Hertrouwen na echtscheiding?

[memento]

Nogmaals, Bert:

Als een man overspel doet, is hij niet meer de man van zijn vrouw, maar de man van degene met wie hij overspel bedreven heeft*. De teksten die jij opsomt zijn dus niet van toepassing op de gevallen waar overspel in het geding is.

[Bert Mulder]

Ik heb nog niet veel gereageerd in deze discussie, omdat ik vanuit onze familie ook de menselijke kant van Bijbelse onmogelijkheden heb meegemaakt. Ik wil aan de Bijbelse gegevens vasthouden, ook als dat betekent dat je delen van je familie nooit meer ziet.

Maar ook speciaal voor Bert Mulder, voor Tiberius en Protje: Ik begrijp werkelijk niet (ook niet na lezing van alle 14 pagina's van deze discussie) waarom de Bijbelteksten voor jullie zo onhelder zijn. Jullie komen tenminste alledrie op het standpunt uit dat het GG-rapport (alleen hertrouwen mogelijk na overspel) fout zit. Ik kan met de beste wil van de wereld niets anders in de Bijbel lezen. Daarom nog maar eens een paging om jullie te overtuigen.

Laten we nu eens eenvoudig lezen wat er staat:

Geachte vriend Luther, ik vind je een leuke vent, maar:

Heb je wel 1 stukje gelezen, van wat ik op dit onderwerp gescrheven of geciteerd heb? Ik vind de teksten helemaal niet moeilijk. De Schrift zegt heel duidelijk, dat hertrouwen niet mag, als je man/vrouw nog leeft. In meerdere teksten. Neem en lees Luther!

Als een man overspel doet, is hij niet meer de man van zijn vrouw. De teksten die jij opsomt zijn dus niet van toepassing op de gevallen waar overspel in het geding is.

Waar lees jij DAT in de Schrift?

Ik lees namelijk DIT (Ez. 16):

59 Want alzo zegt de Heere HEERE: 167Ik zal u ook doen gelijk als gij gedaan hebt, die den 168eed gveracht hebt, brekende het h169verbond.
60 Evenwel zal Ik 170gedachtig wezen aan Mijn verbond 171met u in de dagen uwer jonkheid, en Ik zal met u een 172eeuwig verbond oprichten.
61 Dan zult 173gij uwer wegen gedenken en beschaamd zijn, als gij 174uw zusters die groter zijn dan gij, met degenen die kleiner zijn dan gij, 175aannemen zult; want Ik zal u dezelve geven 176tot idochters, maar niet uit 177uw verbond.
62 Want Ik zal Mijn 178verbond met u 179oprichten, en gij zult weten dat Ik de HEERE ben;
63 Opdat gij het gedachtig zijt en u schaamt, en 180niet meer uw mond opent, vanwege uw schande, wanneer Ik 181voor u verzoening doen zal over al hetgeen dat gij gedaan hebt, spreekt de Heere HEERE.

[Bert Mulder]

Nogmaals, Bert:

Als een man overspel doet, is hij niet meer de man van zijn vrouw, maar de man van degene met wie hij overspel bedreven heeft*. De teksten die jij opsomt zijn dus niet van toepassing op de gevallen waar overspel in het geding is.

Luther, het huwelijk is een type van de Kerk met Christus. Dus waar zie je in de Schrift dat Christus ons wegstoot, daar wij dagelijks tegen Hem hoereren?

[Luther]

Nogmaals, Bert:

Als een man overspel doet, is hij niet meer de man van zijn vrouw, maar de man van degene met wie hij overspel bedreven heeft*. De teksten die jij opsomt zijn dus niet van toepassing op de gevallen waar overspel in het geding is.

Exact, Memento! En daar zou ik eens een gedegen reactie van Bert op hebben.

[Bert Mulder]

Nogmaals, Bert:

Als een man overspel doet, is hij niet meer de man van zijn vrouw, maar de man van degene met wie hij overspel bedreven heeft*. De teksten die jij opsomt zijn dus niet van toepassing op de gevallen waar overspel in het geding is.

Exact, Memento! En daar zou ik eens een gedegen reactie van Bert op hebben.

Geachte Luther, lees mijn laatste bericht...

Verder hierover lezen we in Efeze 6:

22 sGij vrouwen, weest uw eigen mannen onderdanig, 30gelijk den Heere;
23 tWant de man is het hoofd der vrouw, vgelijk ook Christus het Hoofd der gemeente is; en 31Hij is de 32Behouder xdes lichaams.
24 Daarom, gelijk de gemeente Christus onderdanig is, alzo ook de vrouwen haar eigen mannen 33in alles.
25 yGij mannen, hebt uw eigen vrouwen lief, gelijk ook Christus de gemeente liefgehad heeft zen Zichzelven voor haar heeft 34overgegeven;
26 Opdat Hij haar 35heiligen zou, haar agereinigd hebbende 36met het bad des waters 37door het Woord;
27 38Opdat Hij haar Zichzelven zou heerlijk voorstellen, een gemeente die geen vlek of rimpel heeft of iets dergelijks, bmaar dat zij zou heilig zijn en onberispelijk.
28 Alzo zijn de mannen schuldig hun eigen vrouwen 39lief te hebben gelijk hun 40eigen lichamen. Die zijn eigen vrouw liefheeft, die heeft zichzelven lief.
29 Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt het en onderhoudt het, gelijkerwijs ook de Heere de gemeente.
30 cWant wij zijn 41leden Zijns lichaams, van Zijn vlees en van Zijn benen.
31 dDaarom zal een mens zijn vader en moeder verlaten en zal zijn vrouw aanhangen, en 42zij twee zullen etot één vlees wezen.
32 43Deze verborgenheid is groot; doch ik zeg dit ziende op Christus en op de gemeente.
33 44Zo dan ook gijlieden, elk in het bijzonder, een iegelijk hebbe zijn eigen vrouw alzo lief als zichzelven; en de vrouw zie dat zij 45den man vreze.

Alsook Ech. 16, hetwelk ik al aangehaald heb. En lees ook heel het boek Meleachi, betreffende dit.

Heeft Christus ooit Zijn Kerk verstoten om onze hoererij? Nee. Want Christus heeft de Kerk onvoorwaardelijk lief. Hoeveel wij ook tegen Hem zondigen. En zo moeten wij ook onze vrouwen (mannen) lief hebben. Doet er niet toe hoeveel zonde er is in onze huwelijken. Want: "wie zonder zonde is...". Wij zondigen dagelijks tegen alle geboden, in gedachten, woorden, en werken. Zoals ook Christus zegt: "Wie een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft in zijn hart al overspel bedreven"... Dus, jouw redenatie, mogen we allen wel scheiden en hertrouwen.

Maar dat is niet het getuigenis van de Schrift.

[Luther]

Nogmaals, Bert:

Als een man overspel doet, is hij niet meer de man van zijn vrouw, maar de man van degene met wie hij overspel bedreven heeft*. De teksten die jij opsomt zijn dus niet van toepassing op de gevallen waar overspel in het geding is.

Luther, het huwelijk is een type van de Kerk met Christus. Dus waar zie je in de Schrift dat Christus ons wegstoot, daar wij dagelijks tegen Hem hoereren?

Jij keert nu de redenering om, Bert. Een huwelijk is inderdaad een afschaduwing van de wijze waarop Christus en Zijn bruid met elkaar verbonden zijn. De man is hoofd van de vrouw; dat betekent: hij dient een 'christus' te zijn voor de vrouw.
Een huwelijk dat er niet is, is daardoor ook geen afschaduwing van Christus en Zijn bruid.
Laat ik helder zijn: Echtscheiding is NOOIT wat Christus bedoeld heeft, maar je vergeet misschien dat we na Genesis 3 in een gebroken wereld leven. En wat is het een wonder dat Christus niet met Zijn bruid omgaat, zoals aardse mannen met hun vrouw omgaan (ook niet in een goed huwelijk). Nergens in de Schrift zien we gelukkig dat Christus Zijn bruid wegstoot om haar afhoereren.
Waarom draai jij de tekst om?
Wel, in Efeze 5: 32 wordt het aardse huwelijk als beeld gebruikt voor het huwelijk tussen Christus en Zijn bruid. Nu mag je niet terugredeneren en zeggen: DUS, omdat Christus nooit Zijn bruid verlaat, mag een door overspel verlaten vrouw nooit hertrouwen. Dan doe je aan klankexegese.

[jvdg]

We zijn nu 16 pagina's en ruim 230 reacties verder.

Het begint zo langzamerhand een herhaling van zetten te worden, als het al geen patstelling is.
En de discussie dreigt heftiger te worden.

Heeft iemand nog nieuwe gezichtspunten?
Anders moeten we (voorlopig) maar een punt achter dit onderwerp zetten.

[Bert Mulder]

Nogmaals, Bert:

Als een man overspel doet, is hij niet meer de man van zijn vrouw, maar de man van degene met wie hij overspel bedreven heeft*. De teksten die jij opsomt zijn dus niet van toepassing op de gevallen waar overspel in het geding is.

Luther, het huwelijk is een type van de Kerk met Christus. Dus waar zie je in de Schrift dat Christus ons wegstoot, daar wij dagelijks tegen Hem hoereren?

Jij keert nu de redenering om, Bert. Een huwelijk is inderdaad een afschaduwing van de wijze waarop Christus en Zijn bruid met elkaar verbonden zijn. De man is hoofd van de vrouw; dat betekent: hij dient een 'christus' te zijn voor de vrouw.
Een huwelijk dat er niet is, is daardoor ook geen afschaduwing van Christus en Zijn bruid.
Laat ik helder zijn: Echtscheiding is NOOIT wat Christus bedoeld heeft, maar je vergeet misschien dat we na Genesis 3 in een gebroken wereld leven. En wat is het een wonder dat Christus niet met Zijn bruid omgaat, zoals aardse mannen met hun vrouw omgaan (ook niet in een goed huwelijk). Nergens in de Schrift zien we gelukkig dat Christus Zijn bruid wegstoot om haar afhoereren.
Waarom draai jij de tekst om?
Wel, in Efeze 5: 32 wordt het aardse huwelijk als beeld gebruikt voor het huwelijk tussen Christus en Zijn bruid. Nu mag je niet terugredeneren en zeggen: DUS, omdat Christus nooit Zijn bruid verlaat, mag een door overspel verlaten vrouw nooit hertrouwen. Dan doe je aan klankexegese.

Waar lees jij in de Schrift, dat na overspel, of het huwelijk, of de man/vrouw dood geacht wordt?

En 16indien zij ook scheidt, 17dat zij ongetrouwd blijve, of met den man verzoene; en dat de man de vrouw niet verlate.[/quote]


Gij doet aan eisigese, mijn vriend.

[memento]

Dus, als ik het goed begrijp Bert, mag scheiden in geval van overspel niet? Want tussen hertrouwen en scheiden zit in de Bijbel geen verschil (waar scheiden mag, mag hertrouwen ook, en omgedraaid).

[Bert Mulder]

Dus, als ik het goed begrijp Bert, mag scheiden in geval van overspel niet? Want tussen hertrouwen en scheiden zit in de Bijbel geen verschil (waar scheiden mag, mag hertrouwen ook, en omgedraaid).

Geachte Memento, de limitatie in de Evangelien (woorden van Christus) die refereert naar overspel, betreffen de echtscheiding, niet het hertrouwen.

Zie dit citaat hier:

http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 89#p333189

[Luther]

Bert,

Je argumentatie wordt bepaald niet sterker als je het lettertype vergroot.

Luther

[Bert Mulder]

Bert,

Je argumentatie wordt bepaald niet sterker als je het lettertype vergroot.

Luther

Geachte Luther:

In elk geval heb ik argumentatie.

Jij komt alleen met losse vlodders, die je voor exegese houd...

Verder doe je je (nick)naam eer aan, waar Luther, doet er niet toe de argumenten van Zwingli ea., als maar vasthield aan: "Hoc est corpus meum"

Net zo koppig!

(daar het blijkt dat je niet blind ben)

[Hinde]

Ik vind het een erg pijnlijk standpunt als je zegt dat overspel het huwelijk teniet doet.

De Bijbel kun je blijkbaar gezien deze discussie op allerlei manieren uitleggen.
Als je puur gevoelsmatig en menselijk kijkt kan ik er helemaal niet bij dat iemand kan vinden dat je man de man van een andere vrouw wordt als hij overspel pleegt.
(Kom op zeg; als hij dan een half jaar een buitenechtelijke relatie heeft zou hij tussen twee 'huwelijken' heen en weer jo-jo-en. En hoe weet je dan met wie hij het laatst als vrouw heeft geleefd, en wie dan de echte vrouw is?)

Huwelijk is huwelijk en houdt meer in dan een seksuele relatie. Als je zegt dat een man de man van de andere vrouw wordt op het moment van overspel breng je het huwelijk terug tot een enkel seksuele relatie.

Huwelijk is mijnsinziens een verbond voor het hele leven. Dat de Bijbel overspel als geldige reden ziet voor scheiding of niet. Overspel is niet goed. Scheiden ook niet. Als het niet anders kan mag dat dan blijkbaar wel, of niet.

Belofte is belofte.
In goede tijden en slechte tijden.
Je hebt je aan elkaar verbonden.

En ook bij overspel zul je daar samen, en met God uit moeten komen.
Scheiden is wel een allerlaatste opties. Als je huwelijk eenmaal zover is gezonken dan is een discussie hierover helemaal niet meer relevant.

[protje]

Laten we nu eens eenvoudig lezen wat er staat:

Matthéüs 5:32
Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaten zal, anders dan uit oorzaak van hoererij, die maakt dat zij overspel doet; en zo wie de verlatene zal trouwen, die doet overspel.
Inderdaad, het is een wat ingewikkelde zin, maar als je 'm taalkundig ontleedt, is het toch ook weer niet zo moeilijk.
Vrij vertaald staat hier: Als je je vrouw verlaat om een andere reden dan overspel, dan...
a. ...die zorgt ervoor dat zijn (verlaten) vrouw overspel doet.
b. ...en die zorgt er ook voor dat degene die zo'n verlaten vrouw trouwt, ook overspel doet.
Het huwelijk is namelijk voor God in stand gebleven, als er geen sprake is van overspel.
Als een man bij zijn vrouw weggaat, omdat hij gewoon niet meer van haar houdt, dan blijft de vrouw alleen achter. Voor God is dit huwelijk echter nog niet verbroken, want er is geen overspel in het spel. Als die verlaten vrouw weer verliefd wordt en trouwt, dan trouwt ze met een nieuwe man, terwijl ze voor God nog niet los is van haar oude man. Daarom doet zij als verlatene dan overspel en de nieuwe man doet dat dan ook.

Matthéüs 19:9
Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel; en die de verlatene trouwt, doet ook overspel.
Hier staat in iets andere bewoordingen hetzelfde als in Mattheüs 5. Ook hier weer geldt deze tekst louter en alleen in het gavel van verlaten, zonder dat er van overspel sprake is. Wie in dat geval de verlatene trouwt, doet overspel.
Dat laatste stukje wordt misschien helder als je in de tekst wat invoegt, wat ook taalkundig logischerwijs uit de tekst volgt:"Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel; en die de verlatene (als er geen sprake is van overspel door de man die weggelopen is) trouwt, doet ook overspel."

Lukas 16:18
Een iegelijk die zijn vrouw verlaat en een andere trouwt, die doet overspel; en een iegelijk die de verlatene van den man trouwt, die doet ook overspel.
Deze tekst lijkt moeilijker, omdat de reden van overspel weggelaten is uit de redenering. Maar hopelijk zijn jullie bekend met de noodzaak om altijd Schrift met Schrift te vergelijken. In Lukas 16 wordt dezelfde geschiedenis weergegeven als in Mattheüs 19. Lukas heeft alleen de hoofdregel genoemd (Markus doet dat ook in Markus10 en Paulus doet dat ook in 1 Kor. 7), terwijl Mattheüs (die het gesprek veel gedetaileerder weergeeft) ook de uitzondering van overspel noemt.

De conclusies zijn volgens mij vrij eenvoudig (sorry voor het technische taalgebruik):
1.- Het huwelijk blijft in stand, totdat...
... één van de gehuwden overlijdt.
... één van de gehuwden overspel bedrijft (hoererij = in de Bijbel altijd sexuele gemeenschap met een ander)

2.- Voor God blijft een huwelijk in stand als er geen sprake is van overspel. Eén van de gehuwden kan dan wel weglopen, maar dat doet niet ter zake. In zo'n geval mag de verlatene toch niet trouwen.

3.- Zodra een huwelijk verbroken is, kan er sprake zijn van hertrouwen...
... uiteraard na overlijden van de ander.
... als de schuldloze partij wil hertrouwen. (Schuldloos wil in dit geval niet zeggen zonder schuld, maar schuldloos betekent in dit verband: geen sexuele gemeenschap met een ander gehad.)

En hoe vergelijk je dat dan met: Gij hebt gehoord, dat van de ouden gezegd is: Gij zult geen overspel doen.
Maar Ik zeg u, dat zo wie een vrouw aan ziet, om dezelve te begeren, die heeft alrede overspel in zijn hart met haar gedaan.???

Volgens jou exegese hierboven én de uitspraak van Jezus in Mat 5:27,28 én een beetje zelfkennis, kan je niet anders concluderen dan dat het overgrote deel van de huwelijken allang "niet meer in stand", dus verbroken zijn. Wettig en wel.Na overspel mag het immers?

[Tiberius]

Zo zijn er weer vele vonden gezocht.

Maar voor de duidelijkheid: scheiden is niet verplicht, ook niet in het geval van overspel.