eilander schreef:Is deze discussie niet typerend voor meerdere discussies die in 'onze gezindte' worden gevoerd? Ik meen van wel.Marco schreef:Ik gebruikte de statenvertaling, editie 1977. In de textus receptus staat inderdaad "ἐπὶ τὴν πέτραν", met "τὴν" als bepaald lidwoord. Deze vertaling is dus niet helemaal correct. Maar nog steeds: daar gaat het in de gelijkenis helemaal niet om. Het gaat er om dát je bouwt op die rots. In deze gelijkenis is het niet van belang hoe je die rots vindt, en hoeveel moeite dat kost. Vandaar dat het uitwerken van deze gelijkenis richting het zoeken, onderzoeken, graven en spitten gezocht is. Als je daarop focust, verlies je de lijn van de hele bergrede uit het oog.artistiek schreef: 'Zij zullen naast het net vissen' vindt ik een verkeerde opmerking! 'Ze graven niet' lijkt me beter in deze context.
Ik weet niet welke vertaling jij hebt maar in de meeste gangbare vertalingen staat DE steenrots omdat in de kanttekening duidelijk staat dat daarmee Christus bedoeld wordt. Dat lijkt me ook het meest aannemelijk daar de Heere Jezus Zelf de gelijkenis verteld en daarmee Zichzelf bedoeld. En daarmee komen we ook gelijk bij het punt waarin ik het met jouw uitlegging niet eens ben dat hij niet zomaar een willekeurige steenrots nam maar DE steenrots, groot genoeg, sterk genoeg en diep genoeg om de slagregen te kunnen verdragen. En om erachter te komen dat de steenrots geschikt is zul je toch moeten graven en uitdiepen en onderzoeken. Daar heeft de mens van nature geen zin in, dus gaan we liever bouwen op een zandgrond, snel klaar en aan de buitenkant is er niets van te zien.
En die bergrede roept als geheel vijandschap op. Niet alleen de laatste paar zinnen. De vijandschap gaat namelijk niet over de mate van graven en spitten, maar over de conclusie waar Jezus op uitkomt: dat we Hem moeten aanvaarden als Messias. En dat wilden de Joden niet, en wij van onszelf ook niet. Daar gaat het uiteindelijk om. Als je die conclusie verwart met de opdracht tot graven en spitten, dan heb je het evangelie uit deze hoofdstukken niet goed begrepen.
Er is geen meningsverschil over het belangrijkste: de steenrots is Christus. Dus er wordt gediscussieerd over de dingen die de een er wél en de ander er níet in leest. We gaan op die manier belangrijker vinden of die man nu wel of niet enorm veel moeilijkheden heeft ondervonden (in een gelijkenis...).
Dat moesten we maar niet doen, vind ik.
Op gevaar af in herhalingen te vallen. Het graven is niet van belang. Jezus maant aan naar Zijn woorden te luisteren en die te doen. Dus niet die woorden onderzoeken, nee: ze DOEN. En wie ze doet is als iemand die ontzettend heeft gegraven om een fundament te vinden.
Integendeel: je kunt bij wijze van spreken je hele leven graven en niet een fundament vinden. Dát is de boodschasp van de gelijkensi.
