refo schreef:speranza schreef:Lapressa schreef:ja, er zijn inderdaad mensen die dit beweren.
Dat zijn hoguit de uitzonderingen. En weet jij bovendien binnen welke context dit plaats vond? Als bijvoorbeeld iemand willens en wetens anderen kwetst met afwijkende kleding, dan gebiedt de liefde om rekening te houden met de zwakken. Wie daar zijn stekels bij opzet heeft zich inderdaad zorgen te maken over zijn geloof. Het ware geloof kent de vruchten van de Geest. Vreedzaam, goedertieren etc.
Een broek als vrouw dragen in een kerkelijke gemeente waar dit niet gewaardeerd wordt, vraagt omwille van de zusterlijke liefde zelfverloochening.
Blijkbaar werkt dat altijd maar één kant op: de zwaarste.
Ik wil absoluut niet de 1000e discussie over broeken beginnen, maar hier wil ik wel op reageren.
Het gaat om een bepaalde regel. 'Zwaar' is in dit geval de groep mensen die op grond van hun christen-zijn menen deze regel te moeten houden, 'licht' is in dit geval de groep mensen die op grond van hun christen-zijn menen deze regel niet te hoeven houden omdat zij in de vrijheid mogen leven.
Speranza heeft het hier over de "zustelijke liefde". Hij verwijst, neem ik aan, naar het betoog van Paulus in 1 Korinthe 8. Nogal logisch dat dit altijd maar één kant op werkt: de zwaarste. De andere kant heeft het niet nodig. Alleen zij die zwak in hun geweten zijn ergeren zich eraan. Paulus zegt daar dit over:
Doch gijlieden, alzo tegen de broeders zondigende, en hun zwak geweten kwetsende, zondigt tegen Christus.
Daarom, indien de spijs mijn broeder ergert, zo zal ik in eeuwigheid geen vlees eten, opdat ik mijn broeder niet ergere.
Overigens weet ik dat er mensen zijn die menen dat het hier gaat om een gebod. Als het dat werkelijk is, is het hele aspect van de zelfverloochening uit liefde natuurlijk helemaal niet aan de orde: iedereen is gehouden Gods geboden te houden. Maar hier geloof ik dat zowel Speranza als refo (als ik overigens) ervan uit gaan dat het niet gaat om een direct gebod van God. Maar wel iets wat blijkbaar het geweten van bepaalde gelovigen raakt. Dan is Paulus er heel erg duidelijk over wie er moet zwichten: hij die in vrijheid staat. Speranza heeft helemaal gelijk: het is niet Bijbels om tegen deze gedachte een aversie te hebben. Een christen weet wat het is om (vaak) dingen in te leveren ten koste van anderen. Paulus zou zelfs weer worden "als onder de wet zijnde" als hij daarmee mensen voor Christus zou kunnen winnen. (1 Korinthe 9) Dat is het leven van een christen. Alles geven voor en aan de Heere ten koste van jezelf en je eigen genoegens. En niet een bepaalde positie innemen waarin je je er slechts op beroemt de waarheid heel wat beter door te hebben dan de 'zwakken'.
Edit - quote aangepast.
