goede sexuele voorlichting nodig!?

[Zita]

heeft Dick Baars nou echt een realistisch of principieel punt als hij pleit voor het afzien van ieder intiem lichamelijk contact voor het huwelijk (tot en met hand-in-hand-lopen)? Ik vraag me echt af of dat wijs is. Is het juist niet goed om lichamelijk enigszins naar elkaar toe te groeien?

[Gijs83]

In het artikel van Wilma gaat het in stukje over de planning naar het huwelijk over een vader die een advies geeft om van te voren een trouwdatum vast stellen en zo met elkaar om te gaan dat je op je trouwdatum er precies aan toe bent om met elkaar naar bed te gaan.
Dan word er toch gesuggereerd(als ik het goed begrijp), dat toch alle dingen 'daarvoor' eigenlijk niet voor het huwelijk kunnen. Weet iemand wat hij daar bedoeld? En of het verstandig is om zo'n planning te maken. Is dat vol te houden?

[albion]

Trouwens: Misschien een goed idee om voortaan niet alleen die stelletjes schuldbelijdenis te laten doen, maar ook hun ouders. Ten eerste zijn zij verantwoordelijk voor hun minder-jarige kind (zowel wettelijk als kerkelijk), ten tweede omdat zij vaak in hun opvoeding sex voor het huwelijk niet echt serieus hebben afgewezen (door bv uitdrukkingen te bezigen dat moetjes tenminste eerlijk geleefd hebben, of door dit te vergoeilijken waar de kinderen bij zijn tot een "we zijn immers allemaal geneigd tot zonde", of door het zelf ook gedaan te hebben, of door het niet sterk af te keuren wanneer in een gesprek blijkt dat bv familieleden zich hieraan schuldig gemaakt hebben, etc).

Ik snap wel dat je zo redeneert.
Laten we het ook even bij de uitzonderingen houden:

Er zijn heel veel ouders die er wél op wijzen dat je niet zo klef met elkaar omgaat alsof het de normaalste zaak is van de wereld.
Ook op onze ref. scholen speelt dit probleem. In de klas zijn ze al handtastelijk, altijd aan elkaar plukken... Of dat bij deze tijd hoort??? Dan lopen ze met de een en dan zie je ze weer een paar weken later met een andere jongen omgaan uit dezelfde klas, maar zijn toch ook nog vrienden met de vorige waar ze een paar weken geleden mee omgingen alsof ze verkering hebben.
Ik denk niet dat je dit probleem altijd bij de ouders kan neerleggen. Ik ken gezinnen waar de ouders zéér degelijk zijn, maar waar de kinderen hun eigen gang gaan (gaan via het raam het huis uit) om zich in het nachtleven te storten b.v. en hou ze dan maar eens tegen.
Of hoe vaak ze ook waarschuwen en dit onderstrepen met wat er in de Bijbel staat (o.a.
Gal. 5), het lijkt wel of het niet tot hen doordringt. Ze knikken netjes ja, en ja ze weten het allemaal wel, maar als ze gebeld, gemsn't of via hyves met elkaar weer contact hebben zijn ze alles weer vergeten.

[cosmo]

heeft Dick Baars nou echt een realistisch of principieel punt als hij pleit voor het afzien van ieder intiem lichamelijk contact voor het huwelijk (tot en met hand-in-hand-lopen)? Ik vraag me echt af of dat wijs is. Is het juist niet goed om lichamelijk enigszins naar elkaar toe te groeien?

Wellicht een principieel punt, maar geen realistisch punt, als je het mij vraagt. Als je in een relatie steeds meer geestelijk één wordt, dan moet dat tevens gepaard gaan met steeds meer lichamelijke eenwording. Overigens kun je het ook omdraaien, zonder geestelijke eenwording ook geen lichamelijke eenwording.

[cosmo]

[quote="albion"*an lopen ze met de een en dan zie je ze weer een paar weken later met een andere jongen omgaan uit dezelfde klas, maar zijn toch ook nog vrienden met de vorige waar ze een paar weken geleden mee omgingen alsof ze verkering hebben.¨-quote*

Dat is toch normaal puberaal gedrag? Dat was niet anders dan toen ik op de middelbare school zat.

niet dat je dit probleem altijd bij de ouders kan neerleggen. Ik ken gezinnen waar de ouders zéér degelijk zijn, maar waar de kinderen hun eigen gang gaan (gaan via het raam het huis uit) om zich in het nachtleven te storten b.v. en hou ze dan maar eens tegen.

Ik denk dat degelijkheid niet zoveel te maken heeft hiermee. Het gaat om communicatie tussen ouders en kinderen en gezonde sexuele voorlichting. En als puntje bij paaltje komt, dan bepalen kinderen zelf of ze sexueel contact hebben.

[Jongere]

Wellicht een principieel punt, maar geen realistisch punt, als je het mij vraagt. Als je in een relatie steeds meer geestelijk één wordt, dan moet dat tevens gepaard gaan met steeds meer lichamelijke eenwording. Overigens kun je het ook omdraaien, zonder geestelijke eenwording ook geen lichamelijke eenwording.

Zou de Bijbel hier nog iets over zeggen of laten we onze principes tegenwoordig afhangen van wat we realistisch vinden (als zondige mensen..)?

Dat is toch normaal puberaal gedrag? Dat was niet anders dan toen ik op de middelbare school zat.

Zou de Bijbel hier nog iets over zeggen of is het voortaan afhankelijk van de levensfase waarin je je bevindt wat je allemaal mag doen of niet doen (als zondige mensen..)?

Ik denk dat degelijkheid niet zoveel te maken heeft hiermee. Het gaat om communicatie tussen ouders en kinderen en gezonde sexuele voorlichting. En als puntje bij paaltje komt, dan bepalen kinderen zelf of ze sexueel contact hebben.

Zou de Bijbel hier nog iets over zeggen of mogen onze kinderen voortaan hun gang gaan als ze zelf iets willen bepalen (als zondige mensen..)?

[Meeting]

Ik heb zelf geen kinderen maar wel dagelijks te maken met de jeugd rond de leeftijd van 15, 16 jaar. Wat ik ook al op gemerkt heb is dat er ouders zijn die bepaalde gedragingen stimuleren bij hun kind omdat ze bang zouden zijn dat hun kinderen zouden overschieten. Bij dat soort kinderen merk je ook dat ze heel overdreven zijn in hun gedrag naar jongens of meisjes. Ik heb het een keer meegemaakt dat een kind een half jaar verkering had dat ze van haar moeder een kaart via de post kreeg "Hoera, een half jaar verkering". In ons gebouw gaat ze met zowat alle jongens om. Dan zit ze bij de een op schoot. Dan zit ze daar met een arm om de nek van een andere knul. terwijl haar vriend elders verblijft en dit niet ziet of meemaakt.

[freek]

Wellicht een principieel punt, maar geen realistisch punt, als je het mij vraagt. Als je in een relatie steeds meer geestelijk één wordt, dan moet dat tevens gepaard gaan met steeds meer lichamelijke eenwording. Overigens kun je het ook omdraaien, zonder geestelijke eenwording ook geen lichamelijke eenwording.

Zou de Bijbel hier nog iets over zeggen of laten we onze principes tegenwoordig afhangen van wat we realistisch vinden (als zondige mensen..)?

Dat is toch normaal puberaal gedrag? Dat was niet anders dan toen ik op de middelbare school zat.

Zou de Bijbel hier nog iets over zeggen of is het voortaan afhankelijk van de levensfase waarin je je bevindt wat je allemaal mag doen of niet doen (als zondige mensen..)?

Ik denk dat degelijkheid niet zoveel te maken heeft hiermee. Het gaat om communicatie tussen ouders en kinderen en gezonde sexuele voorlichting. En als puntje bij paaltje komt, dan bepalen kinderen zelf of ze sexueel contact hebben.

Zou de Bijbel hier nog iets over zeggen of mogen onze kinderen voortaan hun gang gaan als ze zelf iets willen bepalen (als zondige mensen..)?

Ik vind wel dat je een beetje zuur reageert, hoor. Want wat zegt de bijbel hier dan over, volgens jou??Uiteindelijk moeten we terug naar de grondoorzaak, nl. de lange verkeringen. Het is idd niet realistisch dat je in een verkering van vijf á zes jaar volledig geïsoleerd van elkaar leeft. Althans, ik kan me dat niet voorstellen en het lijkt me niet gezond voor de ontwikkeling van een relatie. Het is ook niet bijbels. Ik krijg namelijk de indruk dat in de bijbel een huwelijk ff geregeld werd , het stelletje gelijk met elkaar naar bed ging , en de geestelijke wederzijdse groei daarop moest volgen. Ik vraag me daarom af of je idd met elke vorm van lichamelijk contact (hand-in-hand e.d. (vul zelf maar in)) moet wachten totdat je getrouwd bent. Zeker in een serieuze relatie.

[albion]

Wellicht een principieel punt, maar geen realistisch punt, als je het mij vraagt. Als je in een relatie steeds meer geestelijk één wordt, dan moet dat tevens gepaard gaan met steeds meer lichamelijke eenwording. Overigens kun je het ook omdraaien, zonder geestelijke eenwording ook geen lichamelijke eenwording.

Zou de Bijbel hier nog iets over zeggen of laten we onze principes tegenwoordig afhangen van wat we realistisch vinden (als zondige mensen..)?

Dat is toch normaal puberaal gedrag? Dat was niet anders dan toen ik op de middelbare school zat.

Zou de Bijbel hier nog iets over zeggen of is het voortaan afhankelijk van de levensfase waarin je je bevindt wat je allemaal mag doen of niet doen (als zondige mensen..)?

Ik denk dat degelijkheid niet zoveel te maken heeft hiermee. Het gaat om communicatie tussen ouders en kinderen en gezonde sexuele voorlichting. En als puntje bij paaltje komt, dan bepalen kinderen zelf of ze sexueel contact hebben.

Zou de Bijbel hier nog iets over zeggen of mogen onze kinderen voortaan hun gang gaan als ze zelf iets willen bepalen (als zondige mensen..)?

Ik vind wel dat je een beetje zuur reageert, hoor. Want wat zegt de bijbel hier dan over, volgens jou??Uiteindelijk moeten we terug naar de grondoorzaak, nl. de lange verkeringen. Het is idd niet realistisch dat je in een verkering van vijf á zes jaar volledig geïsoleerd van elkaar leeft. Althans, ik kan me dat niet voorstellen en het lijkt me niet gezond voor de ontwikkeling van een relatie. Het is ook niet bijbels. Ik krijg namelijk de indruk dat in de bijbel een huwelijk ff geregeld werd , het stelletje gelijk met elkaar naar bed ging , en de geestelijke wederzijdse groei daarop moest volgen. Ik vraag me daarom af of je idd met elke vorm van lichamelijk contact (hand-in-hand e.d. (vul zelf maar in)) moet wachten totdat je getrouwd bent. Zeker in een serieuze relatie.

Jakob moest anders wel nog 7 jaren dienen....

En meeting heeft het volgens mij over een half jaar verkering...

[albion]

Ik vraag me daarom af of je idd met elke vorm van lichamelijk contact (hand-in-hand e.d. (vul zelf maar in)) moet wachten totdat je getrouwd bent. Zeker in een serieuze relatie.

Wat hij weergeeft, dat hand in hand lopen bij een jongen een ander gevoel geeft dan bij een meisje... dus als je niets om het meisje geeft, ga dan ook niet hand in hand lopen met zo'n kind. Een meisje reageert nu eenmaal anders..

[freek]

Ik vraag me daarom af of je idd met elke vorm van lichamelijk contact (hand-in-hand e.d. (vul zelf maar in)) moet wachten totdat je getrouwd bent. Zeker in een serieuze relatie.

Wat hij weergeeft, dat hand in hand lopen bij een jongen een ander gevoel geeft dan bij een meisje... dus als je niets om het meisje geeft, ga dan ook niet hand in hand lopen met zo'n kind. Een meisje reageert nu eenmaal anders..

Volgens mij bedoelde Zita 'hand-in-handlopen' in verkeringstijd. Ik heb het artikel niet helemaal gelezen.

[Zita]

Ik vraag me daarom af of je idd met elke vorm van lichamelijk contact (hand-in-hand e.d. (vul zelf maar in)) moet wachten totdat je getrouwd bent. Zeker in een serieuze relatie.

Wat hij weergeeft, dat hand in hand lopen bij een jongen een ander gevoel geeft dan bij een meisje... dus als je niets om het meisje geeft, ga dan ook niet hand in hand lopen met zo'n kind. Een meisje reageert nu eenmaal anders..

Volgens mij bedoelde Zita 'hand-in-handlopen' in verkeringstijd. Ik heb het artikel niet helemaal gelezen.

het kan zijn dat ik die meneer verkeerd begrepen heb, maar volgens mij stelt hij dat voor een meisje het hele lichamelijke traject - vanaf hand-in-hand lopen tot de seksuele gemeenschap - anders is dan voor een jongen. Verder stelt hij dat een relatie psychisch of emotioneel bij verschillende mensen verschillend is. Als een verkering dus verbroken wordt, en er komt een nieuwe verkering, is die nieuw, omdat de personen verschillend zijn. Lichamelijk ligt dat anders (en ik vraag me af of hij daarin gelijk heeft). Lichamen zijn zo ongeveer gelijk, dus als je na een verbroken verkering een nieuwe relatie krijgt, is die in lichamelijk opzicht niet nieuw. En omdat meisjes het hele lichamelijke aspect anders beleven (veel emotioneler en intenser), zou het lichamelijke traject eigenlijk pas moeten starten als man en vrouw elkaar trouw beloofd hebben. Alleen dan kunnen ze er zeker van zijn dat ze 'nieuw' zijn voor elkaar. Da's zo ongeveer wat ik opmaak uit het artikel. Tja, ik vraag me af of het echt wijs is.

[Zita]

heb het nog een keer vluchtig gelezen. Volgens mij stelt hij dat je met je partner in de verkeringstijd alleen mag wat je met ieder ander (bijvoorbeeld ouders of broer/zus) mag. Op de wang kussen is geoorloofd, hand in hand lopen (toch) ook wel, omdat een kind hand in hand kan lopen met zijn vader. En tegelijk stelt hij dat dat hand in hand lopen voor meisjes heel veel betekent, en dat het dus beter is van niet. Ik weet het ook niet meer.

[Jo-Ann]

Ik heb het goed gelezen, vond het een goed stuk (en dat vind ik niet zo vaak bij lange lappen tekst) waar ik het grotendeels mee eens was.
De schrijver heeft geen bezwaar tegen het hand in hand lopen in een verkering. Hij geeft alleen aan dat een meisje/vrouw deze zaken anders beleeft dan een jongen/man. Een jongen kan hier nog niets mee bedoelen, terwijl dit voor het meisje anders is.

[albion]

heb het nog een keer vluchtig gelezen. Volgens mij stelt hij dat je met je partner in de verkeringstijd alleen mag wat je met ieder ander (bijvoorbeeld ouders of broer/zus) mag. Op de wang kussen is geoorloofd, hand in hand lopen (toch) ook wel, omdat een kind hand in hand kan lopen met zijn vader. En tegelijk stelt hij dat dat hand in hand lopen voor meisjes heel veel betekent, en dat het dus beter is van niet. Ik weet het ook niet meer.

Interessant. In de bijbel mag je alleen scheiden als je overspel pleegt. Maar wat als je het huwelijk in gaat en je moet als 'zus en broer' samenleven, omdat het voor het huwelijk niet aan de orde is gekomen of ze hebben zich zo netjes gedragen dat het pas na het huwelijk openbaar kwam? Mag je dan ook scheiden??