kennen die vraag wel meerdere malen horen stellen, heel rechtsstreeks, recht op de man af. Enkele weken geleden nog, in een volle huiskamer. Laten onze gesprekken daar maar over gaan. Bovendien: Als stelt het geoefende volk in jouw omgeving die vraag niet, de Heere Jezus Zelf stelt deze vraag aan een ieder van ons.

6. Je eindigt met de retorische vraag: 'Ik hoop dat je er iets van beseft.' En ook hier weer dat suggestieve waar ik echt bezwaar tegen wil maken en waarom ik dit topic zo verdrietig vind. Je wekt de suggestie: Jij beseft dat natuurlijk niet, al die mensen denken tegenwoordig allemaal maar dat ze..., maar het oude volk..., etc. Begrijp me goed: Geen kwaad woord over 'het oude volk', maar daar kan ik het niet mee doen. Daar kun jij het ook niet mee doen!

Ik weet niet wat het is... Ergens proef ik een kritische geest.
En kritisch in de goede zin van het woord is niet erg, maar dat proef ik
nu juist niet... Als het om afwijken van de waarheid gaat mag je
het zeggen, het zou zelfs verkeerd zijn om elkaar maar op te bouwen op
valse gronden. Ook zwijgen om de lieve vrede wil past niet altijd. maar
zoals ik al zei: je moet wel tijd en wijze weten.

Ik kan wel open zijn, maar over zulke dingen ben ik uiterst terughoudend.
Ik heb ook geleerd hoe nabij het kan komen, hoe je zeker kan geloven dat
het goed met je staat... Terwijl de wortel der zaak nog gemist wordt.
Duid het me niet euvel als ik geen vrijmoedigheid heb hier op in te gaan.
De vraag van de Heere Jezus zou ons tot onszelf moeten doen inkeren.
Het is hier niet de plaats voor. Als ik het eens zeggen mag: ergens denk ik
dat een kind van God zich niet op internet zal willen begeven. Dat zegt wel iets...
Ook over mij... Ook over jou...

Ik zal het hierbij maar laten.
De strijd tegen der geesten die opkomt is zo enorm, en wat zal het een wonder
zijn als we ons voor de eeuwigheid niet bedriegen.
Iets van de strijd komt op dit forun ook openbaar. Als je ogen er niet helemaal
voor gesloten zijn merk je dat op...
Het zal geen wonder zijn als we ons bedriegen, wel een eeuwig wonder als het
eens waar mag zijn...

[-DIA-]

Bovendien: DIA beantwoordt PB's niet. Ja, dan maar op het RF.

Voor zover ik weet heb ik vrijwel alles beantwoord.
Een enkel berichtje kan eens over het hooft zijn gezien.
Dan zou ik het alsnog kunnen nakijken.
Maar het is tegen mijn gewoonte om die onbeantwoord te
laten...

[albion]

De derde weg.

Die Bunyan bedoelde?

[Jongere]

Als ik het eens zeggen mag: ergens denk ik
dat een kind van God zich niet op internet zal willen begeven. Dat zegt wel iets...
Ook over mij... Ook over jou...

Als jouw geweten je dit zegt, stop er dan op dit moment mee. Bekering en geloof is wat God vraagt.
Ik vind het verschrikkelijk om openlijk te berusten in iets wat je als zonde acht - dan geef je je over aan het oordeel van de volharding. Al ben ik het persoonlijk niet met je eens.

Verder sluit ik me volledig bij Wilhelm aan. De vraag van Luther is een terechte, zeker als het over dit onderwerp gaat. Maar is een persoonlijke die bedoeld is tot inkeer en niet tot de publieke schandpaal. Zoals albion al zegt: wie kan beoordelen wie Jezus ècht liefheeft?
Blijft de vraag persoonlijk met klem staan. Want wie begrijpt de dingen des Geestes Gods als Hij de Geest niet heeft? 'Tegenwoordig' schijnt dat haarscherp te kunnen, maar dat is een onbijbelse dwaling. En dat is niet bedoeld als schandpaal - zoals gezegd - maar wel als toets. We schijnen ons er ook drukker om te maken wat medeforummers over ons geloof denken dan wat God er van denkt. Terwijl we aan Hem wèl altijd moeten kunnen getuigen van ons geloof in de Gave Gods: Zijn Zoon.
Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking; Maran-atha!

[albion]

We schijnen ons er ook drukker om te maken wat medeforummers over ons geloof denken dan wat God er van denkt. Terwijl we aan Hem wèl altijd moeten kunnen getuigen van ons geloof in de Gave Gods: Zijn Zoon.
Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking; Maran-atha!

Kijk, Jongere, en hiermee ben ik het voor de volle honderd procent eens!

[Luther]

Bovendien: DIA beantwoordt PB's niet. Ja, dan maar op het RF.

Voor zover ik weet heb ik vrijwel alles beantwoord.
Een enkel berichtje kan eens over het hooft zijn gezien.
Dan zou ik het alsnog kunnen nakijken.
Maar het is tegen mijn gewoonte om die onbeantwoord te
laten...

Als ik hem nog heb, krijg je m nu alsnog een keer.

[Luther]

We schijnen ons er ook drukker om te maken wat medeforummers over ons geloof denken dan wat God er van denkt. Terwijl we aan Hem wèl altijd moeten kunnen getuigen van ons geloof in de Gave Gods: Zijn Zoon.
Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking; Maran-atha!

Kijk, Jongere, en hiermee ben ik het voor de volle honderd procent eens!

Ik ook. Hoewel sommigen daar moeite mee hebben, zou ik op de posting van Jongere van harte AMEN willen zeggen.

[henriët]

We schijnen ons er ook drukker om te maken wat medeforummers over ons geloof denken dan wat God er van denkt. Terwijl we aan Hem wèl altijd moeten kunnen getuigen van ons geloof in de Gave Gods: Zijn Zoon.
Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking; Maran-atha!

Kijk, Jongere, en hiermee ben ik het voor de volle honderd procent eens!

Ik ook. Hoewel sommigen daar moeite mee hebben, zou ik op de posting van Jongere van harte AMEN willen zeggen.

mag ik hier dan ook mee instemmen..

[-DIA-]

Zijn er hier geen blinden?

Ik geloof dat ze het tegenwoordig allemaal weten en ik weet het niet...

Dat versterkt mijn gevoel van eenzaamheid, en onbegrepen zijn...

Weet je wat ik wel eens denk:
Het is zo een onuitsprekelijk wonder als je mag instemmen met:

Want, schoon ik zelfs van vader en van moeder
Verlaten ben, de HEER' is goed en groot;
Hij is en blijft mijn Vader en Behoeder,
Leer mij, o God, Uw weg in alle nood.
Bestuur, om mijns verspieders wil, mijn voet
Op 't effen pad; dat 's vijands euvelmoed
Mij nimmer treff'! Vervoerd door list en dwang,
Getuigt men vals tot mijnen ondergang.

Ik wil nog opmerken dat het gaat om het eerste
deel van deze psalm.
Ik heb niet bepaald iemand als 'mijn verspieders'
op het oog.

Eén ding weet ik: dat ik tegen niemand (voor zover ik weet)
iets heb... Wel heb ik soms de waarheid gezegd, en soms ook
heeft dat scherp geklonken, maar dat was niet scherp
bedoeld... Zeker niet als een uiting van vijandschap...

[Marco]

ik denk dat je alleen smaadheid om Christus' wil kan/zal dragen als je ook werkelijk in Christus bent

als het recht ligt heb je er smart over dat Zijn Naam smaadheid draagt. Dat Hem oneer wordt aangedaan.
dan gaat het in de eerste plaats niet om jezelf maar om Hem

en ons past bescheidenheid als het gaat om iemand's hart te (be)oordelen
te betichten van schijngodsdienst.
Laat het aan de Heere over. Hij is kenner der harten


Van nabij heb ik iemand gezien die smaadheid moest dragen om Christus' wil...
en in bewogenheid zei hij een keer: "het is de voetstappen drukken van Mijn Meester.
als ik dan Hem maar mag volgen. En als Hij dan af en toe omziet en ik mag Hem aanzien dan is het goed"

Ik weet dat het bij die persoon niet altijd zo lag; dat de weg ook wel eens te moeilijk scheen...
Maar het is niet iets waar wij ons over moeten beklagen. Het is Zijn erfenis. het is voetstappen drukken


weet je wat ik las van Rutherford toen hij hoorde dat hij verbannen zou worden om het evangelie van Christus' wil?

"De eer waarom ik al zestien jaar bid met onderwerping aan de wil des HEEREN, heeft mijn vriendelijke Heere mij verleend, namelijk om te lijden voor mijn koninklijke en vorstelijke Heere Jezus en voor Zijn koninklijke kroon en het burgerschap van Zijn koninkrijk dat de Vader Hem geschonken heeft.
De onwettig aangestelde heren hebben mij veroordeeld tot afzetting en gevangenschap binnen de stad Aberdeen.
.......
Hoewel dit waardige kruis mij enigszins neerslachtig gemaakt heeft en mijn zwaarmoedigheid en mijn inwendige beschuldigingen mij een poos gedrukt hebben, durf ik nu ter bemoediging van u allen te zeggen : Welkom, welkom, zoet, zoet kruis van Christus. Ik denk beslist dat de ketenen van Mijn Heere Jezus met zuiver goud bedekt zijn en dat dit kruis geparfumeerd is en dat het naar Christus ruikt en dat de overwinning zal zijn door het bloed van het Lam en door het Woord Zijner Waarheid.
….
Zalig zijn zij die vergenoegd zijn om slagen te ontvangen met een wenende Christus”

Ik zou zeggen: neem en lees DIA; het is de moeite waard.

Als ik dit boek lees ben ik beschaamd. Hoe weinig heb ik mezelf ervoor over om smaadheid te dragen om Christus wil…Ik hou liever mijn mond uit angst voor een lelijk gezicht. Voor een verlies aan sympathie. Want daar gaat het eigenlijk hier in Nederland om. Lees eens een blaadje van Open Doors, dát is lijden om Zijns Naams wil. Dan zijn het hier in Nederland maar speldenprikjes (als we ze al ondergaan….) vergeleken met de martelwerktuigen in zoveel landen in de Wereld. Laatst zat er een wereldkaartje bij met de top-50 landen waar Christenvervolging was….
Laten wij hier zeker maar niet klagen!

Een ieder klage vanwege zijn zonden….

Daarnaast moeten we uitkijken met wat we "smaadheid om Christus wil" noemen. Iedereen kan een bepaalde Bijbelse lijn trekken en als mensen het dan niet met hem eens zijn zeggen: Tja, er is aangekondigd dat er tijden komen waarin de waarheid niet meer verdragen wordt, wie Christus echt willen volgen zullen bespot en verdrukt worden. Het feit dat je Bijbelse interpretatie wordt tegengesproken wil niet zeggen dat je dus gelijk hebt op basis van bovenstaande redenen. Het wordt wat te makkelijk als argument gebruikt als mensen weerstand ondervinden, kritiek op hun denken / leer etc. krijgen.

Ik denk dat in deze twee reacties zo ongeveer ligt waar het in dit onderwerp om gaat, of waar het mis gaat. De vraag die aan DIA is gesteld is legitiem, het antwoord zal hij in eerste instantie voor zichzelf uit moeten werken. Als iemand daar geen 'ja' of 'nee' op durft of kan zeggen is een openbaar forum niet de plek (als hij dat wel kan, is een openbaar forum wel de plek!).

Daarnaast denk ik dat de manier van discussieren af en toe verwarring schept. Het is inderdaad gemakkelijk om op basis van een tekst, die zegt dat men het niet met de ware gelovigen zal kunnen vinden alle meningen van mensen die het niet met je eens zijn, af te serveren.
Ik ga er vanuit dat niemand op dit forum op die manier bewust met teksten omgaat, maar het neigt wat mij betreft naar misbruik van de Schrift. En dat idee heb ik wel vaker, in meer dan één topic. In het algemeen zou ik iedereen willen vragen om kritisch om te gaan met het gebruik van Bijbelteksten. Om jezelf af te vragen of je met je posting de Bijbel naspreekt, of dat je bezig bent, de Bijbel jou na te laten buikspreken.

[albion]

Eén ding weet ik: dat ik tegen niemand (voor zover ik weet)
iets heb... Wel heb ik soms de waarheid gezegd, en soms ook
heeft dat scherp geklonken, maar dat was niet scherp
bedoeld... Zeker niet als een uiting van vijandschap...

Ik denk dat er meerdere op het forum zitten die zich niet meer begrepen voelen, maar dat terzijde.
Verder kan het schrijven hatelijker overkomen dan wat degenen die het schrijven eigenlijk bedoelen. Maar omdat we niet de intonatie kunnen horen van je stem, we kunnen ook geen lichaamstaal waarnemen en dan blijft het moeilijk om te beoordelen hoe iemand het bedoelt (heeft).

[Marco]

Zijn er hier geen blinden?

Ik geloof dat ze het tegenwoordig allemaal weten en ik weet het niet...

Dat versterkt mijn gevoel van eenzaamheid, en onbegrepen zijn...

Weet je wat ik wel eens denk:
Het is zo een onuitsprekelijk wonder als je mag instemmen met:

Want, schoon ik zelfs van vader en van moeder
Verlaten ben, de HEER' is goed en groot;
Hij is en blijft mijn Vader en Behoeder,
Leer mij, o God, Uw weg in alle nood.
Bestuur, om mijns verspieders wil, mijn voet
Op 't effen pad; dat 's vijands euvelmoed
Mij nimmer treff'! Vervoerd door list en dwang,
Getuigt men vals tot mijnen ondergang.

Ik wil nog opmerken dat het gaat om het eerste
deel van deze psalm.
Ik heb niet bepaald iemand als 'mijn verspieders'
op het oog.

Eén ding weet ik: dat ik tegen niemand (voor zover ik weet)
iets heb... Wel heb ik soms de waarheid gezegd, en soms ook
heeft dat scherp geklonken, maar dat was niet scherp
bedoeld... Zeker niet als een uiting van vijandschap...

Om met het laatste te beginnen: Volgens mij vat niemand iets op als uiting van vijandschap.

Met het eerdere: Je voelt je (op dit forum) onbegrepen en zoekt daar een tekst bij. Maar je geeft zelf eigenlijk al aan, dat deze tekst zo niet echt lekker in verband is. Al is en blijft de hoofdmoot dat de dichter - en ook degene die de psalm nu zingt- God mag kennen als Vader en Behoeder, en dat kan je eigenlijk nooit echt uit verband trekken.

DIA, volgens mij ben je op dit forum minder eenzaam dan je je wellicht voelt...

[Luther]

Ik weet niet wat het is... Ergens proef ik een kritische geest.
En kritisch in de goede zin van het woord is niet erg, maar dat proef ik
nu juist niet... Als het om afwijken van de waarheid gaat mag je
het zeggen, het zou zelfs verkeerd zijn om elkaar maar op te bouwen op
valse gronden. Ook zwijgen om de lieve vrede wil past niet altijd. maar
zoals ik al zei: je moet wel tijd en wijze weten.

Dat proef je goed, DIA. Ik wil niet onvriendelijk, maar wel eerlijk zijn: Ik ben zeer kritisch op dode orthodoxie, op dode lijdelijkheid. En ja, dat is afwijken van de waarheid DIA. Ik heb jou niet over voor deze strikken van de satan. Want dat zijn het! Jij mag van hem de weg tot de zaligheid zo nauw mogelijk maken, jij mag er ook Bijbelwoorden bij gebruiken, zeker. Je mag tot je laatste snik blijven twijfelen. Zolang je maar niet tot overgave komt, in ootmoed, in waarachtig buigen, in het inleven van je eigen vloekwaardigheid, maar tegelijkertijd alles verwachtende (gewerkt door de Heilige Geest) van een almachtig en bereidwillig Zaligmaker. O, wat komt die satan dan in actie en wat fluistert hij je dan in:
- Ja, maar dat gaat zomaar niet.
- Zo makkelijk zal dat niet gaan.
- Gods oude volk leerde het anders.
- Een mens bedriegt zich zo licht voor een eeuwigheid.
- Maar dit is nog geen dodelijkst tijdsgewricht hoor!
En het is allemaal waar, maar... als het uitwerkt dat jij bij Christus vandaan blijft, zijn het waarheden in de hand van de satan.

Ik kan wel open zijn, maar over zulke dingen ben ik uiterst terughoudend.
Ik heb ook geleerd hoe nabij het kan komen, hoe je zeker kan geloven dat
het goed met je staat... Terwijl de wortel der zaak nog gemist wordt.
Duid het me niet euvel als ik geen vrijmoedigheid heb hier op in te gaan.
De vraag van de Heere Jezus zou ons tot onszelf moeten doen inkeren.

Zeker, en ik duidt het je niet euvel dat je dit niet op RF wilt beantwoorden. Dat was eigenlijk ook de opzet van mijn posting niet. Het ging mij erom dat de discussie even een andere kant op zou gaan, want de smaadheid van Christus kan niet gedragen worden door iemand die Christus niet kent. Daarmee belanden we dus direct bij de vraag: Ken je Hem? Heb je Hem lief? En dat is een vraag die je heden nog moet beantwoorden tussen de Heere en je ziel. -DIA-, ga niet slapen voordat je de Heere hebt aangelopen als een waterstroom en alles wat hier gezegd is aan Hem hebt voorgelegd.

Het is hier niet de plaats voor. Als ik het eens zeggen mag: ergens denk ik
dat een kind van God zich niet op internet zal willen begeven. Dat zegt wel iets...
Ook over mij... Ook over jou...

-DIA- als ik nu zou zwijgen, zou ik de Heere tekort doen. Ik heb door genade Hem mogen leren kennen als mijn Zaligmaker. Hij heeft mij opgezocht in mijn rijke-jongelingsbestaan en ik heb tot mijn schande moeten leren (en nog): Graaf maar dieper mensenkind, gij zult grotere gruwelen vinden. Maar o, wat hebben we een getrouw en bereidwillig Zaligmaker, van Wie geschreven staat dat Hij een gaarne vergevend God is. En ik bedoel dat niet gemakkelijk. Want steeds zit je weer dood aan de grond, maar als Hij Zich dan weer wil openbaren, dan is er alleen maar verwondering.
Ik zie internet en RF als onderdelen van de wereld waarin we leven. Ik heb mogen ervaren dat de Heere ook hier Zijn kinderen heeft en dat Hij soms via RF mensen ook bij elkaar brengt (real life) en dat ze werkelijk op elkaars weg gebracht zijn om als middel te mogen dienen om de ander uit de banden te halen. -DIA-, ik ben het gelijk met je eens dat we ook zo makkelijk op internet, maar ook op RF, kunnen verdwalen en onze tijd kunnen verdoen. Zeker! Maar dat kan ook zonder internet hoor!
Bovendien: als dit echt je opvatting is, moet je stoppen op RF. Want wat Gods ware volk niet kan en mag, mag niemand!

Ik zal het hierbij maar laten.
De strijd tegen der geesten die opkomt is zo enorm, en wat zal het een wonder
zijn als we ons voor de eeuwigheid niet bedriegen.
Iets van de strijd komt op dit forun ook openbaar. Als je ogen er niet helemaal
voor gesloten zijn merk je dat op...

-DIA-, er is inderdaad een strijd der geesten. En ik zie met jou ook gevaren ter linkerzijde (sorry voor de uitdrukking), maar de wijze waarop jij vaak mensen, kerken en predikanten kritiseert valt daar evenzeer onder. Ik wil je van harte daarin aanraden om biddend en met aandacht het prekenboekje van ds. J.J. Tanis te lezen: Gij zijt Petrus.

Het zal geen wonder zijn als we ons bedriegen, wel een eeuwig wonder als het
eens waar mag zijn...

Zeker, maar dat wonder werkt de Heere nu nog aan arme tollenaars, die bedelaar blijven: Heere, wees mij de zondaar genadig! Maar als de Heere dan ook spreekt, dan wordt het ervaren als het verzoeken van de Heere om dan te twijfelen, om dan te zeggen: Misschien bedrieg ik me toch. Als de Heere echt spreekt, dan is dat met macht. Dan is:
Ik roem in God, ik prijs 't onfeilbaar Woord,
ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord,
'k Vertrouw op God, door gene vrees gestoord.
(Ps. 56:5)
Dat wens ik je van harte toe!

Luther