Smaadheid om Christus' wil...?

[-DIA-]

Pijnlijk...

Je wordt het gewaar...

Er is op veel plaatsen geen plaats meer voor mensen die
het niet op een akkoordje kunnen gooien met de schijngodsdienst...

Uitgeworpen...

Smaadheid, pijnlijk... Dat het zo ver was had ik zelf niet gedacht...

Mensen verdragen de Waarheid niet meer...

Ze zeggen:
"Zou jij het dan ALLEEN weten?"
"Zouden dan AL die mensen verworpen zijn?"
"Zou dan..."
"Nee, DAT is te dwaas..."
"Je bent overspannen..."
"Kom op, we zullen je eens wat opvrolijken..."

Ze weten niet wat ze zeggen, ze weten niet wat ze doen...
Geen enlkel besef meer van de Heiligheid, Majesteit, Verhevenheid Gods.

Onbegrepen in het midden van je eigen volk, dat je liefhebt...
en zij haten je met een wrevelige haat,
tot vijanden zijn ze je...
Waarom?

Omdat je niet anders kan dan de Waarheid beleiden.
Maak je een knieval. dan is het goed,
maar kan je dat niet...
Of je gaat overstag...

Een beginsel van vervolging? Ik vrees het met een grote vreze...
Zelfs onder wat zich nog Reformatorisch noemt zijn de stellingen al vaak betrokken.
En de haat tegen dat verachte hoopje komt toch ook daar openbaar...

Zeer pijnlijk dit te moeten constateren en zelf aan den lijve te ondervinden.

Wat zal het einde zijn...

Meer reformatorische belijders die hier iets van ondervinden?
Of zwijgen jullie liever om de lieve vrede wil?


1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?



-DIA-

[Alexander CD]

Er komt een dag zegt de bijbel waarin niemand kan werken, het ware evangelie wordt niet meer verdragen.
Die tijd lijkt angstig dichtbij te zijn gekomen, ook in de reformatorische kring.
Mensen zijn opzichzelf gericht en denken niet meer aan Gods eer het doel waarvoor we zijn geschapen.
Maar Gods ware kinderen dragen vrucht tot in hun grijze dagen, het kan niet anders, zij vertrouwen niet tevergeefs op hun Schepper.

[PvS]

.

[helma]

ik denk dat je alleen smaadheid om Christus' wil kan/zal dragen als je ook werkelijk in Christus bent

als het recht ligt heb je er smart over dat Zijn Naam smaadheid draagt. Dat Hem oneer wordt aangedaan.
dan gaat het in de eerste plaats niet om jezelf maar om Hem

en ons past bescheidenheid als het gaat om iemand's hart te (be)oordelen
te betichten van schijngodsdienst.
Laat het aan de Heere over. Hij is kenner der harten


Van nabij heb ik iemand gezien die smaadheid moest dragen om Christus' wil...
en in bewogenheid zei hij een keer: "het is de voetstappen drukken van Mijn Meester.
als ik dan Hem maar mag volgen. En als Hij dan af en toe omziet en ik mag Hem aanzien dan is het goed"

Ik weet dat het bij die persoon niet altijd zo lag; dat de weg ook wel eens te moeilijk scheen...
Maar het is niet iets waar wij ons over moeten beklagen. Het is Zijn erfenis. het is voetstappen drukken


weet je wat ik las van Rutherford toen hij hoorde dat hij verbannen zou worden om het evangelie van Christus' wil?

"De eer waarom ik al zestien jaar bid met onderwerping aan de wil des HEEREN, heeft mijn vriendelijke Heere mij verleend, namelijk om te lijden voor mijn koninklijke en vorstelijke Heere Jezus en voor Zijn koninklijke kroon en het burgerschap van Zijn koninkrijk dat de Vader Hem geschonken heeft.
De onwettig aangestelde heren hebben mij veroordeeld tot afzetting en gevangenschap binnen de stad Aberdeen.
.......
Hoewel dit waardige kruis mij enigszins neerslachtig gemaakt heeft en mijn zwaarmoedigheid en mijn inwendige beschuldigingen mij een poos gedrukt hebben, durf ik nu ter bemoediging van u allen te zeggen : Welkom, welkom, zoet, zoet kruis van Christus. Ik denk beslist dat de ketenen van Mijn Heere Jezus met zuiver goud bedekt zijn en dat dit kruis geparfumeerd is en dat het naar Christus ruikt en dat de overwinning zal zijn door het bloed van het Lam en door het Woord Zijner Waarheid.
….
Zalig zijn zij die vergenoegd zijn om slagen te ontvangen met een wenende Christus”

Ik zou zeggen: neem en lees DIA; het is de moeite waard.

Als ik dit boek lees ben ik beschaamd. Hoe weinig heb ik mezelf ervoor over om smaadheid te dragen om Christus wil…Ik hou liever mijn mond uit angst voor een lelijk gezicht. Voor een verlies aan sympathie. Want daar gaat het eigenlijk hier in Nederland om. Lees eens een blaadje van Open Doors, dát is lijden om Zijns Naams wil. Dan zijn het hier in Nederland maar speldenprikjes (als we ze al ondergaan….) vergeleken met de martelwerktuigen in zoveel landen in de Wereld. Laatst zat er een wereldkaartje bij met de top-50 landen waar Christenvervolging was….
Laten wij hier zeker maar niet klagen!

Een ieder klage vanwege zijn zonden….

[Marnix]

De boodschap van het evangelie is denk ik nooit echt verdragen. Het is een steen des aanstoots voor velen en dat is het altijd al geweest. Voor heidenen, voor Joden, voor wijzen, voor verlichten, voor postmodernen, voor anders gelovigen. Wie denk je wel dat je bent met je Sola Scriptura en je Sola Fide of je Sola Gratia?

En in veel landen wordt men er zelfs om vervolgd.

Het klopt Dia en ik denk dat de meeste gelovigen het kennen.

35 Wat zal ons scheiden van de liefde van Christus? Tegenspoed, ellende of vervolging, honger of armoede, gevaar of het zwaard? 36 Er staat geschreven: ‘Om u worden wij dag na dag gedood en afgevoerd als schapen voor de slacht.’ 37 Maar wij zegevieren in dit alles glansrijk dankzij hem die ons heeft liefgehad. 38 Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, 39 hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.

Laten we bidden dat Hij snel terugkomt.

[Wilhelm]

Wat we altijd wel goed moeten proberen te onderscheiden , of onze gevoelens in deze zuiver zijn.
Of ons ervaren wel werkelijk het lijden van de smaadheid om Christus is.

Als iemand het niet met ons eens is , dan is dat niet direct als lijden te benoemen.
Zelf heb ik ook wel mensen gehoord , die er een soort van prat op gaan , nog alleen overgebeleven te zijn.
Mensen die menen dat elke discussie als het gaat om de leer, een aanval van de vorst der duisternis is.
Die hangen naar de sfeer en de taal van 100 jaar geleden , die die beschreven gedetaileerde bevindingen als het enige ware kenmerken.
Als men dan geconfronteerd word met geschriften van 3 a 4 eeuwen terug, dan schrikt men , en kunnen dat niet plaatsen. Als men geconfronteerd worden met de geloofsbeleving van mensen uit het buitenland , en men ziet de levensstijl die zo anders is dan de onze , dan kan men daarniet mee omgaan.

Dat gevaar moeten we altijd onder ogen blijven zien.
Lijden om de smaadheid van Christus moeten we niet altijd zien in het licht van alles wat tegen de gevoelige gezelschapstheologie op komt.
De smaadheid dragen , is er ook voor een Doorenbos die door de wereld weggehoond wordt, door zijn vooroorlogse ideeen over abortus.
Die smaadheid is er ook voor die Chineese die openlijk in een kerkdienst heeft getuigd van haar geloof, en zich als volwassen vrouw in een broek heeft laten dopen en in haar leefomgeving er niet voor uit kan en mag komen.
Die smaadheid is er voor de baptist die spreek over geestelijke zaken op een wijze die wij niet gewend zijn , maar daardoor op het werk uitgehoond wordt.
Of die Evangelische die tijdens haar studie getuigd vaneen gewillige Jezus, en daarop door haar medestudenten wordt uitgelachen.

Wat dacht je van die vrijgemaakte wetenschapper die rotsvast gelooft in de Schepping van zes dagen ,maar daar door wordt weggezet als een wereld vreemde, soms zelfs door 'christenen" uit zwaardere kringen.

Wat ik hier mee bedoel te zeggen, is dat het heel gemakkelijk is om vanuit onze reformatorische referentiekaders , gevormd door bepaald taalgebruik, en gevoed van uit de gezelschappen, alles als vijandschap betittelen, wat niet strookt met die gedachten.

Gods Kerk is breder dan de reformatorische gezindte , Gods Kerk wordt daar gevonden , waar men soms dwalingen voorstaat. Dit is altijd weer een spiegel voor ons, die menen de zuivere waarheid te belijden , is dat altijd zo ? Of dreigen ook wij als bevindelijk gereformeerden in bepaalde leerstellingen of kerkvisies weer terug te vallen in het roomse zuurdesem ?

En dwalingen , waar we ze ook vinden, moeten bestreden worden, maar het terug kruipen in onze veilige zuil, waar men alles meet aan bepaald taalgebruik en leerstellingen , is mij een brug te ver.
En juist al die gevoelens over het dragen van de smaadheid van Christus , wordt nogal eens op verkeerde gronden gevonden .

[refo]

Meer reformatorische belijders die hier iets van ondervinden?
Of zwijgen jullie liever om de lieve vrede wil?

Ga liever eerst eens na wat een 'reformatorische belijder' is en verbaas je!

En lees het hoofdstuk hieronder eens hoe het bedoeld is en niet in de slachtofferrol.
Dat hoofdstuk gaat erover hoe WIJ geweest zijn en wat daarvan de gevolgen inmiddels zijn.
En is niet bedoeld als: kijk eens hoe we behandeld worden en we hebben toch zo ons best gedaan!

1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?

[JolandaOudshoorn]

Wat we altijd wel goed moeten proberen te onderscheiden , of onze gevoelens in deze zuiver zijn.
Of ons ervaren wel werkelijk het lijden van de smaadheid om Christus is.

Als iemand het niet met ons eens is , dan is dat niet direct als lijden te benoemen.
Zelf heb ik ook wel mensen gehoord , die er een soort van prat op gaan , nog alleen overgebeleven te zijn.
Mensen die menen dat elke discussie als het gaat om de leer, een aanval van de vorst der duisternis is.
Die hangen naar de sfeer en de taal van 100 jaar geleden , die die beschreven gedetaileerde bevindingen als het enige ware kenmerken.
Als men dan geconfronteerd word met geschriften van 3 a 4 eeuwen terug, dan schrikt men , en kunnen dat niet plaatsen. Als men geconfronteerd worden met de geloofsbeleving van mensen uit het buitenland , en men ziet de levensstijl die zo anders is dan de onze , dan kan men daarniet mee omgaan.

Dat gevaar moeten we altijd onder ogen blijven zien.
Lijden om de smaadheid van Christus moeten we niet altijd zien in het licht van alles wat tegen de gevoelige gezelschapstheologie op komt.
De smaadheid dragen , is er ook voor een Doorenbos die door de wereld weggehoond wordt, door zijn vooroorlogse ideeen over abortus.
Die smaadheid is er ook voor die Chineese die openlijk in een kerkdienst heeft getuigd van haar geloof, en zich als volwassen vrouw in een broek heeft laten dopen en in haar leefomgeving er niet voor uit kan en mag komen.
Die smaadheid is er voor de baptist die spreek over geestelijke zaken op een wijze die wij niet gewend zijn , maar daardoor op het werk uitgehoond wordt.
Of die Evangelische die tijdens haar studie getuigd vaneen gewillige Jezus, en daarop door haar medestudenten wordt uitgelachen.

Wat dacht je van die vrijgemaakte wetenschapper die rotsvast gelooft in de Schepping van zes dagen ,maar daar door wordt weggezet als een wereld vreemde, soms zelfs door 'christenen" uit zwaardere kringen.

Wat ik hier mee bedoel te zeggen, is dat het heel gemakkelijk is om vanuit onze reformatorische referentiekaders , gevormd door bepaald taalgebruik, en gevoed van uit de gezelschappen, alles als vijandschap betittelen, wat niet strookt met die gedachten.

Gods Kerk is breder dan de reformatorische gezindte , Gods Kerk wordt daar gevonden , waar men soms dwalingen voorstaat. Dit is altijd weer een spiegel voor ons, die menen de zuivere waarheid te belijden , is dat altijd zo ? Of dreigen ook wij als bevindelijk gereformeerden in bepaalde leerstellingen of kerkvisies weer terug te vallen in het roomse zuurdesem ?

En dwalingen , waar we ze ook vinden, moeten bestreden worden, maar het terug kruipen in onze veilige zuil, waar men alles meet aan bepaald taalgebruik en leerstellingen , is mij een brug te ver.
En juist al die gevoelens over het dragen van de smaadheid van Christus , wordt nogal eens op verkeerde gronden gevonden .

ik kan het zelf niet mooier onder woorden brengen

[BJD]

Wat we altijd wel goed moeten proberen te onderscheiden , of onze gevoelens in deze zuiver zijn.
Of ons ervaren wel werkelijk het lijden van de smaadheid om Christus is.

Als iemand het niet met ons eens is , dan is dat niet direct als lijden te benoemen.
Zelf heb ik ook wel mensen gehoord , die er een soort van prat op gaan , nog alleen overgebeleven te zijn.
Mensen die menen dat elke discussie als het gaat om de leer, een aanval van de vorst der duisternis is.
Die hangen naar de sfeer en de taal van 100 jaar geleden , die die beschreven gedetaileerde bevindingen als het enige ware kenmerken.
Als men dan geconfronteerd word met geschriften van 3 a 4 eeuwen terug, dan schrikt men , en kunnen dat niet plaatsen. Als men geconfronteerd worden met de geloofsbeleving van mensen uit het buitenland , en men ziet de levensstijl die zo anders is dan de onze , dan kan men daarniet mee omgaan.

Dat gevaar moeten we altijd onder ogen blijven zien.
Lijden om de smaadheid van Christus moeten we niet altijd zien in het licht van alles wat tegen de gevoelige gezelschapstheologie op komt.
De smaadheid dragen , is er ook voor een Doorenbos die door de wereld weggehoond wordt, door zijn vooroorlogse ideeen over abortus.
Die smaadheid is er ook voor die Chineese die openlijk in een kerkdienst heeft getuigd van haar geloof, en zich als volwassen vrouw in een broek heeft laten dopen en in haar leefomgeving er niet voor uit kan en mag komen.
Die smaadheid is er voor de baptist die spreek over geestelijke zaken op een wijze die wij niet gewend zijn , maar daardoor op het werk uitgehoond wordt.
Of die Evangelische die tijdens haar studie getuigd vaneen gewillige Jezus, en daarop door haar medestudenten wordt uitgelachen.

Wat dacht je van die vrijgemaakte wetenschapper die rotsvast gelooft in de Schepping van zes dagen ,maar daar door wordt weggezet als een wereld vreemde, soms zelfs door 'christenen" uit zwaardere kringen.

Wat ik hier mee bedoel te zeggen, is dat het heel gemakkelijk is om vanuit onze reformatorische referentiekaders , gevormd door bepaald taalgebruik, en gevoed van uit de gezelschappen, alles als vijandschap betittelen, wat niet strookt met die gedachten.

Gods Kerk is breder dan de reformatorische gezindte , Gods Kerk wordt daar gevonden , waar men soms dwalingen voorstaat. Dit is altijd weer een spiegel voor ons, die menen de zuivere waarheid te belijden , is dat altijd zo ? Of dreigen ook wij als bevindelijk gereformeerden in bepaalde leerstellingen of kerkvisies weer terug te vallen in het roomse zuurdesem ?

En dwalingen , waar we ze ook vinden, moeten bestreden worden, maar het terug kruipen in onze veilige zuil, waar men alles meet aan bepaald taalgebruik en leerstellingen , is mij een brug te ver.
En juist al die gevoelens over het dragen van de smaadheid van Christus , wordt nogal eens op verkeerde gronden gevonden .

ik kan het zelf niet mooier onder woorden brengen

idd mooi verwoord... en dan kan het zelfgenoegzaam spreken van "' t is niet meer, vroeger toen... , waar is het gebleven.. enzv.."... vuile stinkende hoogmoed zijn. Een oogaanschijnlijk nederige, vrome openingspost riekt ook in deze naar stinkende hoogmoed.. "Ik heb de waarheid".

[Marnix]

Inderdaad. het lijkt een beetje alsof de mensen die smaad om hun geloof in Hem ondervinden, vooral onder de reformatorische belijders te vinden zijn. Je moest eens weten hoeveel niet reformatorische belijders dat ook ervaren. 't Zou een band scheppen zeg...

[artistiek]

idd mooi verwoord... en dan kan het zelfgenoegzaam spreken van "' t is niet meer, vroeger toen... , waar is het gebleven.. enzv.."... vuile stinkende hoogmoed zijn. Een oogaanschijnlijk nederige, vrome openingspost riekt ook in deze naar stinkende hoogmoed.. "Ik heb de waarheid".

Het is in elk geval wel zo dat de waarheid (zoals ik ook uit jouw posting kan proeven) ergernis oproept... zie het maar bij Paulus:
Ben ik dan uw vijand geworden, u de waarheid zeggende?

Ik kan me in het stuk van DIA wel vinden:
En weet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijden.

En ik vrees dat we in deze tijd leven...

[Tiberius]

En weet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijden.

En ik vrees dat we in deze tijd leven...

Ik denk niet, dat je een enkele schimpscheut of sneer op een redelijk anoniem discussieforum, omdat mensen je standpunten niet naadloos delen, moet vereenzelvigen met smaadheid om Christus' wil.

Sterker nog: je zou het een zegen kunnen noemen, dat je hier vanmorgen je geloof nog uit kan dragen, zonder dat vanmiddag de politie op de stoep staat (althans: om die reden).
Laten we daarom ook niet vergeten, wat we nog hebben: we mogen elke zondag (en door de weeks als we willen) nog onze kerkdiensten houden onder bescherming van de overheid; onze (klein)kinderen mogen naar door de overheid gefinancierde reformatorische scholen, waar in alle eenvoud Gods Woord doorverteld mag worden; etc.

[freek]

idd mooi verwoord... en dan kan het zelfgenoegzaam spreken van "' t is niet meer, vroeger toen... , waar is het gebleven.. enzv.."... vuile stinkende hoogmoed zijn. Een oogaanschijnlijk nederige, vrome openingspost riekt ook in deze naar stinkende hoogmoed.. "Ik heb de waarheid".

Het is in elk geval wel zo dat de waarheid (zoals ik ook uit jouw posting kan proeven) ergernis oproept... zie het maar bij Paulus:
Ben ik dan uw vijand geworden, u de waarheid zeggende?

Ik kan me in het stuk van DIA wel vinden:
En weet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijden.

En ik vrees dat we in deze tijd leven...

De waarheid is nog niet hetzelfde als een soort abracadabra over een 'dieper leven' waarvan slechts een enkeling iets begrepen heeft en waar slechts een enkeling deel aan heeft. Het is niet verwonderlijk dat dit soms wat ergernis oproept, aangezien de eenvoud van het Woord daarmee verdwijnt. En het mysterieuze, het exclusieve zie je altijd in de postings van DIA terug.

[BJD]

idd mooi verwoord... en dan kan het zelfgenoegzaam spreken van "' t is niet meer, vroeger toen... , waar is het gebleven.. enzv.."... vuile stinkende hoogmoed zijn. Een oogaanschijnlijk nederige, vrome openingspost riekt ook in deze naar stinkende hoogmoed.. "Ik heb de waarheid".

Het is in elk geval wel zo dat de waarheid (zoals ik ook uit jouw posting kan proeven) ergernis oproept.....

Je stelt hiermee dat het de waarheid is... De waarheid roept geen ergenis op, maar mensen die menen de waarheid te hebben.. gefundeerd op zoals Wilhelm beschreven.

Wat ik hier mee bedoel te zeggen, is dat het heel gemakkelijk is om vanuit onze reformatorische referentiekaders , gevormd door bepaald taalgebruik, en gevoed van uit de gezelschappen, alles als vijandschap betittelen, wat niet strookt met die gedachten.

[Hendrikus]

De waarheid is nog niet hetzelfde als een soort abracadabra over een 'dieper leven' waarvan slechts een enkeling iets begrepen heeft en waar slechts een enkeling deel aan heeft. Het is niet verwonderlijk dat dit soms wat ergernis oproept, aangezien de eenvoud van het Woord daarmee verdwijnt. En het mysterieuze, het exclusieve zie je altijd in de postings van DIA terug.

En als DIA schrijft:

Zelfs onder wat zich nog Reformatorisch noemt zijn de stellingen al vaak betrokken.

lijkt hij niet te zien dat hij zelf z'n stellingen ook betrokken heeft...