Lassie schreef:Hann00 schreef:joh... Lassie, moeilijk is dat he... sterkte ermee!
dat zijn geen fijne dingen.
Ze is vanaf december ziek en zal miss. nog een paar uur leven?
Lassie,
Ik weet niet of je nog bij haar ben of komt als ze thuis is, maar toch vind ik dit één van de mooiste kanten van mijn werk.
Juist de zorg voor een stervende, nog even bij haar/hem zitten, een hand vasthouden evt. zingen en /of bidden.
de familie begeleiden, naar hen luisteren, voor hen zorgen, er gewoon zijn.
Ik vind dat heel bijzondere momenten en ze zijn vaak ook heel belangrijk voor de familie.
Daarnaast besef je zelf weer zo enorm dat wij met niets gekomen zijn en met niets moeten gaan.
Wat je ook geweest ben, koning of slaaf, wanneer je op je sterfbed ligt blijft er niets over.
Ik heb juist van dinsdag op woensdagnacht nog een hele nacht bij een bewoner van ons gewaakt.
Ze lag daar alleen, had wel een zoon, maar i.v.m. zijn huidige leven niet in staat, maar ook niet bereid aanwezig te zijn.
Ik heb bij haar gezeten, hand vast gehouden, gezongen en gebeden.
nagedacht over de vergankelijkheid van ons leven.
Toch moet ik op zulke momenten vaak Gods woord gelijk geven :
Het is beter te gaan in het klaaghuis, dan te gaan in het huis des maaltijds; want in hetzelve is het einde aller mensen, en de levende legt het in zijn hart.
Het treuren is beter dan het lachen; want door de droefheid des aangezichts wordt het hart gebeterd.