Welk boek ben jij nu aan het lezen?

[henriët]

Door die onwil ben ik onmachtig tot enige activiteit.
Maar dat noopt temeer om rusteloos te jagen.


-mooie uitspraak-

[Jongere]

Waar spreken we nu over? Een dode zondaar of een levendgemaakt kind van God?

Iemand die niet is levendgemaakt leeft in onwil om zich te heiligen voor het aangezicht van God. Hij kan het ook niet. Hij jaagt dit ook niet rusteloos na, alleen Gods kinderen jagen de heiligmaking na, zonder welke niemand God zien zal. Zie ook wat Marco in een ander topic poste: we verwerpen terecht de dwaling van hen die leren dat men nog kan hongeren en dorsten naar gerechtigheid (de praktijk van de heiligmaking) zonder wedergeboorte.

Van iemand die is wedergeboren belijden wij met de Dordtse Leerregels: En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf.
We moeten de gedachte verwerpen dat een wedergeborene 'tegen wil en dank' wordt geheiligd. God werkt beide willen en werken. Ook dit is één van de 'eigen merktekenen der kinderen Gods': de vernieuwde wil. We hebben niet de strijd tegen onze wil, maar tegen het vlees. Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.

Voor de niet wedergeboren mens is het absoluut onmogelijk God lief te hebben met heel zijn hart, verstand, ziel en alle kracht. Maar voor iemand die op deze manier met Christus verbonden is, door het geloof van de menselijke kant en door de Geest van de goddelijke kant, is doelgerichte heiliging een vanzelfsprekende en natuurlijke zaak en het is voor hem onnatuurlijk om zijn vernieuwde natuur geweld aan te doen door zich over te geven aan de begeerten van het vlees (zie Gal. 5:16-26). Waaruit valt te verklaren waarom christenen die in de zonde vallen zich altijd zo ellendig voelen. Iedere gedachte over heiliging, waarbij de mens zou weigeren om te doen wat hij het liefste zou willen doen, moeten we van de hand wijzen en is een misvatting van de onwedergeboren mens. Ware heiliging, die voortkomt uit wat de puriteinen noemden "het geheim van het evangelie"van het heiligmakende werk van God, is de ware christelijke vervulling, want hij doet nu wat hij in wezen ook wil doen in overeenstemming met de aandrang van zijn nieuwe en alles overheersende gezindheid in Christus. Dat maar weinig christenen, naar het lijkt, dit op juiste waarde weten te schatten doet hieraan niets af.

[jvdg]

Waar spreken we nu over?

Iemand die niet is levendgemaakt leeft in onwil om zich te heiligen voor het aangezicht van God. Hij kan het ook niet. Hij jaagt dit ook niet rusteloos na, alleen Gods kinderen jagen de heiligmaking na, zonder welke niemand God zien zal. ......

Ik vrees dat je met deze, overigens rechtzinnige, uitspraak de 'kleinen in de genade' alle hoop en moed ontneemt, de lijdelijkheid preekt en ook het wanhopige roepen om verlossing en verzoening onrecht doet.
Ik sprak ook (nog) niet over heiligmaking, maar over de werking van de Heilige Geest.
Over ontdekking van de schuld en de zonde.
Dat een mens God nooit meer kan behagen.
Over het gekrookte riet en de rokende vlaswiek.

Over wat ik moet doen om zalig te worden.

[Jongere]

jvdg, heiligmaking en rechtvaardigmaking mogen nooit gescheiden worden. Er is geen 'nog niet' in het spreken over de heiligmaking.
Alle wedergeborenen kennen iets van deze zucht naar een heilig leven: weest heilig, want Ik ben heilig. De bekering van zonden vindt juist plaats doordat we leren inzien dat we een heilig God hebben, die heiligheid eist. En ook het verlangen naar heiligheid werkt de noodzaak van vergeving. Want op onze eigen kracht zullen wij het nooit redden, en in onze 'eigen kleren' zullen wij geen heilig God kunnen ontmoeten. Daarom zegt de Hebreeën-brief: Jaagt den vrede na met allen, en de heiligmaking, zonder welke niemand den Heere zien zal.

Buiten Jezus Christus is er geen genade. Buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.
Er is wel hoop en moed voor alle mensen: Jezus Christus is gegeven als het nieuwe manna (Joh 6:42), als de nieuwe koperen slang (Joh 3:15). Wie Hem eet, wie op Hem ziet, wie in Hem gelooft heeft het eeuwige leven.
Maar alleen in Hem wordt die hoop vervuld. Daarbuiten zal ik inderdaad niemand hoop en moed in zichzelf geven, ook niet in zijn 'bevindingen'.

[freek]

Waar spreken we nu over?

Iemand die niet is levendgemaakt leeft in onwil om zich te heiligen voor het aangezicht van God. Hij kan het ook niet. Hij jaagt dit ook niet rusteloos na, alleen Gods kinderen jagen de heiligmaking na, zonder welke niemand God zien zal. ......

Ik vrees dat je met deze, overigens rechtzinnige, uitspraak de 'kleinen in de genade' alle hoop en moed ontneemt, de lijdelijkheid preekt en ook het wanhopige roepen om verlossing en verzoening onrecht doet.
Ik sprak ook (nog) niet over heiligmaking, maar over de werking van de Heilige Geest.
Over ontdekking van de schuld en de zonde.
Dat een mens God nooit meer kan behagen.
Over het gekrookte riet en de rokende vlaswiek.

Over wat ik moet doen om zalig te worden.

Ik denk dat Jongere de zogeheten 'kleinen in de genade' juist het meest recht doet. Er zijn maar twee mogelijkheden: in Christus of buiten Christus. Het kan echt niet zo zijn dat je wel buiten Christus bent, maar toch hartelijk kunt verlangen naar heiliging. Het kan al helemaal niet zo zijn dat je hartelijk verlangt naar verlossing en het komt maar niet. Iets dergelijks proef ik eigenlijk toch jouw posting.
Ik kan me daarom ook helemaal vinden in de late posting van jongere.

[Gijs83]

Waar gaat dat over en wat is de visie van de schrijver

Laat maar, dat is niks voor jou.

Volgens mij is het beter om het positief te stellen: Gijs, neem en lees. Ik zou wel een verslag(met jouw onderbouwde mening) over het boek en/of de schrijver van jouw hand willen lezen.
Van lezen wordt je immers niet dommer.

Ik ben niet zo'n leesbeer dat ik me ook nog in de boeken van Watchman Nee ga verdiepen. Ik vind het interessant om te weten wat de mening van zo'n schrijver en misschien kan ik die via jullie te weten komen. Daar wordt ik toch ook niet dommer van

[albion]

Ik ben niet zo'n leesbeer dat ik me ook nog in de boeken van Watchman Nee ga verdiepen. Ik vind het interessant om te weten wat de mening van zo'n schrijver en misschien kan ik die via jullie te weten komen. Daar wordt ik toch ook niet dommer van

Je hebt niets aan de mening van een ander. Je praat nu net als mijn leerlingen en (zoon). Ze willen wel graag alles weten, maar ze moeten er zelf geen
moeite voor doen. Als het aangereikt wordt, prima, maar zelf opzoeken, ho maar....

Nee Gijs, ik raad je aan, als je ergens iets van wilt weten het zelf te gaan onderzoeken. Leer je veel meer van.

[freek]

Ik ben niet zo'n leesbeer dat ik me ook nog in de boeken van Watchman Nee ga verdiepen. Ik vind het interessant om te weten wat de mening van zo'n schrijver en misschien kan ik die via jullie te weten komen. Daar wordt ik toch ook niet dommer van

Je hebt niets aan de mening van een ander. Je praat nu net als mijn leerlingen en (zoon). Ze willen wel graag alles weten, maar ze moeten er zelf geen
moeite voor doen. Als het aangereikt wordt, prima, maar zelf opzoeken, ho maar....

Nee Gijs, ik raad je aan, als je ergens iets van wilt weten het zelf te gaan onderzoeken. Leer je veel meer van.

[helma]

je kan beginnen de levensbeschrijving van Watchman nee lezen, indrukwekkend!!
misschien kan je het wel ergens op internet vinden

[Erasmiaan]

Watchman Nee
Nee Shu-Tsu (later To-Sheng "Gods Watchman") werd in 1903 in Guangdong, China geboren. Op zeventienjarige leeftijd (1920), toen hij nog student was, accepteerde hij Jezus Christus als zijn Heer en Verlosser, in antwoord op een oproep van een Chinese evangelist die zijn geboorteplaats bezocht. Vanaf die dag gaf hij zichzelf volkomen aan zijn Heer in de verkondiging van het Evangelie in China.

Zijn ontwikkeling is sterk beïnvloed door John Nelson Darby en de Heiligings- en Keswickbeweging. Mede gezien zijn positieve waardering van de Brethern Movement wordt Watchman Nee gezien als horend tot de Vergadering der Gelovigen.

Hij werd bekend als gezegend prediker en vanwege de unieke wijze waarop hij het Woord van God wist uit te leggen. Vandaag de dag zijn veel boeken van hem in de Engelse taal gepubliceerd, waarvan de belangrijkste inmiddels in het Nederlands vertaald zijn. Toch heeft hij nagenoeg geen enkel boek geschreven, behalve het omvangrijke werk The Spiritual Man, dat in de periode 1927-1928 van zijn hand verscheen. Daarnaast schreef hij regelmatig artikelen voor zijn eigen magazine The Christian.

Lange tijd is Watchman Nee van mening geweest dat zijn boek The Spiritual Man niet vertaald zou mogen worden vanuit het Chinees naar het Engels. Enerzijds zag hij dat mensen op een verkeerde wijze met dit boek omgingen en anderzijds vond hij het een gevaarlijk boek, als het door "vleselijke" christenen als leer (dogma) gebruikt zou gaan worden. Het duurde dan ook tot 1968 voordat een Engelse vertaling verscheen.

Een Nederlandse vertaling van dit boek is niet zonder moeite tot stand gekomen. Aan het eind van de zeventiger jaren werd de inhoud van dit boek verwerkt in de colleges van Bijbelscholen en verschenen er samenvattingen in Nederlandstalige Bijbelstudie-bladen.

In De Geestelijke Mens maakt Watchman Nee een uitgebreide studie naar de mens in de Bijbel op basis van geest, ziel en lichaam. Op praktische wijze probeert hij woorden te geven aan geestelijk functioneren en het leren verstaan van Gods stem als leidraad in het leven van een christen. Watchman Nee zelf geeft aan sterk beïnvloed te zijn door de boeken van Andrew Murray en Jessie Penn-Lewis (Heiligings- en Keswickbeweging). Van de laatste citeert hij regelmatig uit haar boek War on the saints. Voor een deel is Watchman Nees boodschap identiek aan die van Jessie Penn-Lewis, maar hij weet deze in een breder verband te zetten en daardoor toegankelijker te maken. In De Geestelijke Mens biedt Watchman Nee een denkmodel waardoor christenen bovennatuurlijke verschijnselen beter leren verstaan en toetsen. Hij beschouwt deze verschijnselen binnen zowel christelijke kringen als binnen andere godsdiensten en levensbeschouwingen. In een appendix op De Geestelijke Mens die al vele jaren in het Nederlands beschikbaar is, De latente kracht van de ziel, gaat Watchman Nee veel specifieker in op bovennatuurlijke verschijnselen.

Na het lezen van De Geestelijke Mens krijgen de andere boeken van Watchman Nee een geheel nieuwe diepgang. Veel kleine aspecten blijken nader verklaard te zijn in De Geestelijke Mens, maar binnen zijn latere boeken niet volledig uit de verf te komen. Dit komt doordat het merendeel van zijn boeken is samengesteld door anderen op basis van geluidsopnamen van zijn toespraken en persoonlijke aantekeningen van mensen.

Het meest bekende boek van Watchman Nee is The normal Christian Life (Ook in het Nederlands beschikbaar onder de titel Het normale christelijke leven) dat in 1957 voor het eerst gepubliceerd werd door Angus I. Kinnear. Het normale christelijke leven is gebaseerd op toespraken die Watchman Nee hield ten tijde van en kort na zijn reis door Europa in 1938-1939. Volgens Angus Kinnear laat dit boek van Watchman Nee zien hoe hij het christelijke leven zag na een periode van twintig jaar de Heer te kunnen dienen, zonder dat hem daarbij beperkingen waren opgelegd. De Geestelijke Mens staat aan het begin van deze periode en Het normale christelijke leven staat aan het einde van deze periode. Beide boeken samen laten duidelijk zien vanuit welke geloofsovertuiging en omgang met de Heer Watchman Nee de volgende periode in zijn leven is ingegaan.

In de periode 1940-1960 onderging de Gemeente van Jezus Christus in China veel beproevingen en vervolgingen. Veel Chinese christenen werden genoodzaakt de officiële kerken te ontvluchten en zich aan te sluiten bij de kleine niet-officiële huisgemeenten. Veel van deze kleine gemeenten waren gesticht door Watchman Nee vanuit zijn overtuiging "één kerk voor één gebied". Deze onafhankelijke plaatselijke gemeenten werden bekend onder de naam Little Flock. In Het normale christelijke gemeenteleven omschrijft Watchman Nee hoe de structuur en het functioneren van dergelijke gemeenten mag plaatsvinden. In de serie Assembling Together worden veel practische aspecten van de "aanbidding" tijdens het samenzijn uitgewerkt.

In de periode 1923-1949 waren meer dan 700 "vergaderingen" ontstaan met een ledental van meer dan 70.000. Tijdens de communistische overheersing werden deze "vergaderingen" de kern achter de huisgemeenten.

Watchman Nee werd in 1952 gearresteerd en valselijk beschuldigd van vele misdaden, waardoor hij in de gevangenis terecht kwam, waar hij tot zijn dood in 1972 verbleef.

Belangrijke punten van zijn theologie
Christocentrisch: één van de punten van Nee's theologie is dat de nadruk op Christus wordt gelegd. Nee's benadrukking van Christus geeft bepaalde Chinese christenen die in moeilijke omstandigheden leven nieuwe hoop en kracht om vol te houden. Zo ontvangen zij steeds weer nieuwe kracht om hun christelijke verantwoordelijkheid te nemen in een vijandige omgeving.
Sola Scriptura: in een tijd waarin de Bijbel met de nodige scepsis werd bekeken, doet Nee een poging om het principe van Sola Sriptura te verdedigen.
De opbouw van gelovigen: Nee legde sterk de nadruk op het opbouwen van de gelovigen, op toerusting, voeding en verdieping van het geestelijk leven. Hij legde evenveel nadruk op de training van gelovigen als op evangelisatie.
Het priesterschap van alle gelovigen: hij benadrukte dat hoewel de oudsten de gemeente leiden en onderwijzen, de bediening van de gemeente gebaseerd is op de geestelijke samenwerking van alle gelovigen, in de Heilige Geest.
Soteriologie: Watchman Nee was een "eens gered altijd gered Arminiaan." Volgens hem was de mens geen automaat die doet wat God heeft voorbestemd. Volgens hem heeft de mens volledige soevereiniteit. Hij ontkende de calvinistische leer dat God voor het begin van de menselijke tijd uitgekozen heeft wie er in Christus zouden geloven en wie er dus ook gered zouden worden van het eeuwige verderf. Nee interpreteert m.b.t. de uitverkiezing Efeziërs 1:4 als volgt: God verkoos Christus, en een ieder die in Hem gelooft is in Christus overgeplaatst, en is als gevolg daarvan uitverkoren. Hij ziet uitverkiezing dus niet als iets individueels, zo van "jij wel en jij niet," maar als iets dat zich uitsluitend beperkt tot Christus. God kiest Christus, en dus ook allen die door het geloof in Hem zijn. God voorziet de keuze die de mens maakt, en in dat licht moet de uitverkiezing gezien worden zoals Nee haar leert. Zijn interpretatie van Romeinen 8:29 is: voorbestemming door voorkennis. God weet van tevoren wat wij gaan kiezen. Hij heeft ons niet als het ware "genetisch" zo gemaakt dat wij wel voor Hem moesten kiezen, zo van "ik kan niet anders," zodat Hij ons eerst red en wij vervolgens gaan geloven, nee, Hij heeft ons van tevoren bestemd tot het eeuwige leven door Zijn voorkennis van onze vrije keuze. Het is dus gebaseerd op voorkennis. Verder richt de uitverkiezing zich niet op eeuwig leven, maar op het gelijkvormig worden aan Christus. Daartoe zijn wij uitverkoren. Wie door het geloof in Christus wordt overgezet, is uitverkoren omdat hij in de uitverkoren Zoon is. De Zoon is het uitverkoren Hoofd van die ene Nieuwe Mens - Christus en de Gemeente. Wie in Hem is door het geloof is automatisch uitverkoren. Arminius leerde dat een gelovige toch nog verloren kan gaan. Hierin volgt Watchman Nee Arminius niet.
Loon en genade: Eeuwig leven wordt verkregen door geloof uit genade en dit eeuwige leven kan niet meer kwijtgeraakt worden (eens gered altijd gered), maar tijdens het Duizendjarig Rijk is er óf loon naar werken, óf tuchtiging in geval van nalatigheid en een onchristelijke levenswandel. Hierin volgde hij Robert Govett en D.M. Panton. Een ander punt waarin Nee anders dacht dan Arminius was de leer der erfzonde. Arminius leerde dat de zonde van Adam de rest van de mensheid juridisch niet aangerekend wordt. De Arminianen leren dat er geen grond is te geloven dat de zonde van Adam overging op de rest van de mensheid, in de zin dat God het ganse nageslacht van Adam schuldig en strafbaar achtte aan dezelfde zonde die Adam beging. Hij ging zelfs zo ver dat hij op grond van Romeinen 5:16 leerde dat de vrije genade van Christus de schuld van de mensheid wegnam, zodat niemand voor eeuwig veroordeeld wordt op grond van de verdorvenheid van zijn eigen natuur, maar alleen door zijn eigen persoonlijke zonden.[3] Watchman Nee leert echter het tegenovergestelde, en gebruikt in Het Normale Christelijke Leven voor zijn uitleg van Romeinen 5:12-21 het voorbeeld van Levi, die Melchizedek zegende toen hij nog in de lendenen van Abraham was. Abraham zegende Melchizedek, en Levi - die nog niet geboren was - zegende Melchizedek omdat hij in Abrahams lendenen was. Zo zondigden ook wij in de hof van Eden omdat wij in Adam waren. De leerstellingen van Arminius worden in verschillende denominaties gevonden, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat deze groepen dan in alles Arminianen zijn. Dit geldt ook voor Watchman Nee.
Schepping: Watchman Nee hing de zogenaamde restitutie-theorie aan.[4] Deze theorie leert dat de aarde in Genesis 1:1 volmaakt geschapen was, en niet woest en ledig (God is immers een God van orde en niet van wanorde), en dat deze in de tijd tussen Genesis 1:1 en 1:2 woest en ledig werd door een oordeel van God over de zonde van Satan, die tot dan toe heerste op aarde over een pre-adamitisch mensenras. De woeste en ledige aarde werd vervolgens na onbepaalde tijd in 6 dagen van 24 uur hersteld. Hij voert onder andere aan dat het Hebreeuwse woord voor "was" volgens Dr. I.M. Haldeman, Dr. Chalmers, G.H. Pember en anderen ook vertaald kan worden met "werd". Het woord voor "ledig" kan volgens taalkundigen ook worden vertaald met "ontvolkt". Daarnaast kan "en de aarde was woest en ledig" ook vertaald worden met "maar de aarde was woest en ledig, want en bewijst - naar Hebreeuws gebruik - dat het eerste vers geen samenvatting is van wat volgt.[5] Watchman Nee was van mening dat Genesis 1 en 2 bol staan van de typologie, en dat daarom ook aan een letterlijke uitleg vastgehouden moet worden. Zo behandelt hij in zijn boek The Mystery of Creation het scheppingsverhaal in relatie tot (1) de christelijke ervaring, (2) de werken van Christus in de verlossing en (3) de zeven bedelingen. Hij maakt in zijn boek over de schepping vooral gebruik van het boek Earth's Earliest Ages, geschreven door G.H. Pember.

[Erasmiaan]

Waar spreken we nu over?

Iemand die niet is levendgemaakt leeft in onwil om zich te heiligen voor het aangezicht van God. Hij kan het ook niet. Hij jaagt dit ook niet rusteloos na, alleen Gods kinderen jagen de heiligmaking na, zonder welke niemand God zien zal. ......

Ik vrees dat je met deze, overigens rechtzinnige, uitspraak de 'kleinen in de genade' alle hoop en moed ontneemt, de lijdelijkheid preekt en ook het wanhopige roepen om verlossing en verzoening onrecht doet.
Ik sprak ook (nog) niet over heiligmaking, maar over de werking van de Heilige Geest.
Over ontdekking van de schuld en de zonde.
Dat een mens God nooit meer kan behagen.
Over het gekrookte riet en de rokende vlaswiek.

Over wat ik moet doen om zalig te worden.

Ik denk dat Jongere de zogeheten 'kleinen in de genade' juist het meest recht doet. Er zijn maar twee mogelijkheden: in Christus of buiten Christus. Het kan echt niet zo zijn dat je wel buiten Christus bent, maar toch hartelijk kunt verlangen naar heiliging. Het kan al helemaal niet zo zijn dat je hartelijk verlangt naar verlossing en het komt maar niet. Iets dergelijks proef ik eigenlijk toch jouw posting.
Ik kan me daarom ook helemaal vinden in de late posting van jongere.

Freek, moet dit nu?

[MarthaMartha]

[freek]

Waar spreken we nu over?

Iemand die niet is levendgemaakt leeft in onwil om zich te heiligen voor het aangezicht van God. Hij kan het ook niet. Hij jaagt dit ook niet rusteloos na, alleen Gods kinderen jagen de heiligmaking na, zonder welke niemand God zien zal. ......

Ik vrees dat je met deze, overigens rechtzinnige, uitspraak de 'kleinen in de genade' alle hoop en moed ontneemt, de lijdelijkheid preekt en ook het wanhopige roepen om verlossing en verzoening onrecht doet.
Ik sprak ook (nog) niet over heiligmaking, maar over de werking van de Heilige Geest.
Over ontdekking van de schuld en de zonde.
Dat een mens God nooit meer kan behagen.
Over het gekrookte riet en de rokende vlaswiek.

Over wat ik moet doen om zalig te worden.

Ik denk dat Jongere de zogeheten 'kleinen in de genade' juist het meest recht doet. Er zijn maar twee mogelijkheden: in Christus of buiten Christus. Het kan echt niet zo zijn dat je wel buiten Christus bent, maar toch hartelijk kunt verlangen naar heiliging. Het kan al helemaal niet zo zijn dat je hartelijk verlangt naar verlossing en het komt maar niet. Iets dergelijks proef ik eigenlijk toch jouw posting.
Ik kan me daarom ook helemaal vinden in de late posting van jongere.

Freek, moet dit nu?

Wat?

[jvdg]

Waar spreken we nu over?

Iemand die niet is levendgemaakt leeft in onwil om zich te heiligen voor het aangezicht van God. Hij kan het ook niet. Hij jaagt dit ook niet rusteloos na, alleen Gods kinderen jagen de heiligmaking na, zonder welke niemand God zien zal. ......

Ik vrees dat je met deze, overigens rechtzinnige, uitspraak de 'kleinen in de genade' alle hoop en moed ontneemt, de lijdelijkheid preekt en ook het wanhopige roepen om verlossing en verzoening onrecht doet.
Ik sprak ook (nog) niet over heiligmaking, maar over de werking van de Heilige Geest.
Over ontdekking van de schuld en de zonde.
Dat een mens God nooit meer kan behagen.
Over het gekrookte riet en de rokende vlaswiek.

Over wat ik moet doen om zalig te worden.

Ik denk dat Jongere de zogeheten 'kleinen in de genade' juist het meest recht doet. Er zijn maar twee mogelijkheden: in Christus of buiten Christus. Het kan echt niet zo zijn dat je wel buiten Christus bent, maar toch hartelijk kunt verlangen naar heiliging. Het kan al helemaal niet zo zijn dat je hartelijk verlangt naar verlossing en het komt maar niet. Iets dergelijks proef ik eigenlijk toch jouw posting.
Ik kan me daarom ook helemaal vinden in de late posting van jongere.

Ik meen te moeten stellen dat de reactie van Jongere, en jouw instemming hierop, getuigen van een koude technisch dogmatische benadering.

Ik vrees dat je mijn posting niet goed hebt gelezen of althans de inhoud en intentie niet hebt begrepen.
Jouw voorlaatste regel impliceert dat ik God verwijt dat die Verlossing maar niet komt.
Freek, het tegendeel is waar.
Jouw "proeven" is dan ook geheel bezijden de waarheid.


Vergeef me als ik me niet duidelijk heb uitgedrukt.

[freek]

Waar spreken we nu over?

Iemand die niet is levendgemaakt leeft in onwil om zich te heiligen voor het aangezicht van God. Hij kan het ook niet. Hij jaagt dit ook niet rusteloos na, alleen Gods kinderen jagen de heiligmaking na, zonder welke niemand God zien zal. ......

Ik vrees dat je met deze, overigens rechtzinnige, uitspraak de 'kleinen in de genade' alle hoop en moed ontneemt, de lijdelijkheid preekt en ook het wanhopige roepen om verlossing en verzoening onrecht doet.
Ik sprak ook (nog) niet over heiligmaking, maar over de werking van de Heilige Geest.
Over ontdekking van de schuld en de zonde.
Dat een mens God nooit meer kan behagen.
Over het gekrookte riet en de rokende vlaswiek.

Over wat ik moet doen om zalig te worden.

Ik denk dat Jongere de zogeheten 'kleinen in de genade' juist het meest recht doet. Er zijn maar twee mogelijkheden: in Christus of buiten Christus. Het kan echt niet zo zijn dat je wel buiten Christus bent, maar toch hartelijk kunt verlangen naar heiliging. Het kan al helemaal niet zo zijn dat je hartelijk verlangt naar verlossing en het komt maar niet. Iets dergelijks proef ik eigenlijk toch jouw posting.
Ik kan me daarom ook helemaal vinden in de late posting van jongere.

Ik meen te moeten stellen dat de reactie van Jongere, en jouw instemming hierop, getuigen van een koude technisch dogmatische benadering.

Ik vrees dat je mijn posting niet goed hebt gelezen of althans de inhoud en intentie niet hebt begrepen.
Jouw voorlaatste regel impliceert dat ik God verwijt dat die Verlossing maar niet komt.
Freek, het tegendeel is waar.
Jouw "proeven" is dan ook geheel bezijden de waarheid.


Vergeef me als ik me niet duidelijk heb uitgedrukt.

Ik heb het niet zo bedoeld dat ik in jouw posting proef dat jíj persoonlijk verlangt naar verlossing die maar niet komt. Maar wel dat jij een geloofsbeleving verdedigt, die dit legitimeert.