doop
- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Inderdaad 'hoopvol' wordt er geschreven over dopende in de Naam van Jezus Christus en maar één keer in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heiligen Geest.
Toch gaat mijn voorkeur uit naar de laatste omdat daarin alle drie de goddelijke Personen genoemd worden.
Toch gaat mijn voorkeur uit naar de laatste omdat daarin alle drie de goddelijke Personen genoemd worden.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
De kinderen der gemeente mogen als kinderen Gods gezien worden 'in de belofte'. Zo spreekt ook het formulier. Helaas is in de loop der eeuwen dat spraakgebruik verdwenen en verdacht gemaakt, maar tijdens het opstellen van het formulier sprak men zo. Natuurlijk wist men in die tijd van afval van gedoopte kinderen. Maar men wist dat de kinderen in het verbond begrepen waren en daarom behoren gedoopt te wezen.
in de bijbel worden alléén mensen die tot geloof zijn gekomen gedoopt.
lees maar na.
babies kunnen niet tot geloof komen, want die kunnen niet denken
kleine kinderen geloven alles wat hun ouders hen voorschotelen - ze geloven ook in sinterklaas...
mensen die werkelijk tot geloof komen zijn dus mensen die op zijn minst een besef van zonde, en een besef van het evangelie hebben...
lees maar na.
babies kunnen niet tot geloof komen, want die kunnen niet denken
kleine kinderen geloven alles wat hun ouders hen voorschotelen - ze geloven ook in sinterklaas...
mensen die werkelijk tot geloof komen zijn dus mensen die op zijn minst een besef van zonde, en een besef van het evangelie hebben...
Dat is toch niet gebeurd, Pied?
En God leidt toch alles? Of niet soms?
Als... Daar hebben we niets aan. God heeft er dus BEWUST voor gezorgd dat Johannes niet direct na zijn geboorte gedoopt werd. Jezus werd ook niet direct na zijn geboorte gedoopt. Niemand werd direct na zijn geboorte gedoopt, alleen mensen die tot geloof waren gekomen werden gedoopt.
En God leidt toch alles? Of niet soms?
Als... Daar hebben we niets aan. God heeft er dus BEWUST voor gezorgd dat Johannes niet direct na zijn geboorte gedoopt werd. Jezus werd ook niet direct na zijn geboorte gedoopt. Niemand werd direct na zijn geboorte gedoopt, alleen mensen die tot geloof waren gekomen werden gedoopt.
Daarmee ga je voorbij aan het feit dat ook ongeboren kinderen in de Heere kunnen geloven. Want geloven is een zaak genade, door God gewerkt in het hart (en niet in het verstand alleen).
Hoe weet jij dat zo zeker, dat niemand 'direct' na de geboorte gedoopt werd? Dat mag dan jouw mening zijn, ik denk er in elk geval heel anders over.
En mochten de kinderen onder het Oude Verbond dan wel besneden worden?
Hoe weet jij dat zo zeker, dat niemand 'direct' na de geboorte gedoopt werd? Dat mag dan jouw mening zijn, ik denk er in elk geval heel anders over.
En mochten de kinderen onder het Oude Verbond dan wel besneden worden?
In de Bijbel worden alleen volwassenen gedoopt. Dat is nog maar de vraag. Wie op de prediking van de apostelen tot geloof kwam, werd gedoopt. En dat waren meestal geen zuigelingen. Het zijn dus geschiedenissen waaruit we dat afleiden. Nergens wordt als leerstelling verkondigd: doop alleen volwassenen. Een heiden of Jood die in de geschiedenis vermeldenswaard was (Cornelius, Moorman) werd gedoopt. Hoe zit het met het avondmaal? Mogen vrouwen eigenlijk wel aangaan? Ik lees dat nergens.
Het verbond wil zeggen dat God niet alleen de God van de gelovige zelf wil zijn, maar ook van diens kinderen. In Israel gaf de Heere de verbondsbelofte: Ik ben uw God en de God van uw zaad. Als teken ontving de kinderen de besnijdenis. Nu het verbond wijder is geworden en ook heidenen zalig kunnen worden, zou dat opeens minder zijn? Ik ben uw God en misschien ook wel Die van uw zaad. Een teken heb Ik echter niet ter beschikking. Het geloof van uw kinderen, dat wacht u eerst maar af.
Het verbond wil zeggen dat God niet alleen de God van de gelovige zelf wil zijn, maar ook van diens kinderen. In Israel gaf de Heere de verbondsbelofte: Ik ben uw God en de God van uw zaad. Als teken ontving de kinderen de besnijdenis. Nu het verbond wijder is geworden en ook heidenen zalig kunnen worden, zou dat opeens minder zijn? Ik ben uw God en misschien ook wel Die van uw zaad. Een teken heb Ik echter niet ter beschikking. Het geloof van uw kinderen, dat wacht u eerst maar af.
Petrus is misschien door Johannes de Doper (Joh 1:35-42) met de doop der bekering gedoopt en Paulus is in Damaskus gedoopt (Hand. 9:18). Van de anderen wordt niets vermeld.
Nog enkele vragen: Doopte Johannes de Doper in de Naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest? Betekende de doop van Johannes dat heidenen nu ook in het verbond begrepen waren? Heeft Johannes ooit wel heidenen gedoopt?
Doopte Jezus ook? Waarom doopte Jezus de kinderen die tot Hem gebracht waren niet?
Werden de mensen (allen joden en jodengenoten) die op de eerste Pinksterdag gedoopt werden toen opnieuw ingelijfd in het verbond? Word "het verbond" ooit uitdrukkelijk in verband met de doop in de Bijbel genoemd?
Handelingen 8:12... werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen. Missen jullie iets in deze tekst?
Nog enkele vragen: Doopte Johannes de Doper in de Naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest? Betekende de doop van Johannes dat heidenen nu ook in het verbond begrepen waren? Heeft Johannes ooit wel heidenen gedoopt?
Doopte Jezus ook? Waarom doopte Jezus de kinderen die tot Hem gebracht waren niet?
Werden de mensen (allen joden en jodengenoten) die op de eerste Pinksterdag gedoopt werden toen opnieuw ingelijfd in het verbond? Word "het verbond" ooit uitdrukkelijk in verband met de doop in de Bijbel genoemd?
Handelingen 8:12... werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen. Missen jullie iets in deze tekst?
- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Een aantal reacties op de doop wil ik toch wel geven.
Als eerste richting Parsifal. Natuurlijk zijn de besnijdenis en de Heilige Doop twee verschillende tekenen van het verbond. De besnijdenis vond zijn bedding in het uitzien naar Christus, terwijl de doop dit vond na de komst van Christus. De besnijdenis ging ook gepaard met bloedstorting, de doop niet.
Dat de vroege kerk soms toestond dat er besneden werd heeft mi meer te maken met het feit dat veel joodse gebruiken ook in de eerste christengemeenten gehandhaafd bleven. Hierover vinden we veel in de paulinische brieven.
Toch blijf ik van mening dat zowel besnijdenis alswel de doop tekenen zijn van één en hetzelfde verbond. Daarmee onderschrijf ik je mening dat de kinderdoop alleen is voor kinderen van gelovige/gedoopte ouders. Hiermee kunnen we ook een argument van even verder ontzenuwen alsof er nooit kinderen gedoopt werden. Jazeker gebeurde dit, want Cornelius werd gedoopt met geheel zijn huis. (evenals de stokbewaarder en Lydia)
Dan toch nog even over Hand. 16:31 In het Grieks staat er pisteuson, dit werkwoord staat in de tweede persoon enkelvoud en het is een imperativus (gebiedende wijs). Dus heeft het 'geloof' of 'betrouwen' betrekking op 'gij'. Natuurlijk heeft 'gij en uw huis' veel te zeggen, nl dat ook zijn zijn evenals hij op het bevel van geloof in Jezus Christus zalig zal worden.
Als ik Deut. 30:6 lees bevestigt dit dat toch het bovenstaande, nl. ook hier weer de belofte aan degenen die besneden zijn, na bekering, dat hun harten besneden worden. (de vruchten van het geloof)
Waarom toch altijd die strijd over de belofte? Jazeker is Hij een belovend God, Hij is immers de 'IK BEN DIE IK BEN' de trouwe Verbondsgod. Als we in ons ongeloof de beloften verwerpen, dan verwerpen de belofte. Dat maakt de belofte niet krachteloos! Geenszins.
Besluitend, natuurlijk zijn de kinderen, kinderen in het verbond, nl het verbond der besnijdenis/doop diatheken peritomes, Hand. 7:8
Hoopvol, zie mijn reactie op Parsifal. Onze kinderen worden gedoopt en zijn verbondskinderen van het verbond der besnijdenis. Hiermee onderschrijf ik WSO en voeg er aan toe dat dit verbond zo wijd is als de bediening van het Woord.
Christina had ook nog een reactie, hierop hoop ik terug te komen.
Als eerste richting Parsifal. Natuurlijk zijn de besnijdenis en de Heilige Doop twee verschillende tekenen van het verbond. De besnijdenis vond zijn bedding in het uitzien naar Christus, terwijl de doop dit vond na de komst van Christus. De besnijdenis ging ook gepaard met bloedstorting, de doop niet.
Dat de vroege kerk soms toestond dat er besneden werd heeft mi meer te maken met het feit dat veel joodse gebruiken ook in de eerste christengemeenten gehandhaafd bleven. Hierover vinden we veel in de paulinische brieven.
Toch blijf ik van mening dat zowel besnijdenis alswel de doop tekenen zijn van één en hetzelfde verbond. Daarmee onderschrijf ik je mening dat de kinderdoop alleen is voor kinderen van gelovige/gedoopte ouders. Hiermee kunnen we ook een argument van even verder ontzenuwen alsof er nooit kinderen gedoopt werden. Jazeker gebeurde dit, want Cornelius werd gedoopt met geheel zijn huis. (evenals de stokbewaarder en Lydia)
Dan toch nog even over Hand. 16:31 In het Grieks staat er pisteuson, dit werkwoord staat in de tweede persoon enkelvoud en het is een imperativus (gebiedende wijs). Dus heeft het 'geloof' of 'betrouwen' betrekking op 'gij'. Natuurlijk heeft 'gij en uw huis' veel te zeggen, nl dat ook zijn zijn evenals hij op het bevel van geloof in Jezus Christus zalig zal worden.
Als ik Deut. 30:6 lees bevestigt dit dat toch het bovenstaande, nl. ook hier weer de belofte aan degenen die besneden zijn, na bekering, dat hun harten besneden worden. (de vruchten van het geloof)
Waarom toch altijd die strijd over de belofte? Jazeker is Hij een belovend God, Hij is immers de 'IK BEN DIE IK BEN' de trouwe Verbondsgod. Als we in ons ongeloof de beloften verwerpen, dan verwerpen de belofte. Dat maakt de belofte niet krachteloos! Geenszins.
Besluitend, natuurlijk zijn de kinderen, kinderen in het verbond, nl het verbond der besnijdenis/doop diatheken peritomes, Hand. 7:8
Hoopvol, zie mijn reactie op Parsifal. Onze kinderen worden gedoopt en zijn verbondskinderen van het verbond der besnijdenis. Hiermee onderschrijf ik WSO en voeg er aan toe dat dit verbond zo wijd is als de bediening van het Woord.
Christina had ook nog een reactie, hierop hoop ik terug te komen.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Jonge mensen willen graag duidelijke antwoorden op concrete vragen en zijn veel minder dan ouderen geneigd zich bij een traditie neer te leggen omdat het nu eenmaal altijd zo geweest is.
Nu is dat voor ouders ,leraars en ambtsdragers wel eens lastig, maar het houdt de ouderen wel wakker en is een goed middel tegen dode rechtzinnigheid als wij gedurig gedwongen worden ons rekenschap te geven van de inhoud en de waarde van ons geloof en belijden, m.a.w.van het waarom der dingen. De vragen die ik telkens weer tegenkom betreffen vaak de sacramenten, met name de relatie tussen de H.Doop en het H.Avondmaal:
1.Als Doop en Avondmaal sacramenten van hetzelfde verbond zijn ,hoe komt het dan dat ouders die het vanzelfsprekend vinden dat hun kinderen gedoopt moeten worden er niet aan denken om “zomaarâ€
Nu is dat voor ouders ,leraars en ambtsdragers wel eens lastig, maar het houdt de ouderen wel wakker en is een goed middel tegen dode rechtzinnigheid als wij gedurig gedwongen worden ons rekenschap te geven van de inhoud en de waarde van ons geloof en belijden, m.a.w.van het waarom der dingen. De vragen die ik telkens weer tegenkom betreffen vaak de sacramenten, met name de relatie tussen de H.Doop en het H.Avondmaal:
1.Als Doop en Avondmaal sacramenten van hetzelfde verbond zijn ,hoe komt het dan dat ouders die het vanzelfsprekend vinden dat hun kinderen gedoopt moeten worden er niet aan denken om “zomaarâ€