Onze rechtvaardigmaking, levendmaking, het Evangelie, de wet

[Afgewezen]

Onze dominee zei vanavond letterlijk:
We leven in een tijd dat er ontzettend veel over godsdienst word gepraat.
Maar waar hoor ik dat de Godsdienst word beleeft! Het bukken en buigen onder God, waar hoor ik dat?

Ik zat tijdens dit gezegde even aan het Refoforum (inclusief mezelf) te denken.
Tot in detail word uitgemeten hoe ver, hoe diep, hoe nauwkeurig het moet.....maar waar is dat ware werkzame genadeleven uit God tot Zijn eer!

Onze dominee zei: Dan gaat de mond op slot en de ogen naar binnen geslagen! Dat word de levensvraag: Hoek kom IK tot God bekeerd!

Van ganser harte mee eens.
Dat is toch de vraag die ons alllen persoonlijk bezig moet houden?
Elk moment!

Als het goed is, is dat al in orde! En het hoeft m.i. niet 'elk moment' op RF gezegd te worden.

[Oude Paden]

Onze dominee zei vanavond letterlijk:
We leven in een tijd dat er ontzettend veel over godsdienst word gepraat.
Maar waar hoor ik dat de Godsdienst word beleeft! Het bukken en buigen onder God, waar hoor ik dat?

Ik zat tijdens dit gezegde even aan het Refoforum (inclusief mezelf) te denken.
Tot in detail word uitgemeten hoe ver, hoe diep, hoe nauwkeurig het moet.....maar waar is dat ware werkzame genadeleven uit God tot Zijn eer!

Onze dominee zei: Dan gaat de mond op slot en de ogen naar binnen geslagen! Dat word de levensvraag: Hoek kom IK tot God bekeerd!

Van ganser harte mee eens.
Dat is toch de vraag die ons alllen persoonlijk bezig moet houden?
Elk moment!

Ja, en af en toe ben ik wel eens bang dat we dit aan het vergeten zijn in de lappen getypte tekst over heilsorde, rechtvaardigmaking, roeping enz enz......

Dat trekt me bijv. altijd aan in Purteinse oudvaders: Direct, appelerend en concreet!
Je krijgt bij hen nooit het gevoel van eindeloos gedetailleerd uitpluizen van leerstukken.
Recht op het doel af!

[Zonderling]

Want door de Wet, zowel in de natuur ingeschreven, Rom. 1, als op de stenen tafelen vernieuwd, 2 Kor. 3, wordt de mens tot de ware erkenning van zijn veroordeling en ellende gebracht, gelijk elders is uitgelegd; zonder welke de mens niet vatbaar kan zijn voor wedergeboorte en zaligmakende bekering, daar Christus zelf betuigt, dat Hij niet gekomen is om rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering te roepen, Matth. 9:13. (Synopsis, XXXII.10, 11.)

'Ware erkenning...' en tóch dood zijn. Dat vind ik wel wat tegenstrijdig. Waar komt die erkenning vandaan? Maar vooral, waar komt het buigen voor God vandaan? Want dat laatste is cruciaal.
Is dat buigen voor God dan nog zonde?

Afgewezen, is het niet genoeg om ons af te vragen waar deze overtuiging in eindigt?
Ik moet hier ook denken aan De Heilige Oorlog van Bunyan.
De beden van Mensenziel werden niet aangenomen totdat zij kwamen met de stroppen om de nek en een rekwest waarin ook de Heilige Geest meekwam.

[jvdg]

Onze dominee zei vanavond letterlijk:
We leven in een tijd dat er ontzettend veel over godsdienst word gepraat.
Maar waar hoor ik dat de Godsdienst word beleeft! Het bukken en buigen onder God, waar hoor ik dat?

Ik zat tijdens dit gezegde even aan het Refoforum (inclusief mezelf) te denken.
Tot in detail word uitgemeten hoe ver, hoe diep, hoe nauwkeurig het moet.....maar waar is dat ware werkzame genadeleven uit God tot Zijn eer!

Onze dominee zei: Dan gaat de mond op slot en de ogen naar binnen geslagen! Dat word de levensvraag: Hoek kom IK tot God bekeerd!

Van ganser harte mee eens.
Dat is toch de vraag die ons alllen persoonlijk bezig moet houden?
Elk moment!

Als het goed is, is dat al in orde! En het hoeft m.i. niet 'elk moment' op RF gezegd te worden.

Waarom niet?
Is dat niet de belangrijkste vraag?

In orde...., nou, Afgewezen, bij mij is dit niet in orde........
Bij wie wel?

[VDB-23]

Het sterven aan de wet, gaat aan de wedergeboorte vooraf!

Galaten 2:19! is toch zo’n grote verborgenheid! “Ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou.” De kantekeningen wijzen bij deze woorden “Ik ben door de wet”, op de dienst der wet. De kantekeningen zeggen eigenlijk: Ik ben door de dienst der wet aan de wet gestorven, opdat ik Gode leven zou. Door het doen van de wet sterft de zondaar aan de wet, dat betekent: “Dat hij door de wet geleerd heeft, dat hij een groot zondaar is, naar de wet de vloek en dood onderworpen, en dat de gerechtigheid, die de wet eist, in hem niet is, en dienvolgens dat de wet hem in de dood laat. Maar zovelen doen de wet, en komen nooit aan het einde der wet. Kijk! Dat mag ik nou zo zien door het geloof! Waarom komen zij niet aan het einde der wet? Wel! De schrift zegt in Romeinen 7:14 “Want wij weten dat de wet geestelijk is…” De Levende Kerk krijgt te maken met een geestelijke wet, die niet alleen een uitwendige gehoorzaamheid eist, maar bovenal een inwendige gehoorzaamheid eist. Want wat getuigt de Levende Kerk overeenkomstig en samen met de Schrift: “Maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde wederlevend geworden, doch ik ben gestorven. – Rom. 7:9” Het gebod komt in een punt des tijds, doordat de Geest Gods zich openbaard door en in het gebod – zie Johannes 16:8. God openbaart zich in de uitverkoren Kerk door en in het gebod, en drukt daar Zijn Geestelijkheid en Heiligheid af in de ziel. Het gebod heeft geen kracht in zichzelf, maar het gaat om de drie-enige God achter en in het gebod! Hierdoor komt de Kerk aan het einde der wet. Dat is: “dat zij haar hoop en verwachting verloren heeft om uit de werken der wet gerechtvaardigd te worden.”
Wat is daar de oorzaak van? Wel! Omdat de wet geestelijk is! Maar! Als de Apostel Paulus spreekt dat hij door de wet der wet gestorven is, dan mag ik zo geloven dat hier ook het beeld past, dat hij niet alleen door de dienst der wet der wet gestorven is, maar dat hij door de wet (de geestelijke wet in Christus) gestorven en vrijgemaakt is van de macht en de heerschappij der wet, opdat hij Gode leven zou. -Namelijk! In de vrijheid van Christus, wat niet meer naar de wet, maar wel altijd overeenkomstig de wet is. Want de rechtvaardigde zal niet door het gebod leven, maar door en uit het geloof, onder de vervulde wet in Christus. En het geloof is door de liefde werkende, en dat is toch een nauw leven. Zondigen tegen de wet is smartelijk, maar zondigen tegen de liefde en de genade Gods in Christus is duizendmaal smartelijker dan de dood! Dat is toch een waarheid!
Maar heeft de dienst der wet de Apostel Paulus vrijgemaakt van de heerschappij en de macht (eis en vloek) der wet? Dat kan niet! Want wat zegt de schrift: - Gal. 3:22 “Want indien er een wet gegeven was, die machtig was levend te maken, zo zou waarlijk de rechtvaardigheid uit de wet zijn.” Welke wet heeft de Apostel Paulus, en niet alleen Paulus maar ook de uitverkoren Kerk in een punt des tijds vrijgemaakt van de heerschappij en de macht der wet? Dat is de geestelijke wet in Christus! “Want de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods. – Rom. 8:2”
Door het doen van de wet sterft de Kerk wel aan haar hoop en verwachting om ooit nog uit de werken der wet gerechtvaardigd te worden, maar daarmee is zij nog niet vrijgemaakt van de heerschappij en de macht der wet.
Want alleen de Wet des geestes des levens in Christus Jezus maakt ons vrij van de wet der zonde en des doods - Rom. 8:2. Het geestelijke beeld uit Romeinen 7 vind ik zo bijzonder treffend! Daar lezen we van dat de Schrift spreekt over een eerste man als zijnde de wet, en van nature zijn wij allen met die eerste man getrouwd. Maar wanneer is het nu voor een vrouw geoorloofd om met een tweede man te trouwen? Dat is pas geoorloofd wanneer haar eerste man gestorven is. Wat is daar de geestelijke strekking van? Wel, dat Christus, als de tweede Man, pas met Zijn Bruidskerk trouwt, wanneer zij aan haar eerste man gestorven is, en dat is gestorven te zijn aan de dienst der wet. Want het einde der wet (let wel! Niet het begin der wet) is Christus, tot rechtvaardigheid, een iegelijk die gelooft! De Schrift spreekt in Rom. 7:6: “Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn…” De Kantekenaren merken bij de woorden “…vrijgemaakt van de wet” het volgende op: - Nl. door de band des huwelijks! - Kostelijk he! Door de “Geestelijke” band des huwelijk wordt de Bruidskerk door en met de Bruidegom in een punt des tijds vrijgemaakt van de heerschappij en de macht der wet in de vergeving van al hunner zonden. Maar! daar zet de Schrift geen punt, maar een komma. Want er staat nog wat achter. Namelijk: Rom. 7:6 “…overmits wij dien gestorven zijn.” En bij deze woorden “…overmits wij dien gestorven zijn” merken de Kantekenaren zo eenvoudig en zo kostelijk op: - D.I. overmits de heersende macht der wet en der zonde door Christus’ dood en Geest in ons is tenietgedaan. - Anders: overmits die gestorven is, nl. de wet, ten aanzien van haar dwingende, verdoemende en aanritsende kracht. -
Ik vind het opmerkelijk dat de Kantekenaren hier niet spreken over de dienst der wet, gelijk zij doen in Galaten 2:19. Hier spreken de Kantekenaren over het tenietdoen van de heersende macht der wet en der zonde door Christus’ dood en Geest, en stellen zij dit gelijk aan het gestorven zijn. Amen!
Het Gode leven (in Christus) vangt pas aan - Gal. 2:19, wanneer wij door de dienst der wet aan de wet gestorven zijn, en waar Christus Zichzelf, als het einde der wet geopenbaard heeft als de Wet des Geestes des levens - Rom. 8:2, en ons vrijgemaakt heeft van de heerschappij en de macht der wet - Rom. 7:6, in de vergeving van al onze zonden, waardoor wij niet meer onder de wet, maar onder de genade staan in Christus! Dat getuigt de Apostel Paulus ook in Galaten 2:20: “Want ik ben met Christus gekruisigd, ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij.”

VDB

[Bert Mulder]

Beste Bert,
Het zien dat je melaats bent, geeft geen recht op genezing. Dat staat ook in de Schrift! Luc. 4:27: “En er waren velen melaatsen (schuldverslagen zondaren) in Israël, ten tijde van de Profeet Elisa, en geen van hen werd gereinigd dan Naäman de Syrier.” Je kunt zoveel ellendekennis “menen” te bezitten, maar dat mogen wij straks allemaal meenemen als wij niet door en met een waar geloof Christus zijn ingelijfd. Dat sommigen menen dat de inlijving onbewust gebeurd, is de grootste leugen van de duivel.
De eeuwigheid zal het wel openbaren! Christus is niet gekomen voor mensen die een dosis ellendekennis mee willen brengen tot hun zaligheid, maar Hij is gekomen om een volk te zaligen dat midden in de dood ligt, een volk dat woont in het land van de schaduwen des doods. Want een volk dat in de duisternis wandelt, zal een groot licht zien – Jes. 9:1. Dat is een weg tegen vlees en bloed, dat weet ik wel. We willen zalig worden met behoud van onze ledematen. Maar vlees en bloed zal het Koninkrijk Gods niet ingaan!

Welk gezegde van mij slaat dit op?

[Afgewezen]

Ja, en af en toe ben ik wel eens bang dat we dit aan het vergeten zijn in de lappen getypte tekst over heilsorde, rechtvaardigmaking, roeping enz enz......

Dat trekt me bijv. altijd aan in Purteinse oudvaders: Direct, appelerend en concreet!
Je krijgt bij hen nooit het gevoel van eindeloos gedetailleerd uitpluizen van leerstukken.
Recht op het doel af!

Een forumdiscussie is nu eenmaal geen preek.

[Afgewezen]

Afgewezen, is het niet genoeg om ons af te vragen waar deze overtuiging in eindigt?

Daarmee veeg je die vraag toch wel een beetje onder de tafel. En hij is in dit verband wel cruciaal.

[Bert Mulder]

Ik beperk mij tot de nieuw aangevoerde zaken.

2. Daarom maken we ook steeds het (Gereformeerde) onderscheid tussen Overtuiging van zonde door de Wet (vóór geloof en wedergeboorte) en een Evangelische bekering, bestaande onder meer in een hartelijk leedwezen over de bedreven zonden, die uit het geloof en wedergeboorte voortvloeit. Dit geheel naar de HC en de (door jouzelf) gegeven citaten van Beza.

3. Ordo salutis mag niet zomaar gelijkgesteld worden met een TIJDSorde. Een TIJDSorde is géén algemeen gereformeerd concept. Een tijdsVERSCHIL tussen wedergeboorte en rechtvaardigmaking is zelfs uitermate ONgereformeerd. (Met Gereformeerd bedoel ik dan wel Gereformeerd in klassieke zin, dus verwijzend naar Reformatie, belijdenissen, Dordtse Synode, Westminster Synode e.d. Dus niet diverse lateren.)

5. Ik wacht dit af.

Misschien mag ik nog één keer het volgende citaat herhalen waarin de door mij genoemde zaken besloten liggen:

Want door de Wet, zowel in de natuur ingeschreven, Rom. 1, als op de stenen tafelen vernieuwd, 2 Kor. 3, wordt de mens tot de ware erkenning van zijn veroordeling en ellende gebracht, gelijk elders is uitgelegd; zonder welke de mens niet vatbaar kan zijn voor wedergeboorte en zaligmakende bekering, daar Christus zelf betuigt, dat Hij niet gekomen is om rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering te roepen, Matth. 9:13. (Synopsis, XXXII.10, 11.)

En jij wil de dode zondaar aan het werk zetten...

En prima dat de Leidse professoren (voor wie ik ook achting heb) dit zeggen, maar zoals ook verwoord wordt in de belijdenis, dat mensen kunnen, en hebben gefaald.... Heb JIJ Schriftbewijs?

[Oude Paden]

Het sterven aan de wet, gaat aan de wedergeboorte vooraf!

Galaten 2:19! is toch zo’n grote verborgenheid! “Ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou.” De kantekeningen wijzen bij deze woorden “Ik ben door de wet”, op de dienst der wet. De kantekeningen zeggen eigenlijk: Ik ben door de dienst der wet aan de wet gestorven, opdat ik Gode leven zou. Door het doen van de wet sterft de zondaar aan de wet, dat betekent: “Dat hij door de wet geleerd heeft, dat hij een groot zondaar is, naar de wet de vloek en dood onderworpen, en dat de gerechtigheid, die de wet eist, in hem niet is, en dienvolgens dat de wet hem in de dood laat. Maar zovelen doen de wet, en komen nooit aan het einde der wet. Kijk! Dat mag ik nou zo zien door het geloof! Waarom komen zij niet aan het einde der wet? Wel! De schrift zegt in Romeinen 7:14 “Want wij weten dat de wet geestelijk is…” De Levende Kerk krijgt te maken met een geestelijke wet, die niet alleen een uitwendige gehoorzaamheid eist, maar bovenal een inwendige gehoorzaamheid eist. Want wat getuigt de Levende Kerk overeenkomstig en samen met de Schrift: “Maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde wederlevend geworden, doch ik ben gestorven. – Rom. 7:9” Het gebod komt in een punt des tijds, doordat de Geest Gods zich openbaard door en in het gebod – zie Johannes 16:8. God openbaart zich in de uitverkoren Kerk door en in het gebod, en drukt daar Zijn Geestelijkheid en Heiligheid af in de ziel. Het gebod heeft geen kracht in zichzelf, maar het gaat om de drie-enige God achter en in het gebod! Hierdoor komt de Kerk aan het einde der wet. Dat is: “dat zij haar hoop en verwachting verloren heeft om uit de werken der wet gerechtvaardigd te worden.”
Wat is daar de oorzaak van? Wel! Omdat de wet geestelijk is! Maar! Als de Apostel Paulus spreekt dat hij door de wet der wet gestorven is, dan mag ik zo geloven dat hier ook het beeld past, dat hij niet alleen door de dienst der wet der wet gestorven is, maar dat hij door de wet (de geestelijke wet in Christus) gestorven en vrijgemaakt is van de macht en de heerschappij der wet, opdat hij Gode leven zou. -Namelijk! In de vrijheid van Christus, wat niet meer naar de wet, maar wel altijd overeenkomstig de wet is. Want de rechtvaardigde zal niet door het gebod leven, maar door en uit het geloof, onder de vervulde wet in Christus. En het geloof is door de liefde werkende, en dat is toch een nauw leven. Zondigen tegen de wet is smartelijk, maar zondigen tegen de liefde en de genade Gods in Christus is duizendmaal smartelijker dan de dood! Dat is toch een waarheid!
Maar heeft de dienst der wet de Apostel Paulus vrijgemaakt van de heerschappij en de macht (eis en vloek) der wet? Dat kan niet! Want wat zegt de schrift: - Gal. 3:22 “Want indien er een wet gegeven was, die machtig was levend te maken, zo zou waarlijk de rechtvaardigheid uit de wet zijn.” Welke wet heeft de Apostel Paulus, en niet alleen Paulus maar ook de uitverkoren Kerk in een punt des tijds vrijgemaakt van de heerschappij en de macht der wet? Dat is de geestelijke wet in Christus! “Want de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods. – Rom. 8:2”
Door het doen van de wet sterft de Kerk wel aan haar hoop en verwachting om ooit nog uit de werken der wet gerechtvaardigd te worden, maar daarmee is zij nog niet vrijgemaakt van de heerschappij en de macht der wet.
Want alleen de Wet des geestes des levens in Christus Jezus maakt ons vrij van de wet der zonde en des doods - Rom. 8:2. Het geestelijke beeld uit Romeinen 7 vind ik zo bijzonder treffend! Daar lezen we van dat de Schrift spreekt over een eerste man als zijnde de wet, en van nature zijn wij allen met die eerste man getrouwd. Maar wanneer is het nu voor een vrouw geoorloofd om met een tweede man te trouwen? Dat is pas geoorloofd wanneer haar eerste man gestorven is. Wat is daar de geestelijke strekking van? Wel, dat Christus, als de tweede Man, pas met Zijn Bruidskerk trouwt, wanneer zij aan haar eerste man gestorven is, en dat is gestorven te zijn aan de dienst der wet. Want het einde der wet (let wel! Niet het begin der wet) is Christus, tot rechtvaardigheid, een iegelijk die gelooft! De Schrift spreekt in Rom. 7:6: “Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn…” De Kantekenaren merken bij de woorden “…vrijgemaakt van de wet” het volgende op: - Nl. door de band des huwelijks! - Kostelijk he! Door de “Geestelijke” band des huwelijk wordt de Bruidskerk door en met de Bruidegom in een punt des tijds vrijgemaakt van de heerschappij en de macht der wet in de vergeving van al hunner zonden. Maar! daar zet de Schrift geen punt, maar een komma. Want er staat nog wat achter. Namelijk: Rom. 7:6 “…overmits wij dien gestorven zijn.” En bij deze woorden “…overmits wij dien gestorven zijn” merken de Kantekenaren zo eenvoudig en zo kostelijk op: - D.I. overmits de heersende macht der wet en der zonde door Christus’ dood en Geest in ons is tenietgedaan. - Anders: overmits die gestorven is, nl. de wet, ten aanzien van haar dwingende, verdoemende en aanritsende kracht. -
Ik vind het opmerkelijk dat de Kantekenaren hier niet spreken over de dienst der wet, gelijk zij doen in Galaten 2:19. Hier spreken de Kantekenaren over het tenietdoen van de heersende macht der wet en der zonde door Christus’ dood en Geest, en stellen zij dit gelijk aan het gestorven zijn. Amen!
Het Gode leven (in Christus) vangt pas aan - Gal. 2:19, wanneer wij door de dienst der wet aan de wet gestorven zijn, en waar Christus Zichzelf, als het einde der wet geopenbaard heeft als de Wet des Geestes des levens - Rom. 8:2, en ons vrijgemaakt heeft van de heerschappij en de macht der wet - Rom. 7:6, in de vergeving van al onze zonden, waardoor wij niet meer onder de wet, maar onder de genade staan in Christus! Dat getuigt de Apostel Paulus ook in Galaten 2:20: “Want ik ben met Christus gekruisigd, ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij.”

VDB

VDB, waarom vind u het zo belangrijk dit punt tot in het oneindige met lappen tekst aan de forummers voor te stellen.

Laat onze boodschap zijn: Alleen achter het bloed van Christus is schuiling!
En laat het het dan voor ieders concientie of de werkingen der wet voor of na de wedergeboorte plaatsvinden.
We zijn het er toch over eens dat de werkingen der wet noodzakelijk zijn om te komen tot een vallen in Gods handen, om de gerechtigheid alleen in Hem te vinden. Laten we het er over eens dat het bloed van de Middelaar aan de posten van ons hart moeten zijn!

[Afgewezen]

Ja, en af en toe ben ik wel eens bang dat we dit aan het vergeten zijn in de lappen getypte tekst over heilsorde, rechtvaardigmaking, roeping enz enz......

Is dat nu juist niet OMDAT we dit zo'n belangrijk onderwerp vinden?
Waar vind je de meeste reacties? Bij onderwerpen die met het geestelijk leven te maken hebben, waar we ons PERSOONLIJK bij betrokken voelen.
Duid dit toch niet altijd zo negatief. Bovendien is het ook wat vreemd. Je maakt gebruik van een discussieforum om het fenomeen discussie ter discussie te stellen...

[Zonderling]

Ik beperk mij tot de nieuw aangevoerde zaken.

2. Daarom maken we ook steeds het (Gereformeerde) onderscheid tussen Overtuiging van zonde door de Wet (vóór geloof en wedergeboorte) en een Evangelische bekering, bestaande onder meer in een hartelijk leedwezen over de bedreven zonden, die uit het geloof en wedergeboorte voortvloeit. Dit geheel naar de HC en de (door jouzelf) gegeven citaten van Beza.

3. Ordo salutis mag niet zomaar gelijkgesteld worden met een TIJDSorde. Een TIJDSorde is géén algemeen gereformeerd concept. Een tijdsVERSCHIL tussen wedergeboorte en rechtvaardigmaking is zelfs uitermate ONgereformeerd. (Met Gereformeerd bedoel ik dan wel Gereformeerd in klassieke zin, dus verwijzend naar Reformatie, belijdenissen, Dordtse Synode, Westminster Synode e.d. Dus niet diverse lateren.)

5. Ik wacht dit af.

Misschien mag ik nog één keer het volgende citaat herhalen waarin de door mij genoemde zaken besloten liggen:

Want door de Wet, zowel in de natuur ingeschreven, Rom. 1, als op de stenen tafelen vernieuwd, 2 Kor. 3, wordt de mens tot de ware erkenning van zijn veroordeling en ellende gebracht, gelijk elders is uitgelegd; zonder welke de mens niet vatbaar kan zijn voor wedergeboorte en zaligmakende bekering, daar Christus zelf betuigt, dat Hij niet gekomen is om rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering te roepen, Matth. 9:13. (Synopsis, XXXII.10, 11.)

En jij wil de dode zondaar aan het werk zetten...

En prima dat de Leidse professoren (voor wie ik ook achting heb) dit zeggen, maar zoals ook verwoord wordt in de belijdenis, dat mensen kunnen, en hebben gefaald.... Heb JIJ Schriftbewijs?

In de Schrift wordt geen ander geestelijk leven gesteld dan het leven des geloofs, het leven in Christus, het leven der rechtvaardigmaking en der heiligmaking. Zonder deze zaken is er volgens de Schrift geen geestelijk leven. Dat lijkt mij voldoende. Je kunt dit ook zelf genoeg vinden, lijkt mij.
Hetzelfde leren ons trouwens de belijdenissen en de kanttekeningen SV.

[Afgewezen]

In de Schrift wordt geen ander geestelijk leven gesteld dan het leven des geloofs, het leven in Christus, het leven der rechtvaardigmaking en der heiligmaking. Zonder deze zaken is er volgens de Schrift geen geestelijk leven. Dat lijkt mij voldoende. Je kunt dit ook zelf genoeg vinden, lijkt mij.
Hetzelfde leren ons trouwens de belijdenissen en de kanttekeningen SV.

Ik vind in de Schrift beide: het leven der rechtvaardigmaking en der heiligmaking in Christus.
Maar ook: het ootmoedig invallen voor God en het smeken om genade (het uitstorten van de Geest der genade en der gebeden, wat we op de pinksterdag zien gebeuren). En dat laatste is God welgevallig. Welnu, kan een dode zondaar iets doen wat Gode welgevallig is?

[Bert Mulder]

In de Schrift wordt geen ander geestelijk leven gesteld dan het leven des geloofs, het leven in Christus, het leven der rechtvaardigmaking en der heiligmaking. Zonder deze zaken is er volgens de Schrift geen geestelijk leven. Dat lijkt mij voldoende. Je kunt dit ook zelf genoeg vinden, lijkt mij.
Hetzelfde leren ons trouwens de belijdenissen en de kanttekeningen SV.

Maar je hebt daarin nog steeds mijn vraag niet beantwoord:

Hoe kan een dode zondaar met geestelijke zaken, ie. ware zondekennis, bezig zijn?

En, als er zoveel wicht gegeven moet worden aan zondekennis, zoals jij hier lijkt te zeggen, waarom heeft Paulus zondekennis niet staan in zijn welbekende tekst:

Romeinen 8:30
En die Hij tevoren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen; en die Hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook gerechtvaardigd; en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook verheerlijkt.

[chapman]

Aan afgewezen

Ik ben het geheel met Albion en Ander eens. Er zijn over de gemene genade in de Acta hele stukken geschreven. De gemene genade is het werk des Geestes onder de Wet (anders uitgedrukt de Geest der dienstbaarheid). Mijns inziens heel bijbels, zie kantekeningen Rom. 6, 7 en 8. Het is eerst zaligmakende of bijzondere genade als dit werk (des geestes wat dan wordt aangeduid met de Geest der aanneming tot kinderen Gods) dadelijk doorbreekt en zich verenigd met Christus (zie ds. Van der Groe in "Het schadelijk misbruik").

Verder denk ik dat Afgewezen in zijn reactie op een punt uitkomt wat meer in den brede wordt beschreven, maar wat in een punt des tijds wordt geleerd. Snap je wat ik daar bedoel? Vergeving der zonden, rechtvaardigmaking, levendmaking, wedergeboorte valt alles als in één punt des tijds.


Aan Bert
Het is je nog steeds niet duidelijk wat geestelijk dood betekent. Je staat daarin niet alleen, hele volksstammen begrijpen dat niet. Nog eens, deze mens ligt nog onder de wet, nog onder de macht en de kracht van de zonden. Gebonden aan de ketenen des satans. Deze mens kan door de geest der dienstbaarheid bewerkt worden. Deze mens kan in zware geestelijke overtuigingen terechtkomen, maar is daar niet bekeerd mee, niet levendgemaakt mee. Nee, de zonden wordt levend in de mens, de mens wordt niet levend! Met dit goddelijk werk moet hij tot zichzelven leren inkeren en mee werkzaam zijn in zijn binnenkamer om de geest niet te bedroeven.
Door de geest der aanneming (dat is het ware geloof) mag hij de vergeving der zonden en Christus eigenen, wordt de macht en de kracht van de zonden verbroken en vindt hij Gods gunst en gemeenschap. Eerst nu leert hij in de weg der heiligmaking een droefheid naar God, die een onberouwelijke bekering tot zaligheid werkt. Eerst nu heeft hij liefde tot God, Zijn dag, Zijn Woord, zijn naaste etc. Omdat dit alles spruit uit de Fontein der liefde die in dat punt des tijds in zijn ziel is geschonken.
Bij de ene uitverkorene zijn meer overtuigingen (gemene twistingen des Geestes) nodig dan bij de ander. Zij die nooit bekeerd zullen worden kunnen dezelfde overtuigingen ervaren als degenen die het wel zullen worden. Het kan zijn dat er geen verschil in overtuiging is. De natuurlijke mens blijft blind, blijft dood. Indien er verschil (voor de levendmaking) was in de overtuigingen van de uitverkorene en de verworpene zouden wij dat moeten kunnen aanwijzen in Gods Woord, waarin dat onderscheid bestaat. Echter, niemand ter wereld is in staat te zeggen welke overtuigingen van hel en toorn de uitverkorenen, en welke de verworpenen eigen zijn. De Schrift zwijgt erover, ja, de Schrift zegt het tegendeel: "En die ingingen hebt gij verhinderd", Luk 11:52.
Als Gods Geest met de mens twist (gemeen werk), om ze tot bekering te brengen, is dit een moedgevend teken.

Lees het boekje van Salomo Stoddard maar eens "Een leidsman tot Christus".