memento schreef:Functioneert in onze gezinnen de huisgodsdienst (bijbel lezen, meditatie overdenken, met elkaar van gedachten wisselen over het gelezene, samen zingen) nog wel? Ik vrees van niet in veel gevallen. Zou daar niet de wortel liggen van veel kwaad? Want wat geef je je kinderen mee, als je godsdienst alleen een negatieve invulling geeft (dingen die moeten, en dingen die niet mogen)...?
De wortel van het kwaad ligt niet zozeer in het nalaten van de huisgodsdienst, maar in het feit dat zovelen geestelijk blind zijn en als een dode zondaar proberen goede dingen te doen. Ik geloof wel dat huisgodsdienst heel goed is voor een gezin. Het is inderdaad heel belangrijk om kinderen iets te laten voelen en beleven van de positieve invulling van geloven (dus niet alleen regels), maar dan moet je dat zelf ook kunnen als ouders. Hoe kan een blinde een blinde leiden?
Ik snap niet dat albion kan zeggen:
albion schreef:Ik weet ook wel dat we in alle dingen afhankelijk zijn van de Schepper van hemel en aarde. Maar niettemin verwacht je van je kinderen een zeker moraal.
Niettemin? Verwachten wij echt nog van welk mens dan ook een zekere moraal als diegene buiten Christus leeft? Moeten we dan de Bijbel niet eens opnieuw gaan lezen? Echt, we kunnen klagen over alle verloedering in onze gezinnen, maar de Bijbel vertelt ons niets anders. Die vertelt ons alleen maar dat het veel erger is dan we ooit kunnen denken.
albion schreef:Anders kan je wel stoppen en zeggen, nu ja, wij kunnen het met ons allen niet. We moeten ze maar zelf laten uitzoeken wat mag en niet mag. Zo werkt dat niet. Natuurlijk weet ik dat ook dat wij onbekwaam zijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Niet alleen de kinderen, maar ook wij, de ouders. Er is er geen een op aarde die goed doet. Toch verlangt God dat wij de doopsbelofte nakomen en onze kinderen groot zullen brengen naar Zijn Woord en getuigenis. Mag ik het dan zorgelijk vinden als ik zie wat de jeugd tegenwoordig allemaal doet en laat????
Ik zeg niet dat de oplossing dan is om iedereen maar zelf te laten uitzoeken wat mag en wat niet mag. De enige oplossing is de oplossing die de Bijbel ons biedt: bekeert u en gelooft het evangelie. Rust niet voordat Christus over u licht en u bekend zult maken de weg die u moet wandelen. Maar liever leven we zelf door en proberen er nog wat van te maken met allerlei regels voor in onze gezinnen. En we geven vaak een antwoord in de zin van 'het is toch beter dan helemaal los te slaan?' Maar ik snap echt niet dat die dwaling ooit is doorgedrongen in onze gezindte. Het is helemaal niet beter met ons gesteld als we ons aan regeltjes houden en onze bekering komt er geen stap dichterbij door - zo lang we niet in Christus zijn. Vóór alle dingen geldt:
De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot den HEERE, zo zal Hij Zich Zijner ontfermen, en tot onzen God, want Hij vergeeft menigvuldiglijk. Echt, ik snap niet hoe het zover heeft kunnen komen in onze gezindte dat we allerlei regelgeving proberen te geven om daarmee geestelijk doden nog wat op te lappen.
albion schreef:Je mag het best van me weten, ik vind het heel moeilijk om te weten hoe ik moet handelen.
Ook wij zijn jong geweest en ook wij hebben weleens geagreerd tegen het naar kerkgaan. Maar bij ons lag toch veel meer beslag voor de ds; kerkenraad etc, dan tegenwoordig.
Echt, we hoeven het ook niet te verwachten van 'meer of minder beslag voor de dominee/ouderlingen'. Lees dan Romeinen 3 eens, dat houdt weinig over van al onze gevoelens. Ik wil niet pessimistisch zijn, maar dit is toch alleen maar Bijbels?
Ik hoor wel vaker zeggen "wij zijn ook jong geweest", als zouden we daarmee onze kinderen nog een klein beetje speling willen geven om wat ongehoorzaam te zijn. Laat dat toch nooit de boodschap zijn om aan kinderen te vertellen! We moeten ze meer kunnen vertellen, zoals ds. Huisman dat kan in één van zijn preken:
Ds. Huisman schreef:
Jongens en meisjes, verantwoord je voor Gods aangezicht.
Ik weet, hoe zoet het is de zonde te dienen, maar ik weet ook wat een bittere nasleep het bedrijven der zonde heeft. Bovenal weet ik, hoe zoet het is het juk van Christus te aanvaarden en te dragen en wat een heerlijke vrucht voor ons leven daarin ervaren wordt. Want als je Zijn eigendom bent, dan is God je Vader, dan is Kanaän je vaderland, dan is deze hele wereld van jullie. Want de zachtmoedigen zullen het aardrijk beërven, de ongelovigen zullen op deze wereld geen plaats hebben. Die nu grijpen naar het goed der aarde en daarmede God en Zijn Christus verwerpen, zullen straks alles missen. Zij zullen God en de wereld missen. Zij zullen in het eeuwig, naar verderf neerstorten, waar geen vreugde meer zal zijn, maar eeuwige jammerklachten. En daarom zeg ik: Jongens en meisjes hoort toch de stem van Hem, Die je zoekt in de schuilhoeken van je zonden. Roept vandaar tot de levende God. Hij zoekt je nog. Kom, heb je nooit eens nood in je leven gehad? Denk je dan nooit eens aan God? Denk je nooit eens aan sterven? Denk je er nooit eens aan voor Gods rechterstoel te moeten staan? Denk je er dan nooit eens aan dat de zonden gestraft zullen worden? Onthoud: òf je moet zelf de straf dragen, òf je vlucht tot Christus, Die de straf der zonden gedragen heeft voor allen die tot Hem komen.